• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

tek çocuk fikrinde bencillik mi yapıyorum ?

Ben de tek çocuğum. Eğer çocuğunuza bencillik etmiş olacağınızı düşünüyorsanız, yaniliyorsunuz. Aksine bu durum onu çok mutlu edecektir. Neden bu kadar net konusuyorsun diyebilirsiniz, belki de çok rahat, huzurlu ve sevgi dolu bir hayat yaşadığım içindir. Kardeşim olmadığı için kardeş sevgisi hakkında bir yorum yapamam ama 24 yaşına geldim, hala annemle babamı bir baskasiyla paylaşmak fikri bana kötü gelir. Iyiki de tekim derim ara sıra. Bir de maddi açıdan çok büyük rahatlık. Durumunuz çok iyiyse bilemiyorum ama iki çocuk için herşeyi bölmek gerekirken, tek çocuk için daha iyi bir eğitimi, daha iyi bir yaşam alanını, çok daha rahat bir şekilde sağlayabilirsiniz. Tabi bir de bu konuda kardeş sevgisini bilen kişilerden görüş almak lazım. Onlar da illa ki kendilerine göre güzel yönlerinden bahsederler, haklilardir da. Ama kısacası ben hayatımdan hep memnun kaldım, çok güzel imkanlara sahip oldum, bu açıdan düşünebilirsiniz.
4 kardeş biri olarak kesinlikle katılıyorum . Hem maddi hem manevi açıdan Anne babalar dengeyi kuramıyorlar ...hepiniz aynısınız deselerde , reelde asla öyle değil .
 
4 kardeş biri olarak kesinlikle katılıyorum . Hem maddi hem manevi açıdan Anne babalar dengeyi kuramıyorlar ...hepiniz aynısınız deselerde , reelde asla öyle değil .
bende tek çocuğum ve çok mutlu bir çocukluk geçirdim ,ilgiyle ve sevgiyle büyüdüm,şanslıydım ki hiç yalnız kalmadım,her zaman etrafımda kuzenlerim ,komşu çocukları ,arkadaşlarım oldu,kardeş istemeye firsatım olmadı ki özellikle tek çocuk bırakılmadım ,anneim sağlık problemi nedeniyle olmadı kardeşim,, , 4 yaşında bir kızım var ne onun tek kalması umurumda ne de etraftan senin gibi tek kalmasın kardeş yap lafları umurumda, şöyle bir korku var bende ; çocuk sevgisi o kadar büyük bir sevgi ki hiçbirşeye benzemiyor ya ona birşey olursa korkusu var,belki saçma gelebilir sonuçta iki çocuk olsa allah korusun ikisine de birşey olur,üçüne de olabilir, ama bilmiyorum işte bu konuda kafam karışık 34 yaşımdayım ve bir kaç yıl içinde karar vermem lazım,eşim istiyor tabi ki ikinciyi, bir taraftan iş kariyer durumları,

eski kadınların işleri ne kolaymış ya onlara biçilen rol belliymiş ne güzel ,evlen evinin kadını ol,çocuk doğur , bizler öylemiyiz,özgürlük istiyoruz,kariyer istiyoruz ,sosyallik istiyoruz,güzel olmak istiyoruz birde anne olmak isteyince kafalar hep karışık oluyo haliyle
 
bende tek çocuğum ve çok mutlu bir çocukluk geçirdim ,ilgiyle ve sevgiyle büyüdüm,şanslıydım ki hiç yalnız kalmadım,her zaman etrafımda kuzenlerim ,komşu çocukları ,arkadaşlarım oldu,kardeş istemeye firsatım olmadı ki özellikle tek çocuk bırakılmadım ,anneim sağlık problemi nedeniyle olmadı kardeşim,, , 4 yaşında bir kızım var ne onun tek kalması umurumda ne de etraftan senin gibi tek kalmasın kardeş yap lafları umurumda, şöyle bir korku var bende ; çocuk sevgisi o kadar büyük bir sevgi ki hiçbirşeye benzemiyor ya ona birşey olursa korkusu var,belki saçma gelebilir sonuçta iki çocuk olsa allah korusun ikisine de birşey olur,üçüne de olabilir, ama bilmiyorum işte bu konuda kafam karışık 34 yaşımdayım ve bir kaç yıl içinde karar vermem lazım,eşim istiyor tabi ki ikinciyi, bir taraftan iş kariyer durumları,

