Suçum neydi? Hiç öğrenemedim . Gidip sormalı mıyım? "Ben Naptım ?" diye. Çok üzgünüm.

Aramalısınız,ulaşmalısınız ona.. Çok saf duygularla yazmışsınız belli, çok seviyorsunuz arkadaşınızı. Sizi hayatından çıkarmasının sebebi nişanlandığı çocuk olabilir, malum insanın sevgilisi değişik bir tip olunca hayatındaki her şeyi mahvettiği gibi, arkadaşlıklarını da bozabiliyor. Bir deneyin, hala arkadaşınızdan aynı soğukluğu görürseniz -ki inanın hiç zannetmiyorum- o zaman yapacak bir şey kalmaz...

sashamia88 .!.:

leonela canım ; bence hıc uzulup de kafana takma .ve sakın gorusmek ıcın de tekrar bır adım daha atma .

bu senın ılk defa atacagın bır adım degıl ,sen daha once de defalarca adım atmıssın ama o sana donmemıs .

bu saatten sonra da donerse zaten hic tınlama derım .

kırgın olmana ragmen "onu cok ozledıgını lutfen bana dön cevap ver "dıye mesaj atmıssın .

resmen yalvarmıssın .bu mesaja bıle donmedı ıse,daha da umrun da olmasın .hatta o sana donmeye kalkarsa bıle

dırek yol goster .ınsanların bırbırlerını hayatından cıkarıp sılmesı ıcın kesınlıkle bır neden olması sart degıldır .

ozellıkle hemcınslerımız bu konu da cok basarılardır .senı hayatından cıkarması ıcın senın ona hata yapmana gerek bıle yoktur .

sevgılısı gorusmenızı ıstemez hayatından cıkarırlar ,yenı bır arkadas bulmustur artık yerın de dolmustur hayatından cıkarırlar .

yanı hemcınslerımız bu konu da cok basarılar .demem o kı "sucum hatam ne ıdı "dıye bır suc arama ortada .

Genişletmek için tıkla...

Evet benim ona son mesajıma yani dediğin yalvarma gibi olan mesaja rağmen cevap vermediyse, daha fazla napabilirdim bilemedim.

Bir gün canım o kadar sıkıldı ki, bir olay yaşadım. Ama ilk defa öyle bir şey başıma gelmişti.
Öylesine kötüydüm ki, otobüste gidiyorum , ağlıyorum ve aklıma o geldi, yine mesaj attım, bir baktım ulaşmadı.
O zaman öğrendim ki numarasını da değiştirmiş .
Suçum olmadığını biliyorum. Ama insan "neden?" demekten geri kalmıyor işte, sağol canım yorumun için :)

paslotap .!.:

Bir kızın sevgilisi varsa hayatta başka hiç bir şeye ihtiyaç duymaz;kendimden biliyorum.Arkana bile bakma.Gelirse gelir,gelmezse kendi etti kendi buldu dersin.Elinden gelenin fazlasını yapmışsın...

Genişletmek için tıkla...

Evet , sevgilisi var ya her şey tam sanki. Hayattan soyutlanıyorlar ... Doğru söylüyorsun.

Mahrimah .!.:

Aramalısınız,ulaşmalısınız ona.. Çok saf duygularla yazmışsınız belli, çok seviyorsunuz arkadaşınızı. Sizi hayatından çıkarmasının sebebi nişanlandığı çocuk olabilir, malum insanın sevgilisi değişik bir tip olunca hayatındaki her şeyi mahvettiği gibi, arkadaşlıklarını da bozabiliyor. Bir deneyin, hala arkadaşınızdan aynı soğukluğu görürseniz -ki inanın hiç zannetmiyorum- o zaman yapacak bir şey kalmaz...

Genişletmek için tıkla...

Deneyeceğim zaten, ALLAH yine karşıma çıkartırsa o zaman konuşacağım , ALLAH güç verirse inşallah ... İnşallah dediğiniz gibi beni tatmin eden cevaplar alırım sağolun varolun :)

semiramis .!.:

Öncelikle keşke senin gibi düşünceli,bana değer veren benım üzgüntümde üzülüp sevincimde sevinen bi dosta sahip olabilseydim..Ama herkes hata yapabilir insanız belki o da pişman olmuştur ama çekiniyordur..ben bi konuş derim sonuçta kaybedecek birşeyin yok sebeplerini sorup rahatlamış olursun en azından veya görüşmeyi hala istemezse sende ben yapacağımı yaptım deyip vicdanende rahat olursun..

Genişletmek için tıkla...

Doğru söylüyorsunuz. Bir arkadaşıma sordum işte, bugün yanımda olan arkadaşıma. İncilerin dökülmez. Kaybedecek hiçbir şeyin yok.
Doğrusu senin yaptığın olur dedi. Teşekkür ederim :))))

leonela .!.:

Deneyeceğim zaten, ALLAH yine karşıma çıkartırsa o zaman konuşacağım , ALLAH güç verirse inşallah ... İnşallah dediğiniz gibi beni tatmin eden cevaplar alırım sağolun varolun :)



Doğru söylüyorsunuz. Bir arkadaşıma sordum işte, bugün yanımda olan arkadaşıma. İncilerin dökülmez. Kaybedecek hiçbir şeyin yok.
Doğrusu senin yaptığın olur dedi. Teşekkür ederim :))))

Genişletmek için tıkla...

