Sorumsuz eşim ve beklentisi bitmeyen ailesi

Bdv içinde açılan bu tarz bir konuya ilk kez böyle bir yorum yapıyorum, bence kesinlikle boşanmalısın. Hadi bi hata yaptın bu düzene köle oldun bu evliliği sürdürmek Allah korusun bir de çocuk olması daha da büyük hata olur. Aklını başına al canım bak sende herşeyin farkındasın daha ilk beş aydan böyle yapanlarla ömür mü geçer? Ayrıca hiç de değişmezler bekleme
 
Sorumsuz oğullarını başlarından atmak ayni zamanda da bunu masrafsiz yapmak hatta bugüne kadar hayırsız evlatlarına yaptıkları harcamalari karsilamak adina seninle evlendirmislar.
Sen de her seye evet demissin.
Benim anladigim tek sey bu.
 
Bu bir evlilik değil zira evlilik iki kişilik bir yaşam tarzıdır. Siz tek başınıza bişeyler yapmaya çalışıyorsunuz.
Hemen önceki konularınıza baktım. Perşembenin gelişi çarşambadan bellidir. Ama siz gözardı etmişsiniz. Bu evliliği yürütecekseniz ipleri elinize alın. Herkese cevabını verin. Evde fatura ödemeyin yiyeceğinizi alın sorarlarsa oğlunuz ödemiyor deyin. Ne yaptınız ne borcunuz var deyin.
Yok eğer evliliği bitirecekseniz hiç arkanıza bakmayın
 
5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...

Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)

Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (bende asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)

araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.

ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...

Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...

Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...

uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???

Icimden bi ses boyle bi ailede yasadigin surece araba da alsan ona el koyarlar. Sakin problemleri cozmeden cocuk yapmayi da dusunme canim. Insallah yoluna girer. Ne demek aramamasi oglumun ayibi diye. Bana boyle gelseler bende ayip etmek istiyorm derdim. Kestirip atardim. Size sunu soyleyebilirim oncelikle o evden cikin baska kucuk bi eve gecin biraz uzak olsun. Sayet esiniz duzelirse eve katki saglarsa sikinti yok. Ama bi katkisi yoksa bosanin derim. Erkegin asalak gibi olmasi bi evlilikte cok cirkin bir davranis. Sorumluluklari da almayin haftalik alisverise zorlayin posetleri tasisin faturalari yatirsin yan gelip yatmak yok diyin. Bunlara ragmen kaciyosa yolun neresinden donerseniz kardir diyorm
 
Sinirlerim bozuldu bu ne böyle? Yolunacak kaz bulmuşlar başka açıklama bulamadım. Kimseye boşan demedim hayatım boyunca bence boşan vallahi kurtul. Koca yetmemiş ailesine de bakıyorsun çok şaşırdım üzüldüm burda ya
 
Kuzenim dügünden 3 ay sonra bosanma davasi acti hakli sebeblerden. Darisi senin basina diyorum. Bunlar degismez
 
Direk boşan demek istemiyorum ama durum baya ciddi. Düzelecek bir şey görüyorsan, hală ona da sabrın kaldıysa önce eşinle adam akıllı konuşun gerekirse kağıda yaz bir bir oku her şeyi unutmamak için.
Çözüm için elinden geleni yaptığında karşı bir adım gelmezse ilk işin boşanmak olsun. Çünkü anlattıkların baya ciddi şeyler.
Sen hem çalış hem de dediklerini yap, yok kredi çek, senin sahip çıkan bi annen baban amcan ailen yok mu canım mutlaka onlara bildir şu anki durumu, Yani onlar koruyacak seni kocanın eksik kaldığı yerde. 5 ayda bu kadar şey baya fazla..
 
5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...

Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)

Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (bende asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)

araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.

ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...

Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...

Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...

uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???
Afedersiniz de o nasıl bi erkek eşiniz. Hiç insanlığı da mı yok hadi parayı geçte yardımcı olur insan bir kadar nankör olmaz bence kendinizi hiç yıpratmayın ailenizle konuşun yazık değil mi hayatınıza size
 
kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.
her istediklerini yapmissiniz. Hayir çekemem ben araba alacagim demeliydiniz. Ya da altinlarimi veremem...
Onlarin evinde oturdugunuz icin kendinizi mecbur mu hissettiniz acaba?
Yani her evin kesesi ayri olmali. Surekli bir sey istenmemeli. İsteyene de hayir diyebilmeliyiz...
 
Her şeyi kenara bıraktım kayınpederin için ne diye nasıl kredi çektin??? Düğününü bile yarım yamalak yapmışlar. Şimdi tabi ki paçanı kurtaramazsın.
 
Yorum yapmaya bile değmez bir konu,çünkü sizden milyonlarca var.
Zaten bu yuva kurulurken,o gelinliği giyebilme uğruna ne var ne yok kendinizi harcatmışsınız.
Bu yuva için birşeyler istemek avamcada,(ki buna onlarda mecburlar siz ve aileniz yapıyorken) burada tüm bunların olacağı %100 belli iken ağlaşmak şikayet etmek mi asilce.
Bile bile lades olan evliliklere üzülmüyorum.
 
5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...

Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)

Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (de asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)

araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.

ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...

Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...

Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...

uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???
Bende de vardı buna benzer bir eş. Evlenip hiç bilmediğim bir şehire gittim; şehir ki tam bir hengame..ben küçük sakin yerlerde yaşamaya alışmışım,orası cehennem gibi.
Eş çalışmaz, orda burda boş boş gezer, eve gelince yemeğini önüne ister, faturalar maddi manevi falan her şey bende.. Altınların akibeti de benzer oldu eşin borçlarına gitti.yine de sorsan benden kotusu köylüsü yoktu.
Evi terk ettim Boşanma davası açtım 100bin maddi 100bin manevi tazminat istedim 1000lira da nafaka.
Şimdi benden iyisi yok, sevgililer gününde çiçek göndermeler hediyeler yollamalar yok boşanmak istemiyormus beni çok seviyormuş bensiz yapamazmis:) evet cidden de bensiz yapamaz:) geçen gün doğumgünümü kutlamis bana bir koli hediye gönderiyormuş dur bakalım hem hediyeleri alacağım hem de gayet de bosayacagim:)
 
5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...

Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)

Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (bende asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)

araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.

ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...

Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...

Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...

uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???
Ay inanamıyorum!
 
Yanlış anlamayın lütfen ama bu anlattıklarınız fedakarlık değil enayilik olmuş biraz. (Başka kelime bulamadım kusura bakmayin)

Kendinizden neden bu kadar ödün verdiniz?
 
5 aylık evliyim. eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. (kendi evleri olduğu için başka alternatifim yoktu) benden sürekli aşağı inip onlarla ilgilenmemi bekliyorlar. sürekli onları pışpışlayım, şirinlik yapayım istiyorlar. Çalışıyorum. eşim hiç bir ev işine yardım etmez, evi geçindiren benim. kendisi evlenelden beri işlerini yoluna koyup da para getirmeye başlayamadı bir türlü. benden para istiyor, evin tüm yükü;temizlik, alışveriş.. tüm sorumluluk bana yıkılmış durumda. Azıcık böyle olmaz dediğimde para kıskanan muamelesi görüyorum. Bende istiyorum ki eşimde bende getireyim ortak bütçe yapalım...

Evlenirken üstüme düşenin fazlasını aldım, eşimin ailesi aldığı eşyaların borcunun yarısını ödememiş.. düğünden sonra eşim onları ödememiz gerektiğini söyledi... (3 bin civarı ödedim)

Kayınvalidem altınlarımızı aldı, borç var deyip, hepi topu 2 bilezik taktılar bana düğünde (hediyelik olanlardan) set vs hiç bir şey alınmadı...(durumları var ama hep ağlarlar) (bende asla kimseden bir şey isteyemem bunu alın bunu yapın.. avam bir tavır gibi gelir bana)

araba alayım dedim, kayınpederimin borcu varmış kredi çektirdiler zora düşeriz vs dediler, çekip verdim kendimi erteledim.

ben bu süreçte 0 ilişki kurmaya başladım, gitmiyorum gelmiyorum yanlarına, içim almıyor bunları...

Evliliğimde de tüm sorumluluk bende olduğu için bunaldım, sürekli fedakarlık yapmam beklendiği için yoruldum, yetişemediğim için tükendim... hiç kimsenin umrunda değil, omzuma yıktılar ne varsa... eşime ise hiç bi türlü yaranamıyorum... sorsanız benden kötüsü yine yok... geçenlerde de eşim benim ailemi aramadığı için bende eşimin ailesinin yanında kandil kutlamaya inmedim. kayınpederim demiş ki, benden için "bu ne biçim insan"... o kadar zoruma gitti ki bunca şeyden sonra ettiği bu laf... anlattım oğlunuz da benim ailemi aramadığı için vs diye, olsun o oğlumuzun ayıbı, senle bizim ne ilgimiz varda böyle yapıyosun diyorlar.. Kendileri yapınca anlamadan, bilmeden yaparlar, bilemezler" benden de her şeyi beklerler...

Bunlara nasıl yaklaşacağımı napacağımı bilemedim, aileme anlatsam onlar mı araya girse... kendim ne desem de bi hadlerini bilseler çözemedim...

uzak dursunlar istiyorum, sürekli beklenti içindeler ama kendilerinden asla ödün vermezler... nefret ettim hepsinden.. ne yapayım ben???
Kandil kutlamada evet hatan var. Sen kandillerini kutlayop kendini eşine ve ailesine karşı haklı çıkartabilirdin. eşinle konuşup küsbilirdinde buna ozaman kimse ağzını açıp birşey diyemezdi. Eşinin ayıbı senin aileni aramamsı. doğrı söylemişler burda amaa şu varki sizde hep ince düşünmek zorunda değilsiniz. yanlarına gitmek zorunda değilsiniz. kırılabilirsiniz kırıldığınız içinde kırabilirsiniz... Bence sorun eşinizde. Çünkü aileler hep kontrol etmek ister. siz ne olursa olsun evliliğinizi düzeltmek için çare arıyorsunuz bu belli. Oradan kurtulmak ayrı eve geçmek herşeyi unutmak. ama zora benziyor sabredin biraz eğer evliliğiniz hala düzelmezse iyi olmazsa çocuk yapmayın asla. Güvenceye alana kadar evliliğinizi çoçuk yapmayın. en son raddeye gelince Hepsine ağzının payınıda saygılı ama bir o kadarda güzel laflarını ver. Saygını koru ama asla köleleri olma.
 
Canım bu Yazıyı okurken inan bana annem geldi gözümün önüne o da yıllarca böyle fedakarlıklar yaptı yaptı ama hiçbir Değeri olmadı :KK43:

Daha çok yeni evliliğiniz ayrıl diyemem ama kendini de kullandırma al karşına eşini şikayetlerini anlat .

Hergün Kv ye gitmek zorunda değilsin . Devamlı inmek gibi bir mecburiyet yok . Eşinle konuşmalısın yoksa çekilmez önüne de geçemezsin . Gerekirse aileni devreye sok .
 
Ailesinin evinden başka yerde yaşamaya gücü yetmeyen erkeklerle evlenmeyin. Maddi kazancı olmayan hele, zamanla oturur, işlerim açılır diyeni duydun mu direkt topuk . Ben olsam çekmem.
 
X