Evt.Eski konusunu okudum 2 aylık nisanliyken.
Sana kızlar evlenme demiş.
Koşarak uzaklaş demiş.
Sense koşarak gidip evlenmissin.
Zaten belliymis
Ya ne olacagidi ?
Böyle eşi cekemem dırek defederım5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...
Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)
Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (bende asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)
araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.
ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...
Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...
Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...
uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???
eve geldim, kavga ettik. boşanıcam dedim evden çıkmama izin vermedi. ailmle ne sorunun varsa inip konuşacaksın, kininden bıktım dedi. benden para istemenden sıkıldım. yaptığım hiç bi şeyin kıymeti olmuyor dedim. sorımluluk almıyosun böyle evlilik mi olur dedim.” para verdin, başıma kakıyosun dedi bozuldu kızardı” onuruna mı dokundu diyorum ses yok... her şeyi anlattım bıgüne kadar yaptığım fedakarlıkları, çalışmayışını sorumluluk almayışını, her şeyi benim üstüne yıkmasını... hiç birini kabul etmiyor. benim sorunlu olduğumu düşünüyor. evlenmeden önce iyiymişim evlendikten sonra çok değişmişim...Ohh ne guzel dunya
Kocam eve dogru duzgun para getirmiycek ama ben onun babasina kredi cekicem
Yook ya
Canim .masaya yumrugunu vurma zamanin gelmis
Resti cek kocana.
Her konuda mesafe koy kocanin ailesine
Kocan da kendine ceki duzen versin
Hem suçlu hem güçlü. İnsanda biraz utanma olur. Evlendikten sonra babana kredi çektim, daha ne istiyorsunuz böbreğimi mi vereyim deseydin.eve geldim, kavga ettik. boşanıcam dedim evden çıkmama izin vermedi. ailmle ne sorunun varsa inip konuşacaksın, kininden bıktım dedi. benden para istemenden sıkıldım. yaptığım hiç bi şeyin kıymeti olmuyor dedim. sorımluluk almıyosun böyle evlilik mi olur dedim.” para verdin, başıma kakıyosun dedi bozuldu kızardı” onuruna mı dokundu diyorum ses yok... her şeyi anlattım bıgüne kadar yaptığım fedakarlıkları, çalışmayışını sorumluluk almayışını, her şeyi benim üstüne yıkmasını... hiç birini kabul etmiyor. benim sorunlu olduğumu düşünüyor. evlenmeden önce iyiymişim evlendikten sonra çok değişmişim...
5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...
Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)
Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (bende asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)
araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.
ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...
Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...
Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...
uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???
Bir de 5 aylık evlisiniz şu olanlara bakın . Nasıl böyle olmasına izin veriyorsunuz ? Kendi değeriniz Yok mu ? Lütfen kendinizi düşünün birazda . Artı nasıl insanlar gerçekten pes 5 aylık evli değilde 15 yıl gibi .. bir de şimdi evliliklerde Kadının eline bakılıyor . Kadın çalışsın erkek yesin , erkeğin ailesi de öyle . Hem siz neden kayınpedere kredi çekip veriyorsunuz . Benim babam olsa ben kefil bile olmam . İşin içine para girince herşey değişiyor . Bence çok yazık . Böyle giderse Allah korusun evliliğiniz de çatırdar .5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...
Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)
Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (bende asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)
araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.
ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...
Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...
Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...
uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???