Bir erkeğin yogun bir iş hayatı da olsa tüm ev yükünü kadın yüklenmemeli sonuc hep husran, tüm evle ilgili işleri kadın yapınca erkeğe ordan oraya savrılmak kalıyor.Kadın da sorun ne diye kendini paralıyor.Bakınız ben.İlk zamanlar sana harika davranan adam alttan ne isterse yapmaya devam ediyor.biraz iyi olup sonra yine gex geleceğim çok iş var lafları hoofff dejavü oldum su an.Merhaba arkadaşlar. 4 buçuk yıldır evliyim. Uzun ve ayrıl barış olaylı flört dönemimiz oldu. 2,5 yaşında ve 7 aylık iki kızım var. Eşim bir Cafe açtı ve çok yoğun çalışıyor. Annem de çocuklar için bizimle kalıyor. Eşim geç geliyor filan. Ev sorumluluklarını üzerime aldım bu sebepten son 2 yıldır. Ama eşim işine çok yoğunlaştı. Sürekli birşeyler deniyor başarılı olmaya çalışıyor.
Bu Arada gergin biri oldu. En ufak şeye sinirlenen biri. Son zamanlarda ben bir şeylerden şikayet eden mesajları üst üste attıkça boşan o zaman demeye başlamıştı. 20 günlük lohusa iken evi terk ettim. Yalvardı yakardı 25 gün sonra evime döndüm.
Neyse 5 kasımda yine ben sinirlenmişim regliyim. Yazdıkça yazıyorum. Cevap yok. Yazdıkça yazıyorum. En son bir sakin ol dedi. Olamıyorum dedim. Yine boşanalım dedi. Dedim bu sefer evden giden ben olmayacağım. Dava açana kadar burdayım. Davayı ertelemeye başladı filan. Ama ben sürekli sıkıştırıyorum.
4-5 gün sonra açmadın mı hala dava diye sorduğumda işim var dedi. Neymiş ne bekliyorsun hala dedim. Psikoloğa gideceğim dedi. Sonra mesaj attı. Evlilik terapisine yönlendirdi. Çağırırsa gelir misin hemen cevap verme. Neyse konuşmaya gittim. Kendim için dedi. Sadece sana değil müşteriye bile tahammülüm yok dedi. İyi dedim. Gelirim. Neyse önce ben tek gittim. Filan. Doktor düzelmeyecek şeyler değil dedi. Sonra dün birlikte gittik. Biraz tartışma biraz uzlaşma. Bana melek gibi. Allahım sürekli evde. İlgiler sevgiler. Sarılmalar öpmeler. O kadar uzun zaman olmuştu komik geliyordu.
Sonra telefonunu evde unuttuğu bir an (normalde yapmaz) hemen geldi telefonunu almaya. Bende kuşkulandım. Gece aradım taradım bulamadım. En son fotoğraflarda bir kadın resmi. Bir de kendi selfie çekmiş. Whatsapp fotoğraflarında. Ama whatsapta büyün yazışmalara baktım. Yok öyle bir resim olan yazıştığı kişi yok. Demek ki silmiş fotoğraflarda kalmış. Neyse. Daha önce internetten bazı aramaları olmuştu. Dedim yine internet herhalde. Kazakistanlı bir Kıza benziyordu.ve 5 kasımda tartışıyoruz. Bu resim 7 kasımda. (O akşam ben sürekli mesaj atıyorum. Aç davayı boşanalım bitti artık diye. O da bana kızıyor filan. Bu arada iş yeri evimizin altında. Bir baktım 9 gibi bindi arabaya gitti. Ben mesaj atıyorum. Bir cevap verdi. Ben de uzun uzun yazarım. Dedim bak isteyince iş yerini bırakıyorsun kimbilir ne karıştırıyorsun. 2 saat sonra mesaj attı. Otele geldim uyumak için. Dün gece uyuyamamıştım. Al işte geldim. Bu ithamlarından bıktım. Sonradan anladım ki o akşam olmuş olan. Ben hala boşanma davasını aç yeter artık bitsin düzenimi kurayım)
Sordum. Musa dedi. Bilmem ne dedi. Kıvırmaya başladı. Boşanıyoruz dedim. Hakaretler ettim. . Terapisti aradım. Müsait değilmiş. Eh dedim. Öğlen bindim arabaya. Adliyeye yaklaştım. Terapistimiz aradı. Gel dedi. Gittim. Acele etme dedi. Yapma dedi. Olabilir belki kafasında bitirmişti dedi. Sabret boşanacaksan da bekle bir şans ver düzelmek istiyor seni seviyor dedi.
