Yani hatalarını yüzüne vurduğum için bile en kotu ve adi evlat ilan edildim. Sert çık cevap ver diyebilirsiniz. Bugün annem akşam babama olan biteni anlatmış. Babam da annen senin için ne fedakarlıklar yaptı bu kadar fedakar anne ara bulabilir misin. Benim evimde kalmak istiyorsan bu evin kurallarina uymak saygili olmak zorundasın. Uymayacaksan ya eş bul ya iş bul vs vs dedi. Hiçbir şey konuşamadım elbette çünkü ne desem lafı ağzıma geri sokup tehditler ediyorlar. En iyi en hayırlı anne babalar onlarmis. Ben hainmisim, baba tarafına çekmişim. Yani bu ortamda bulunsaniz uğraşmak cevap vermek bile istemezsiniz, o kadar bezdim ki duygu somurusunden, Allah'ım beni bir an önce kurtarsjn istiyorum, başka da bir şey istemiyorum. Sevmesinler diye uğraş demissiniz, sevmemeleri için onların kuralları dışına çıkıp asi davranmam gerekiyor. Böyle de evde tas yitecek. Böyle de bana defol evimizden diyecekler. Ne fark edecek ki? Bugün ogretmenler gunuydu. Kardesimin ogretmenine aldıkları hediyeleri gözüme sokarken benimkini öyle baştan savma bile kutlamadilar. Aksine bin azar işittim. Üniversitede iken daha çok değer görüyordum sahteymiş. Babam yapmacık şekilde çiçekler alıp gönderiyor kutluyormuş. Atamalar zorlaştığı için bende öğretmen falan değilim gözlerinde.Annen seni eziyor çünkü sen ondan korkuyorsun. Tepkilerin cevapların hatta soruların bile korkakça. Kötü olanlar iyilere tahammül edemiyor. Senin iyi niyetli ve naif halini annen eziklik korkaklık olarak görüyor.
Sana tahammülü yok. Tavrını değiştir bence seni sevsinler diye uğraşma. Sevmesinler diye uğraş azıcık.
Ya bu ülkede bir suru anne baba evladını okutuyor. Olması gereken budur yani kim cocugunun bir gelecek kurmamasini eşinin eline bakmasini ister ki? Niye bunu dile getirirsin, hala kendi devirlerinde sanıyorlar şimdiyi, benim annem babam beni okutmadi diyor annem, evet kendisi okutmuş ama bunu çocuğuna karşı koz olarak kullanıyor. Bunun atandıktan sonra karşılığını zaten alacaklardir söke söke eminim. Alsınlar da verjrim de, ama annem bana öyle hakaretler ediyor ki, senin elinden para alacağıma öleyim insana ekmek yedirmezsin falan.Senden büyüğüm ama aynı sonuca çıkan, aynı konuda farklı sorunlarım var. Hep söylerim maalesef bu ülkede her şey birilerinin inisiyatifinde olduğu için insanlar birbirlerini anne, baba bile olsa ezmek istiyor. Eğer doğan bir çocuğu devlet en başta sahiplenip, ailesinin bile kararlarına bırakmasa seni okuttum cümlesi kuramazlar.
Şu an ayrı eve çıkmak zor ve benim de senin annen kadar agresif olmasa da çok ikili oynayan, fesat ve evlatlarının da kendi yaşadığı gibi berbat bir hayat yaşatmasını isteyen bir annem var. Çünkü ancak öyle baba diyemeyeceğim bir adamın yanında destek görüyor ve onunla kötü olmamak için tepkileri bize verdiyor manipüle ederek. Artık bitti gerçi ama insanın sindirmesi zor.
Eskiden insanlar aile yanında çok kalmadığı için mi böyle olmuyordu, yoksa değişen dönemler anne-baba kavramını da mı bitirdi bilmiyorum.