eski kadınların işleri ne kolaymış ya onlara biçilen rol belliymiş ne güzel ,evlen evinin kadını ol,çocuk doğur , bizler öylemiyiz,özgürlük istiyoruz,kariyer istiyoruz ,sosyallik istiyoruz,güzel olmak istiyoruz birde anne olmak isteyince kafalar hep karışık oluyo haliyle
Ablam küçükken annemin kucağına oturur beni sevive dermiş ! Beni seviver anne ... Artık çocuk yalvarıyor ! Çok kardeşliğin pekte özenilecek bir durumu yok ! Esasen çok güzel ama o hengamede tadını alamıyorsunuz ki ? Ebevyn yorgun çocuk uhdeli ! Çocukluğu , ergenliği , yetişkinliği ... Yetişmesi kolay değil ! mevzu bahis insan yetiştirmek . Hakkıyla ! varsa mali imkanlarınız , bol bol zamanınız , o zaman ala .. Üçte olur beşte .
 
bende tek çocuğum ve çok mutlu bir çocukluk geçirdim ,ilgiyle ve sevgiyle büyüdüm,şanslıydım ki hiç yalnız kalmadım,her zaman etrafımda kuzenlerim ,komşu çocukları ,arkadaşlarım oldu,kardeş istemeye firsatım olmadı ki özellikle tek çocuk bırakılmadım ,anneim sağlık problemi nedeniyle olmadı kardeşim,, , 4 yaşında bir kızım var ne onun tek kalması umurumda ne de etraftan senin gibi tek kalmasın kardeş yap lafları umurumda, şöyle bir korku var bende ; çocuk sevgisi o kadar büyük bir sevgi ki hiçbirşeye benzemiyor ya ona birşey olursa korkusu var,belki saçma gelebilir sonuçta iki çocuk olsa allah korusun ikisine de birşey olur,üçüne de olabilir, ama bilmiyorum işte bu konuda kafam karışık 34 yaşımdayım ve bir kaç yıl içinde karar vermem lazım,eşim istiyor tabi ki ikinciyi, bir taraftan iş kariyer durumları,

eski kadınların işleri ne kolaymış ya onlara biçilen rol belliymiş ne güzel ,evlen evinin kadını ol,çocuk doğur , bizler öylemiyiz,özgürlük istiyoruz,kariyer istiyoruz ,sosyallik istiyoruz,güzel olmak istiyoruz birde anne olmak isteyince kafalar hep karışık oluyo haliyle
Biz dört kardeşiz canım ablam vefat etmese beş de olurmuşuz :) iki senelik evli 20 yaşında bir bayanım benden küçüğü 18 ondan küçüğü 16 ve en küçüğü 6 yaşında üç erkek kardeşim var :) Rabbim başımdan eksik etmesin :) yorumlarına saygıyla değer veriyorum ama şöyle de bir durum var ben tek çocuk olsaydım evlendim Amerika'ya yerleştim annem 39 babam 42 yaşında tam da yanlarında evlatlarını görme yaşları... Sonra ben olmasaydım diğer kardeşlerimden birisi olsaydı sadece durum yine değişmeyecekti yine yalnız kalacaklardı okuldu askerlikti evlilikti derken ... Ben onların ablası olarak dertlerine çare olabilmekten sıkıntılarına ortak olabilmekten o kadar mutluyum ki :) onların bana bir abla demesi dünyaya bedel :) annemler de 6 kardeş dayılarımın teyzelerimin olması çok güzel :) onlar da tek çocuk olsaydı ben hangi tadı yaşayabilirdim ki teyzeme gidip sohbetin tadını dayımla oturup kederlere kahkaha atmanın tadını nasıl yaşayabilirdim :) iyi ki Rabbim bana kardeşlerimi vermiş :) daha bu sabah annemleri aradığımda o altı yaşındaki kardeşim abla benim yerime seyfullahı 4 kere öp dedi seyfullah benim 9 aylık oğlum bende o telefondayken 4 kere öptüm oğlumu . Kardeşim anneme bağırarak anne ablam oğlunu Öyle güzel öptü ki dedi ben o zaman arada binlerce km olsa da o kardeş sıcaklığını içime sığdıramadım :) bu kadar çok büyük mutluluğum yani Rabbim hiç bozmasın inşallah :)
 
