ya evet aynı, bu da ailesine toz kondurmuyor. İstediler yapamadılar, yapmayı çok istediler de durumları mı vardı. Babam iflas edince tek göz odada yıllarca yaşadılar. Bu işe girene kadar 3 kuruşa çalıştım sgk dokümümü göstereyim?
İflas etttiği tarih ne; 2009!
aradan geçmiş 15-16 yıl neyin bahanesi bu?
Ayrıca neden iflas ettiğini de sorgulasam oradan da babasının alkolikliği çıkabilir gibi geliyor
Ya iste herkes de mutlaka bir sorun var ama iste hangi soruna ne kadar katlanabileceginiz ile alakali bir durum. Cunku ben de kolay bir insan degilim. Esim de bana katlaniyor bazi noktalarda. Iki tarafinda kendini torpulemesi lazim.gerçekten merak ediyorum evlenenler nasıl evlenebiliyor? hiç sıkıntı olmuyor mu? herşey nasıl ilerliyor? ben mi şansızım bu kadar
Bir de biraz zor ama annesi calisan ve ya calismis olan erkekler daha mantikli gibianası çalışsaymış? kırlent gibi tek göz odada oturup çocuğunun para getirmesini beklemeseymiş?
bu adam özelinde çok yorum yapmak istemiyorum ama genel olarak kadınlara partner seçimi için bir tavsiye vermem gerekirse ilk sırada sürekli şikayet eden, yapamadığı şeyler için bahaneler bulan ve kendini sürekli olarak kurban gören erkeklerden kaçınmaları gerektiği olurdu.
Kimse çöpsüz üzüm değil, hepimiz bir şeylerle mücedele ettik. Devam ya da bitirme kararı sana ait. Bu adamla devam edeceksen onun evinden elini yıkayacaksın ve çeşitli koşullar koyacaksın, aileye maddi yardım yok vs. Ama seninki dürüst değil, oyun oynuyor, dürüst adamla pazarlık yapılır, bu saklama derdindegerçekten merak ediyorum evlenenler nasıl evlenebiliyor? hiç sıkıntı olmuyor mu? herşey nasıl ilerliyor? ben mi şansızım bu kadar
Ben bu tarz insanların eş olarak iyi olacaklarını pek düşünmüyorum çünkü gamsız oluyorlar. Yeri geldiğinde insanın sinirlenmesi lazım, ne demek hiç sinirlenmedi? Ha sinirlenecek bi olay olmamıştır bu tamam. Ama karakteri sinirlenmeyen bi adamsa bu adamla geçinmek de çok zor olur bilin bunu. Yeri gelecek başkaları tarafından da sıkıntı yaşayacaksınız ve adamın sinirlenmesi gerekecek. Kendi hakkını, sizin hakkınızı savunması gerekecek. Bu kadar sakin bi adam ailesini ne olursa olsun karşısına almaz, aman hayatım ne olacak der geçer siz kendinizi yiyip durursunuzSakinliğini, hiç sinirlendiğini bağırdığını görmedim. Hep olumlu pozitif bakmasını
Eşimle tanıştıktan yaklaşık 9 ay sonra evlenmeye karar verdik ve bir yıl sonra evlendik.gerçekten merak ediyorum evlenenler nasıl evlenebiliyor? hiç sıkıntı olmuyor mu? herşey nasıl ilerliyor? ben mi şansızım bu kadar
yani konuşunca da kabul ettiremiyorum ki, fikrini öğrenemiyorum.Eşimle tanıştıktan yaklaşık 9 ay sonra evlenmeye karar verdik ve bir yıl sonra evlendik.
O karar alındıktan sonra o kadarrrrr çok kavga ettik ki. Yaz tatiliydi, herkes memleketindeydi mesajlaşıyorduk sadece. Telefondan çıkıp da birbirimizi boğazlamadığımız kaldı. Hele nişanlandıktan sonra iyice birbirimizi yedik, bir kavgada gece eşim ağlamış yüzüğü çıkarıp vermeyi düşünmüş o kadar kötüydük. Buraya konu açsaydım sakın evlenme adamın başını yakma derlerdi mimlenirdim, iyi ki o dönemler kk kullanmıyormuşum
Yani konu sahibi, bizim sürecimiz de kolay geçmedi pürüzler oldu ama sizinki gibi durumlar yoktu bizde. Hala kredisini ödediği eve ailesini getirmesi dört ay kalmaları, üstüne evlenirsen yapamazsın diyip evlenmeden oğlunu yolabildiği kadar yolabilen bi kayınvalide yoktu. Biz mesajlaşırken hal tavır görememekten, birbirimizi yanlış anlamaktan ve birbirimizin huyunu öğrenip ona göre davranamamaktan tartışıyorduk. Bunları da çözünce çok sorun kalmadı. Ama sizdeki durumlar daha derin daha farklı. İşin içine aile girdi mi hele de birlikte yaşamalar ve böyle bir kaynana, o zaman işte çözülemeyecek durumların içine girilmiş olunuyor.