Bu arada tepkilerimin korkakca oluşu şimdiye kadar beni hep sindirmelerinden dolayı. Hep baskı gördüm korkak yetistirildim, konuşmama müsaade edilmedi, şiddet gördüğüm oldu. Annem üniversiteye gecene kadar hep bana küfürler ederdi. Üniversitede telefonum oldu. Başka şehir kazandım diye yakınıma taşındılar. Zorla yanlarına geçiş yapıp evde okudum. Akşamları dışarı çıkamadım. Zorla tesettüre girdim. 8. Sınıftayken. Hala da baskı görüyorum. Yuksek lisans için sınava girdim, anneme dedim ki ilcedeyiz şehire gitmem zorlasirsa şehirde yurtta kalsam kyk cikarsa. Annem ne gereği var evin dururken nereye gidiyorsun diye hemen araya babamı da katıp beni susturdu. Her şey için babamla tehdit ettiğinde şiddete maruz kalıyordum. Şimdi de annem benimle yaşıt kız kuzeni şehir dışında özelde göreve başlamış ev tutmus vs diye onu örnek gösteriyor. Bak kuzenim nasıl cesaretli gitti kendi hayatını kurdu, sende de o yürek varsa gidersin dedi. Benim aklımla oynuyorlar resmen. Bu evde psikolojik sağlığımı korumam için her sözlerine gülüp geçmem gerekAnnen seni eziyor çünkü sen ondan korkuyorsun. Tepkilerin cevapların hatta soruların bile korkakça. Kötü olanlar iyilere tahammül edemiyor. Senin iyi niyetli ve naif halini annen eziklik korkaklık olarak görüyor.
Sana tahammülü yok. Tavrını değiştir bence seni sevsinler diye uğraşma. Sevmesinler diye uğraş azıcık.
Siz bana göre çok daha anlayışlı yaklaşıyorsunuz. Böyle konularda ben doğurmayı bilmiyor muyum, öylesine bir evlilik yapıp çocuk çıkartmak zor mu diyorum ki doğru.Ya bu ülkede bir suru anne baba evladını okutuyor. Olması gereken budur yani kim cocugunun bir gelecek kurmamasini eşinin eline bakmasini ister ki? Niye bunu dile getirirsin, hala kendi devirlerinde sanıyorlar şimdiyi, benim annem babam beni okutmadi diyor annem, evet kendisi okutmuş ama bunu çocuğuna karşı koz olarak kullanıyor. Bunun atandıktan sonra karşılığını zaten alacaklardir söke söke eminim. Alsınlar da verjrim de, ama annem bana öyle hakaretler ediyor ki, senin elinden para alacağıma öleyim insana ekmek yedirmezsin falan.
Annem hatalarını ortmemi istiyor, yani tamam ben orterim öğrendim bunu istediği gibi ikili oynasın o da. Bugün niye kadını tekrardan arayıp kızım elbiseyi geri istiyor diyor ki. Bu resmen kincilik bana karşı. Bu arada benzer şeyler yasiyormusuz. Benim de annem babamı üzerime salıyor her olayda. Babam bana bagirdiginda asagiladiginda hoşuna gidiyor olmalı. Zoruma gittiğini söylediğimde ise tabi sen öğretmen oldun ya artık bizler de cahiliz hoş gör vs diyor. Yani annem olmasa diyeceğim ki beni kıskanıyor. Evet eskiden erken evleniliyordu, gelecek kaygısı okul okuma o zaman da var mıydı bilmiyorum ama. Yeni nesilde insanlar senelerce sınav süreci yaşıyor aileye bagimli bir sekilde. Bu en temel sorun, aileler anlayissiz olunca.
Annem benim üzerimden bana beddua ediyor, hep yaptığı seydi. Benim içim yandı bu evde beni yedin bitirdin Allah da sana senin gibi evlat versin diyor. Sanki erkek evladı çok hayirli, aramızda en bencili aileyi sömüreni o olduğu halde annem tek bir defa beddua etmemiştir ona. Aslında beddualarini da umursamıyorum artık zoruma gitmiyor yani keşke gerçekten bana benim gibi bir evlat verse. Eve suanlik bir katkım olmuyor olabilir ama vefaliyim ve dusunuyorum. Her zaman da dusundum. İste gerçekten zamanında anne baba olmayi benimseyerek istemedikleri, 18 yaşında evlendirildikleri için yasadiklari hayattan memnun değiller. Kendi aileleri nasıl anne babaya tapilmasi gerektigini söylemiş ise kendiler de sorgusuz sualsiz anne haklıdır anlayışındalar.Siz bana göre çok daha anlayışlı yaklaşıyorsunuz. Böyle konularda ben doğurmayı bilmiyor muyum, öylesine bir evlilik yapıp çocuk çıkartmak zor mu diyorum ki doğru.
Kedi bakmak bile bir sürü sorumluluk, masrafken çocuk dünyaya birden fazla çocuk getiriyorsun, bir de olması gerekenleri yaptığın için suçluyorsun.
Bu konuda hangi taraftan düşünürsem düşüneyim, kesinlikle haksız buluyorum.
Kendim nasıl kız çocuğum olsun isteyeceksem de öyle davrandım ve yaşadım. Bu yüzden hatanın kimde olduğunu da biliyorum.
