Aslında kişiliği, bana olan ilgisi, ahlakı gerçekten düzgün biriydi yanlış tanıtmak da istemem. Benimle çok ilgilendi ben onun kadar ilgi gösteremedim ona kendi sorunlarımdan dolayı. Mutlu etmek, kafamı dağıtmak için çok uğraştı. Çok baskıcı biri değildir. Kapan vs gibi baskı yapmaz ama kendince inançlı olmamı istiyordu işte.
Ancak dövmeye, alkole falan tepkiliydi. Son o söylediği beni aldat ama şöyle yaparsan seninle devam ederim demesi de herhalde bana kızgınlığından falan mı acaba? Bilmiyorum ben yakıştıramadım bu cümleyi ona. Çok üzüldüm.
o içtiğinden bende istiyorum
çok ihtiyacım var
Sevgilin şekilci biraz.Kendi namaz kılıyor mu? İslamiyet görüntüden ibaret değil.Beni aldat ama inançlı ol.İnançlı olan aldatmaz zaten.Merhaba,
Sürekli olarak ilişkileri yolunda gitmeyen biriyim ben. En son bir erkek arkadaşım oldu. Liseden beri çok iyi anlaştığım sevdiğim biriydi. Neyse 3 ay kadar bir ilişkimiz oldu.
Ben genel olarak hayatın olumsuz yönlerini gören, mutsuz biriyimdir. Pek arkadaşım yok. İşten de ayrıldım uzun zaman oldu ve istediğim gibi bir iş bulamıyorum. Çevremdekilerin çoğu referans(!) ile o kadar güzel işlerde çalışıyorlar ki ben de bu duruma çok içerliyorum artık, mühendisim ve bulunduğum şehirde şartlar kötü gerçekten. 2 yıllık bir deneyimim var yine de iş görüşmelerinde çok zorluyorlar beni. Yalnızım ve çevremdekileri gördükçe iyice bunalıma soktum kendimi. Ailemle de anlaşamıyoruz 24 yaşımda olmama rağmen hala çocuk muamelesi görüyorum. Daha önce yaşadığım olumsuzluklar vs birçok şeyden dolayı benim inancım köreldi. Şükreden biri de değilim. Olmak isterdim belki ama içimden gelmiyor. Sonuç olarak ben iyi niyetli kimseye kötülük yapmamanın yeterli olduğunu düşünüyorum. Belki hayatımda iyi giden bir şeyler olsaydı şükrederdim diye düşünüyorum ama yok yani.
Neyse erkek arkadaşımla güzel bir ilişkimiz vardı. Benim için bir çok fedakarlık yaptı aynı zamanda okuyordu ve benim için bulunduğum şehre çok defa geldi. Beni çok düşünüyordu evet ama artık büyüttüğümü kendimi mutsuz ettiğimi söyleyip durmaya başladı. Halbuki özellikle iş konusunda o beni anlayamaz. Çünkü onun sektörü gereği iş bulma ya da hakettiğini alamama gibi bir durumu yok(Denizci olacak, daha mezun değil ve işi hazır bile). Ailesi birçok konuda destek benimkiler ise değil. E hal böyle olunca beni anlayamaz tabi. Ben de son geldiğinde pek görüşmek istemedim, çıkmadım evden. Beni anlamadığı, üstüne de yadırgadığı için kendimce tepki koydum. Onu sevmediğimi ve onun istediği gibi biri olmadığım için ayrıldı benden.
İstekleri de şu; namaz kılmaya başlamam, inançlı biri olmam, dua etmem, şükretmem vs. Onun evleneceği kişi öyle olmalıymış. Ya bu aralar zor bir dönemden geçiyorum ve bunlar içimden gelmiyor benim. Dövme yaptırmak istediğimi söyledim mesela yaptırırsan kesin biter dedi. Halbuki bence herkes kendinden sorumludur. Kendisi ise dini istediği gibi yaşıyor ama(Cinsellik vs)... Eski kız arkadaşını biliyorum kız onu aldatmasına rağmen yıllarca devam etti onunla. Kızı düşündü yok yalnız kalmasın yok üzülür diye. Ama beni bu sebeplerden bu zor zamanımda sildi attı, bu konuya da ayrı üzülüyorum. Üstüne de diyor ki "Beni aldat bir kere tamam ama inançlı biri olursan ben seninle devam ederim".
