adama bak ya doğru duramıyo demekki çok sabretmişsin ama sonuç aynı olmuş bu saatten sonra huylu huyundan vazgeçmez bence.başka kadınlarla sizin kızdığını bilerek samimiyet kurması bile yeterli bir sebep ama bebeğinize kıymayın bencedemerhaba buraya çaresizlikten ve yalnızlıktan bitik düştüğüm için, derdimi kimseyle paylaşamadığım için yazıyorum... Adresi yeni açtım... Çok çaresizim ve ciddi kararlar almak üzereyim yardımınıza sağduyulu desteğinize ihtiyacım var...
4 yıldır evliyim öncesindede eşimle 8 yıldır sevgiliydik. toplamda 12 yıldır hayatımda çok sevdiğim bi eşim var. bir yıllık tıbbi uğraşlardan sonra (eşimde varikosel vardı) yeni hamile kaldım(11 haftalık). şu anda mutsuzum çünkü eşimden ayrılmayı çocuğumuda kaybetmeyi planlıyorum...
nasıl bu noktaya geldim... öncelikle eşimin ve benim kişiliğimizi anlatmak istiyorum. ben gayet tekdüze bi hayat yaşayan memur bi insanım.eşim ilk ve tek erkek arkadaşım başka erkek olmadı hayatımda. herşeyim o... çok sevdim. Belkide bu yüzden çok hata yaptım... eşim mühendis iyi bi işi var maddi sıkıntımız hiç olmadı... iyi huyludur, kötü alışkanlığı yok evine düşkündür ama bana karşı hataları oldu bu hatalara gelince...
biz 8 yıl uzun bi sevgili dönemi geçirdik ve ayrı şehirlerdeydik hep... ilişkimizin 8. yılında onun okulu bitmek üzereydi ben artık ciddi bişeyler olsun istedim oda istiyodu ve beni istemeye geldiler. Babam işi olmadığı için o yıl vermedi. Çünkü ben atanmış çalışıyordum. iş bulsun gelsin dedi.
uzaktan ilişki zor ve bizde zor bi dönemden geçiyorduk. o ara eşim istanbuldaydı ve birden benden uzaklaştı bişeyler olduğunu hissettim mutlaka biri vardı ama tüm mail şifrelerini facebook şifrelerini gördüğüm halde bişeyini görmedim. Ama tuhaftı az konuşuyoduk aramıyodu... Derken ben kavga çıkardım ve seni istemiyorum dedi... Ben çok üzüldüm mahvoldum ben durduk yere kavga çıkardım ondan oldu galiba dedim. O ara bunun gizli bir mail adresini keşfettim. sanal chat yapmış yabancı kızlarla görüşmeye çalışmış. resimlerini göndermiş.. bir sürü hakaret ettim kavga ettik. sonra nasıl oldu bilmiyorum uzun kavgalar sonunda çok vakit geçmeden barıştık. birazda ben çok kötü etkilendim o bi daha olmayacak dedi. o yaz işe girdi beni istediler hemen düğünümüz oldu...
evlendiğimiz ilk 3 ay ilişkiye giremedik ben korkuyodum yine aramız limonu oldu... derken eşyaları arasında bi mektup buldum... bi kız yazmış... ona olan sevgisinden bahsetmiş. beni kıskandığını beni tercih etmesini benim ne kadar şanslı oduğumu yazmışş. uzun uzun ona aşkını anlatmış... mahvoldummm bana sevgiliyken istanbulda bi komşu kızı var onu sevmiştim demişti omu dedim o dedi...ama ben rahat değildim..yine maillerini karıştırdım kızın kim olduğunu bulamadım.... sonra sinir krizleri geçirdim gecelerce uyumadım en sonunda söyledi. halasının kızıymış... kendinden 5-6 yaş büyük yarmagül gibi uzun kilolu bi kız. güzel değil ben daha güzelim yan yana gelsek bariz bişey... neyse artı bu kız atesit gibi bişey su gibi içki içer sigara içer hiç bir korkusu yok. Nerden biliyorum. evlenmeden önce eşim aramızın kötü olduğu dönem bu kızın evinde kalıyodu ! o ara benimkinide içikiye alıştırdı sigara hala içiyo sayesinde. Ben evlendikten sonra eşimin rakı içtiğinde(öyle 3-5 bardakla) sarhoş olmadığını görünce çok korktum.