Evet ama zaten anneme bunları soyledigim icin ben o gün anne babamdan o muameleyi gördüm. Annemin kafa yapisini anlayamıyorum, bir gün başka öbür gün bambaşka biri. Kararlarını sorgulamiyorum artık çünkü tutarsız zaten. Babamı hiç demiyorum, annem ne yapsa arkasında, anne çocuğuna haksızlık da yapsa anne baş tacıdır ayaklarına kapanilmalidir vs dusuncesinde.Benim asıl takıldığım nokta; giyilmeyen bir elbisenin teyzeye para karşılığı veriliyor olması. Aile/arkadaşlık ilişkilerinde hediyeleşme olmalı, ücret biçilmemelidir bence.
Tamm annen bencil kötü olabilir.Ama sende kaç kere tekrarlamışsın verseydi diye bende olsam kızardım sonucta teyzen her ne kadar zenginde olsa senle pazarlık yapmış ve sen veya siz kabul etmişsiniz.Sonucta eve gidene kadar verseydi yok unutur vermez diye tekrar etmişsin k.bakma suç ikinizdede varÇok kotu bir aile ortamında yaşadığımı düşünüyorum. Bir an önce kurtulmam gerekiyor ama atanamiyorum zorlanıyorum birçok sorun tramva yasadim simdiye kadar.
Olay şu, bana dar olan hiç giymedigim bir elbise vardı. Annem dedi ki bunu teyzeme satalım 300 e. Götürdük, annem ne dese kukla gibi kabul ediyorum zaten. Kadın çok beğendi ama dedi ki ben bu ay sıkıştım sonraki aylarda öderim, elbise de onda kaldı. Benim çok begendigim bir elbiseydi hiç giyemedim. Anneme dedim ki satmak için götürdük ama bizi erteledi çok üzüldüm, bunu dolapta satsam parami acil alır kendime olan bir elbise alırdım.
Annem dedi ki parasını da vermez unutur gider. Annem bazen insanların arkasından konuşur. Bu kadının evine giderken yolda, zenginlik içinde yiyor iciyor demisti. Tatile geldiğimiz evde etiketli pantolonumuzun etiketi koparılıp giyilmis. Bunun için gecen gunlerde dedi ki teyzemden supheleniyorum o yapabilir harami bilmiyor çeyreğim kayboldu evimde, biliyorum o aldı demisti. Ben annemin söylediği her şeyi çok ciddiye alırım, baya üzüldüm ve onu destekledim. Bugün eve geldiğimizde parasını da vermeyecekse niye verdik ki anne dedim, birkaç kez demiş olduğum için galiba annem azarlamaya basladi. Hayır yaptım o zaman hayır işledim olamaz mi dedi. Bende dedim satmaya götürdük kadın zenginmis sana göre, niye hayır yapıyoruz. Annem dedi ki senin ekmeğini yemem sen pintisin amcanlar gibisin. Senden borç para alsam ertesi gün istersin öyle bir pintisin huyun çok pis, neler dedi gerçekten hafızamı kaybediyorum galiba çoğunu unuttum. Sokaktaki köpek bu kadar azarlanmamistir. Saatlerdir ağlıyorum. Annem bana bağırırken ben anneme geçen günlerde dediklerini hatırlatırken babam odadan çıktı ve sorgusuz sualsiz bana bas bas bağırmaya başladı. Verin su köpeğin 300 lirasını senin paranla bile alınmadı dedi aklımda kalan bunlar. Yaklaşık 20 dakika bana deliler gibi bağırdı ağlamaya başladım anneme dedim ki anne yaptığını begeniyor musun babam üzerime geliyor ve hala tek laf etmiyorsun bundan hoşlanıyor musun neler söylüyorsunuz bana el birliğiyle. Annem diğer kardeşlerime babam bagirsa direkt babamı susturur azarlar. Beni hiçbir zaman benimseyemedi. Benim ozguvenimi her zaman zedeledi. Benim bir maddi kazancım yok, bir öğretmen adayıyım ve atanamiyorum aile evinde kaldım. Üstelik daha gecen sene mezun oldum. Maddi olarak aileme bağlıyım, her şeyin fiyatını düşük secerek aliyoruz, harcama yapmıyoruz kisiyoruz, zevkime göre para harcamam. Ayda 300-400 anca. Ve annem bana şey diyordu kullanmadigin kitapları esyalarini sat taşınınca yük olmasın harçlık çıkar. Şimdi dedigimde sana satmayi gösteririm, gidip kadından da isteyeceğim elbiseyi geri, madem utanmiyorsun. Ben annemin böyle tepki vereceğini bilemedim. Çünkü kendisi