Kendimi bildim bileli kardes istermisim. 7 yaşında kardeşim oldu dünyalara değişmem. Annemle babam orta gelirli insanlar ama hiç Bi şeyden eksik kalmadık en iyi eğitimi aldık. Ben üniversiteyi bitirdim evlendim 2 aylık evliyim kardeşim lise son da üniversite sınavına hazırlanıyor. Annemin hiç bi zaman yakindigini görmedim ki ben 4 yaşındayken çalışmaya başladı kardeşim doğunca işi bırakmak zorunda kaldı. Çok zor bir çocukluk geçirdi kardeşim. Ama ne sevgi de ne de imkanlarda azalma oldu. Her çocuk kendi kısmeti yle gelir zaten.


Ve kardeş muhteşem birşey aramızda 7 yaş olmasına rağmen en yakın arkadaşım can yoldasim. Farklı şehire gelin geldim ama irtibatimiz hiç kopmadi bu biraz da kişinin elinde. Öyle sevgi dolu büyüdük öyle güzel imkânlarla büyüdük ki :)

Mutlaka tartışma oluyor olmaz desem yalan söylemiş olurum ama bu hayat kardeşle güzel.
 
Bir kızım var şuanda ikinci bebeğime hamileyim ve herzaman istemişimdir kızımın bir kardeşi olsun.ona en iyi arkadaş,sırdaş,dost,yeri geldiğinde ik kardeş birbirine koca bir dağ olur.kardeş gibisi varmı?

Bazı yazılarınızı hiç hoş bulmadım annem homurdandı,annem yan çizdi bu kelimeler nedir yahu.
rahatınıza ve özgürlüğünüze okadar düşkünseniz çocuk yapmayacaktınız.
ben suan ailelerden uzak dillerini dahi bilmediğim bir yerdeyim.sizin gibi bende evde oturup hem kızımla hem hamileliğin verdiği sıkıntılarla uğraşıyorum ve yardım edecekkimse yok burda.kızımla sadece parkla ev arası hayatımız.ama hiçbir zaman çocuk konusunda hatamı yaptım demedim.hatta ileride kısmet olursa üçüncü çocuğu dahi düşünüyorum.
 
Daha önce de yazmıştım bu tarz bir konuda. 4 kardeşiz. Hepsi iyi ki varlar, canlarım onlar benim. Ama ben iki çocuk yapabilir miyim, hayır. (İlkine karar veremiyorum daha).

Ben en küçüğüm. Arada çok yaş farkımız olduğu için tek çocuk gibi büyüdüm. Belki de daha fazla ilgiyle, sevgiyle, imkanla.(şımarmadım:KK66: )