Rica ederim canım gelişmeleri paylaşırsın bizimle merak ediyorum nedenlerini

leonela .!.:

Nasıl anlatsam , nerden başlasam inanın hiç bilmiyorum.
Anlatıp , anlatmamakta öyle kararsız kaldım ki... Ama danışacak kimsem yok. Var da , sizlerin yorumları benim için hep , değişik bir bakış açısı.
Şimdi , şöyle... Benim Sevgi diye lise 1'den bir arkadaşım vardı. Dostum, sırdaşım, canım ... Canımı veririm dediklerimden.
"Herkes yapar , o yapmaz. O beni bırakmaz. O kazık atmaz" dediklerimizdendi benim için.
Ayrı bir liseye gitti yine de kopmadık. Haftanın 2-3 günü bizde ard arda kalırdı filan. Ben onlarda kalırdım.
Derken bu biriyle tanıştı etti. Çocuk çok kıskanç biriydi. Yani nasıl diyim, mesela biz Sevgi ile bir ara küstük sonra barıştık.
İlk defa görüşüyoruz belli bir zamandan sonra. O gece, çocuk 15 dk da bir arayıp "başım ağrıyor benimle ilgilen" filan diyor.
Yani bizi hiç rahat bırakmıyordu kız kıza ... Sürekli yanımızda, bir yere otururduk, o isteyince kalkar, isteyince oturur, o ne derse oydu kısacası.
Neyse değişik bir çocuktu. Önemli değil, ben hiçbir zaman şikayet etmedim, ama arkadaşım Sevgi'nin, O çocuk yüzünden çok ağladığını bilirim.
Ona sarılıp ben de ağlardım. Birlikte sarılıp ağlardık. Başkaydı bizim aramızdaki bağ.

Her şey 2010 senesine kadar iyiydi. O çocuk bizim görüşmemize pek fırsat vermese de, buluşmaya karar verdiğimizde, sürekli bir bahane ile buluşmamızı engellese de idare ediyorduk.
Neyse .. Benim 2010 nisanın sonunda dedem vefat etti. 2 hafta cenaze evinden hiç çıkmadım.
Döndüğüm gün Pazar idi. Pazartesi de, Sevgi bize gelecek kalacaktı öyle anlaşmıştık. Hiçbir plan yapmadım ben tabi.
Sonra bu Çocuğun, çocukta Faruk olsun. Faruk un bir arkadaşı vardı erkek(okan olsun), bu kişinin bir kız arkadaşı(Serpil olsun) vardı. Tabi Sevgi ile Faruk bunlarla çift olarak görüşüyor.
Bir gün Sevgi, Faruk , Serpil gezerken bu okanı yanında başka bir kız ile görüyorlar. Serpil orada, baygınlık geçiriyor. Ve bu Serpil daha önce Okandan çocuk aldırmış.
Okan bunu arkadaş çevresinde anlatmış, hatta nasıl hamile kaldığı günü bile ayrıntısına kadar anlatmış bir adam. Serpil de bunu biliyor tabii.
Yani o dere iğrenç bir çift. Sevgi'de Faruk için takılıyordu işte. Serpil işte o gün bayılınca gelmiş, Sevgi'lerde kalmış. 1 gün Kalmış , 2 gün kalmış. 3.gün ne artık değil mi ?
Sevgi'lere gideceğim gün, Sevgi beni aramadı , ben aradım... "Eee napıyoruz? Size geliyorum dimi ? " dedim. "İşte Leonela böyle böyle, Serpil bizde kaldı 2 gün, ben de yarın onlara gideyim kalayım, kız intihara kalkışmasın" dedi. Ben üzüldüm tabi. Ben 2 hafta cenaze evinden çıkmadım. Arkadaş benim arkadaşım ama iğrenç insanların yanında.
Hayır tabiki insanlık görevi ama 2 gün yetmedi mi? Ondan sonraki hafta da benim sınav haftam. O yüzden o hafta görüştük görüştük, sonra görüşemeyecektik.
Ben de kızdım; "Bak Sevgi, bu kız böyle böyle biri. Kız böyle yapmış etmiş, daha önce ayrıldıklarında hemen başkası ile çıkmış, bunu da atlatır o , bak görürsün hemen sevgili yapar, intihar eder diye yanında gidiyorsun. Tamam git, ama sen eve döndüğünde etmeyeceği ne malum?" dedim. Neyse tamam Sevgi dedim kapadım normal bi şekilde.
Sonra üzüldüm darıldım. Çünkü ne zaman buluşmak istesek, plan yapsak, HEP FARUK ! Her taşın altında...

Faruk ta , Sevgiye ulaşamadı mı bana mesaj atardı. Saat filan hiç önemsemez , beni de rahatsız ederdi.Babam onları evimizde ağırladı, bizde kaldılar hep beraber kaldık !
Samimiyizde yani. Neyse, Sevginin cep telefonu bozuktu. Ben de Faruk un telefonuna msj attım. Faruk o an Sevginin yanında biliyorum.
İşte, "Faruk selam, Sevgi'nin telefonu bozuk diye sana atıyorum,iletirsen sevinirim.Sevgi, ne zaman plan yapsak bozuluyor. Ben her seferinde hazırlanıyorum sonra böyle olunca dağılıyorum, kırılıyorum. Kırıldığımızda birbirimize söylücektik. Söylemek istedim.İyi geceler."
O gün mesaj buydu. Gayet normal. Hiçbir kötü bir söz yok. O günden sonra ben Ananemin yanına gittim, kadın dedem aldıktan sonra yalnız kalmasın diye.
Bekledim Sevgi den mesaj. Hiçbir mesaj gelmedi. 1-1,5 ay bekledim adım atmadım, o da atmadı.