çok tutarsız bir insan, işine gelince insanların arkasindan neler söylüyor. Ben söylediğimde beni itler gibi azarladı ve bana dedi ki ben atmış olabilirim arkasından ama senin hiçbir şeyin değil ve seni ilgilendirmiyor ben hayrımi da yaparım, sen kazandan da insanlara bir kuruş vermezsin cimri ahlaksız gibi neler demedi ki. Sanki ben kızı değilim, babama benzedigim için beni her zaman ayırdı hissediyorum zaten diğer kardeşlerimi daha çok seviyor. Bütün bunlar önemli değil ama bugün kendimi çok alçak hissettim sanki kendiler dört dörtlük de her sorun benmişim gibi. Sizce çok mu kötü biriyim ben? Benim annem niye benim acigimi arıyor? Bütün bunları ben mi yaptım, sadece annemin gözüne girmek için taklalar atıyorum da her zaman oglum da oğlum diyor. Oğlu da annemi şimdiye kadar hep yerin dibine sokmuştur, ama neden o kıymetli? Bugün kendimi o kadar aşağılık hissettim ki o kadar zoruma gitti ki keşke ölseydim
Canım benim senin hiçbir suçun, kabahatin yok , o annen olacak cahil kadının zihniyeti ile alakalı tüm bunlar , klasik oğlunu övüp g...tünü kaldırıp kızını da yerlere sokan saçma sapan ailelerden birisi annen baban , yarın öbür gün atansan kene gibi yapışıp kanını emer bunlar, genelde böyle aileler kız çocuğunu ezerler ama kızları iyi hale gelince de her türlü maddi manevi hizmeti ondan beklerler ve sömürürler, sana tek tavsiyem acilen iş bul ve o insanlardan en kısa sürede kurtulmaya bak, evde iletişimini azalt çok fazla muhatap olma ...Çok kotu bir aile ortamında yaşadığımı düşünüyorum. Bir an önce kurtulmam gerekiyor ama atanamiyorum zorlanıyorum birçok sorun tramva yasadim simdiye kadar.
Olay şu, bana dar olan hiç giymedigim bir elbise vardı. Annem dedi ki bunu teyzeme satalım 300 e. Götürdük, annem ne dese kukla gibi kabul ediyorum zaten. Kadın çok beğendi ama dedi ki ben bu ay sıkıştım sonraki aylarda öderim, elbise de onda kaldı. Benim çok begendigim bir elbiseydi hiç giyemedim. Anneme dedim ki satmak için götürdük ama bizi erteledi çok üzüldüm, bunu dolapta satsam parami acil alır kendime olan bir elbise alırdım.
Annem dedi ki parasını da vermez unutur gider. Annem bazen insanların arkasından konuşur. Bu kadının evine giderken yolda, zenginlik içinde yiyor iciyor demisti. Tatile geldiğimiz evde etiketli pantolonumuzun etiketi koparılıp giyilmis. Bunun için gecen gunlerde dedi ki teyzemden supheleniyorum o yapabilir harami bilmiyor çeyreğim kayboldu evimde, biliyorum o aldı demisti. Ben annemin söylediği her şeyi çok ciddiye alırım, baya üzüldüm ve onu destekledim. Bugün eve geldiğimizde parasını da vermeyecekse niye verdik ki anne dedim, birkaç kez demiş olduğum için galiba annem azarlamaya basladi. Hayır yaptım o zaman hayır işledim olamaz mi dedi. Bende dedim satmaya götürdük kadın zenginmis sana göre, niye hayır yapıyoruz. Annem dedi ki senin ekmeğini yemem sen pintisin amcanlar gibisin. Senden borç para alsam ertesi gün istersin öyle bir pintisin huyun çok pis, neler dedi gerçekten hafızamı kaybediyorum galiba çoğunu unuttum. Sokaktaki köpek bu kadar azarlanmamistir. Saatlerdir ağlıyorum. Annem bana bağırırken ben anneme geçen günlerde dediklerini hatırlatırken babam odadan çıktı ve sorgusuz sualsiz bana bas bas bağırmaya başladı. Verin su köpeğin 300 lirasını senin paranla bile alınmadı dedi aklımda kalan bunlar. Yaklaşık 20 dakika bana deliler gibi bağırdı ağlamaya başladım anneme dedim ki anne yaptığını begeniyor musun babam üzerime geliyor ve hala tek laf etmiyorsun bundan hoşlanıyor musun neler söylüyorsunuz bana el birliğiyle. Annem diğer kardeşlerime babam bagirsa direkt