Günlerce acı çektim aralarında ne geçti onu sordum. aramızda bişey yoktu çocukluktan kalma bişey oda kocasıyla mutlu değil seni sevdiğimi söyledim dedim anlayışla karşıladı dedi eşim.Bende ona isterse ona gidebileceğini benim evliliği bitirmeye hazır olduğumu söyledim. gitmedi seni istiyorum sen varsın sadece dedi... Aramız kötü olduğu dönem bu kız ona ben kocamı boşayım seninle ev tutar yaşarız kimse şüphelenmez demiş...hala nefret ediyorum ondan Allah bildiği gibi yapsın. Ama benim içimden bu olay bir gün bile çıkmadı. Ona o kız hayatımıza evimize girmeyecek sen ölüsüne bile gitmeyeceksen evliliğimiz devam eder yoksa bitti dedim. yeminler etti ağladı... ikna oldum...
aradan zaman geçti karı-koca olduk tabi ilk yıl bu sebeple çok kavga ettik. sonra mutlu olmak için unutmak zorundayım dedim. mutluda olduk eşim beni aldatmadı hiç eminim ama kalbimi çok kırdı güvenimi çok sarstı...
bir sonraki olayı da iş yerindeki kız arkadaşları...bu arada ben eşimin tüm iş arkadaşlarıyla görüşürüm hep birlikte gezeriz yalnız bi gece bile dışarı çıkmaz bensiz.. ama iş yerinde farklı bi grup arkadaşı varmış bana hiç bahsetmedi. bu gruptaki kızlarıda tanıdım sonra yüzyüze değil ama kim olduklarını öğrendim. neyse biriyle bu mailleşmiş. evlilik hayatının zor taraflarını falan yazmışlar birbirlerine. kısaca ikiside üzülmüş o kocasından bu benden dert yanmışlar birbirlerine... Ben bunu normal bulmadım kavga çıkardım böyle başlar bu işler görüşmeyeceksin dedim ama hala gizlice yazışıyo onlarla biliyorum. sürekli olmasada haberdarlar birbirlerinden...
son olaya gelince eşim iş değiştirdi. bu arada bebek yapmak istedik. olmadı bi süre doktora gittik. eşimde varikosel çıktı hemen ameliyat oldu. bir sürü vitamin kullandı derken ameliyattan 4 ay sonra hamile kaldım. hamile kalmadan önce çok zor zaman geçirdik. sperm sayısı az olduğu için dr bana ilaç vererek yumurta sayımı artırıyodu döllenme şansımız artsın diye... ilaçlar beni duyygusal olarak yıpratıyodu sinirli oluyodum. zor zamanlar geçirdik. Allah kimseye yaşatmasın. O ara eşimin iş yerinde bi kız var o gözüme battı.ofisde 10 erkek var sadece bu kız tek içlerinde. sıfır mini giyiyor çorap ten rengi zayıf sarışın bi kız. facebook adresinde hep erkeklerle geziyo falan...kısaca hoşuma gitmiyor fazla. son zamanlarda bunlar eşim bi çocuk birde bu kız samimileştiler. hahaha kikiki muhabbetleri seviyeli değildi eşimle kavga ettim sadece iş ilişkisi olsun aranızda fazlası değil selam bile verme dedim. sağlam kavga ettik tmm dedi haklısın dedi.
neden bu kadar tepki gösterdim.yurtdışında insanların çokda zengin olmadığı bi türk cumhuriyetindeyiz.burda kadınlar evli bekar ayırmaksızın ayda bi miktar paraya ve gezip tozmaya burda çalışan erkeklere karılık yapıyolar. kızların namus anlayışı çok zayıf.... ve ben türkiyede memur olduğum için şubatta geri dönüyorum eşim burda yalnız olcak iş bitene kadar.içim rahat değil....bu yüzden mesafe koy herşey beklenir dedim.
