Selamlar
Buraya da yazmazsam çatlamak üzereyim. 29 yaşındayım 3 yıllık evliyim bir de oğlum var. Ne kadar severek evlensekte çok kısa süreli bir tanışmayla evlendik ve evlendiğim ilk günden itibaren problemler başladı. Belki dedim evliliğe adapte olma sürecidir diye çok üstüne gitmedim derken hemen hamile olduğumu öğrendim. Hamilelik sürecim psikolojik olarak çok kötü geçti . Eşimin kıskançlık krizleri , kontrolsüz halleri , aile içindeki herhangi bir tartışmamızda hemen kendi ve benim ailemi aramaları defalarca boşanma kararları vs derken ve yeni hamile olduğum için göze alamadım bi şekilde 3 yıl doldu . Eşim önceleri madde bağımlısıymış ve problemli bi insan. Ben hep destek olmak istedim ama hem manipülasyon ustası hem de ağır narsist. Sorumsuz yaptığı hataları kabul etmeyen ve konuyu bana getiren bi insan. Gönül almayı bilmez ,sevmeyi bilmez oğlumuzla dahi ilgilenmez biz onun sırtında kambur ,özgürlüğüne vurulmuş kelepçe gibiyiz böyle hissettiriyor. İnsanların mıtluluklarını uzaktan izleyen bir çift yaşlı gözüm ben. Çok mutsuzum ,çaresiz ve bitiğim. Hayatımı kararttı het gün ağlamaktan gözlerim kanla doldu adeta . Çok yanlışını yakaladım ama yine manipüle edildim yine o haklı çıktı kahretsin ki. Şimdi psikolojik tedavi gördüğünü söylüyor ama ondan da emin değilim çünkü kurnazlıkta da ustadır. Oğlumun bunlara maruz kalmasını istemiyorum. Boşanmak istiyorum ama cesaretim yok. Yine de onu düşünüyorum iyi olmasını istiyorum ama artık destek olmak istemiyorum mahvetti beni. İçimde sevgi ,arzu hiç bi şey kalmadı ona karşı kalbim paramparça. Canlı canlı kesiyorlar gibi canım yanıyor . Ne yapacağım bilmiyorum benden geriye hiç bi şey kalmadı ben,ben değilim artık .
Buraya da yazmazsam çatlamak üzereyim. 29 yaşındayım 3 yıllık evliyim bir de oğlum var. Ne kadar severek evlensekte çok kısa süreli bir tanışmayla evlendik ve evlendiğim ilk günden itibaren problemler başladı. Belki dedim evliliğe adapte olma sürecidir diye çok üstüne gitmedim derken hemen hamile olduğumu öğrendim. Hamilelik sürecim psikolojik olarak çok kötü geçti . Eşimin kıskançlık krizleri , kontrolsüz halleri , aile içindeki herhangi bir tartışmamızda hemen kendi ve benim ailemi aramaları defalarca boşanma kararları vs derken ve yeni hamile olduğum için göze alamadım bi şekilde 3 yıl doldu . Eşim önceleri madde bağımlısıymış ve problemli bi insan. Ben hep destek olmak istedim ama hem manipülasyon ustası hem de ağır narsist. Sorumsuz yaptığı hataları kabul etmeyen ve konuyu bana getiren bi insan. Gönül almayı bilmez ,sevmeyi bilmez oğlumuzla dahi ilgilenmez biz onun sırtında kambur ,özgürlüğüne vurulmuş kelepçe gibiyiz böyle hissettiriyor. İnsanların mıtluluklarını uzaktan izleyen bir çift yaşlı gözüm ben. Çok mutsuzum ,çaresiz ve bitiğim. Hayatımı kararttı het gün ağlamaktan gözlerim kanla doldu adeta . Çok yanlışını yakaladım ama yine manipüle edildim yine o haklı çıktı kahretsin ki. Şimdi psikolojik tedavi gördüğünü söylüyor ama ondan da emin değilim çünkü kurnazlıkta da ustadır. Oğlumun bunlara maruz kalmasını istemiyorum. Boşanmak istiyorum ama cesaretim yok. Yine de onu düşünüyorum iyi olmasını istiyorum ama artık destek olmak istemiyorum mahvetti beni. İçimde sevgi ,arzu hiç bi şey kalmadı ona karşı kalbim paramparça. Canlı canlı kesiyorlar gibi canım yanıyor . Ne yapacağım bilmiyorum benden geriye hiç bi şey kalmadı ben,ben değilim artık .