babamı susturur azarlar. Beni hiçbir zaman benimseyemedi. Benim ozguvenimi her zaman zedeledi. Benim bir maddi kazancım yok, bir öğretmen adayıyım ve atanamiyorum aile evinde kaldım. Üstelik daha gecen sene mezun oldum. Maddi olarak aileme bağlıyım, her şeyin fiyatını düşük secerek aliyoruz, harcama yapmıyoruz kisiyoruz, zevkime göre para harcamam. Ayda 300-400 anca. Ve annem bana şey diyordu kullanmadigin kitapları esyalarini sat taşınınca yük olmasın harçlık çıkar. Şimdi dedigimde sana satmayi gösteririm, gidip kadından da isteyeceğim elbiseyi geri, madem utanmiyorsun. Ben annemin böyle tepki vereceğini bilemedim. Çünkü kendisi çok tutarsız bir insan, işine gelince insanların arkasindan neler söylüyor. Ben söylediğimde beni itler gibi azarladı ve bana dedi ki ben atmış olabilirim arkasından ama senin hiçbir şeyin değil ve seni ilgilendirmiyor ben hayrımi da yaparım, sen kazandan da insanlara bir kuruş vermezsin cimri ahlaksız gibi neler demedi ki. Sanki ben kızı değilim, babama benzedigim için beni her zaman ayırdı hissediyorum zaten diğer kardeşlerimi daha çok seviyor. Bütün bunlar önemli değil ama bugün kendimi çok alçak hissettim sanki kendiler dört dörtlük de her sorun benmişim gibi. Sizce çok mu kötü biriyim ben? Benim annem niye benim acigimi arıyor? Bütün bunları ben mi yaptım, sadece annemin gözüne girmek için taklalar atıyorum da her zaman oglum da oğlum diyor. Oğlu da annemi şimdiye kadar hep yerin dibine sokmuştur, ama neden o kıymetli? Bugün kendimi o kadar aşağılık hissettim ki o kadar zoruma gitti ki keşke ölseydim
Atanırsan sakın ha izin verme yanına taşınmalarına, kanını emer bunlar , ne paranı istediğin gibi harcayabilirsin ne de sakin huzurlu bir hayatın olmaz , öyle bir yer yaz ki gelemesinler, asla ama asla izin verme , atanirsan bunlardan kop , uzaklaş...İnsan evde iken bir sınav sürecinde iken ailesinin desteğine sevgisine ihtiyaç duyuyor. Ama bu laflarindan sonra parçaladığı kalbimi nasıl toplar bilmiyorum. İçimde yine bir şeyler koptu ve çok üzüldüm. Sanki herkes dört dörtlük dürüst hayırsever insan da bir ben toprağa gomulesi berbat bir kişiliğim. Bana öyle hakaretler ettiler ki. Ona rağmen kendilerini haklı goruyorlar
Sosyallesmeme de izin vermiyorlar ,baskıcı bir aileler. Ne yapacagim bilmiyorum sadece atanıp gitmek istiyorum. Sene boyu psikolojimi bozdular, ataninca yanına tasinacaz bizde, yok su masraf su fatura. Keşke yanimdayken de kiymetim olsa.
Uzak dur kesinlikle...Evet ama zaten anneme bunları soyledigim icin ben o gün anne babamdan o muameleyi gördüm. Annemin kafa yapisini anlayamıyorum, bir gün başka öbür gün bambaşka biri. Kararlarını sorgulamiyorum artık çünkü tutarsız zaten. Babamı hiç demiyorum, annem ne yapsa arkasında, anne çocuğuna haksızlık da yapsa anne baş tacıdır ayaklarına kapanilmalidir vs dusuncesinde.
Dün annem kadını arayıp kızım giyecekmis öyle söylüyor gözü kalmis falan demis. Teyze de kabul etmis. Annem diyor ki ben senin kotulugun icin arayıp söylemedim, çok kotu kalplisin vs dedi. Bana kalırsa bu benim onurumu zedeleyen bir şey, beni kötü gostermek için ve sırf bana inadindan yaptı. Çünkü ben biliyorum ben aynı durumu kendisine yapsaydım beni mahvederdi beni elaleme küçük düşürdün senin ne haddine derdi.
Ama ben bu durumu kaniksadim zaten annemi çok iyi çözdüm ve artık zoruma gitmiyor. Bir daha annemle sohbet bile edesim gelmez zaten. Onların benden tek istediği kukla gibi yonetebilecekleri, her açıdan kendilerine bağımlı bir evlat. Atandıktan sonra da maddi olarak karşılığını veririm ama arama mesafe koyar uzak dururum olur biter.
