- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sürekli değer görme isteği
- Konu Sahibi su00
- Başlangıç Tarihi
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.806
- 798
- 10 Ekim 2018
- 1.042
- 1.393
- 133
- 23 Ocak 2020
- 1.239
- 1.291
- 83
- 21 Kasım 2017
- 27.856
- 122.210
- 598
Geçen sene bebeğinizden dolayı bunaldığınız için bir konu açmıştınız. Gayet normal şeyler söylemiştik, hepimiz yaşadık, yaşıyoruz demiştik. Ama sizde kronik bir alınganlık ve canhıraş kendini savunma problemi var. Söylediklerimizden art niyetli olduğumuz kanısına varmıştınız, oysaki öyle değildi. Bence de bir idrak/iletişim probleminiz var. Bunun da çözümü terapi demiştik size. Ona ayıracak bütçeniz yoksa online olanlara yöneltebilirsiniz. Daha uygun fiyatlı oluyorlar. Bir iki kişi değil, istisnasız çevrenizdeki herkesle bir probleminiz varsa çok da haklı değilsinizdir. Size bir ayna lazım, uzman birine kendinizi açsanız belki bakış açınız da değişir.
Üşenmedim baktım ben insanlarla gayet güzel konuşurken densizin birisi gelmiş şu mesajı atmış
Şu yaşadıklarınızın 10 katını yaşamayı isteyen ve yaşamaya hasret kaç kadın var siz biliyormusunuz?
Üşenmeden konu açmışsınız
Ve ondan sonra onun gibi hadsizce konuşanlarla tartismisim geri kalanla gayet güzel konuşmuşum. Aslaa bugunler geçecek diyen birisine art niyetli demem
Ve tekrar üşenmedim sizin başka konulardaki mesajlarınıza baktım hep kaba Saba azarlar gibi cevap vermişsiniz insanlara. Eğer bana da o şekilde cevap verdiyseniz terbiye sınırını aşan mesajlara kaba cevap vermisimdir
- 21 Kasım 2017
- 27.856
- 122.210
- 598
Ben düzgün konuşmuştum, tavrınız aynıydı. Hatta 1,5 yaşındaki çocuğumun dil gelişiminin geri olması ile ilgili açtığım konuyu bulup oradan bel altı vurmuştunuz, anneliğime laf ederek.
Dediğim gibi bence şartlarınızı zorlayıp uzman desteği alın. Çok iyi gelecektir size.
- 10 Haziran 2022
- 83
- 53
- 3
- 35
psikolojik destek almanızı öneririm. anlattığınız seylerin altında başka durumlar yatıyor gibi düşüünüyorum. iyi günler dilerimSelam kızlar liseye kadar çok içe kapanik bir çocuktum. Arkadaş edinemezdim sessizdim dislanirdim o yüzden birilerine yanasinca da. O yüzden dışlanmak bende travma oldu artık. Liseye geçince özgüven geldi herkesle iyi anlaşmaya ve inanılmaz bı arkadaş çevresi edinmeye başladım. Ta ki annemi kaybedene kadar. Annemi kaybettikten sonra hep akrabalar arasında fısır fısır konuşmalara ben gelince susmalara denk geldim. Beni de hep bir yerlere davet etmelerini bekledim kimse aramadı sormadı yanımda olmadı. İçime kapandım bı müddet. Yas sürecim çok uzun geçti sonra üniversiteye gittim düzeldim ama cok problemli arkadaşlıklarım olmaya başladı. Hep birileriyle aramda bi çatışma bı güvensizlik bı yanlış anlaşılma oluyor. Su an evliyim eşimin ailesi kendi ailem arkadaşlarım komşularım herkesle bı problemim var ama kime o kişiyle problemimi anlatsam herkes bana hak veriyor. Haksız olduğum bir konu olduğunu asla düşünmuyorum ve anlattığımda insanlar da haklı olduğumu düşünüyor. En fazla kırıldığımda direk söylediğim için hatalı olduğumu düşünüyorum. insan ilişkilerim çok bozuldu. Kimseye güvenmiyorum herkesten nefret ediyorum ve Sanırım herkese fazla kendimi anlatıyorum herkes beni nereden yaralayacagini biliyor. Çok yoruldum bende mi hata etrafımdakiler mi hep dalavereci ne yapmam lazım objektif gözle bakamıyorum. Anladınız mı acaba beni ya da benim gibi olan var mı aslında anlatacak o kadar çok şey var ki herkesle sorunuma ayrı konu mu açsam napsam
İnanın çok uzun süre mesajlara baktım asla bulamadım. Sizin fevri herkese çıkışan birisi oldugunuzu hatırlıyorum. Büyük ihtimalle bana da cikistiniz ve karşılık verdim. Sonra da çocuğunuzla konu açıp intikam mı aldım acaba ben kimseyi anneliginden vurmam terbiyesizce bir şey yazmadiysa. Ben mesajları bulamadım siz bana yollayın lütfen!!!Ben düzgün konuşmuştum, tavrınız aynıydı. Hatta 1,5 yaşındaki çocuğumun dil gelişiminin geri olması ile ilgili açtığım konuyu bulup oradan bel altı vurmuştunuz, anneliğime laf ederek.