Sonra hadi dedim bende kalsın büyüklük. Temmuzda aradım. Açtı, "görüşelim mi konuşuruz hem " dedim filan, "tamam canım" dedi.
"dedim iki kişi halledelim meselemizi, ben size geleyim kalayım, ya da sen bize gel" dedim. Sonra işte, ertesi gün mü ne beni aradı,cumartesi günü, o an annemdeydim.
Dedim "ben sana döneceğim, babama dönünce "
Hemen Pztsi günü, babama döner dönmez onu aradım "bak dedim hani kusura bakma, o gün görüşemedik ama mutlaka görüşelim aklımdasın"
"Tamam , ben ehliyet kursuna gidiyorum 10 gün sonra sınavım var çalışıyorum, görüşürüz dönerim " dedi. O an üzüldüm. Çünkü ehliyete birlikte yazılacaktık güya.
O , bana çekiştirdiği kızla yazılmıştı. O çekiştirdiği kız da, son derece arsız bir kızdı.
Neyse, Sevgi bana hiçbir zaman dönmedi ............ Aramadı tekrar.
Sonra ben yine msj attım, Sevgi napıyosun diye .... Cevap yok, telefonu düzelmemiştir dedim.
Facebook una mesaj attım, cevap yok. Faruk silmiştir belki dedim.

Doğum günüm geldi çattı, gözlerim hep onu aradı, belki çıkar gelir diye. Babam beni bir yere götürdü, ah oradadır diye gittim bütün yolu, sürpriz yapmıştır bana dedim.
Ben ki, aynı şeyi beğendiğimizde bile, kendime değil, gidip ona alırdım.
Kutlamadı doğum günümü. Dayanamadım, mesaj attım belki telefonu düzelmiştir diye doğumgünümden bir kaç gün sonra.
Düşünün telefonu nisanda bozuktu, aylardan eylül-ekim sonu, hala bozuk olabilir mi? Sevgilisi olan bir kız, mesaj kısmı bozuk dayanabilir mi?
İşte "Sevgi, canım arkadaşım ben seni çok özledim. Böyle olmaz gel konuşalım. Doğum günümde gözlerim hep seni aradı. Sen yoktun ya ben mutlu değildim o gün. Neye kızdın, ben senin kötülüğünü hiç istemem. Bişey yaptıysam bilmeden kırdıysam affet özür dilerim, seni çok özledim canımın içi" dedim. Sonra da fb una msj attım, Sevgi, telefonuna msj attım, bakar mısın lütfen.... Seni çok özledim" yazdım.
Cevap yok ... Hiçbir şekilde . Ona tam 5 kere ulaşmaya çalıştım. Haklı olduğumu düşündüğüm halde. Ama o, bana geri dönmedi. Aramadı.

Sonra bir baktım, iki sevgili beni facebooktan silmişler. Babamı, annemi silmişler. Nasıl bir kin ? Kızgınlık, ya da bu nedir? Babam onları evinde ağırlayıp, kendi elleriyle özel yemekler yaptı... Nasıl bir nankörlüktü bu ? Hadi beni silsinler... Ama babam? Onun babası kalp krizi geçirdiğinde, onunla birlikte ağladım.Her gün aradım! Her güüüüün... 2-3 saatte bir !
Babamla, yollarda karşılaştılar babama selam vermediler ...
Bir tane, Sevgi'nin arkadaşı ekliydi bende, O bile silmiş beni .... Naptım ben ?
Ve şimdi, geçen aylarda Faruk ile Sevgi nin 3-4 yıldan sonra nişanlandıklarını öğrendim. Sevindim diyemem üzüldüm, orada olamadığım için..
Nikahına çağırır mı ? diye düşündüm hep.