Neyse akşam oldu sordum. İnternetten mi buldun?. Dedi ki. Bir müşterisi varmış. Paralı ilişkiye giren bir kızmış. İşte o müşteri birbirlerine resimlerini göndermiş. Bizim ki de beğenmemiş. He dedim bende yedim. Yapmasan bile arayışa girmişsin dedim. Moralim çok bozuktu. Kurtulmak istiyordum dedi. Boşanalım boşanalım çok bunaldım dedi. Aldım telefonu whatsapp kaldırdım. Tekrar kurup eski konuşmaları yükleyecektim. Telefonu aldığı gibi fırladı evden. Peşinden çıktım apartmanda yakaladım. Telefonu ver rezillik çıkacak ben gerçeği öğreneceğim dedim. Yattım dedi gözlerimin içine bakarak. Meğerse o akşam imiş. Sonradan birleştirdim olayları.
Boşanacağımı ve yarın evi terk edeceğimi mesaj attım. Biraz hakaret biraz küfür. O da sinirlendi. Yazıştık filan. Birbirimizi engelledik. Şimdi sabahı zor ettim. İki küçük çocuk. Valizleri hazırlamaya çalışacağım. Direnmek güçlü olmak zorundayım.
Kabullenmem imkansız geliyor. Ama sizce boşanma fikri araya girdiğinde bu ne oluyor. Kalbim affetmiyor. 12 yaş küçüğüm ondan. 33 yaşındayım. Zayıfım. Güzelim. İki çocuğuma annelik yapmaya çalışıyorum. Mesleğim var ama çalışmayı beklemeye aldım.
Bahanesi yok bu işin. Ben neden düşünmüyorum. Ben neden yapmadım. Hemen başkasına mı koşulur. Böyle mi avunulur. Evlenme öncesi de bu kadar alenen olmasa da yakaladığım şeyler olmuştu. Bu sebepten kendimi suçluyorum. İki kızıma da mahcubum. En çok da kendime ve gençliğime mahçubum. Terapist bile özgüvenin yok. Ne kadar kendini değersiz görüyorsun demişti.
İlgili bir eş ve baba değildi. Ama terpiste dün gittik. Ve iki gündür hayal bile edemeyeceğim bir değişime girdi. Aslında ilgisini ve sevgisini göstermek istediğini ama yapamadığını anlattı. Terapist de zayıflık olarak mı görüyorsun dedi. O da evet dedi. Bunu aşmak istiyorum dedi. Terapistimiz çok iyi ve gerçekten etkili olmuştu. Umudum vardı. Ama bir yanım hazmedemiyordu. Ve en son işte irdeleye irdeleye çıkardım. Bu iki küçük yavru şimdi kucağımda. Sabahı zor ettim.
Oy çokluğuna göre karar verecek değilim. Bugün bu evi terk edeceğim. Pazartesi de davayı açacağım. Kararlıyım. Ama fikir almadan da yapamıyorum. Davayı hemen açacağım için mahkeme gününe kadar pişmanlık yalvarma süründürme vs yapsam mı. Of sonrası mide nasıl alır. Bana nasıl dokunur. Allım almıyor. Şu bebelere bakıyorum. İçim acıyor. Ama öyle de güçlü hissediyorum onlara bakınca. Herşeyin üstesinden gelirim diyorum. Aklım karışık. Dışardan bakınca nasıl görünüyor? Siz olsaydınız ne yapardınız?
Avukatınız kayıtlar, otelin güvenlik kamerası görüntüleri, telefon kayıtlarını vs isteyebilir. Bence siz whatsapp ya da mesaj üzerinden “beni aldatmanı hak etmedim bir gecelik otel maceran için yuvamızı yıktım sadece merak ediyorum pişman mısın” şeklinde sizi aldattığını kabul edeceği ama odak noktayı oraya çekmeyeceğiniz bir mesaj atın. Bu bile bir kanıt sayılıyor.Hay aklınızla bin yaşayın. Bende nasıl ispat edebilirim diyordum.
Avukatınız kayıtlar, otelin güvenlik kamerası görüntüleri, telefon kayıtlarını vs isteyebilir. Bence siz whatsapp ya da mesaj üzerinden “beni aldatmanı hak etmedim bir gecelik otel maceran için yuvamızı yıktım sadece merak ediyorum pişman mısın” şeklinde sizi aldattığını kabul edeceği ama odak noktayı oraya çekmeyeceğiniz bir mesaj atın. Bu bile bir kanıt sayılıyor.
