Merhaba umarım hepiniz çok iyisinizdir. Şimdiden okuduğunuz için tesekkurler. Bir süredir forumu takip ediyorum özellikle vajinismus, boşanma ile ilgili konularda destek buldum bunun için tesekkurler.
27 yaşındayım bir evlilik yapıp psikolojik, fiziksel, cinsel şiddet nedeniyle 9 ay süren evliliğimi güç bela 2 yıl sonra geçen ay sonlandırdım. Şimdi tekrar tabiki caizse, hayata tutunmaya güçlü durmaya çalışıyorum. Bunun yolunun ekonomik özgürlükten geçtiğini biliyorsunuz. Sizden istediğim yönlendirme bu konu ile ilgili. Lise sonrası maalesef üniversiteye gidemedim. Aile işimiz battı bulunduğumuz şehri ve kısa bir dönem ülkeyi değiştirmek durumunda kaldık. Sonra bosandigim eşimle, o donem tanıştım, evlendikten sonra Almanya'da bir hayat kuracak, ausbuilding diye tabir edilen hem meslek edinebilecegim hem para kazanabilecegim bir oluşumun içinde olacağıma bu konuda bana destek olacağına söz vermişti. ( Ben cifte vatandasim ) İşler göründüğü üzere planlandığı gibi olmadı. Erkek kardeşim İngiltere'de yaşıyor. Kısa bir dönem oraya gittim 1 ay kadar kaldım. Orada bir yaşam sürmeyi umdum, dil kurslarına gidebilirdim ama beni orada istemedi. Bu istenmeme durumu aranızda anksiyete durumunu yaşayan varmı bilmiyorum varsa beni anlayacaktır. Bende dışa vurumu özür dileyerek söylüyorum küçük abdesti tutamazsam korkusu olarak yaşanıyor. Nabzim hızlanıyor, terliyor, korkuyor ve tuvalet tuttamama endisesi yasiyorum. Bu durumu ilk kez o an yaşamiyordum , antidepresan kullanmış ve güzel sonuç almıştım. Yoğun strest, güvensizlik anında geri geliyor. Şuanda da tekrar bu durumu yoğun yaşıyorum. Ayrıldığım eşimle çok yakın oturuyoruz yürüme mesafesi, aile işimiz yine bu şehirde iflas ile sonuçlandı alacaklılar bu sehirdeydi. Babam ve kardeşim yok ikiside yurt disindalar. Doğru dürüst iletişim halinde değiliz. Annem ve kucuk kardeşimle burada yaşıyorum. Bir firma açtım devlet 29 yaş altı girişimciyi destekliyor 10 bin hibe veriyor vs vs diye. Ceviz ağacından çok güzel ürünler yaptırdım. Yurtdışı satış düşünüyordum ancak bir engel çıktı şuan elimdeki stogumu Türkiye'de bitirip sonra yeni çıkardığım koleksiyon ile yurtdışı pazarına girebilirim. Ancak bitiremezsem tekrar ürun alacak param yok oyleyce kaldım ortada. Çok fazla ürünüm yok çok bir bütçem olmadan başladım. Eş ailesi bana bu evlilikte maddi manevi çok zarar verdi. Ailemde destek görmüyorum sen kızsın otur naraları bitti şimdi malesef dul gözüyle bakılan biriyim. İnsanın adı çıkacağına canı ciksin bu lafları isitmek o kadar ağır ki. Bu yüzden çok cabuk toparlanmali güçlü olmalıyım. Ceviz ağacı bildiğiniz üzere çok uygun bir ağaç cinsi değil çok düşük kâr marjiyla listeliyorum ama sanırım beceremedim. 10 bin hibe desteginide alamadım. Şuan öylece kaldım ortada. Ne yapacağımı bilmiyorum. Galiba yaşadığım anksiyete den dolayı da kaygıdan, korkudan başka birsy dusunup göremiyorum çok korkuyorum baş agrilari çekiyorum danisabilecegim benim için iyisini isteyecek kimsem yok. İdareten gidip bir yerde de çalışamıyorum hem mesleğim yok. Hem aile ticareti diye tabir ettiğim iş çok geniş bir cevreye hitap eden küçük esnaflarla çalıştığımız bir işti korkuyorum hemde eski eşimden korkuyorum. Çaresiz ve çıkmazda hissediyorum. bu ruh haliyle göremedigim olumlu durumları, çıkar yolları bana hatirlatmanizi rica ediyorum.