Ama dün gece, baktım Sevginin Fbook una dışarıdan. Ayrılmışlar ! Nişan durumu kaldırılıp, tekli fotoğraflar konmuş.
Buna da sevinmedim ! Üzüldüm, çünkü Sevgi onunla her şeyi yaşamıştı. Bunu ilk defa burada söylüyorum, kimse tanımadığı için. Üzüldüm, çünkü Sevgi aslında çok saftır.
Ve kendime şaşırdım, o kadar üzüldüm ki. Kuantum ile ilgili bir makale okumuştum. İnsanlar çok görmek istedikleri birini , isterlerse gerçekten görebilirler, karşılaşabilirler diye.
Ben 2 yıldır aynı muhitte takılmamıza rağmen, arkadaşlarım , babam Sevgi ve Faruk ile çok karşılaşmasına rağmen. Ben bir kere bile karşılaşmadım !
Dün gece o makale aklıma geldi, Sevgi'nin nişanı bozulduğu için çok mutsuz olduğunu hissediyordum.
Ve onunla karşılaşmayı diledim. Bugün sabah 9 da kahvaltıya çıktım bi kafede. Arkam yürüyüş yoluna dönüktü. Karşımda arkadaşım.
Anlattım arkadaşıma ayrılmışlar diye. Arkadaşım dediki " sana gelmesi yakındır." Ben de dedim, "o şuan çok üzgün, onu benden iyi anlayan olamaz, bana gelecek"
Yarım saat sonra, Karşımdaki arkadaşım, "Leonela !!! Sevgi geçiyo !" dedi... Arkama dönüp bakamadım, gözlerim doldu... O geçip gittikten sonra arkasından baka kaldım.
Gözden kaybolana kadar izledim yürüyüşünü....... Peşinden koş dedi bir ses... Ama kalkıp da koşamadım. Çünkü ben çok kırılmıştım ! Çok üzülmüştüm gerçekten !
Arkadaşıma dedim "yürüyüşünden belli, o şuan çok üzgün" Arkadaşım da dedi ki; "evet suratı çok kötüydü, ben o kadar baktım ona geçerken, o beni görmedi bile çok dalgındı" dedi....

Ben bütün gün bunu düşündüm. Kalkıp koşsamıydım peşinden? "Sevgi neden? neden beni sildin hayatından, ben sana naptım?" desemiydim ?
Kilitlenip kaldım. O an onu görünce dedim," ALLAHIM EVET DAHA DÜN GECE İSTEDİM AMA ŞİMDİ DEĞİL, ŞUAN HAZIR DEĞİLİM!" dedim.
Arayım mı evini? Numarasını değiştirmiş. Ya da bir daha görürsem, gideyim mi yanına ? Söyleyin kızlar

Of çok uzun olmuş Ama mutlaka okuyanlar olacaktır, o kadar atladığım yer var ki... Daha kısa anlatamazdım

Genişletmek için tıkla...

Nekadar tatli bir insansin ya sen böyle:) çok Sadık bir insan olman gerekir keske o arkadasinın yerinde ben olsaydım:)
Bende böyle bir şey yaşadım yanlış eski bir arkadasla ve hala arada bir düşünürüm ve bir dahada ondan sonra bir tane bile arkadasa hitiyac görmedim yani galiba bı 6 sene olmuştur belki neyse ama bence gururlu ol değmez seni yarı yolda Burakan biri için. Güzel kendin gibi Sadık insanlarla dost edin. Nankörmus arkadasın:) suan istese bile seninle iletişime giremez çünkü çekinir yaptıklarında yada farukdan ona çok miras arkadaşları kalmıştır:) ben o kıza değil sana üzüldüm :)

leonela .!.:

Ya o da aslında bana ihtiyacı varsa...
Ama yüzü yoksa...
O Faruk yüzünden benle arasına mesafe koyduysa.
Gitseydim yanına, napardı ? diye çok düşündüm....
​

Genişletmek için tıkla...

ne güzel bi insan ne güzel bi dostmussun..
benim hayatımda böyle dostum olmadı olsaydı bir erkek ugruna ondan vazgecmezdim.
hic kin yok icinde.ben kardeşime bile bazen kinleniyorum.aylarca konusmuyorum domuz gibi..
kızlar sevgililerine gurur yapmazlar,yeri gelir köpek olurlar ama mesele arkadasları oldu mu en ufak seyde alınganlık yapıp gurur yaparlar.
halbuki ne adaletsiz..bak faruk yok artık.ama sen hala onun ne hissettigini onemsiyorsun?
baskası olsa bak faruk yuzunden benle görüşmeyi kesti simdi ayrılmış oh olsun der.
o senin gibi bir dostu kaybetmiş.boşver leonela,ne yaparsa yapsın.

leonela .!.:

Evet , çok benziyor gerçekten .... Çok iyi yapmışsın. Aslında her şey eskisi gibi olmuş gözükse de, bir kere güven gitti mi, bir kere kaybettin mi birini, "bir daha kaybetsem koymaz" diyorsun. Pek takmıyorsun bu bir gerçek. Mesela demisin ya şuan tek dostum diye, benim öyle biri yok biliyor musun ? Diyemiyorum kimse için artık, çünkü kim için böyle dediysem, kim için canım gibi seviyorum dediysem hep darbe yedim çok geçmeden. O yüzden birini çok sevmekten korkup geri çekiyorum kendimi. Uzun ve içten yorumun beni mutlu etti, çok teşekkür ederim sana :)

Genişletmek için tıkla...