Arkadaşım öncelikle çok üzüldüm umarım hayatın sana attığı en büyük kazık bu olur. Vallahi ne desem ki, bana sanki bu işte ustalaşmış da her başı sıkıştığında bu b*ku yemiş gibi geldi, gidip parayla biriyle birlikte olmak nasıl bi midesizliktir ki.. hastalık kapma ve sana bulaştırma ihtimaliden söz etmek dahi istemiyorum... İhanet affedilmiyor ya, yaşamayan bilemez.. Sen aç davanı, eğer kendini affettirebilirse ki çok zor, belki bi kere daha şans verebilirsin. Ama genelde bu verilen şans uzatmaları oynamanın daha da saygıyı sevgiyi yitirmenin eş anlamlısı olabiliyor.. Allahım içini soğutsun inşallah.. Çook iyi anlıyorum seni..
İyice kafam karıştı. Siz şimdi boşanmak mi istiyorsunuz yoksa tekrar şans mı vermek istiyorsunuz anlayamadım? Boşanmak istiyorsanız boşanın. Tekrar şans vermek istiyorsanız gidin beraber terapistinize yine orada çözmeye çalışın, çift terapisi bunun için var, üstesinden gelemediğiniz, kendi başınıza çözemediğiniz sorunlarınız için gidiyorsunuz. Bizler burada çözemeyiz sorunu. Üstelik biraz karışık tarihleri falan da karışık anlatmışsınız. Kararlıyım ama fikir almadan da yapamam diyorsunuz, forumdan mı fikir alacaksınız boşan ya da boşanma diye? Bu sizin kendinizin vermesi gereken bir karar.
Anladım. Yolunuz açık olsun. Allah kolaylık versin. Bittiyse bitti zaten bunu en iyi siz bilirsiniz. Çevredeki insanların genel tavrı barıştırmaktan yanadır "çocuğun var falan filan" derler. Bu forumda da gözlemlediğim genel tavir hemen kolaycana "boşan" diyorlar. Ama bu başkalarının tavrına göre verilecek bir karar değil. Ömür boyu yaşayacak olan sizsiniz. Sizin için en hayırlısının olmasını diliyorum. Sevgiler.Hanımefendi. Bilmiyorum evli misiniz ve çocuklarınız var mı. Ben kararımda netsiZlik göremiyorum. Ancak çevremde herkes acele etme diyor. Avukata gittim. Avukat bile beni vazgeçirmeye çalıştı bu iki yavru için. Ha ben kötü anne miyim onları düşünmeden aile ortamında koparacağım. Tek başıma tüm sorumluluğu alacağım.
Evlilik terapisi bu aşamada beni atacağım bir adım değil. Şunu söyleyeyim. Olayın olduğu gün terapiste artık bittiğini boşanacağımı söyledim. O bile yanlış yaptığımı düşündüğünü belirten cevap yazmış. Böyle olunca insan bu sinir harbi ile belki de sağlıklı düşünemiyorum diyor. Ki ben çok aceleci biriyim. O gün gidip dava açacaktım. Ama şu an için taşınmayı planlıyorum. Bugün gidip ev bakacağım. Beğenirsem taşınacağım bir kaç hafta içinde. Yani herkes bir dur dese de gemileri yakıyorum. Benim için affedilemez bir durum. Aramız kötü. Boşanmayı konuşuyoruz. Ama o tek gecelik ilişki yaşıyor. Bunun hazmedilir tarafı yok. Bunun psikologla çözümlenecek bir durum olduğunu da düşünmüyorum. Ha diğer sorunlarımız çözülecekti belki umutlanmıştım. Ama bu olay bu evlilik için çıkmaz demek. Zaten kendisi de kabullenmiş durumda. Ablası çok uyandığını onunla konuşamadığını söyledi. Ve nasıl istiyorsa öyle yapsın demiş. Barışmak isteyen yok yani. İki çocuk var. Anlatabildim mi bilmiyorum. Teşekkürler
Anladım. Yolunuz açık olsun. Allah kolaylık versin. Bittiyse bitti zaten bunu en iyi siz bilirsiniz. Çevredeki insanların genel tavrı barıştırmaktan yanadır "çocuğun var falan filan" derler. Bu forumda da gözlemlediğim genel tavir hemen kolaycana "boşan" diyorlar. Ama bu başkalarının tavrına göre verilecek bir karar değil. Ömür boyu yaşayacak olan sizsiniz. Sizin için en hayırlısının olmasını diliyorum. Sevgiler.
Anladım. Yolunuz açık olsun. Allah kolaylık versin. Bittiyse bitti zaten bunu en iyi siz bilirsiniz. Çevredeki insanların genel tavrı barıştırmaktan yanadır "çocuğun var falan filan" derler. Bu forumda da gözlemlediğim genel tavir hemen kolaycana "boşan" diyorlar. Ama bu başkalarının tavrına göre verilecek bir karar değil. Ömür boyu yaşayacak olan sizsiniz. Sizin için en hayırlısının olmasını diliyorum. Sevgiler.
