- 24 Nisan 2010
- 4.193
- 5.762
- 408
- Konu Sahibi cileklidon
- #101
Annelik bambaşka birsey..Ben bu konudaki fikrinize sonuna kadar katılıyorum.onlar dünyaya gelmeyi istemedi biz istedik rabbimiz verdi.ve bizde sorumluluklarını almak zorundayız..ne olursa olsun..Baba bakmıyor başıma kaldı mantığı olmamalı.bir nevi cocuklari ile yaşadığı ev cocuklarin özel alanı ve kesinlikle cocuklara saygı duyulmalı hangi çocuk babasının yatağında başka adam görmek ister..bunun oluşturduğu psicolojik durum geri plana atilmamalı.Çocuğunuz var mı bilmiyorum.
Bir anne olarak, neden anne hayatını çocuğuna adamalı, erkek değil sorunuza kendi adıma cevap vereyim.
Adamak sözcüğü çok iddialı, bunu hangi anlamda kullandığımız göreceli.
Mesela ben boşansam, çocuğumun bende kalmasını isterim. Maddi manevi her anlamda ayakları yere basana kadar, kendi kararlarını verecek yaşa gelene kadar onun yanında olmam hayatımı adamam ise ben buna zaten razıyım. Evet çocuğun babası da var. O da ortak olacak. Ama önce ben.
Bunu da aman toplum baskısı, aman nerde bu çocuğun babası gibi argümanlarla yapmam.
Benim güdüm bu.
İç güdüm.
Baskısız, zorlamasız.
Herkes böyle hissetmez, yapmaz bunu ben bilemem.
Ama bu konu “eşitliğin” dışında bence. Güdüsel..
Baba keyfine bakiyor anne niye bakamıyor mantığı ile gram ilerlenemez .şuradaki boşanmış bosanmamis tüm anneler için anket açalım muhafazakar olsun realist olsun özgürlükçü olsun metaryalist olsun ne olursa olsun annelik fedakarlıktır ve rahmine düştüğü gun kendinden vazgeçmektir.once bedenimizden sonra hayatımızdan taviz vermektir.
Konu sahibinin ablası ile güçlü bir bağ kurup içindeki boşluğu doldurmalilar ailecek.yasamak sevilmek tekrar evlenmek onun da en tabi hakkı.ama herseyi yıkarak dökerek degil..