Sizce bu durumda kim haklı? Ben kesinlikle kendimi haklı buluyorum. Yine de size sormak istedim.
Ben küçüklüğümden beri yaşadığım çevreden çok etkilendim. Yakın kız arkadaşlarım erkekleri aptal yerine koyarlardı. Erkeklerin zaaflarından faydalanıp birçok kolaylık sağladılar kendilerine. Arkadaşlığımız bitti sonra mesela ben yalnız kaldım benim dedikodumu yaptılarSalla gitsin
Sana da tavsiyem mutsuzluktan beslenme olumsuz cagirma hayat herseye ragmen guzel ve sukredecek cok sey var gormek istersen gorursun boyle dusun once mutlu ol bak is anlaminda olsun iliski arkadaslik aile her anlamda hayatinin degistigini goreceksin
Liseden beri tanışıyoruz. Ben tamamen inançsız değilim ve ilişkiye başlarken ben ona şunu söyledim "Hayatım yoluna girerse şükretmek, dua etmek isterim ama bu şartlarda içimden gelmiyor." O da buna güvenerek başlamış olabilir. Yani evet beni biliyordu da aslında.Herkesin inanci kendinedir. Buna saygi duymamasi garip. Ki siz daha yeni tanismiyorsunuz sanirim? Biliyor sizi, degilmi?
Teşekkür ederim psikoloğa, psikiyatriye çok gittim ben ama insanın kendinde bitiyor. Yapım bu benim. Ya da yetiştirilme tarzımdan kaynaklandığını da yeni yeni farkediyorum.kimse kimseyi değiştiremez kesinlikle...ama senin iyi psikolağa gitmen gerekiyor..ailen için istersen 50 yaşına gel hala çocuksun..babam bana ancak ben ölünce büyürsün demişti( Rabbim uzun ömür versin )
şükretmek konusundada haksızsın..şöyleki sabah kalkınca bile sağlıkla uyandık diye şükrederiz..sadece hayatımızda herşey yolunda gidince deil yani..
önce mutlu olmayı öğren hayatttan zevk almayı öğren..insanlar tanı çevren olsunki sanada referans olsunlar sende iş bul...
sevgilin baskı yapıyor ve seni mutsuz ediyorsa onuda bırak...
O nasil is ya?Merhaba,
Sürekli olarak ilişkileri yolunda gitmeyen biriyim ben. En son bir erkek arkadaşım oldu. Liseden beri çok iyi anlaştığım sevdiğim biriydi. Neyse 3 ay kadar bir ilişkimiz oldu.
Ben genel olarak hayatın olumsuz yönlerini gören, mutsuz biriyimdir. Pek arkadaşım yok. İşten de ayrıldım uzun zaman oldu ve istediğim gibi bir iş bulamıyorum. Çevremdekilerin çoğu referans(!) ile o kadar güzel işlerde çalışıyorlar ki ben de bu duruma çok içerliyorum artık, mühendisim ve bulunduğum şehirde şartlar kötü gerçekten. 2 yıllık bir deneyimim var yine de iş görüşmelerinde çok zorluyorlar beni. Yalnızım ve çevremdekileri gördükçe iyice bunalıma soktum kendimi. Ailemle de anlaşamıyoruz 24 yaşımda olmama rağmen hala çocuk muamelesi görüyorum. Daha önce yaşadığım olumsuzluklar vs birçok şeyden dolayı benim inancım köreldi. Şükreden biri de değilim. Olmak isterdim belki ama içimden gelmiyor. Sonuç olarak ben iyi niyetli kimseye kötülük yapmamanın yeterli olduğunu düşünüyorum. Belki hayatımda iyi giden bir şeyler olsaydı şükrederdim diye düşünüyorum ama yok yani.