27 yaşındayım bir evlilik yapıp psikolojik, fiziksel, cinsel şiddet nedeniyle 9 ay süren evliliğimi güç bela 2 yıl sonra geçen ay sonlandırdım. Şimdi tekrar tabiki caizse, hayata tutunmaya güçlü durmaya çalışıyorum. Bunun yolunun ekonomik özgürlükten geçtiğini biliyorsunuz. Sizden istediğim yönlendirme bu konu ile ilgili. Lise sonrası maalesef üniversiteye gidemedim. Aile işimiz battı bulunduğumuz şehri ve kısa bir dönem ülkeyi değiştirmek durumunda kaldık. Sonra bosandigim eşimle, o donem tanıştım, evlendikten sonra Almanya'da bir hayat kuracak, ausbuilding diye tabir edilen hem meslek edinebilecegim hem para kazanabilecegim bir oluşumun içinde olacağıma bu konuda bana destek olacağına söz vermişti. ( Ben cifte vatandasim ) İşler göründüğü üzere planlandığı gibi olmadı. Erkek kardeşim İngiltere'de yaşıyor. Kısa bir dönem oraya gittim 1 ay kadar kaldım. Orada bir yaşam sürmeyi umdum, dil kurslarına gidebilirdim ama beni orada istemedi. Bu istenmeme durumu aranızda anksiyete durumunu yaşayan varmı bilmiyorum varsa beni anlayacaktır. Bende dışa vurumu özür dileyerek söylüyorum küçük abdesti tutamazsam korkusu olarak yaşanıyor. Nabzim hızlanıyor, terliyor, korkuyor ve tuvalet tuttamama endisesi yasiyorum. Bu durumu ilk kez o an yaşamiyordum , antidepresan kullanmış ve güzel sonuç almıştım. Yoğun strest, güvensizlik anında geri geliyor. Şuanda da tekrar bu durumu yoğun yaşıyorum. Ayrıldığım eşimle çok yakın oturuyoruz yürüme mesafesi, aile işimiz yine bu şehirde iflas ile sonuçlandı alacaklılar bu sehirdeydi. Babam ve kardeşim yok ikiside yurt disindalar. Doğru dürüst iletişim halinde değiliz. Annem ve kucuk kardeşimle burada yaşıyorum. Bir firma açtım devlet 29 yaş altı girişimciyi destekliyor 10 bin hibe veriyor vs vs diye. Ceviz ağacından çok güzel ürünler yaptırdım. Yurtdışı satış düşünüyordum ancak bir engel çıktı şuan elimdeki stogumu Türkiye'de bitirip sonra yeni çıkardığım koleksiyon ile yurtdışı pazarına girebilirim. Ancak bitiremezsem tekrar ürun alacak param yok oyleyce kaldım ortada. Çok fazla ürünüm yok çok bir bütçem olmadan başladım. Eş ailesi bana bu evlilikte maddi manevi çok zarar verdi. Ailemde destek görmüyorum sen kızsın otur naraları bitti şimdi malesef dul gözüyle bakılan biriyim. İnsanın adı çıkacağına canı ciksin bu lafları isitmek o kadar ağır ki. Bu yüzden çok cabuk toparlanmali güçlü olmalıyım. Ceviz ağacı bildiğiniz üzere çok uygun bir ağaç cinsi değil çok düşük kâr marjiyla listeliyorum ama sanırım beceremedim. 10 bin hibe desteginide alamadım. Şuan öylece kaldım ortada. Ne yapacağımı bilmiyorum. Galiba yaşadığım anksiyete den dolayı da kaygıdan, korkudan başka birsy dusunup göremiyorum çok korkuyorum baş agrilari çekiyorum danisabilecegim benim için iyisini isteyecek kimsem yok. İdareten gidip bir yerde de çalışamıyorum hem mesleğim yok. Hem aile ticareti diye tabir ettiğim iş çok geniş bir cevreye hitap eden küçük esnaflarla çalıştığımız bir işti korkuyorum hemde eski eşimden korkuyorum. Çaresiz ve çıkmazda hissediyorum. bu ruh haliyle göremedigim olumlu durumları, çıkar yolları bana hatirlatmanizi rica ediyorum.