Aslında bu konuyu psikoloğa gittiğimizde çözmeye başladık. Bir seans bile kendisini anlamasına yetti. Aslında kendisi bir sorun olduğunda ve suçladığında direk kaçışı seçiyor. Psikoloğun teşhisi. Şu anda da yapıyor bunu. Savaşmak değil kaçmak yani. Bende boşanalım lafını hep kişisel algıladım. Ama psikolog o an sadece kurtulmak istiyor içinde bulunduğu durumdan dedi. Sinir yada bilinç altında yatan diye değil dedi. İşte böyle aramızdaki sorunlara odaklı gidecektik ama dediğim gibi. Mahvetti herşeyi. Son umudumu da kaybettim.Kendi içini rahatlatmak ve işini kolaylaştrmak için her seferinde sizi uzaklaştırmış, boşanmayı ortaya atmış.
Sağlam bir karakteri yok. Boşanacağım demişsiniz, içinizde şüphe kalmasın, en doğrusunu yapıyorsunuz.
Sabır ve güç diliyorum size.
Bir de anlık bir durum değil bu, öncesinde muhabbeti dönmüş, fotolar alınmış/atılmış ya da istenmiş.
Siz arayıp rahatsız etmeyin diye de huzursuzluk çıkarmış. Gayet planlı ilerlemiş. Yazık.
Çocuklarınız için çok zor bir durum sizin içinde öyle ama maalesef en çok çocuklar için sıkıntı...….. Aynı şeyleri yaşayan biri olarak sizi o kadar iyi anlıyorum ki , endişelerinizi, üzüntülerinizi, pişmanlıklarınızı ve emeklerinizin hiç oluşunu.. Ben kendimden örnek vereyim size.. Çocuklarıma hem anne hem de baba olmaya çalıştım, onlar için iyi olucam , güçlü olucam diye sürekli kendimi telkin ettim ve sonunda gördüm ki anneler gerçekten çok güçlüler , evlatları için yere sağlam basarlar ve tek başına olmayı da göze alırlar... Hakkınızda hayırlısı olsunO gün ki mesajlaşmaları ben yaptım. Ben sürekl mesaj atıyordum. Hadi git boşanma davasını aç. Açmayan serefsiz diyordum. Tahrik ve bol uzun mesaj. Tabi ki sebep bu olamaz. O fotoları da sanırım birbirilerini tanımak için göndermişler. Çünkü eşim kişisi arabada çekmiş. Kadın da iki resim göndermiş. Ama o günü hatırlıyorum. Arabaya binip gittiği saatlere denk geliyor
Siz yapılması gerekeni yapmışsınız. Şans vermişsiniz, terapi denemişsiniz, evden ayrılmışsınız ama sonra değiştiğine inanıp dönmüşsünüz, yani fazlasıyla yapmışsınız her şeyi. İleride dönüp "acaba şans verse miydim" diye kendinize sormanız bile gerekmez çünkü yapmışsınız. Elbette kimse yuvası yıkılsın istemez, söz konusu kendi evliliklerimiz olmadığı için ayrıl, bırak, boşan demek daha kolay, ama şunu da unutmayın dışarıdan bakan göz en net gören gözdür. İçiniz rahat olsun.Aslında bu konuyu psikoloğa gittiğimizde çözmeye başladık. Bir seans bile kendisini anlamasına yetti. Aslında kendisi bir sorun olduğunda ve suçladığında direk kaçışı seçiyor. Psikoloğun teşhisi. Şu anda da yapıyor bunu. Savaşmak değil kaçmak yani. Bende boşanalım lafını hep kişisel algıladım. Ama psikolog o an sadece kurtulmak istiyor içinde bulunduğu durumdan dedi. Sinir yada bilinç altında yatan diye değil dedi. İşte böyle aramızdaki sorunlara odaklı gidecektik ama dediğim gibi. Mahvetti herşeyi. Son umudumu da kaybettim.
Çocuklarınız için çok zor bir durum sizin içinde öyle ama maalesef en çok çocuklar için sıkıntı...….. Aynı şeyleri yaşayan biri olarak sizi o kadar iyi anlıyorum ki , endişelerinizi, üzüntülerinizi, pişmanlıklarınızı ve emeklerinizin hiç oluşunu.. Ben kendimden örnek vereyim size.. Çocuklarıma hem anne hem de baba olmaya çalıştım, onlar için iyi olucam , güçlü olucam diye sürekli kendimi telkin ettim ve sonunda gördüm ki anneler gerçekten çok güçlüler , evlatları için yere sağlam basarlar ve tek başına olmayı da göze alırlar... Hakkınızda hayırlısı olsun
Karakteri oturmamış insanlar herzaman aldatmaya meyillidir.onu affet ve whatsap vep indir tlfonuna takip et napiyor kimlerle görüşüyor