Uzak dur kesinlikleEvet ama zaten anneme bunları soyledigim icin ben o gün anne babamdan o muameleyi gördüm. Annemin kafa yapisini anlayamıyorum, bir gün başka öbür gün bambaşka biri. Kararlarını sorgulamiyorum artık çünkü tutarsız zaten. Babamı hiç demiyorum, annem ne yapsa arkasında, anne çocuğuna haksızlık da yapsa anne baş tacıdır ayaklarına kapanilmalidir vs dusuncesinde.
Dün annem kadını arayıp kızım giyecekmis öyle söylüyor gözü kalmis falan demis. Teyze de kabul etmis. Annem diyor ki ben senin kotulugun icin arayıp söylemedim, çok kotu kalplisin vs dedi. Bana kalırsa bu benim onurumu zedeleyen bir şey, beni kötü gostermek için ve sırf bana inadindan yaptı. Çünkü ben biliyorum ben aynı durumu kendisine yapsaydım beni mahvederdi beni elaleme küçük düşürdün senin ne haddine derdi.
Ama ben bu durumu kaniksadim zaten annemi çok iyi çözdüm ve artık zoruma gitmiyor. Bir daha annemle sohbet bile edesim gelmez zaten. Onların benden tek istediği kukla gibi yonetebilecekleri, her açıdan kendilerine bağımlı bir evlat. Atandıktan sonra da maddi olarak karşılığını veririm ama arama mesafe koyar uzak dururum olur biter.
Ay başlarım onların analığına da babalığına da , topla valizini git ya hu , bunlardan sana fayda yok , ben hem çalıştım hem de okudum , ailem de olsa kimseye boyun eğmedim, okumamdan rahatsız olan bazı akrabalarıma rağmen ben başardım, atandım ve herkese cevabını verdim , şimdi hayatımda hiçbirine yer yok , sen de akıllı ol bunları en kısa sürede hayatından çıkar, sakın seni manipüle etmelerine izin verme...Onlarla aynı ortamda yasadigim için çok takıyorum. Yani mesela kutuphaneden geldiğimde evde surat asmalari kavga cikarmalari, ertesi gün gitmem için modumu dusuruyor, onlara gereğinden fazla değer veriyorum galiba. Bugün annem bütün bana yasattiklarindan sonra yegeni gitmis başka sehirde özelde çalışmaya, bana diyor ki çok yurekliysen sende git o zaman göreyim git geçin. Sanki bırakıyorlar da gitmedim. Yuksek lisans yapmak istedim başka şehirde yurt çıkma imkanı da olabiliyor, ona bile ne gerek var evden gelir gidersin 2 saat diyorlar. Onları ezip geçmek istiyorum bu sefer beni bir seylerle tehdit etmeye basliyorlar. Ortaya anne babaliklarini koyuyorlar, vurdumduymaz olmadikca cok kahrolacagimi biliyorum.
Türkiyede şiddet ilk anne baba yanında başlıyor, nedir bu kadınlarımızın, kızlarımızın çektiği, sonra gidip elin psikopatından sevgi dilenipKarta para vermemi, yol parası vermemi istemiyorlar. Biz çarşıya çok uzaktayiz. En yakın yer 1.5 saat. Bu arada birkaç kez çıksam bile sonrakinde devamlılık olmuyor bana guvenmiyorlar, beni bir kafeste tutmaya çalışıyorlar. Bu sene çok kotu şeyler yaşadım bu yüzden. Yoluma taş koyduklarının farkında değiller. Dile getirsem de umursamiyorlar. Kütüphaneye ders çalışmaya değil de sanki birileriyle buluşmaya gidiyormusum gibi davranıyorlar. Benim hayatıma her zaman müdahale ettiler. Üniversiteyi okumam için yanlarında okuma şartım vardı. Yoksa babam hiçbir destek sağlamayacağını beni evlatlıktan reddettigini söyledi. Zorla kapandım. Tesettürün hakkını veremiyorum. Her dışarı cikmamda hesap veriyorum. Hiçbir maddi gücüm olmadığı için oluyor bütün bunlar. Ve ben mezun olunca bolumumun atamasi 2500 lerden 100 lere düştü. Nasıl başaracağım bilmiyorum
Eski hallerimi gördüm siz yazdıkça. Ama dedigim gibi eskide kaldı eski anneler bu mantıkdaydı siz daha cok gençsiniz arkadas olmanız gerekiyor ama kimse ailesini seçemiyor malesef doguda atamalar oldu tercih yaptınız mı öğretmenlik için. Yoksa bir ile girin calısın inanın eve para gelince sizden iyisi olmaz ama kesinlikle kimseye söylemeden 1 altın atmayı unutmayın kenara kazancınızı net söylemek zorunda değilsinizÇok kotu bir aile ortamında yaşadığımı düşünüyorum. Bir an önce kurtulmam gerekiyor ama atanamiyorum zorlanıyorum birçok sorun tramva yasadim simdiye kadar.