- 21 Kasım 2017
- 27.856
- 122.210
- 598
Sanki her yorumum polemik, tahrik, yargı üzerine kurulu gibi bahsediyorsunuz. Saçma sapan şeylere o tarz çıkışlarım oluyor ama sizinki öyle değildi. Gayet insani bir serzenişti, ben de sizinle aynı durumda olduğumdan bahsetmiştim. Hepimiz aynıyız, bu kadar bunaldıysanız destek alın falan demiştik. Muhtemelen işinize gelmeyen bir şey yazmıştım. Biraz da içinde bulunduğunuz ruh halinden olsa gerek, tepki vermiştiniz. Normalde hatırlamam ama polemik sebebiyle ban yediğim bir konuydu, o yüzden hatırımda.
Konunuzu okursanız hepsi yazıyordur orada. Neyse mesele de bu değil zaten.Bu arada demin konunuzda da gördüm, psikolojik destek almanın ilerisi için hiçbir sakıncası yok. Kaç tane memur kadın gördüm doğum iznini uzatabilmek için lohusa sendromu vb. sebeple psikiyatri raporu alan. Hiçkimsenin gelecekte karşısına çıkmıyor böyle şeyler.
Vallahi mesajlarınıza baktım millet i hep azarlamissiniz sert bir üslupla yazmışsınız. Benim çok ta kabul edebilecegim bir durum değil ben kendi konuma bakacağım siz de anneliginize laf soylemisim ya onu bulup yollayınSanki her yorumum polemik, tahrik, yargı üzerine kurulu gibi bahsediyorsunuz. Saçma sapan şeylere o tarz çıkışlarım oluyor ama sizinki öyle değildi. Gayet insani bir serzenişti, ben de sizinle aynı durumda olduğumdan bahsetmiştim. Hepimiz aynıyız, bu kadar bunaldıysanız destek alın falan demiştik. Muhtemelen işinize gelmeyen bir şey yazmıştım. Biraz da içinde bulunduğunuz ruh halinden olsa gerek, tepki vermiştiniz. Normalde hatırlamam ama polemik sebebiyle ban yediğim bir konuydu, o yüzden hatırımda.
Bu arada demin konunuzda da gördüm, psikolojik destek almanın ilerisi için hiçbir sakıncası yok. Kaç tane memur kadın gördüm doğum iznini uzatabilmek için lohusa sendromu vb. sebeple psikiyatri raporu alan. Hiçkimsenin gelecekte karşısına çıkmıyor böyle şeyler.