rica ederim canım :) sende benim gibisin. bende çok kazıklar yedim. şöyle bir örnek daha lisedeyken çok samimi olduğum kardeş gibi olduğum arkadaşım benim sevdiğim kişiyi seviyormuş. başka bir arkadaşınada onun sevgilisiymiş gibi anlatıyomuş. ortaya çıkmaz sandı ama allah bana yardım etti ve ben onun arkadaşıyla aynı mahalleye taşındım. ki çok alakasız yerlerde oturuyorduk allahın işi işte demek ki duymamı istedi. tabi sonra öğrendim herşeyi. önce küstüm sonra ağladı yalvardı ve ben barıştım düşünebiliyomusun iyi niyetimden. ama eskisi gibi olmadı. benim sana tavsiyem barışsan bile eskisi gibi olmayacak. çok özlüceksin onunla geçirdiğin vakitleri ama bi yandan da böyle birinden kurtulduğuna sevineceksin. seni durup dururken silebilen birisi sana her kötülüğü yapabilir. ben bu olaylardan sonra hayatıma giren arkadaşlarımı test ettim ve dostluk konusunda benim gibi olanları seçtim. eledim ve 1 tane kaldı:) o benim dostum diğerleri ise arkadaşcıklar. sende benim gibi yap ilerde üzülmemek için arkadaşlarına sınırlar koy kim hakediyor kim haketmiyor ona göre davran canım. umarım senin gibi bir dostun olur 1 tane olsun ama senin gibi olsun :)

erkek arkadaşım isteseydi bile ben en yakın arkadaşımla arama mesafe koyamazdım.sevgilimi çok seviyorsam ve kaybetmek istemiyorsam bile ona tamam diyip gizliden yine de görüşür dertleşirdim biricik arkadaşımla.o böyle bir mesafeyi koyabildiyse hatta mesafe de değil silip atmış resmen,hiç değmez diye düşünüyorum.evet belki şuan pişmandır sana ihtiyacı vardır ama dostluk sadece kötü günde olmaz iyi gününde neredeydi?ya da senin kötü günlerinde neredeydi?
bencillik..büyük bencillik..şimdi yansın senin gibi bi arkadaşı kaybettiği için boşver..

O kadar güzel yazmışsın ki,bir masal gibi ... :)) Sonuna kadar okudum..Canım benim sen çöok fedakarlık ve büyüklük yapmışsın..Eminim zamanında o da yapmıştır ki,sen de vazgeçemiyor ve ço kseviyorsun..Ama araya erkek girmiş,erkek ve onun garip arkadaşları yüzünden senden uzaklaşmış,bu da senin ondan uzaklaşıp bir daha onla görüşmemen için çok haklı bir sebep..Sen görüşmek ve barışmak için elinden ne geliyorsa yapmışsın,için rahat olsun..Ben fikrim bir daha o kızla görüşme.Bitmiş,geçmiş,gitmiş..Sağlam bir karakter olmadığı da belli,nereye çekilirse oraya gidiyorsa,aynı şeyi yine yapar,çok ta hayır gelmez bence..Arama,sorma.

Her iki tarafında hataları var bence... Sen hatalısın çünkü çok duygusal bakmışın olaya ve arkadaşının evini,telefonunu bildiğin halde ısrarla arayı görüşmeye çalışmamışın sorunu çözmeye çalışmamışın...Onun yaptıklarına kırılmayı ve ayda bir kere aramayı tercih etmişin...Ben aynı durumda olmuş olsam evine gider gerekirse kapısında gelmesini bekler sorunu almaya kırgınlıklarımı anlatmaya çalışırdım...Arkadaşın hatalı çünkü erkek arkadaşı olunca dünyayı görmez olmuş ayakları yerden kesilmiş bu sebebten yanlış insanlarla muhattap olmuş ama sizde arkadaşı olarak uzaklaşmayı tercih etmişiniz ayaklarının yere basmasını sağlamak yerine onu kendi dünyasında bırakmışınız... Arkadaşınıza gidip geç kalan konuşmayı yapmalısınız arkadaş kolay bulunmuyor maalesef

dün sizi faruk için defterden silen yarın başka bir erkek için de siler. değmez bence .

xxmutluxx .!.:

Her iki tarafında hataları var bence... Sen hatalısın çünkü çok duygusal bakmışın olaya ve arkadaşının evini,telefonunu bildiğin halde ısrarla arayı görüşmeye çalışmamışın sorunu çözmeye çalışmamışın...Onun yaptıklarına kırılmayı ve ayda bir kere aramayı tercih etmişin...Ben aynı durumda olmuş olsam evine gider gerekirse kapısında gelmesini bekler sorunu almaya kırgınlıklarımı anlatmaya çalışırdım...Arkadaşın hatalı çünkü erkek arkadaşı olunca dünyayı görmez olmuş ayakları yerden kesilmiş bu sebebten yanlış insanlarla muhattap olmuş ama sizde arkadaşı olarak uzaklaşmayı tercih etmişiniz ayaklarının yere basmasını sağlamak yerine onu kendi dünyasında bırakmışınız... Arkadaşınıza gidip geç kalan konuşmayı yapmalısınız arkadaş kolay bulunmuyor maalesef

Genişletmek için tıkla...

Noktasına kadar katılıyorum.Gidip son kez de olsa YÜZ YÜZE konuşun arkadaşınızla.