Abim en büyüğümüz. Tek çocuk olsaydı ne olurdu, nasıl bir hayatı olurdu diye düşünüyorum bazen. Çocukluğunu geçtim. Manevi olarak da çok bişey anlatamıyorum çocukluklarına şahit olmadım çünkü. Memur çocuğuyuz biz, biraz maddi örenkler vereceğim. Okurken çalışmak zorunda kalmazdı mesela. Üç kuruş biriktirmek için askerliğini uzun dönem yapmazdı. Belki imkanı olsaydı akademisyen olurdu. Bunun içinde kaldığını seziyorum. Evlenirken ablamla düğünleri çakıştı. Ablam olmasaydı ailemi zor durumda bırakmamak için birlikte oturmayı tercih etmezdi. Evliliğinin ilk yılları kalabalık bir aile içinde geçmezdi. Bizi okutmak, eksik bırakmamak için kendinden kısıp bize yardım etmezdi. Ona sorarsanız bunları zevkle yapmış. Ama ben düşününce üzülüyorum onun adına. Mesele iki çocuğa eşit imkan sağlamak değil, iki çocuğa da en iyi imkanı sağlamak. Buna gücü varsa bir çiftin, manevi taraf halledilebilir düşüncesiyle ikinci çocuğa karar verilebilir. Abim tek çocukta kaldı mesela. Hiç ikinciyi istemedi.

Büyük ablamın iki kızı var. Biri 22 biri 9 yaşında. Geçenlerde ablamla büyük bir tartışma yaşamış büyük olan. Sen kardeşimle ilgilenmekten bana vakit ayırmıyorsun, oturup sohbet etmek istiyoru adanın okulu diyorsun. Alışverişe çıkmak istiyorum adanın keman dersi diyorsun. Benim anneye ihtiyacım var diye patlamış. Çocuk manevi olarak eksiklik hissediyor. İkisi de özel okulda okuyor, her türlü imkanları var. Büyük heryaz yurtdışına gönderilir dil eğitimi için. Ama işte eksik kalan bir tarafı var çocuğun. Ki ablam çalışmayan bir anne. Bir de çalışanını düşünüyorum, kendimi koyuyorum yerine. Mümkün değil her şeylerine yetişmem. Benim çocuğum da bana benim anneye ihtiyacım var derse, kaldıramam ben. Kendime gelemem bunun üstüne.

Hayat tecrübeleri farklı yönlerde ilerleyip farklı kararlar aldırıyor insanlara. Benim de bu konudaki kararlarım genelden biraz farklı. Umarım ben bu dünyadan göçüp gidene kadar çocuğum kendine düzgün bir aile kurar diye temenni etmekten başka çarem yok. Güçlü bir çocuk yetiştirebilirsem eminim bu dünyada yapayalnız kalsa bile ayakları üstünde dimdik duracaktır.

Hani ben demiştim ya anne baba maddi ve manevi dengeyi kurabilecekse diye..yazdıkların ona çıkıyor. .bizde zamanında maddi problemler yaşadık. .birbirimize destek olduk ailem izin bize yetemedigi durumlarda..Ancak iyi ki de varız hepimiz:)

Sence abin gerçekten hayatın da sen Olmasaydın daha mı mutlu olacaktı? tek çocuk kararı tamamen buna mi bagli? Baska sebepler olamaz mi? Bence maddi zorlugu yasadigi kadar manevi boyutunda farkındadır. ..

Peki ya sen ggerçekten tek çocuk olsa idin daha mı mutlu olacaktın?

ayyy kendimi birden seni çocuk yap diye baskıuuyguluyor Muş gibi hissettim..
Öyle bir şey değil tabii ki de..Aslında benim gördüğüm galiba herkes kendi ailesinde yaşadıkları ile ilgili maddi, manevi sebeblerden oturu bu konuda karar alıyor bir yerde..ama aileni tebrik ederim anladigim kadari ile güzel evlatlar yetistirmisler. .

