işte tam olarak uymak istedim ama evi benimseyemiyorum.hele ki şu kulaksızdan bana gına geldi.keşke kulaksızı da yıkıp yeni binalar inşa etseler diyecek kadar abarttım ben bu olayı..kaynanamın ileride değişik bahaneler üretip yine ikimizin hayatına karışmasından korkuyorum.kuşları kabul etmiştim yine.söylendim ama kabul de ettim.benim onlara izin vermem mucizedir aslında.ama bunları kabul etmeme rağmen ilgi görmedim.seviyormuş beni.ben bunu biliyormuşum yetmez miymiş.yapmacık olamazmış.ama insan biraz hareketlilik bekliyor.bir sürpriz bekliyor.hadi gel bu sabah bi yürüyüşe çıkalım diyebilir mesela.ne bileyim bi haftasonunu bize ayırabilir.ama yapmıyor.o ne derse tamam dememi bekliyor.çoğu zaman anlıyorum onu.ama artık ben de hayatımda bir nişanlımın olduğunu hatırlamak istiyorum.keşke biraz ilgi gösterse.emin ol hiçbirşeye ses çıkartmazdım...
canım sana özelden msj attım msn adresimi.ama bu yazımı yazdıktan sonra bir iki saat nette olamayabilirim.
yemek,duş falan işte :)
seni çok iyi anladığımı,yazdığın bir cümleden aslında ne büyük anlamalar çıkardığımı bilmeni istiyorum.çünkü senin yazılarını okurken kendimi okuduğumu hissediyorum.
bir şeyi benimseyemediysen eğer benimseyemezsin....
ben sana ayrıl bitir diyebilirim.
ama ben dışarıdan bir insanım.ne seni tanıyorum ne de nişanlını.anlattıklarına göre yorum yapabiliyorum.kendimi senin yerine koyuyorum.
benim içime sinmeyen bir eve,evim diyemem ki ben.kuşlar falan bunlar kabul edilecek basit konular.ama bir ev öyle değilki.evi kendi zevkine göre alması,kendine göre döşemesi ve en çıldırtıcı olanı ilgisizliği...
herkes insandır.belli yerlerde müsammaa gösterilecektir elbet ama buda karsılıklı değilmidir? bi insan ne zaman kadar hep tamam derki.o zaman bi kukladan ne farkı kalır ki?
neden sadece onun istekleri önemli olsun? ve bak en azından hadi hepsini geçelim silelim.iyi yönlerini düşünelim sadece.
kaç gün oldu hala daha ben buraya aradı yazdığını görmedim.aramamış demekki? nasıl bir vurdumduymazlık ki bu?
arkadaş doğru demiş.seni neyin mutlu ettiğini ancak sen bilebilirsin ve eğer sen de benim gibiysen bunun sana getirisi sadece mutsuzluk olacak.başaklar cok sabırlı değildir çünkü.yıllarca annelerimiz gibi susup sineye cekemezler.bi yerde patlarla ve o patla öyle şiddetli olur ki arada ne ip kalır ne bağ ne de köprü....
şimdi diyeceksin ki bak ne güzel söylüyorsun e kendindede uygulasana :))))
olmuyor.senin içinde bu böyle biliyorum.her ne kadar vazgeçtim desende olayları başka bi pencereden gördüm desende hala ara ara elin gidiyordur tlf na ya neden aramadı diye.hala bir umut vardır yüreğinin bi köşesinde acaba diye.
çünkü emek verilmiş.öyle bi çırpıda değmez değil silinmiyor ki...
ben de işte sana akıl veriyorum ama iş kendime uygulamaya geldiğinde maalesef çok beceriksizim.
aslında eminimki ikimiz içinde olumlu ve olumsuz yönleri buraya yazdıklarımızla sınırlı değil.
oturup konussak seninle eminim ki milyonlarca neden üretebiliriz :))))
ve bence bunu yapalım derim ben.sen anlat önce mesela en başından...herşeyiyle.dinlerim ben yorumlarım da kendimce.ben senin aynan olabilirim.
sonra sen beni dinle sen yorumla.sende benim aynam olabilirsin.
çünkü yasadığımız sehirler ortamlar dertler farklı da olsa sen bensin aslında ben de sen...
olayalara bakısımız anlayışımız tepkilerimiz öyle çok benzer yönlerimiz var ki...
ve bence bi kişiyi en iyi anlayacak,onun aynası olabilecek tek kişide onunla aynı karaktere sahip olan kişidir...