Bi gün buraya Yazacağım kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi.Yazanları eleştirmezdim ama insan kendi problemini kendi çözmeli, tanımayan insanlar nasıl yardım edebilir ki derdim ama insan çaresiz kalınca her yolu deniyormuş.oldukça kısa
yazmaya çalışacağım, konuşmasını çok severim de uzatmamak zor olacak benim için
Eşimle mutlu giden bir evliliğim vardı.6.5 yıllık evliyiz.iki çocuğum var.kızımın doğumundan bir ay önce kaynım vefat etti.Babası gibi çok severdi eşim hatta babasından daha çok bile diyebilirim.hamileyim bahanesiyle eşim beni uzak tuttu kendisinden, acısını paylaşmadı.doğumuma on gün kalaya kadar cenaze evindeydik ve hep ağladım.bana bu kadar zor gelmişken onun nasıl ciğeri yanıyordur diye diye kahroldum.
abisinin arlkasaşı , işsiz güçsüz etrafından geçinen yeri yurdu olmayan bir adam var.eşimçok ama çok iyi yürekli bi insan, bu süreçte o adamla yakınlaştılar.eşim bana karşı değişmeye başladı.lohusayım duygusalım ama bu duygusallığı duygu sömürüsü olarak nitelendirmeye başladı.Doğumdan sonraki 6 ayım ağlayarak ve onun eleştirilerini dinleyerek geçti.sonraki aylar kendimi kitaba verdim, kendimi topladıkça evliliğimi de kurtarmaya aramızı düzeltmeye çalıştım.bir şeyler düzelse de o adamla konuştuktan sonra yine soğuk davranıyordu.
Haftanın iki gecesi 2’ye 3’e hatta bazen 4’e kadar o adamla konuşuyor.bazen dinliyorum kadın değil eminim.o adamdan bana, annesigile , yengesi ve yeğenlerine nasıl davranacağıyla ilgili sürekli öğüt alıyor.34 yaşında, ergen değil ama atıyorum yeğeninin gönderdiği yazılarıyla ilgili fikrini bile o adama sorup söylüyor ki kocam Türkçe öğretmeni.(aynı zamanda ben de)
Böyle bi adam değildi, çok merkhametli iyi yürekli bi adam ki hala öyle ama bana karşı değil. O adam kadın düşmanıyım demiş bizimkinin de iki lafından biri siz kadınlar şöylesiniz böylesiniz olmaya başladı.
Bugüne kadar acısına verip hep ben tatlıya bağladım ama bu onda vazgeçilmez olduğu izlenimi uyandırmış.asljnda haksız da sayılmaz, tüm yaptıklarına rağmen hala eskisi gibi olmamızı ümit ediyor dua ediyorum.
Dün yine tartıştık ve tatlıya bağlamaya çalıştım ama o konuşurken çok sertti.ne yapmaya çalışıyorsun dedim, istemiyorsan gideyim yeter artık dedim.git kapı orda dedi ve ilk kez söylemiyor.ben de çıkardım valizleri eşya koyarken kv olmaz kızım dedi(tatil sebebiyle evimizde değiliz).kocamla konuşmaya çalıştı, kocam gitsin dedi kapı orda dedi.kv kızdı, bi silik yüzünden yuvanı nasıl yıkarsın diye,hemen savunmaya geçti kimmiş silik diye annesine bağırdı.
Geceleri o adamla konuşurken dinliyorum, iyi niyetle yaptığım güzel şeyleri bile bambaşka açıdan yorumluyor.
Baştan söylemiştim de mi çok uzattım
Daha yazacağım çok şey var da neyse son olarak asıl sorumu sorayım.karşısjnda nasıl dik durabilirim, yaptığı onca şeye rağmen hala gidip sarılmak istiyorum.Kendisi de biliyor bunu daha önce demişti şimdiye kadar soğumadıysan bundan sonra soğumazsın diye.feminist kardeşlerim bi el atın bilir, benim gibi duygusal bi insanı yola getirin
(Herkes yanlış anlamış bi düzeltme yapayım: şeyhlik müritlik ilişkisini aydınlanma, insanları tanıma anlamında kullandı yoksa adamın namaz kılıp kılmadıpını bile bilmiyorum.bu ifadeyi kullanma sebebim de şu: eşimle ikişkimiz başladığında sigarayı bırakmıştı benim bir talebim olmamasına rağmen, sırf sevmiyorum diye.kaç yıl aradan sonra tekrar başladı ve adamla farklı ilçelerde olduğumuz için telefonda haber ediyor ben sigaraya başladım diye)
o adam da bunu biliyo dertleşiyolar belki..ben amcama seni seviyorum diye mesaj atmam amcam da bana özlemişsindir diye resim atmaz. Eskiden de böyle samimiydi bunlar? Ya da kız babasıyla da böyle mesajlaşır mıydı?