AAslında sana şımarık demek değil niyetim ama maalesef tek çocukta aşırı simarikligi her aile engelleyemiyor(bir de maddi durum iyi ise)..ve benim bir ttanıdığım tek evladını yitirince yaşayan bir ölü gibi oldu..evlat acısı çok zor hele ki 1 tane ise:( bu beni cçok etkilemiştir. ..tabii olacaksa bir kazada 10 evladını birden yitirebilirsin..ama ne bileyim işte. .ben dediğim gibi bir tek orta da denge kurulabilirse her yönden en az 2 çocuk diyorum..hem anne ve baba hem de çocuk yönünden. .
 
aynı şeyleri düşünüyoruz ama tek farkla ben çalışıyorum. keşke ama keşke bende sizin gibi eve tıkılı kalsam bütün gün evde sıkılsam ama kızımla olsam. çalışmayı hiç istemiyorum. sadece kızımla olmak istiyorum ama maalesef. kamudayım bıraksam böyle bir işi kesinlikle bulamam ayrıca borçta var

sizin yerinizde olsam anında ikinciyi yapar ikisinide zevkle büyütürdüm yemişim sosyalliği yaa..

Ben de sizinle aynı durumdayım. Kamuda çalışıyorum. Kızım 20 aylık. Bütün gün evde kızımla olmak istiyorum :( Maddi imkan varsa evde olup ikinciyi de yapardım. Çalışan annelerin yaşadığı zorluklar da o kadar çok ki. Gece uyumadan işe geliyoruz. Çok fazla izin almak zorunda kalıyoruz. Eve gelince ayrı bir koşturmaca.. Yani keşke evde olsam da çocuğumla birlikte olsam. Canı çok sıkılan bir insan bence evde de vakit geçirecek bir uğraş bulabilir kendine..
 
Çocuğunuzun biraz büyümesini bekleseniz
ikinci çocuğu düşünmek için henüz çok erken
 
Bende tek cocugum..aile olarak kalabalik bir ortamda oldugum icin cok yanliz kaldim diyemeyecegim..
bugun benim insiyatifimde olursa sayet bende bir cocuk dusunuyorum..onunla hem tam anlamiyla ilgilenebilmek hemde tam anlamiyla maddi olarak destekleyebilmek icin..cunku ister istemez 2 olunca benim hem maddi hemde manevi olarak gucum 2 ye bolunecek , onlarin da masrafi 2 ye katlanacak...
kardes ayni kandan ayni candan suphesiz tadi baskadir, cok sevilir....bisey diyemem ama "sen dost edinmeye bak , dusmani anan da dogurur" diye bir soz var.. dunyaya gelenlerin bahti acik olsun hep iyiler karsilarina ciksin yeter...

Hepimizin hakkinda hayirlisi olsunn:KK15::KK15:
 
1.5 yaşında kızım var.. ben hep derdim mutlaka iki çocuğum olmalı diye... ben aslında hiç hazır değilmişim çocuğumun olmasına. kızım için canımı veririm ama çok ağır geldi.. kv aklı bi gidip gelen bir kadın. annem ise doğum yaptığında kendi evimde bakarım sana dedi ve homurdandı.. şu an kimseden destek görmüyorum. 9 sene iş hayatımdan sonra işten çıkmak zorunda kaldım çünkü annem yan çizdi bakamam kızına dedi kv ise torun döven bir kadın olduğu için emanet edemedim bu yüzden de işten çıktım. ve bunalıma girdim evde bir anda yapayalnız kaldım :KK43: çocuk bakmak eve tıkılı kalmak kendimi yetersiz güçsüz hissetmek derken 1.5 sene oldu hala halimden memnun değilim. zaman zaman kızıma bağırıyorum o daha çok küçük ama neden bağırıyorumki :KK43: ve ikamet ettiğimiz yerde hiç kafa dengi kimsem yok 6.katta oturuyorum asansör yok çocukla gidip gelmek çok zor oluyor doğru düzgün bir park bile yok ve eşim de asla taşınmam diyor çünkü ailesi sülalesi arkadaşları burada ... ben tek çocukla kalıp iş hayatına girmeyi ve aktif olmayı istiyorum iki çocuğum olursa artık asla çalışamam ve bu durum da beni mutsuz eder.. ikinci çocuk fikri beni heyecanlandırsa da sosyal olabilmek kendime vakit ayırabilmek için tek çocukla kalmak bencillik mi? mutsuz halde iki çocuk yetiştirmek yerine , huzurlu mutlu kalıp tek çocuğumun olması daha sağlıklı değil mi ? bilemiyorum... ne olur fikir verin :KK43:
insanın illaki bir kardeşi olması gerektiği fikri yüzünden suçluluk hissediyoruz.
 
