Hanımlar selam. Şu an bu konuyu güzel bir plajda güneşlenirken açıyorum. Sadece buraya yazıp rahatlamak istedim aslında çok da bi nedeni yok. Bir buçuk aydır biriyle görüşüyordum flört anlamında. Ortada bir ilişki falan yoktu ama tanışma amacımız oydu. Arkadaş olalım diye tanışmadık yani. Ben uzun zamandır yalnız, belli bir işi gücü kariyeri olan 28 yaşında bir kadınım. Uzun süredir yalnız olma nedenim kendimi ilişki işlerine kapamış olmamdı. Ve gayet de mutluydum ne yalan söyleyeyim. Sadece kalbimin ısındığı insanları tanımaya değer gören biriyim bu yüzden kimseyle sırf yalnız kalmamak için öylesine konuşmam. Sırf bu nedenden gereğinden fazla anlam yükler ve değer veririm. Bu da öyle oldu. Toplamda üç kez buluştuk hatta konu bile açmıştım ilk buluşmaya gitmek bile zor gelmişti yalnız olmaya alıştığım için
neyse ilk, ikinci üçüncü derken benim kanım bayağı ısındı ona. Aslında o da hep o yönde tutum sergiliyordu ama ilgisiz davranışları inanılmaz bir çelişki yaratıyor Du bende. Daha tanıma aşamasında bu kadar yalnız hissettiysem kendimi sonrasını düşünmeye korkar oldum. Sürekli işi gücü bahane etmesi, zamansızlıktan dem vurması derken önce evler yakın olmasına rağmen yüz yüze görüşmeler zorlaştı. Sonra baktım hep mesaj atan yazan, hatır soran taraf benim. Uyandım yani en sonunda. Kendime geldim. Kızım bu ne ya dedim. Artık sohbet sırasında hatırım bile sorulmuyordu. Bu aşırı değersizlik duygusundan kurtulmak için en sonunda tekmeyi vurdum bugün. Tatilde olmama rağmen keyif alamıyorum. Üzüntüm onu hayatımdan çıkarmak değil. Ben aşka ve sevgiye olan inancımı kaybediyorum. Aşk odakli biri olmasam da sonsuza kadar beni kimse sevmeyecek ve ben de kimseye aşık olmayacağım, karşılıklı bişeyler yaşanmayacak gibi hissediyorum. Duygusal modumdayım bugün. Ben hiç taktik yapmadım muhtemelen o yüzden kaybettim
bir önceki ilişkisi uzun sürmüş ve ilişkide resmen benliğini kaybetmiş resmen paçavra olmuştu ve ilişki biteli daha bir sene olmamıştı. Aldatılmış vs eski sevgilisi evlenmiş. Zaten son buluşmada bana anlattığı şeyler benim umudumu iyice köreltmişti. Sanki hep geçmişe takılı bir yanı var gibiydi. Kimsenin yara bandı olmaya gelmedim ben bu dünyaya. Bir mesajla aramızdaki tüm köprüleri yıktım. Henüz sosyal medyadan silmedim. Yazdığım mesaja cevap bile gelmedi. Kardeşini aquaparka götürmüş eğleniyor şu an
sinir bozucu storyler paylaşıyor falan. Kızlar benden size tavsiye hiçbirimiz sevgi kırıntısı hak etmiyoruz. Belki de sorun bendedir yani ben adı üstünde flört dönemi belki de ben fazla beklenti içine girdim. Ama bu dönemde insan merak edip bir mesaj atmıyorsa zaten uzatmaya gerek yok. Ama içim buruk. Bu buruk his nasıl geçer ne tavsiye edersiniz?