Arkadaşlar ben şöyle düşünüyorum artık;
1- Brunch mevzusunda eşimle anlaştık. Ben brunch ın sağlıksız olduğuna sabah ve öğlen yemeğini birbirine karıştırmamamız gerektiğine onu ikna ettim. Şimdilik her hafta mazeret bularak bu alışkanlıktan onları çıkaracağız. Onun yerine arada bir ben onları akşam yemeğine davet ederim, bazen sinemaya gideriz falan böylece hijyen problemim çözülmüş olur. Ben de görüşmeleri daha benim kontrolümde olan zamanlara dönüştürebilirim.
2- Eşimi çocuk konusunda ikna ettim sayılır. Bu yaza kadar ben bir mazeret bulup bu yaz gitmemenin bir yolunu bulacağım. Diğer yazlar da çocuğu bahane eder evde kalmaz otelde kalırız. Böylece çocuğu yine bahane edip akşam yemeklerinden de yırtmış olurum. Böylece eşim kızkardeşine ve ailesiyle tatil yapmaya doymuş olur, ben de o sürede nefes alacak zamanları kendime yaratmış ve hijyen probleminden kurtulmuş olurum.
3- Diyelim ki çocuk daha ileriki zamanlara kaldı. O zaman da eşime şartım şu olur. Tamam gelirim ama biz otelde kalacağız. Mazeret olarak da diyeceksin ki; biz zaten yılda altı üstü bir hafta geliyoruz siz bizim için o odayı tutup kendinize eziyet etmeyin. Siz o odayı alın biz zaten otelde kalmayı seviyoruz. Eşim buna hayır biz halimizden memnunuz derler, biz size birşey mi yaptık derler diyor. Ben de diyorum siz memnun olabilirsiniz ama biz değiliz. Bizim içimiz elvermiyor, biz otelde kalacağız. ha biz birşey mi yaptık diyorlarsa desinler zaten diyorlar. Ben hasta olup odadan çıkamasam yine diyorlar. Nasılsa sen yok mok dediğinde illa ki inanacaklar. İnanmayıp ne yapacaklar. Ben daha napim. Onlar için oaraya gidiyorum. Beraber ailece olmak istiyorlar o ortamı yaratıyorum. Kendi ödediğimiz otelde de kalabilelim yani nasılsa alışacaklar. Benim titiz olduğumu beraber kalmayı sevmediğimi bilsinler bunda da bir sakınca yok. Herkesin bir karakteri var değil mi?
Ne diyorsunuz bulduğum çözümlere arkadaşlar, fikrinizi alabilir miyim?
1- Brunch mevzusunda eşimle anlaştık. Ben brunch ın sağlıksız olduğuna sabah ve öğlen yemeğini birbirine karıştırmamamız gerektiğine onu ikna ettim. Şimdilik her hafta mazeret bularak bu alışkanlıktan onları çıkaracağız. Onun yerine arada bir ben onları akşam yemeğine davet ederim, bazen sinemaya gideriz falan böylece hijyen problemim çözülmüş olur. Ben de görüşmeleri daha benim kontrolümde olan zamanlara dönüştürebilirim.
2- Eşimi çocuk konusunda ikna ettim sayılır. Bu yaza kadar ben bir mazeret bulup bu yaz gitmemenin bir yolunu bulacağım. Diğer yazlar da çocuğu bahane eder evde kalmaz otelde kalırız. Böylece çocuğu yine bahane edip akşam yemeklerinden de yırtmış olurum. Böylece eşim kızkardeşine ve ailesiyle tatil yapmaya doymuş olur, ben de o sürede nefes alacak zamanları kendime yaratmış ve hijyen probleminden kurtulmuş olurum.
3- Diyelim ki çocuk daha ileriki zamanlara kaldı. O zaman da eşime şartım şu olur. Tamam gelirim ama biz otelde kalacağız. Mazeret olarak da diyeceksin ki; biz zaten yılda altı üstü bir hafta geliyoruz siz bizim için o odayı tutup kendinize eziyet etmeyin. Siz o odayı alın biz zaten otelde kalmayı seviyoruz. Eşim buna hayır biz halimizden memnunuz derler, biz size birşey mi yaptık derler diyor. Ben de diyorum siz memnun olabilirsiniz ama biz değiliz. Bizim içimiz elvermiyor, biz otelde kalacağız. ha biz birşey mi yaptık diyorlarsa desinler zaten diyorlar. Ben hasta olup odadan çıkamasam yine diyorlar. Nasılsa sen yok mok dediğinde illa ki inanacaklar. İnanmayıp ne yapacaklar. Ben daha napim. Onlar için oaraya gidiyorum. Beraber ailece olmak istiyorlar o ortamı yaratıyorum. Kendi ödediğimiz otelde de kalabilelim yani nasılsa alışacaklar. Benim titiz olduğumu beraber kalmayı sevmediğimi bilsinler bunda da bir sakınca yok. Herkesin bir karakteri var değil mi?
Ne diyorsunuz bulduğum çözümlere arkadaşlar, fikrinizi alabilir miyim?