SİZİ ÇOK İYİ ANLADIM. BENİM AİLEMDE BENDEN UZAKTA ,EŞİMİN ANNESİYLE BİRLİKTE YAŞIYORUM .8.5 AYLIK BİR KIZIM VAR. SOSYAL HAYAT YOK. ARKADAŞ YOK. AMA KIZIM VAR ÇOK ŞÜKÜR. 2 TANE DAHA DÜŞÜNÜYORUM ALLAH NASİP EDERSE. EŞİM TEK ÇOCUK ÇOK SIKINTISINI ÇEKMİŞ BU DURUMUN. BABASI HASTALANDIĞINDA TÜM SORUMLULUK ONA KALMIŞ VE 20 SENE SIKINTI ÇEKMİŞ HALA DEVAM EDİYOR SIKINTILARI... BENDE SÖYLE DÜŞÜNÜYORUM. BANA BİR ŞEY OLURSA BİRBİRLERİNE DESTEK OLURLAR. YALNIZ KALMAZLAR... ALLAH HERKESİN GÖNLÜNE GÖRE VERSİN...
 
Bende tek çocuğum ve öyle geniş bir ailem de yok. Bu yüzden annemle arkadaş gibi büyüdük aramızda 20 yaş var. Ben bu yüzden anneme bağımlı oldum ünv kazandım yapamadım onsuz şimdi yanıma geldi. Tek çocuk olmanın iyi yönlerini saymayacağım ama kötü yönleri tüm yükün tek çocuğun üzerinde olması ona destek olacak bir kardeşin olmaması... Ailede bir sorun olduğunda anneyle baba arasında kalması. Şahsen ben bir kardeşim olsun isterdim. Derdimi paylaşabileceğim. Ama tabii ki anne mutlu olmadan çocuk da mutlu olamaz o yüzden belki ilerde düşünebilirsiniz bir bebek daha
 
hayır canım neden bencillik olsun. illa tavşanlar gibi üremek zorunda değilizki. çalışmak istiyorsanız çalışın belki sonra tekrar hazır hissedersiniz belki hissetmezsiniz. bence 10 çocuk yapmak daha büyük bencillik hangi biriyle ilgilenebilir bir anne. hangi çocuk kendini özel hissedebilir. maddi olarak hangi birine yetilebilir. önemli olan mutlu sağlıklı huzurlu çocuklar yetiştirmek bu da ancak mutlu ruhen sağlıklı bir anneyle mümkün olabilir.
 
Tek çocuk olmanın kötü olduğunu düşünmüyorum ama en azından bir kardeşinin olmasının çok güzel olduğunu düşünüyorum. Kardeşinin olmasının artıları eksiklerinden çok daha fazla. Şu anda çocuğunuz küçük, 2 sene sonra biraz daha rahat edersiniz ve haklısınız, 2 sene sonra tekrar hamilelik olduğunda çalışma hayatınız biter. Siz de çocuğunuzu 3 yaşında kreşe verip tekrar işe dönmeyi düşünür, 2-3 sene çalıştıktan sonra ikinci bir çocuk düşünebilirsiniz. Oğlum 6 yaşında ve henüz kardeşi yok. Tek başına oynar hep odasında. Kuzenleriyle, arkadaşlarıyla oynarken hep kardeşlerin birbirine yakın olması, oğlumun onlar gittiğinde oyunun biteceğini bilmesi, bu yüzden hep onlara gitmek istemesi beni çok üzüyor. Ben oynuyorum halbuki onunla. Zaman ayırıyorum, faaliyet yapıyoruz, körebe, saklambaç, futbol.. Yine de Onlarla oynadığının yarısı kadar eğlenmiyor.çocukların çocuksu, yarı deli bir oyun dili var biliyorsunuz, onların birbiriyle anlaşması bambaşka. 10 tane değil ama 1 tane bile çok şey değiştirir. Neyse şu ana kadar bir tek çocuk annesi olarakgözlemim bu. Ben hep bayramda kime gitmek zorundaysan hayatında birinci derecede yardımcıların onlardır diye düşünürüm. Kuyunu kazsalar da, sana yardımcı olmakla yükümlü olurlar. Bir arkadaşa gitmeyiz mesela, amca teyze kardeş dolaşırız, evlendiklerinde uzaklaşsalar da. Annem hasta, kardeşlerime konuşuruz, paylaşırız bunu. Eşimden iyi o anlar beni. Neyse, uzattım. Benim fikirlerim böyle.
 