Olay şu, bana dar olan hiç giymedigim bir elbise vardı. Annem dedi ki bunu teyzeme satalım 300 e. Götürdük, annem ne dese kukla gibi kabul ediyorum zaten. Kadın çok beğendi ama dedi ki ben bu ay sıkıştım sonraki aylarda öderim, elbise de onda kaldı. Benim çok begendigim bir elbiseydi hiç giyemedim. Anneme dedim ki satmak için götürdük ama bizi erteledi çok üzüldüm, bunu dolapta satsam parami acil alır kendime olan bir elbise alırdım.
Annem dedi ki parasını da vermez unutur gider. Annem bazen insanların arkasından konuşur. Bu kadının evine giderken yolda, zenginlik içinde yiyor iciyor demisti. Tatile geldiğimiz evde etiketli pantolonumuzun etiketi koparılıp giyilmis. Bunun için gecen gunlerde dedi ki teyzemden supheleniyorum o yapabilir harami bilmiyor çeyreğim kayboldu evimde, biliyorum o aldı demisti. Ben annemin söylediği her şeyi çok ciddiye alırım, baya üzüldüm ve onu destekledim. Bugün eve geldiğimizde parasını da vermeyecekse niye verdik ki anne dedim, birkaç kez demiş olduğum için galiba annem azarlamaya basladi. Hayır yaptım o zaman hayır işledim olamaz mi dedi. Bende dedim satmaya götürdük kadın zenginmis sana göre, niye hayır yapıyoruz. Annem dedi ki senin ekmeğini yemem sen pintisin amcanlar gibisin. Senden borç para alsam ertesi gün istersin öyle bir pintisin huyun çok pis, neler dedi gerçekten hafızamı kaybediyorum galiba çoğunu unuttum. Sokaktaki köpek bu kadar azarlanmamistir. Saatlerdir ağlıyorum. Annem bana bağırırken ben anneme geçen günlerde dediklerini hatırlatırken babam odadan çıktı ve sorgusuz sualsiz bana bas bas bağırmaya başladı. Verin su köpeğin 300 lirasını senin paranla bile alınmadı dedi aklımda kalan bunlar. Yaklaşık 20 dakika bana deliler gibi bağırdı ağlamaya başladım anneme dedim ki anne yaptığını begeniyor musun babam üzerime geliyor ve hala tek laf etmiyorsun bundan hoşlanıyor musun neler söylüyorsunuz bana el birliğiyle. Annem diğer kardeşlerime babam bagirsa direkt babamı susturur azarlar. Beni hiçbir zaman benimseyemedi. Benim ozguvenimi her zaman zedeledi. Benim bir maddi kazancım yok, bir öğretmen adayıyım ve atanamiyorum aile evinde kaldım. Üstelik daha gecen sene mezun oldum. Maddi olarak aileme bağlıyım, her şeyin fiyatını düşük secerek aliyoruz, harcama yapmıyoruz kisiyoruz, zevkime göre para harcamam. Ayda 300-400 anca. Ve annem bana şey diyordu kullanmadigin kitapları esyalarini sat taşınınca yük olmasın harçlık çıkar. Şimdi dedigimde sana satmayi gösteririm, gidip kadından da isteyeceğim elbiseyi geri, madem utanmiyorsun. Ben annemin böyle tepki vereceğini bilemedim. Çünkü kendisi çok tutarsız bir insan, işine gelince insanların arkasindan neler söylüyor. Ben söylediğimde beni itler gibi azarladı ve bana dedi ki ben atmış olabilirim arkasından ama senin hiçbir şeyin değil ve seni ilgilendirmiyor ben hayrımi da yaparım, sen kazandan da insanlara bir kuruş vermezsin cimri ahlaksız gibi neler demedi ki. Sanki ben kızı değilim, babama benzedigim için beni her zaman ayırdı hissediyorum zaten diğer kardeşlerimi daha çok seviyor. Bütün bunlar önemli değil ama bugün kendimi çok alçak hissettim sanki kendiler dört dörtlük de her sorun benmişim gibi. Sizce çok mu kötü biriyim ben? Benim annem niye benim acigimi arıyor? Bütün bunları ben mi yaptım, sadece annemin gözüne girmek için taklalar atıyorum da her zaman oglum da oğlum diyor. Oğlu da annemi şimdiye kadar hep yerin dibine sokmuştur, ama neden o kıymetli? Bugün kendimi o kadar aşağılık hissettim ki o kadar zoruma gitti ki keşke ölseydim
Anneniz çok tutarsız gerçekten, annenizin söylediğini ciddiye almayın bundan sonra. Atanmayı da beklemeyin bence, iş bulup çalışın bir an önce kendi düzeninizi kurun, evinizi ayırın.Çok kotu bir aile ortamında yaşadığımı düşünüyorum. Bir an önce kurtulmam gerekiyor ama atanamiyorum zorlanıyorum birçok sorun tramva yasadim simdiye kadar.