Siz bilirsiniz ama bnce gerek yok sevgi istese o imkanı yaratirdi... Bı laf vardır istersen çaresini istemezsen bahanesini bulursun diye... Belliki istemedi... İnsanların pesinden koşmayalı Cook oldu... Kendinizi hafife almayın derim

leonela .!.:

Nasıl anlatsam , nerden başlasam inanın hiç bilmiyorum.
Anlatıp , anlatmamakta öyle kararsız kaldım ki... Ama danışacak kimsem yok. Var da , sizlerin yorumları benim için hep , değişik bir bakış açısı.
Şimdi , şöyle... Benim Sevgi diye lise 1'den bir arkadaşım vardı. Dostum, sırdaşım, canım ... Canımı veririm dediklerimden.
"Herkes yapar , o yapmaz. O beni bırakmaz. O kazık atmaz" dediklerimizdendi benim için.
Ayrı bir liseye gitti yine de kopmadık. Haftanın 2-3 günü bizde ard arda kalırdı filan. Ben onlarda kalırdım.
Derken bu biriyle tanıştı etti. Çocuk çok kıskanç biriydi. Yani nasıl diyim, mesela biz Sevgi ile bir ara küstük sonra barıştık.
İlk defa görüşüyoruz belli bir zamandan sonra. O gece, çocuk 15 dk da bir arayıp "başım ağrıyor benimle ilgilen" filan diyor.
Yani bizi hiç rahat bırakmıyordu kız kıza ... Sürekli yanımızda, bir yere otururduk, o isteyince kalkar, isteyince oturur, o ne derse oydu kısacası.
Neyse değişik bir çocuktu. Önemli değil, ben hiçbir zaman şikayet etmedim, ama arkadaşım Sevgi'nin, O çocuk yüzünden çok ağladığını bilirim.
Ona sarılıp ben de ağlardım. Birlikte sarılıp ağlardık. Başkaydı bizim aramızdaki bağ.

Her şey 2010 senesine kadar iyiydi. O çocuk bizim görüşmemize pek fırsat vermese de, buluşmaya karar verdiğimizde, sürekli bir bahane ile buluşmamızı engellese de idare ediyorduk.
Neyse .. Benim 2010 nisanın sonunda dedem vefat etti. 2 hafta cenaze evinden hiç çıkmadım.
Döndüğüm gün Pazar idi. Pazartesi de, Sevgi bize gelecek kalacaktı öyle anlaşmıştık. Hiçbir plan yapmadım ben tabi.
Sonra bu Çocuğun, çocukta Faruk olsun. Faruk un bir arkadaşı vardı erkek(okan olsun), bu kişinin bir kız arkadaşı(Serpil olsun) vardı. Tabi Sevgi ile Faruk bunlarla çift olarak görüşüyor.
Bir gün Sevgi, Faruk , Serpil gezerken bu okanı yanında başka bir kız ile görüyorlar. Serpil orada, baygınlık geçiriyor. Ve bu Serpil daha önce Okandan çocuk aldırmış.
Okan bunu arkadaş çevresinde anlatmış, hatta nasıl hamile kaldığı günü bile ayrıntısına kadar anlatmış bir adam. Serpil de bunu biliyor tabii.
Yani o dere iğrenç bir çift. Sevgi'de Faruk için takılıyordu işte. Serpil işte o gün bayılınca gelmiş, Sevgi'lerde kalmış. 1 gün Kalmış , 2 gün kalmış. 3.gün ne artık değil mi ?
Sevgi'lere gideceğim gün, Sevgi beni aramadı , ben aradım... "Eee napıyoruz? Size geliyorum dimi ? " dedim. "İşte Leonela böyle böyle, Serpil bizde kaldı 2 gün, ben de yarın onlara gideyim kalayım, kız intihara kalkışmasın" dedi. Ben üzüldüm tabi. Ben 2 hafta cenaze evinden çıkmadım. Arkadaş benim arkadaşım ama iğrenç insanların yanında.
Hayır tabiki insanlık görevi ama 2 gün yetmedi mi? Ondan sonraki hafta da benim sınav haftam. O yüzden o hafta görüştük görüştük, sonra görüşemeyecektik.
Ben de kızdım; "Bak Sevgi, bu kız böyle böyle biri. Kız böyle yapmış etmiş, daha önce ayrıldıklarında hemen başkası ile çıkmış, bunu da atlatır o , bak görürsün hemen sevgili yapar, intihar eder diye yanında gidiyorsun. Tamam git, ama sen eve döndüğünde etmeyeceği ne malum?" dedim. Neyse tamam Sevgi dedim kapadım normal bi şekilde.
Sonra üzüldüm darıldım. Çünkü ne zaman buluşmak istesek, plan yapsak, HEP FARUK ! Her taşın altında...

Faruk ta , Sevgiye ulaşamadı mı bana mesaj atardı. Saat filan hiç önemsemez , beni de rahatsız ederdi.Babam onları evimizde ağırladı, bizde kaldılar hep beraber kaldık !
Samimiyizde yani. Neyse, Sevginin cep telefonu bozuktu. Ben de Faruk un telefonuna msj attım. Faruk o an Sevginin yanında biliyorum.
İşte, "Faruk selam, Sevgi'nin telefonu bozuk diye sana atıyorum,iletirsen sevinirim.Sevgi, ne zaman plan yapsak bozuluyor. Ben her seferinde hazırlanıyorum sonra böyle olunca dağılıyorum, kırılıyorum. Kırıldığımızda birbirimize söylücektik. Söylemek istedim.İyi geceler."
O gün mesaj buydu. Gayet normal. Hiçbir kötü bir söz yok. O günden sonra ben Ananemin yanına gittim, kadın dedem aldıktan sonra yalnız kalmasın diye.
Bekledim Sevgi den mesaj. Hiçbir mesaj gelmedi. 1-1,5 ay bekledim adım atmadım, o da atmadı.

