- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.365
- 598
Olay kiz / erkek degil de birinci/ikinci cocuk meselesi , ikinciler pek fena
Benimki simdi uyudu , size de bol sans
Olay kiz / erkek degil de birinci/ikinci cocuk meselesi , ikinciler pek fenaBende kızımdan çok şikayetçiydim ama oğlum kızımdan daha beyer halde şuan da.
Kolaylıklar diliyorum size de.
Bir tane daha benden.
Memnun oldum
Bende 4 buçuk yıldır gece uyuyamıyorum ve bana hayretle bakıyorlar.
Nasıl dayandığıma şaşırıyorlarsa tabi
Benim büyük kıza gece sütü vermeyi keserek ve biraz da uğraşarak gece uyanmadan uyumayı öğrettim sonunda
Bence sizde bıraktırmayı deneyin.
Gerçi çok farketmedi çünkü şimdide oğlumla uğraşıyorum.
Son olarak bencede geçmeli
Öyle demeyin ya öyle demeyin. Büyük çocuk ayaklı bir kasırgaysa, küçüğün tatlı bir meltem olma ihtimali hiç mi yok? Vardır bence ya, vardır. Vardır di mi?Olay kiz / erkek degil de birinci/ikinci cocuk meselesi , ikinciler pek fena
Benimki simdi uyudu , size de bol sans
Bu konuda önerim yok çünkü o kadar iştahlı olmadı benim çocuklarımsütü içen 22 aylık. 2 yaşını bekliyorum.
kendisi 16 aylık abi olunca kıyamadım zevklerini elinden almaya
‘bir de açken sen, sen değilsin.’
çocuğun yaşam biçimi.
biberonu alırsak bizi yer diye korkuyorum.
hala çözüm bulamadım
Kuzum teşekkür ediyorum.Bir şey söyleyim mi?
Koalina konuda kendini anlatmakla kalmadı, korkuları kırdı.
Ondan önce, hatta onun ilk sayfalarında yazılan yorumlar baki kalacaktı burada.
Nasıl taşlanırdı bunu yazan kadın, yok doğurmasaydın, yok korunsaydın, yok zart zurt...
Annelikten yorulan herkesin ona teşekkür hakkı var.
Bu konuyu açma cesaretini gelebilecek tüm olumsuz yorumlara rağmen göğüsledim diyorsan, ve sana hak veren kadınlar varsa
Koalina sayesinde
Eminim:)
Merhaba Hanımlar
Tamdaki başlıktaki gibi tükenmiş hissediyorum kendimi. 3 buçuk yaşında bir kızım ve 10 aylık bir oğlum var. Kızımda uyumayan bir bebekti çok zorlandım bu konuda, sonra oğlum doğdu oda kızımı mumla aratacak derecede uyuyaman bir bebek.
Ne gündüz ne gece doğru düzgün uyumuyor doğduğundan beri. Kızım kreşe başladı 2 aydır, eşim her konuda destektir bana sağolsun, ev işi gibi bir derdim de yok, hayatımı kolaylaştıracak şeyler var ama ciddi manada tükenmiş hissediyorum kendimi.
Sürekli kucağımda olmak isteyen, uyumayan ve ağlayan, mızmızlanan oğlumun sesi rüyalarıma giriyor artık. Normalde kendinden uyku sorunu yaşayan bir insanım o yüzden gündüz,bakacak biri olduğunda da uyuyup dinlenemiyorum çok uykusuz olsamda.
Göz altlarım 3 buçuk yıldır mosmor resmen, bugünlerde geçecek diye kendimi motive etmeye çalışıyorum ama üzerimdeki gerginlik ve mutsuzluk gittikçe artıyor sanki. Kızıma yansıtmamaya çalışsam da bu gerginlik ve mutsuzluk halimi eski neşem ve enerjim yok. Dışarı çıkasım dahi gelmiyor. İlk defa böyle bir ruh haline büründüm.