Şu yaşadıklarınızın 10 katını yaşamayı isteyen ve yaşamaya hasret kaç kadın var siz biliyormusunuz?Sanki her yorumum polemik, tahrik, yargı üzerine kurulu gibi bahsediyorsunuz. Saçma sapan şeylere o tarz çıkışlarım oluyor ama sizinki öyle değildi. Gayet insani bir serzenişti, ben de sizinle aynı durumda olduğumdan bahsetmiştim. Hepimiz aynıyız, bu kadar bunaldıysanız destek alın falan demiştik. Muhtemelen işinize gelmeyen bir şey yazmıştım. Biraz da içinde bulunduğunuz ruh halinden olsa gerek, tepki vermiştiniz. Normalde hatırlamam ama polemik sebebiyle ban yediğim bir konuydu, o yüzden hatırımda.
Bu arada demin konunuzda da gördüm, psikolojik destek almanın ilerisi için hiçbir sakıncası yok. Kaç tane memur kadın gördüm doğum iznini uzatabilmek için lohusa sendromu vb. sebeple psikiyatri raporu alan. Hiçkimsenin gelecekte karşısına çıkmıyor böyle şeyler.
Üşenmeden konu açmışsınız
.
Yaşadıklarımızmız birebir aynı ama bu kadar isyan edecek, depresyona girecek bir durum göremedim ben. Çevremdeki bebeklere bakıp kendimi en kötüsüne hazırlamıştım zaten, belki o yüzden daha hafif atlatıyorumdur. Yalnızlık, pandemi, uyku-yeme-oyun problemi olan bir sürü anne var. Biraz daha zaman gerekiyor herhalde adapte olmanız için.
Hayır bide öyle bi yazmışsınızki; tükenmekten benlik kaybetmekten, hayatın bitmesinden vs. bahsetmişsiniz, dehşet içinde okudum ya.
Lohusa depresyonundan bahsetmedimi size kimse?
Bu ne karamsarlık, ne isyankarlık. Yazık.
Gerçekten çok yazık.
Bakın bu şekilde üstüme geldiniz hep neymiş efendim çok yoruldum bunaldım dedim diye.
tıkla...Benim tek derdim uyumamasi değil hanımefendi. Ben yalnızım. Eşimi çok seviyorum. Evladıma ölüyorum. Rabbim yokluklarini göstermesin. Ama başka kimsem yok. Kendimi yalnız hissediyorum. Bir sürü derdim sıkıntım var. Bunca derdimin arasinda bebeğimin uyumamasi durmaması beni yıpratıyor. Baba evine gidip bir günlüğüne çocuk olabilmek istiyorum. Aile sevgisi istiyorum. Hayat yorgunlugum var ama siz çok emin konusuyoesunuz. Hiç kimsenin yaşadıkları aynı değildir. Ben sanki orada sanki sadece bebeğim uyumuyor mutsuzum yazmışım. Varsayın ki öyle yazdım bu nasıl bir üslup.
Bu da benim verdiğim cevap
- 21 Kasım 2017
- 27.856
- 122.210
- 598
Benim yazdığım kısım sadece burası, diğerleri beni ilgilendirmiyor. Burada da sinirlenip tartışacak bir şey dememişim zaten. Ama o zaman konu öyle bir yere gitmişti ki en son beddua ediyordunuz, hepimiz terbiyesiz ve kötü insanlar olmuştuk. Profilime girip bakmıştınız, 1,5 yaşındaki oğlumun dil gelişimiyle ilgili endişelerimin olduğu konudan vurmaya çalışmıştınız. Benim tavrım kötü olduğu için çocuğum da konuşmuyordu sizin teorinize göre.
Demem o ki belki de insan ilişkilerinde sıkıntınız vardır. Her zaman haklı görüyormuşsunuz kendinizi ama belki bir bilene danışsanız sizi dinler, yardımcı olur.
