Cüzdanları ortak yaparsınız ama sonuçta o cüzdandaki paranın ne kadarı sizden ne kadarı ondan yine bileceksiniz.
Ben sorun olabilir diye bakıyorum olaya, rutinde olmaz ama ufak problemler çıktığında büyüyebilir.
Anlayışlı-düşünceli-romantik koca modeli ise hiç sorun olmaz.
Ama bir noktada başlarsa eğer; tatilde benim ailemde kalacağız, çocuğumuza babamın adını vericem, bizim adetler, benim ailem vs vs. İşte o zaman kadın olarak düşünüyorsunuz siz de, kira benim maaşım sayesinde ödeniyor, faturalar da öyle. Hem evi ben döndürüyorum (ağırlıklı olarak) hem bir de bu adamın kaprisini çekiyorum. Yani bugün değil ama ayrın sorun olabilir diyorum.
Erkek maddi açıdan kadından her zaman bir tık üstte olmalı benim tecrübelerim.
Benim evliliğimi bitiren nedenlerden biri buydu. Ben İstanbul'un nezih bir semtinde 4+1 evde büyümüşüm. Eşim dedi ki benim ona gücüm yetmez, gitti varoş mahallede 2+1 ev kiralamaya kalktı, maaşı ona yeteceğini söyleyerek. Ben gittim ayrı emlakçı gezdim, o gitti ayrı emlakçı gezdi. Ben de ödeyeceğim kira dememe rağmen kabullenmek istemedi.
Çocuklara kıyafet alırken aynı şey oldu, eve eşya alırken aynı şey oldu. O hep düşük fiyatlıya gitti, ben ise BİZ bunu öderiz, gel diğerini alalım dememe rağmen gurur meselesi yaptı. Yani sizinki de şimdi yapmam diyor ama ilerde ne olacağı belli olmaz. Erkekler için önemli bir güç kaynağı maddiyat.
En sonda artık bana işi bırak, evde otur çocuğuna bak demeye başladı. Tercümesi: Seni ezemiyorum sen para kazanırken, sana baskı uygulayamıyorum. Sonra küçük kızın bakıcı parasını bana ödetmeye başladı, ben çalışıp benim yüzümden eve bakıcı geldiği için. Büyük kızın kreş parasını bana ödetti. Ben çalıştığım için! Aklı sıra beni cezalandırdı.
E ben de dedim, ben seni niye çekiyorum, hem ilgi-alaka-merhamet-hoşgörü yok. Hem de paramla eziyet görüyorum.
Boşadım.