Küçük çocuklu annelerin yaşadığı genel bir durum diyorum kendi kendime ama yapmaktan mutlu olduğum hicbirsey keyif vermiyor artık. Dün gece terasta 2 saat boş boş etrafa baktım, istediğim tek şey sessizlik şuan.
Depresyona mı giriyorum, geçici birşey mi yoksa psikolog desteği mi alsam daha da kötüleşmeden ?
3. Ye gebeydin dimi?Merhaba Hanımlar
Tamdaki başlıktaki gibi tükenmiş hissediyorum kendimi. 3 buçuk yaşında bir kızım ve 10 aylık bir oğlum var. Kızımda uyumayan bir bebekti çok zorlandım bu konuda, sonra oğlum doğdu oda kızımı mumla aratacak derecede uyuyaman bir bebek.
Ne gündüz ne gece doğru düzgün uyumuyor doğduğundan beri. Kızım kreşe başladı 2 aydır, eşim her konuda destektir bana sağolsun, ev işi gibi bir derdim de yok, hayatımı kolaylaştıracak şeyler var ama ciddi manada tükenmiş hissediyorum kendimi.
Sürekli kucağımda olmak isteyen, uyumayan ve ağlayan, mızmızlanan oğlumun sesi rüyalarıma giriyor artık. Normalde kendinden uyku sorunu yaşayan bir insanım o yüzden gündüz,bakacak biri olduğunda da uyuyup dinlenemiyorum çok uykusuz olsamda.
Göz altlarım 3 buçuk yıldır mosmor resmen, bugünlerde geçecek diye kendimi motive etmeye çalışıyorum ama üzerimdeki gerginlik ve mutsuzluk gittikçe artıyor sanki. Kızıma yansıtmamaya çalışsam da bu gerginlik ve mutsuzluk halimi eski neşem ve enerjim yok. Dışarı çıkasım dahi gelmiyor. İlk defa böyle bir ruh haline büründüm.
Küçük çocuklu annelerin yaşadığı genel bir durum diyorum kendi kendime ama yapmaktan mutlu olduğum hicbirsey keyif vermiyor artık. Dün gece terasta 2 saat boş boş etrafa baktım, istediğim tek şey sessizlik şuan.
Depresyona mı giriyorum, geçici birşey mi yoksa psikolog desteği mi alsam daha da kötüleşmeden ?
Düşük yaptım , 1 ay kadar önce.3. Ye gebeydin dimi?
Kuzum teşekkür ediyorum.
Şu an oğlumla aşk yaşıyorum, o kadar sevimli ki hiç büyümesin böyle kalsın istiyorum.
Her şey geçti, farklı ve daha tatlı bir hayata başladım. Eski halim olsa biri alsın da bir gece uyuyayım diye düşünürdüm, şimdi koynuma alıp uyuyorum.
Her şeyi sevimli geliyor bana, beraber bir şeyler yapıyoruz. Sıkılmıyorum eskisi gibi, tam tersi hoşuma gidiyor onunla gezmek, oturmak, uyumak...
Kendime özel film izlemek, boş boş oturmak, kitap okumak gibi şeyleri hala yapabiliyorum ama daha az. Çünkü yerini çok daha tatlı bir şey doldurdu, yapmak da istemiyorum eskisi gibi.
Ağzını yediğim çocuğum
Kısacası linç edenler, senden anne olmaz diyenler, çocuğuna acıyorum- üzülüyorum diyenler halt etmiş. Oluyormuş, ben bile sevebiliyor, dipsiz gördüğüm kuyulardan bulutlara çıkabiliyormuşum.