Başak veya koş Burcu musunuzSelam kızlar liseye kadar çok içe kapanik bir çocuktum. Arkadaş edinemezdim sessizdim dislanirdim o yüzden birilerine yanasinca da. O yüzden dışlanmak bende travma oldu artık. Liseye geçince özgüven geldi herkesle iyi anlaşmaya ve inanılmaz bı arkadaş çevresi edinmeye başladım. Ta ki annemi kaybedene kadar. Annemi kaybettikten sonra hep akrabalar arasında fısır fısır konuşmalara ben gelince susmalara denk geldim. Beni de hep bir yerlere davet etmelerini bekledim kimse aramadı sormadı yanımda olmadı. İçime kapandım bı müddet. Yas sürecim çok uzun geçti sonra üniversiteye gittim düzeldim ama cok problemli arkadaşlıklarım olmaya başladı. Hep birileriyle aramda bi çatışma bı güvensizlik bı yanlış anlaşılma oluyor. Su an evliyim eşimin ailesi kendi ailem arkadaşlarım komşularım herkesle bı problemim var ama kime o kişiyle problemimi anlatsam herkes bana hak veriyor. Haksız olduğum bir konu olduğunu asla düşünmuyorum ve anlattığımda insanlar da haklı olduğumu düşünüyor. En fazla kırıldığımda direk söylediğim için hatalı olduğumu düşünüyorum. insan ilişkilerim çok bozuldu. Kimseye güvenmiyorum herkesten nefret ediyorum ve Sanırım herkese fazla kendimi anlatıyorum herkes beni nereden yaralayacagini biliyor. Çok yoruldum bende mi hata etrafımdakiler mi hep dalavereci ne yapmam lazım objektif gözle bakamıyorum. Anladınız mı acaba beni ya da benim gibi olan var mı aslında anlatacak o kadar çok şey var ki herkesle sorunuma ayrı konu mu açsam napsam
Yollar misiniz mesajınızı. O gün o kadar üstüme geldiniz ki. Bunaldım diyorum bunalacak bir şey yok ne var bunda kötü anneligim kalmadı hiçbir şeyim kalmadi. Görüyorum ki herkese aynı şekilde kaba cevap veriyorsunuzBenim yazdığım kısım sadece burası, diğerleri beni ilgilendirmiyor. Burada da sinirlenip tartışacak bir şey dememişim zaten. Ama o zaman konu öyle bir yere gitmişti ki en son beddua ediyordunuz, hepimiz terbiyesiz ve kötü insanlar olmuştuk. Profilime girip bakmıştınız, 1,5 yaşındaki oğlumun dil gelişimiyle ilgili endişelerimin olduğu konudan vurmaya çalışmıştınız. Benim tavrım kötü olduğu için çocuğum da konuşmuyordu sizin teorinize göre.
Demem o ki belki de insan ilişkilerinde sıkıntınız vardır. Her zaman haklı görüyormuşsunuz kendinizi ama belki bir bilene danışsanız sizi dinler, yardımcı olur.
Oğlak burcuyum yukselenim başak nedenBaşak veya koş Burcu musunuz
bazı insanlar ağzına geleni direkt söylüyor önünü ardını düşünmeden konuşan çok kişi var...
keşke herkes kibar olsa yapıcı ılımlı olsa ama olmuyor ,o yüzden bizlerin daha güçlü eleştiriye açık en ufak sözle bile demorolize olmayacak yapıya sahip olmamız gerekiyor. . .
açıkcası özgüvenli bir insan denilen o sözleri bu kadar kafasına takmazdı kendini bildikten sonra , herkesin kendi görüşü der geçerdi .
keşke herkes kibar olsa yapıcı ılımlı olsa ama olmuyor ,o yüzden bizlerin daha güçlü eleştiriye açık en ufak sözle bile demorolize olmayacak yapıya sahip olmamız gerekiyor. . .
açıkcası özgüvenli bir insan denilen o sözleri bu kadar kafasına takmazdı kendini bildikten sonra , herkesin kendi görüşü der geçerdi .
Olabilir
ben biraz dobrayimdir her şeyi dürüstçe konuşmak isterim yalana asla tahammülüm yok ve çok suphecoyim genelde herkesin yalanını da yakalarım farkında olduğumu ima ederim fazla adalet anlayisim var.melankolik konusu da asiriiiii doğru. Bütün dertlerimi sürekli düşünür sürekli ağlar sürekli kendime acırım ama dışarı çıktığım anda çok mutlu zannedebilirsiniz Burcumuzu degisemiyo muyuz ?Benzer Konular