benim hamileliğim kötü geçiyo hep halsiz hep hastayım ve erkenden uyuyorum.eşimde uykum yok diye hep gece yarısı yatıyo.geçen rüyamda beni aldattığını gördüm.ertesi gün kalktım hızla yanına gittimyine chat yapıyodu biriyle gece yarısı. ağladımkendimi suçladım ben iyi değilim kendiniyalnız hissediyor ondan dedim.bebeğim var dedim yine affettim....
ama huzursuzumya hep maillerine baktım... bugün Skype adresinde görüşme dediğim kıza ekşi sözlükkten bi link göndermiş. linkte rusyada iki hafta tatil yapıp barlarda kızlarla gezen bi türk genci türkiyeye dönünce barlarda hiç kız yokmuş falan bu değişikliği anlatmış bunu göndermiş ona...benim iş dışında görüşme dediğim kişiyle gayet samimi...
ben eşime özetle artık güvenmiyorum.... çocuğumdanda vazgeçtim hayatımdanda
haklısın gerçekten seven saygı duyan bunların hiç birini yapmazdıPeki dvranışları seveninsan davranışları mı ? Dünyanın yarısıyla flört etmiş, yazışmış, dünyanın diğer yarısı da erkek zaten.
Şu durumda ağzından çıkanların önemi var mı, seven insan aldatır mı?
Belki de içinden geldi, patlayıp doğruyu söyledi , o kavgada ?
Neyse , madem sizi seviyor neden evliliğiniz bu kada kötü?
ben yobaz biri değilim burda kızanlar var tabiki kız erkek farketmez arkadaşı olcak. benimde var ama ben bir gün dengesizlik etmedim. ama o hep böyleydi... ben kısaca kendim ettim kendim buldumadama bak ya doğru duramıyo demekki çok sabretmişsin ama sonuç aynı olmuş bu saatten sonra huylu huyundan vazgeçmez bence.başka kadınlarla sizin kızdığını bilerek samimiyet kurması bile yeterli bir sebep ama bebeğinize kıymayın bencede
ben cahil bi insan değilimki kahroluyorum bebeğim 11 haftalık. gün gün gelişimni takip ediyorum daha 6. haftada kalbi atıyo onun katili olcağımıda biliyorum.Bu bebeği, illegal ya da ilaç yöntemi ile öldürecek misin ?
Bebek 13 haftalık. Kalp atışlarını eminim dinlemişsindir.
Kıyabilecek misin yani ?
Onun suçu ne günahı ne ?
Şu demek mi annelik ? İyi şartlar altında mı anne olunur bir tek ?
Yoksa tüm olumsuzluklara rağmen i mi makbuldur ?
Seni hiç affetmeyecek bence. Çünkü ondan hemen vazgeçtiniz.
Bu saçma sapan eşini kaybetmemek için bu kadar savaşıp o masumu bir anda çöpe attın.
13.haftalık bebeğin boyutuna şemaline açıp bak.
Böyle düşünüyorsan diyecek bir şeyim yok.
O bebeği öldürmektense , eşimle kalıp kendimi öldürürdüm yaşayarak.
Ama boşan ve bebeği de yaşat.
arkadaş olunurda seviyeni bozmazsan problem olmaz .benimde selam verdiğim halini hatrını sorduğum erkek arkadaşlarım var okuldan iş yerinden falan ama abartmaya luzum yok eşimi rahatsız edecek bir duruma asla sokmam kendimi bazılarıda iyi kılıf buluyo arkadaşız falan akıllı insan yemez bunları bence sen haklısın arkadaşta yerini haddini bilecekben yobaz biri değilim burda kızanlar var tabiki kız erkek farketmez arkadaşı olcak. benimde var ama ben bir gün dengesizlik etmedim. ama o hep böyleydi... ben kısaca kendim ettim kendim buldum
ben cahil bi insan değilimki kahroluyorum bebeğim 11 haftalık. gün gün gelişimni takip ediyorum daha 6. haftada kalbi atıyo onun katili olcağımıda biliyorum.