Anlatın hissettiklerinizi, o kuyularda boğulmak, kimseden destek görememek, depresyonda debelenmek ne demek iyi bilirim. Böyle böyle çevre alışacak ve boş boş konuşmayacak :)
Saygılar efenim :)
Maşallah diyeyim nazarım değmesin :)Allah kolaylık versin bacım. Size göre epey iyi durumda sayılırım, çünkü benim veletler gece uykusunu öğrenip doğdular, o konuda hiç sıkıntı yaşamadım. Biri 3,5 yaşında, kreşe giden, diğeri 5 aylık iki kızım var. Gece uykuları iyi ama gündüz uykuları felaket. Yarım saat uyuyup kalkıyor küçük sıpa. Huysuz da değil ama bazen ölü taklidi yapasım geliyor. Sonuçta biblo gibi saatlerce bir kenara koyup bırakamıyorsun.
Onlar gece fosur fosur uyuyorlar ama büyük kız bir kere çişe kalkar, küçüğü emzirmeye kalkarım, bir kere de süt sağayım filan derken, gecede 4 kere kalkıyorum ben de. Kesintisiz uyku önemli bir şeymiş, buradan onu anlıyoruz. Tam uyuyorum, büyük kız dibimde bitiyor. Dün gece de yaptı bunu, anne seni seviyorum dedi döndü yatağına. Bu kadar... Gece aklına bir şey gelince, saat kaç önemsemez, gelip söyler ve gider. Evet çok güzel ve duygusal bir andı ama uyandım şimdi ben, hemen de uykuya dönemiyorum. =))) Bu saatte sevme yavrum beni, sabah sev, uyanıkken sev diye böğüresim geliyor. Çok mu nankörüm? Bu çilenin küçük kızım 5-6 yaşına geldiğinde biteceğini düşünüyorum. O zaman kendi kendilerine kalkıp, işer, yatarlar. =)) 4,5 senem kalmış. Sayılı gün çabuk geçer.
Öyle demeyin ya öyle demeyin. Büyük çocuk ayaklı bir kasırgaysa, küçüğün tatlı bir meltem olma ihtimali hiç mi yok? Vardır bence ya, vardır. Vardır di mi?
Bende defalarca götürdüm, artık o kadar sık götürdüm ki uyumama sebebi bulunsun diye bir sürü test de yapıldı ama birşey çıkmadı.Hiç doktora görürdünüz mü? Geçenlerde internette bir anne yazmıştı. Oğlu hiç uyumuyormuş. Doktor doktor gezmişler, en son oğlu 1,5 yaşında iken sorunu bulmuşlar. Bebekte melatonin hormonu eksikliği varmış. Takviye etmişler ve bebeğin uykusu düzene girmiş.
Cok gecmis olsun.. belki onunda etkisi vardir.. imkanin varsa (bilmiyorum yazdin mi) cocuklari uyumak icin birine birak. Esinle 2-3 gun tatilde olabilir. Cok ucuk seyler gelmesin aklina yakinda bi otelde bile kalsan olur. Imkan varsa..Düşük yaptım , 1 ay kadar önce.
Onu da denedim ama kar etmedi malesef. Bana çekmiş olmaları muhtemel.sana çekmişler demek
sende uyku sorunum var diyorsun ,
hergun aksam yıka yatır , bizim gelin bu şekilde çözdü gibi
En büyük ilacım çocuk büyütürken, yorgunluktan çıldırma noktasına gelince tek iyi gelen şey maneviyat oluyor.İnançsal şeylerden faydalanabilirsiniz.
Ceza almamak için yazamıyorum ama etkili.
Öyle demeyin ya öyle demeyin. Büyük çocuk ayaklı bir kasırgaysa, küçüğün tatlı bir meltem olma ihtimali hiç mi yok? Vardır bence ya, vardır. Vardır di mi?
Evet ilk onu çözmem lazım bu gece biraz iyi uyudum gayet keyifli başladım güne. Kendim denedim uyku eğitimini ama başarılı olamadım. Destek almak iyi olacak sanırım.Hangi şehirdesiniz bilmiyorum ama en kısa sürede çocuğunuzun uyku eğitimi aldırın. İstanbul gibi şehirlerde bu işi çok iyi yapan uzmanlar var. Öneririm. Sanki size psikologdan daha çok yardımcı olacakmış gibi geliyor. Şimdiden kolay gelsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?