Sonra hadi dedim bende kalsın büyüklük. Temmuzda aradım. Açtı, "görüşelim mi konuşuruz hem " dedim filan, "tamam canım" dedi.
"dedim iki kişi halledelim meselemizi, ben size geleyim kalayım, ya da sen bize gel" dedim. Sonra işte, ertesi gün mü ne beni aradı,cumartesi günü, o an annemdeydim.
Dedim "ben sana döneceğim, babama dönünce "
Hemen Pztsi günü, babama döner dönmez onu aradım "bak dedim hani kusura bakma, o gün görüşemedik ama mutlaka görüşelim aklımdasın"
"Tamam , ben ehliyet kursuna gidiyorum 10 gün sonra sınavım var çalışıyorum, görüşürüz dönerim " dedi. O an üzüldüm. Çünkü ehliyete birlikte yazılacaktık güya.
O , bana çekiştirdiği kızla yazılmıştı. O çekiştirdiği kız da, son derece arsız bir kızdı.
Neyse, Sevgi bana hiçbir zaman dönmedi ............ Aramadı tekrar.
Sonra ben yine msj attım, Sevgi napıyosun diye .... Cevap yok, telefonu düzelmemiştir dedim.
Facebook una mesaj attım, cevap yok. Faruk silmiştir belki dedim.

Doğum günüm geldi çattı, gözlerim hep onu aradı, belki çıkar gelir diye. Babam beni bir yere götürdü, ah oradadır diye gittim bütün yolu, sürpriz yapmıştır bana dedim.
Ben ki, aynı şeyi beğendiğimizde bile, kendime değil, gidip ona alırdım.
Kutlamadı doğum günümü. Dayanamadım, mesaj attım belki telefonu düzelmiştir diye doğumgünümden bir kaç gün sonra.
Düşünün telefonu nisanda bozuktu, aylardan eylül-ekim sonu, hala bozuk olabilir mi? Sevgilisi olan bir kız, mesaj kısmı bozuk dayanabilir mi?
İşte "Sevgi, canım arkadaşım ben seni çok özledim. Böyle olmaz gel konuşalım. Doğum günümde gözlerim hep seni aradı. Sen yoktun ya ben mutlu değildim o gün. Neye kızdın, ben senin kötülüğünü hiç istemem. Bişey yaptıysam bilmeden kırdıysam affet özür dilerim, seni çok özledim canımın içi" dedim. Sonra da fb una msj attım, Sevgi, telefonuna msj attım, bakar mısın lütfen.... Seni çok özledim" yazdım.
Cevap yok ... Hiçbir şekilde . Ona tam 5 kere ulaşmaya çalıştım. Haklı olduğumu düşündüğüm halde. Ama o, bana geri dönmedi. Aramadı.

Sonra bir baktım, iki sevgili beni facebooktan silmişler. Babamı, annemi silmişler. Nasıl bir kin ? Kızgınlık, ya da bu nedir? Babam onları evinde ağırlayıp, kendi elleriyle özel yemekler yaptı... Nasıl bir nankörlüktü bu ? Hadi beni silsinler... Ama babam? Onun babası kalp krizi geçirdiğinde, onunla birlikte ağladım.Her gün aradım! Her güüüüün... 2-3 saatte bir !
Babamla, yollarda karşılaştılar babama selam vermediler ...
Bir tane, Sevgi'nin arkadaşı ekliydi bende, O bile silmiş beni .... Naptım ben ?
Ve şimdi, geçen aylarda Faruk ile Sevgi nin 3-4 yıldan sonra nişanlandıklarını öğrendim. Sevindim diyemem üzüldüm, orada olamadığım için..
Nikahına çağırır mı ? diye düşündüm hep.

Ama dün gece, baktım Sevginin Fbook una dışarıdan. Ayrılmışlar ! Nişan durumu kaldırılıp, tekli fotoğraflar konmuş.
Buna da sevinmedim ! Üzüldüm, çünkü Sevgi onunla her şeyi yaşamıştı. Bunu ilk defa burada söylüyorum, kimse tanımadığı için. Üzüldüm, çünkü Sevgi aslında çok saftır.
Ve kendime şaşırdım, o kadar üzüldüm ki. Kuantum ile ilgili bir makale okumuştum. İnsanlar çok görmek istedikleri birini , isterlerse gerçekten görebilirler, karşılaşabilirler diye.
Ben 2 yıldır aynı muhitte takılmamıza rağmen, arkadaşlarım , babam Sevgi ve Faruk ile çok karşılaşmasına rağmen. Ben bir kere bile karşılaşmadım !
Dün gece o makale aklıma geldi, Sevgi'nin nişanı bozulduğu için çok mutsuz olduğunu hissediyordum.
Ve onunla karşılaşmayı diledim. Bugün sabah 9 da kahvaltıya çıktım bi kafede. Arkam yürüyüş yoluna dönüktü. Karşımda arkadaşım.
Anlattım arkadaşıma ayrılmışlar diye. Arkadaşım dediki " sana gelmesi yakındır." Ben de dedim, "o şuan çok üzgün, onu benden iyi anlayan olamaz, bana gelecek"
Yarım saat sonra, Karşımdaki arkadaşım, "Leonela !!! Sevgi geçiyo !" dedi... Arkama dönüp bakamadım, gözlerim doldu... O geçip gittikten sonra arkasından baka kaldım.
Gözden kaybolana kadar izledim yürüyüşünü....... Peşinden koş dedi bir ses... Ama kalkıp da koşamadım. Çünkü ben çok kırılmıştım ! Çok üzülmüştüm gerçekten !
Arkadaşıma dedim "yürüyüşünden belli, o şuan çok üzgün" Arkadaşım da dedi ki; "evet suratı çok kötüydü, ben o kadar baktım ona geçerken, o beni görmedi bile çok dalgındı" dedi....