Ya siz bunları evlenmeden net bir şekilde tavrınızı koyup ne olup ne bitecek fikirleri nedir öğrenecek ona göre davranacaksınız ya da sizi saf görüp yolup duracaklar üstüne dört ay da hizmet ettirecekler sizin de ödediğiniz evde.
Siz değil o ispat etmek, ikna etmek zorunda.yani konuşunca da kabul ettiremiyorum ki, fikrini öğrenemiyorum.
Annenin zihniyeti kötü diyorum (eşin aldırmaz vs için) o aramızda şaka diyor.
E yardım ediyorsun kalıyolar, öyle değil asıl onlar yardım ediyor diyor, ispatta edemiyorum.
Artık ispatlamak için alınan beyaz eşyanın faturasına ulaştım, babasının adı yok, faturada kendi adı var ama ödemeyi kim yaptı görünmüyor.
zaten öyle, bende öyle düşünüyorumSiz değil o ispat etmek, ikna etmek zorunda.
Madem bütün hesabı kitabı döksün önünüze, o iş lafla olmuyor.zaten öyle, bende öyle düşünüyorum
2-3 ay önce kriz geçirdi, gayet iyi durumda, hastanede gördüğümde bile çok iyiydi. Ama anlatırken yılların birikimi o kriz bi günde olmadı diyor, sürekli "her yerinden hortumlar çıktı" demesi tuhaf geliyor.
küçümsemek istemiyorum ama babam alzheimer hastası ve aylardır bi kere bile sormadı , hep anlatmama rağmen, bazen dolup telefonda ağlamama rağmen ziyaretine bile gelmedi.
Kriz geçirdiği akşam yaşanlar ayrı tartışma konusu annesi arayıp " yetiş" diye telefonda bağırdı, buda yola çıkıp saatte 150-180 le hız yapıp gitti. Sence doğru mu? ya kaza yapsan dediğimde "evet yine yaparım" demesi bana çok saçma geliyor
Kartla işlem yapıldıysa fatura karttaki isim adına çıkıyor.yani konuşunca da kabul ettiremiyorum ki, fikrini öğrenemiyorum.
Annenin zihniyeti kötü diyorum (eşin aldırmaz vs için) o aramızda şaka diyor.
E yardım ediyorsun kalıyolar, öyle değil asıl onlar yardım ediyor diyor, ispatta edemiyorum.
Artık ispatlamak için alınan beyaz eşyanın faturasına ulaştım, babasının adı yok, faturada kendi adı var ama ödemeyi kim yaptı görünmüyor.
Onun önemi yokki, kendi adına bile olsa babam elden verdi ben ödedim diye yalan söyler. Bu gözler bu yalanı da gördü. Eğer birisi kendi ağzıyla düşmezse asla ıspat edemez. Hatta sen çok kötü düşüncelisin, lafını duyması olası. İspatlarsa aileme destek oldum ne var bunda evlatlarıyım, der. Neden yalan söyledin ne gerek vardı derse, tepkinden korktum, der. Yani karşısındaki eş adayı ve ailesi dansözse sadece sinir olduğuyla kalır.Kartla işlem yapıldıysa fatura karttaki isim adına çıkıyor.
yani konuşunca da kabul ettiremiyorum ki, fikrini öğrenemiyorum.
Annenin zihniyeti kötü diyorum (eşin aldırmaz vs için) o aramızda şaka diyor.
E yardım ediyorsun kalıyolar, öyle değil asıl onlar yardım ediyor diyor, ispatta edemiyorum.
Artık ispatlamak için alınan beyaz eşyanın faturasına ulaştım, babasının adı yok, faturada kendi adı var ama ödemeyi kim yaptı görünmüyor.
Bisi diyim mi ben bu cocugu sevmedim bana cok aileci ve sinsi ayrica işgüzar geldi, evlenme.Merhaba herkese,
Tecrübe ve fikirlerinize ihtiyacım var.
31 yaşındayım, 1.5 yıllık ilişkim var. Geçen eylülde evlilik teklifi aldım ama babamın hastalığından dolayı istemeyi erteledim. Aynı şirkette çalışıyoruz ortak arkadaşlarımız tanıştırdı. Herşey yolunda gidiyordu taki 1 ocak gününe kadar, o gün tatil dönüşü eve geliyorduk. Bir kaç defa annemler seni merak ediyor ziyarete gel diyordu, beni eve bırakırken tekrar dile getirince gidelim dedim.
Ailesi normalde köyde kalıyor ama kışın 4-5 ay oğullarının evine geliyorlar. Köydeki ev sobalıymış, soğukmuş. Evin kredisini hala sevgilim ödüyor. Ben evlenince orada yaşayacağımızı sanarken, kv planları farklıymış.
