Merhaba kızlar; yaklaşık 2 sene önce evlendik.. bir tanıdık vasıtası ile tanıştırıldık..2 ay gibi tanıma süresi sonrasında çok özel bir evlenme teklifi , ardında nişan ve düğün... eşim o zamanlar kendini çok farklı tanıtmış ben daha ayakları yere basan, sorumluluk sahibi iken eşim daha rahat geleceği umursamayan biri..
babasız büyüdüm ve maddi zorluklarla bu yaşıma kadar hem annemle ev geçindirdim ,hem kardeşimi okuttum hem de olabildiğince kenara da para koydum... nişanlıyken bak ben evlilikte bütün yükü senin üstüne yıkamam elimden gelen herşeyi de yaparım dedim ve herşeyimi mobilyama beyaz eşyama kadar aldım yaptım... oda tamam benim de zaten birikmişim var herşeyi hallederiz dedi... neyse düğün oldu bitti...
aradan 1 ay geçti a benden altınları istedi bende dedim neden istiyorsun... bağırdı çağırdı... kavga büyüdü beni kolumdan tuttu akşam vakti dışarı attı... tabi sonra araya aileler girdi bizi barıştırdı... her neyse sonrasında akşam işten geldim bu arada bende çalışıyorum ağlıyor benim borcum var artık tıkandım bankalar arıyor, tamam dedim al altınların bir kısmını git borcunu öde... 10 milyar bozdurup kartlarını kapadı... bu arada kenarda birikmişi hatta hiç bişeyi yokmuş, altınlara onun aldığı beyaz eşyaya ve mobilyaya kadar biz kendimiz ödededik... hadi dedim bunlar mühim değil... önemli olan yuvamız... huzurumuz...
fakat bir gün tesadüfen eşimin başka borçları olduğunu da öğrendim.. bu da yaklaşık 30 milyar kadar ve ben deliye döndüm zaten belliydi sürekli benden para istiyordu her sıkıştığında altın bozduruyordu.. neden bu borç dedim YEDİM, İÇTİM, GEZDİM dedi... bende bana mı güvendin peki evlenirken ki aldığı para onun borçlarına yetmiyor... durumu ailesine anlattım.. ay işte haberimiz yok falan... neyse herşeyi kabullendim.. boşver el elele veririz bunlarda biter sağlık olsun dedim... ama yok ben alttan aldıkça o üstüme gelmeye başladı.. evde her işi ben yaparım elini bişeye sürmez suyuna kadar ayağına götürürüm.. o paşalar gibi yatar... sürekli bir sinir hali...
tabi bir de çocuk olayı... doktora gittik.. dediler normal yolla mucize.. eşinin spermleri çok düşük size
tüp bebek olması lazım... ben bebek için didinirken bizimki o borcun içinde birde araba almaya kalktı onunda bir ton kavgası yapıldı... hiç bir alttan almak bir şefkat merhamet yok.. bir defa aşılama yaptırdık.. o akşam hastaneden geldim daha içeri girdim koltuğua oturdum yere bişey dökülmüş şunu makine getirde alıver dedi.. dedim şaka mı yapıyorsun... ne var da ne olmuşta ne nazlısın deyip dalga geçmeye başladı... kaynana gibi herşeye de karışır... yok tezgahı öyle silme, yok bunu böyle yapma, yok evli güzelce temizle...
Arada kavgalar kavgalar... en sonunda bir kavgamızda hastaneye gitmeyeceğim dedi ki tıp fakültesi ekim ayında tüp bebek için çağıracaktı... bebek falan istemiyorum dedi... o günden beri konuşmuyoruz... açıkçası konuşmakta içimden gelmiyor..
ben mükemmel değilim hatalarım vardır, ama istediğİm biraz sorumluluk anlayış, merhamet
Şimdi soruyorum hanımlar ben ne yapmalıyım?