Neyse erkek arkadaşımla güzel bir ilişkimiz vardı. Benim için bir çok fedakarlık yaptı aynı zamanda okuyordu ve benim için bulunduğum şehre çok defa geldi. Beni çok düşünüyordu evet ama artık büyüttüğümü kendimi mutsuz ettiğimi söyleyip durmaya başladı. Halbuki özellikle iş konusunda o beni anlayamaz. Çünkü onun sektörü gereği iş bulma ya da hakettiğini alamama gibi bir durumu yok(Denizci olacak, daha mezun değil ve işi hazır bile). Ailesi birçok konuda destek benimkiler ise değil. E hal böyle olunca beni anlayamaz tabi. Ben de son geldiğinde pek görüşmek istemedim, çıkmadım evden. Beni anlamadığı, üstüne de yadırgadığı için kendimce tepki koydum. Onu sevmediğimi ve onun istediği gibi biri olmadığım için ayrıldı benden.
İstekleri de şu; namaz kılmaya başlamam, inançlı biri olmam, dua etmem, şükretmem vs. Onun evleneceği kişi öyle olmalıymış. Ya bu aralar zor bir dönemden geçiyorum ve bunlar içimden gelmiyor benim. Dövme yaptırmak istediğimi söyledim mesela yaptırırsan kesin biter dedi. Halbuki bence herkes kendinden sorumludur. Kendisi ise dini istediği gibi yaşıyor ama(Cinsellik vs)... Eski kız arkadaşını biliyorum kız onu aldatmasına rağmen yıllarca devam etti onunla. Kızı düşündü yok yalnız kalmasın yok üzülür diye. Ama beni bu sebeplerden bu zor zamanımda sildi attı, bu konuya da ayrı üzülüyorum. Üstüne de diyor ki "Beni aldat bir kere tamam ama inançlı biri olursan ben seninle devam ederim".
Sizce bu durumda kim haklı? Ben kesinlikle kendimi haklı buluyorum. Yine de size sormak istedim.
Evet kendisi namaz kılıyor. Şekilci değil kimseye göstererek belli ederek yapmaz ama bana karşı olan tutumu böyle işte. O aldat ama inançlı ol lafını da belki kızgınlıkla söyledi ben yakıştıramadım çünkü ona.Sevgilin şekilci biraz.Kendi namaz kılıyor mu? İslamiyet görüntüden ibaret değil.Beni aldat ama inançlı ol.İnançlı olan aldatmaz zaten.
Ayrılmanız en doğrusuymuş.Ama senin de yanlışların şu,hayata karamsar bakmak.Kimse dört dörtlük yaşamıyor hayatı.Hayata karşı direnç göstermek zorundasın.Allah hastalık,çaresiz dert vermesin.Bugün işin olmaz,yarın bi kapı açılır.Bugün gönlüne göre biri olmaz ,yarın neler olacağını bilemezsin.Hayatta sadece iyi olmak yetmiyor.Sabırlı olmak,mücadeleci olmak ve çabalamak yılmadan usanmadan çabalaamk gerek.Herkes her istediğine hemen kavuşsaydı,hayatın tecrübe edinmenin kıymeti kalamzdı.Yaradandan şükrü esirgemek anlamsız.Benim için hayattaki en büyük terapi her koşulda şükretmektir.
Ben şekilciliğini kıldığı namazdan ötürü demedim.Bak canım bir insan ne kadar kızgın olursa olsun,hele ki bir erkek,inançlı ol ama aldat lafını söyleyemez.Bir insana inançlı ol demekle olmaz.u konuda onun sana yardımı olması gerekir.Evet kendisi namaz kılıyor. Şekilci değil kimseye göstererek belli ederek yapmaz ama bana karşı olan tutumu böyle işte. O aldat ama inançlı ol lafını da belki kızgınlıkla söyledi ben yakıştıramadım çünkü ona.
Doğru söylüyorsunuz ne insanlar var ama görmeyince yokmuş gibi geliyor. Çevremde hastalık, maddi sıkıntı gibi zor zamanlar geçiren olmadığı için ben de hep kendi fanusumdaki gibi görüyorum herkesin sıkıntısı yok sanıyorum. Hatam bu işte
Zaten böyle yaparak daha da uzaklaştırdı beni her şeyden. Sağolsun. Haklısınız dediklerinizde Teşekkür ederim yorumlarınız için.Ben şekilciliğini kıldığı namazdan ötürü demedim.Bak canım bir insan ne kadar kızgın olursa olsun,hele ki bir erkek,inançlı ol ama aldat lafını söyleyemez.Bir insana inançlı ol demekle olmaz.u konuda onun sana yardımı olması gerekir.