ben kendime güvenemiyorum ona sadece annesiyle bi hayat vercem babası peşini bırakmaz görmek istiycek hep hayatımda olcak.nasıl baş edicem nasıl ayakta durcam. güçlü olsam ilk vukuatında çeker giderdim
buraya gelip konu açtığınıza göre,çare arıyorsunuz demek ki..çareniz de bebeğinizin katili olmak değil..ben cahil bi insan değilimki kahroluyorum bebeğim 11 haftalık. gün gün gelişimni takip ediyorum daha 6. haftada kalbi atıyo onun katili olcağımıda biliyorum.
ben kendime güvenemiyorum ona sadece annesiyle bi hayat vercem babası peşini bırakmaz görmek istiycek hep hayatımda olcak.nasıl baş edicem nasıl ayakta durcam. güçlü olsam ilk vukuatında çeker giderdim
neler yaşadım ama iki yıla bir olay tekrarlıyosa ders almıyo demektir... şimdi karar vermem lazım ne yapcam?evet en baştan affetmeseydin yada süründürseydin belki akıllanırdı şimdi yüzsüzleşmiş
ben cahil bi insan değilimki kahroluyorum bebeğim 11 haftalık. gün gün gelişimni takip ediyorum daha 6. haftada kalbi atıyo onun katili olcağımıda biliyorum.
ben kendime güvenemiyorum ona sadece annesiyle bi hayat vercem babası peşini bırakmaz görmek istiycek hep hayatımda olcak.nasıl baş edicem nasıl ayakta durcam. güçlü olsam ilk vukuatında çeker giderdim
şu an kimseyle bunu konuşamam bu beni dahada tüketir...çaresizim kötü bişey yapmayım diye yazdım...aklım düzgün çalışmıyo... sadece yeni bi hayata başlamaya cesaret topluyorum şimdi:)buraya gelip konu açtığınıza göre,çare arıyorsunuz demek ki..çareniz de bebeğinizin katili olmak değil..
kocanızdan ayrılasnız da,o sizin bebeğiniz..ilerde görsün babası da ne olacak? zaten yaza kadar adamla görüşmeyeceksiniz..bu sürede kendinizi onuszluğa alıştırmış olursunuz..
şu an duygularınız taze olduğu için yapamam gibi geliyor size..ama unutursunuz ..ilerde gördükçe bugünlerinize gülersiniz..değmeyecek adam için ne ağlamışım dersiniz..
hep deirm dünyadan vazgeçilemeyecek tek kişi evladıdır insanın..
düşünüp karar vercem ama yeni hayatımda eşimi istemiyorum artık aynı şeyleri yaşamıycam tek bildiğim o...bebeğimlede yeni bi şehirde yeni bi hayat kurabilirim inşallah.Annemle babam ben 5 yaşındayken ayrıldı, annem de iyi, babam evi terk edince beni poşetle boğmadı ya da zehirlemedi.
Çünkü o 11 haftalık bebeğin de benim o minik halimden farkı yok.
Çocuk evlendikten sonra yapılıyor diye , boşanma durumunda aldırılacak diye bir şey yok.
Anne olmaya güçlüsün ki hamile kaldın.
gelecek ay türkiyede olcam muhtemelen desteğe ihtiyacım olacak yoksa başedemem gibi geliyove bence en kısa zamanda ,bir adım atmadan önce lütfen psikolojik yardım alın..size en çok psikologlar yardımcı olurlar..bebeğinize yaşam hakkı verin..
ailemin yanına dönmem yalnızlığı tercih ederim kimsenin bilmediği bi şehirde yeni bi hayat istiyorum artıkEşinizden ayrılmalısınız..
Aynı hatayı 2.kez yaptığında 3.cüyüde 4.cüyüde yapacak anlamına gelir bu..
Bebeğinizi tek başınıza dünyaya getirin ve ailenizin yanına gidin..
Yoksa sizin ruh halinizi daha beter hale getirecek eşiniz..