Ben bütün gün bunu düşündüm. Kalkıp koşsamıydım peşinden? "Sevgi neden? neden beni sildin hayatından, ben sana naptım?" desemiydim ?
Kilitlenip kaldım. O an onu görünce dedim," ALLAHIM EVET DAHA DÜN GECE İSTEDİM AMA ŞİMDİ DEĞİL, ŞUAN HAZIR DEĞİLİM!" dedim.
Arayım mı evini? Numarasını değiştirmiş. Ya da bir daha görürsem, gideyim mi yanına ? Söyleyin kızlar

Of çok uzun olmuş Ama mutlaka okuyanlar olacaktır, o kadar atladığım yer var ki... Daha kısa anlatamazdım

Genişletmek için tıkla...

canım benim.bende sen gibi arkadaşlığa çok önem veririm.birini gerçekten seviyorsam en son kim aramış bakmam.içimden aramak geliyorsa hep ararım.önem vermem o benim arkadaşımdır.aramaya fırsatı olmamıştır,kontörü yoktur vb.şeylerden dolayı aramamıştır derim umursamam.düşünüyorumda aslında sürekli benim aradığım arkadaşlarım varbunu bir irdelesem iyi olacak

neyse lisede benimde sennin gibi bir arkadaşım vardı.çok çok iyi anlaşırdık.her yere birlikte gider,hep aynı giyinirdik.birgün bu arkadaşım bana tavır aldı.şok oldum.yan yana otururken başka yere gitti.anlam veremedim.meğerse birisi aramızı bozmak istemiş ve birşeyler söylemiş.duyunca daha çok üzüldüm.çünkü bana birisi arkadaşın senin için böyle dedi dese kesinlikle inanmam,benim arkadaşım demez öyle birşey derdim.neyse bu arkadaşım hatasını anladı ama ben çok kırılmıştım.bir süre konuşsamda eski halimizi alamadım.bir süre sonra affettim,görüşmeye sıkı fıkı olmaya devam ettik.ama bir farkla ben artık herşeyimi paylaşmaz oldum.hala çok severim,hala konuşuruz.farklı yerlerde oturuyoruz ama arar ara da olsa telefonla görüşürüz.çoğunlıkta da ben arıyorum galibaayy yazdıkça birşeyler ortaya çıkıyor,amannn neyse

neyse gene başika bir şehirde bir komşumla çok yakın olduk.beraber gezdik,beraber yedik.çocuklarımızı beraber büyüttük.iş dolayısıyla biz oradan ayrıldık ama görüşmeyi kesmedik.düzenli telefonlaşıyorduk.bazı zamanlar birlikte ya onların olduğu şehire,yada bizim olduğumuz yere gelip gidiyorduk.seneler geçtikçe sık olmasada böyle devam etti.ben babamı kaybettim.tabii ben üzüntümden kimseyi arayamadım.birgün msn de karşılaştık.konuşurken babamı kaybettiğimi anlattım tam o ara bağlantı kesildi.ben hep aramasını bekliyorum ama yok aramıyor.birkaç ay geçti hala aramıyor.ilk kez birinden aranmayı bekledim.hem çok samimiyiz,hemde babamı çok iyi tanır.beraber babamlarda kaldık falan.artık dayanamadım her halde dedim anlamadı babamı kaybettiğimi.aradım.ahhhh canım dedi.babanı kaybetmişsin çok üzüldüm fırsat olup arayamadımbaşımdan aşağı kaynar su aktı.önemli değil dedim ama konuşmayı kısa tuttum,oturdum bir güzel ağladım.daha dedim aramayacağım.gel zaman git zaman gene aklıma düştü.aramak istiyorum elim telefona gitmiyor.hem özledim,hem merak ediyorum ama içimden aramak gelmiyor,kendimle savaşıyordum resmen.neyse birgün telefon çaldı baktım oçok şaşırdım ama çokta sevindim.hemen açtım telefonu özlemle konuştum. bazı sıkıntılar yaşamış,üzüntüler atlatmış.duyunca çok kötü oldum.neden aramadım diye kendime çok kızdım.eminim o sıkıntısı arasında arasaydım,aramamak için inat etmeseydim,belki bir nebze sıkıntısına ortak olurdum diye düşündüm.artık aramış aramamış bakmıyorum.aklıma geldiğinde arıyorum.ara ara o da beni arıyor.

allah hepimizi doğru insanla karşılaştırsın.bende o arkadaşını arasan diye geçirdim içimden ama sen bilirsin

senin yorumlarını çok beğendiğim için yazını sonuna kadar sıkılmadan okudum canım. Bence sevgi faruğun etkisinde kaldığı için böle bir şey yapmış. bir şans daha ver bence. En azından son bir şans onun sana ihtiyacı var.