kardes yapabiliyorsaniz yapin bence.

kizim kardesli cocuklarla oynarken daha bi garip oluyor sanki.
yani bire 2 oluyorlar filan.

bence sartlar musaitse ( ki zorluk her zaman olucak, hic bir sey kolay deyil) kardes guzel bir sey diye dusunuyorum.
 
Kardeşlik kan bağıyla olmaz, yürek bağıyla olur.
5 kardeşiz. Biri ile nüfus bağım yok başka ailede. O yüzden görüşmüyoruz o istemiyor. Bi tanesi çok güzel dedikodumu yapıyor, yalandan yüzüme gülüyor. Bi tanesi Allah var çok iyiliğini gördüm ama zor günümde yanımda göremedim. Bi tanesi de son numara, evin en küçüğü. Onunlada sağlıklı bi ilişkimiz yok. Ve bu 5 kardeşin birbiriyle aman aman bi ilişkisi yok. Bunlar benim kan bağım olanlar.

Gelelim geriye kalan gönül kardeşlerime. Bi tanesi iş arkadaşımdı ne olsa koşar gelir desteğini yardımını eksik etmez. Gerisi yüzyüze görüşme fırsatı bulamadığım kk üyesi dostlarım. Ne olsa derdimi dinlediler akıl verdiler moral oldular ve öyle birr iyilik yaptılarki öz kardeşlerimden görmedim yaptıklarını.

Kardeşlerimi çok seviyorum diyenlerdeki de kan bağından ötürü değil gönüldeki sevgiden ötürüdür. Benim de bir oğlum var, ve diyorum ki tek çocuk yeter.
 
Kardeşlik kan bağıyla olmaz, yürek bağıyla olur.
5 kardeşiz. Biri ile nüfus bağım yok başka ailede. O yüzden görüşmüyoruz o istemiyor. Bi tanesi çok güzel dedikodumu yapıyor, yalandan yüzüme gülüyor. Bi tanesi Allah var çok iyiliğini gördüm ama zor günümde yanımda göremedim. Bi tanesi de son numara, evin en küçüğü. Onunlada sağlıklı bi ilişkimiz yok. Ve bu 5 kardeşin birbiriyle aman aman bi ilişkisi yok. Bunlar benim kan bağım olanlar.

Gelelim geriye kalan gönül kardeşlerime. Bi tanesi iş arkadaşımdı ne olsa koşar gelir desteğini yardımını eksik etmez. Gerisi yüzyüze görüşme fırsatı bulamadığım kk üyesi dostlarım. Ne olsa derdimi dinlediler akıl verdiler moral oldular ve öyle birr iyilik yaptılarki öz kardeşlerimden görmedim yaptıklarını.

Kardeşlerimi çok seviyorum diyenlerdeki de kan bağından ötürü değil gönüldeki sevgiden ötürüdür. Benim de bir oğlum var, ve diyorum ki tek çocuk yeter.

ailenizden mi kaynaklaniyor acaba bu ?
cunku genelde bu sorunlar anne babadan kaynaklanir genelde.
 
Back