Elbette kimse karşındaki insana çok kolay boşan demez, diyemez, bunu istemez...
Ama burda artık mesele boşanıp boşanmamakta değil..... insan olabilmekte... bu kadın olsun erkek olsun farketmez... kimliğimizi bir kenara bırakıp önce insan olmaya çalışsak bunları yaşamaz ya da üstesinden gelebiliriz...
Eşimle hafta sonu oturup konuştum tabi genelinde beni suçladı... o çabalıyor ve ben hiç birşey yapmıyor muşum...
elbette mücadeleni takdir ediyorum diyor ama bazen geçmişte yaşıyorsun... evet borcum var... bunun için yapacak bişeyim de yok... ben sana daha evlenirken ben çalışan bayan istiyorum diye söyledim ve sende bunu kabul ettin dedi... o zaman sana derim ki al bu maaş bu krediler, giderler... buyur kalanı ile de sen geçin (kalan bişey yok) .. işte mantalite bu... yani sorumluluğu aslında tamamiyle benim üzerime yıkıyor.. bir nevi tehdit... ben öyle algıladım... dün ek iş için çalışmaya gitti..taksi sürüyor... gece 4 te geldi... ve alkol almış... yani diyor ki kabul ediyorsan ben böyleyim....
işte bizlerde herşeye rağmen bir umut var mı, acaba bitmese ne olur... yanlış mı yapıyoruz diye burda çırpınıyoruz... ama karşımızdaki insanda bitirmemiz için herşeyi yapıyor... mesele bu... yoksa bende, sende, başka kimsede yuvası yıkılsın istemez...
peki sen ne yapmayı düşünüyorsun arkadaşım?
eşimde bana bunları yaptı
bizde çok sıkıntılar yaşadık,kavgalar,ayrılıklar
en ağır şekilde suçlamalar
hepsi geçer gider
önemli olan umudun varsa çabalamandır.
ben umudumu hiç kaybetmedim hep daha iyi olacak dedim.
mükemmel bir eş olmasada zaman zaman sıkıntıda yaşasak yinede
mücadelemde başarılı oldum.
eskiye nazaran eşim çok değişti
mutluyum allaha şükür..
kendi tecrübelerimle diyorum ki
her karanlığın sonu aydınlıktır.
sabır,tevekkül sonrası hep güzel olur arkadaşım..
eşinden yana umudun varsa çabala
ama baktın ki zerre ümit yok
herşey bitmiş tükenmiş o zaman çabalamanın da anlamı yoktur.
borcu bıtmeyen ınsanları sevmıyorum