Oturma sırasında annesine yardım için mutfağa gittim, buzdolabları arızalıydı yeni almışlardı, hayırlı olsun derken, sevgilim geldi büyüktü kapıdan geçmedi vs anlatıyordu ve laf arasında annesi bulaşık makinesini de değiştirdiklerini söyledi. Sevgilimde "aa sana bahsetmedim mi" diye açıklamaya geçti. Beni ilgilendirmiyor ama kv benden -gelininden önce evi dizmeye başlamış. Eski bulaşık makinesinide köye göndermiş. Sonra eve dönerken yolda tekrar "söylemeyi atladım sana" dedi bende "beni ilgilendirmez "dedim.
Şöyle bi detay var,bi hafta önce sevgilimle alışverişte bizde çamaşır ve bulaşık makinesi almıştık. Yeni yıl zamları gelmeden alalım mı diye sorunca tamam demiştim. Ailesiyle yeni buzdolabı bakarken aklına alsak mı fikri gelmiş. Alırken annem de aldı demedi çok net hatırlıyorum.
Eve gelince nedense kötü hissettim, enayi yerine konmuş gibi, çünkü herşeyin üstü kapalıydı. Ailesi beni evliliğe dünden razı görüyordu ve demekki evlenirken herşeyi birlikte yaparlar diye düşünmüşlerdi. Sonra sevgilimin daha önce anlattığı bişeyi hatırladım. Bi defasında iş çıkışı kahve içmeye giderken, iyi bi semtte bi binayı gösterip" bu daireyi çok beğenmiştim ama annemin arkadaşı şimdiden alıp borca girme, ilerde kızla birlikte yaparsınız dedi" ," almadım fiyatı yükseldi" demişti. Sonra fiyatlar daha da yükselmeden gidip parası yeten daireyi almış.
Sevgilimle açıkça konuşmaya karar verdim çünkü bu konudan rahatsız oldum. Kimsenin evinde gözüm yok, ilk işe girdiğim de ailem biraz destek oldu kendime küçükte olsa daire aldım. Tüm eşyalarımı alıp İçini döşedim. Kendi ailem bile kız olmama rağmen paranı biriktir dedi. Sevgilim 38 yaşında, sadece 800bin birikimi olduğunu söylüyor. 23 yaşından beri çalıştığı halde, babasını iflas ettiğini ailesinin bişey yapamadığını söyledi. İflastan sonra bi sürede bankalara borç ödemişler. Anladığım hayatı boyunca ailesine çalıştığı ve evlilik için hiç bir hazırlığı olmadığıydı. Üstüne lojmana çıkalım mı diye sordugunda olur dediğimi hatırlattı. Ben orayı istemiyorum deyince "kiraya çıkarız ikimizde çalışıyoruz, ilk kiraya çıkan evli çift biz olmayız dedi" , istemediğimi söyledim kendi evinin kredisini hemde kiranın nasıl olacağını sordum. Cevapları çok faraziydi ve evlilik konusunda "yolda düzeriz gibi düşünmüştüm" dedi.
Ne diyebilirdim evliliği özetle böyle görüyordu demekki, tozpembe sanıyor, kızkardeşi kirada yaşayınca, sanırım ailece tüm kızlarında oyle kabul edeceğini düşündüler. Bence annesi bu akılları veriyor, ne kadar şüphelensemde basbaya yapısında annecilikte vardı. Geçen kızkardeşinin doğumgününde hediye olarak durduk yere annesi altın bileklik almasını söyleyince gidip altın almıştı. Daha önce alıp almadığını sordum, almamıştı. Sonra ortak arkadaşımızdan duydum annesi sevgilime "evlenince yapamazsın şimdi al" demiş.
Sonuçta ayrılık kararı aldım, uzatmak istemedim. İlk uzun ilişkimdi baya tecrübesizdim. Telefonda salya sümük ağladı " bana bir ay ver " dedi.
ne değişecek dediğimde konuşucam bi çözüm vardır dedi.
Şu an bu süre haftaya doluyor ve ben dün eve bırakırken iş çıkıçı laf arasında sordum, " o konuyu kapattığımızı sanıyordum " dedi ama sen kapatmamışsın deyince tekrar uzatmadım. Kafama takıldı ve bugün akşam telefonda sordum "kapattığımı düşündüre ne" dedim ve cevap şu " gün saydığını bilmiyordum şaşırdım, ben düşünmek için zaman istemiştim"!
Siz olsanız ne yaparsınız, tamamıyla benim hatam bu kadar zaman enerji harcamamalıydım. Baştan ne olduğunu anlayamadım, yanlış mı düşünüyorum lütfen bir yol gösterin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?