Olay şu, bana dar olan hiç giymedigim bir elbise vardı. Annem dedi ki bunu teyzeme satalım 300 e. Götürdük, annem ne dese kukla gibi kabul ediyorum zaten. Kadın çok beğendi ama dedi ki ben bu ay sıkıştım sonraki aylarda öderim, elbise de onda kaldı. Benim çok begendigim bir elbiseydi hiç giyemedim. Anneme dedim ki satmak için götürdük ama bizi erteledi çok üzüldüm, bunu dolapta satsam parami acil alır kendime olan bir elbise alırdım.
Annem dedi ki parasını da vermez unutur gider. Annem bazen insanların arkasından konuşur. Bu kadının evine giderken yolda, zenginlik içinde yiyor iciyor demisti. Tatile geldiğimiz evde etiketli pantolonumuzun etiketi koparılıp giyilmis. Bunun için gecen gunlerde dedi ki teyzemden supheleniyorum o yapabilir harami bilmiyor çeyreğim kayboldu evimde, biliyorum o aldı demisti. Ben annemin söylediği her şeyi çok ciddiye alırım, baya üzüldüm ve onu destekledim. Bugün eve geldiğimizde parasını da vermeyecekse niye verdik ki anne dedim, birkaç kez demiş olduğum için galiba annem azarlamaya basladi. Hayır yaptım o zaman hayır işledim olamaz mi dedi. Bende dedim satmaya götürdük kadın zenginmis sana göre, niye hayır yapıyoruz. Annem dedi ki senin ekmeğini yemem sen pintisin amcanlar gibisin. Senden borç para alsam ertesi gün istersin öyle bir pintisin huyun çok pis, neler dedi gerçekten hafızamı kaybediyorum galiba çoğunu unuttum. Sokaktaki köpek bu kadar azarlanmamistir. Saatlerdir ağlıyorum. Annem bana bağırırken ben anneme geçen günlerde dediklerini hatırlatırken babam odadan çıktı ve sorgusuz sualsiz bana bas bas bağırmaya başladı. Verin su köpeğin 300 lirasını senin paranla bile alınmadı dedi aklımda kalan bunlar. Yaklaşık 20 dakika bana deliler gibi bağırdı ağlamaya başladım anneme dedim ki anne yaptığını begeniyor musun babam üzerime geliyor ve hala tek laf etmiyorsun bundan hoşlanıyor musun neler söylüyorsunuz bana el birliğiyle. Annem diğer kardeşlerime babam bagirsa direkt babamı susturur azarlar. Beni hiçbir zaman benimseyemedi. Benim ozguvenimi her zaman zedeledi. Benim bir maddi kazancım yok, bir öğretmen adayıyım ve atanamiyorum aile evinde kaldım. Üstelik daha gecen sene mezun oldum. Maddi olarak aileme bağlıyım, her şeyin fiyatını düşük secerek aliyoruz, harcama yapmıyoruz kisiyoruz, zevkime göre para harcamam. Ayda 300-400 anca. Ve annem bana şey diyordu kullanmadigin kitapları esyalarini sat taşınınca yük olmasın harçlık çıkar. Şimdi dedigimde sana satmayi gösteririm, gidip kadından da isteyeceğim elbiseyi geri, madem utanmiyorsun. Ben annemin böyle tepki vereceğini bilemedim. Çünkü kendisi çok tutarsız bir insan, işine gelince insanların arkasindan neler söylüyor. Ben söylediğimde beni itler gibi azarladı ve bana dedi ki ben atmış olabilirim arkasından ama senin hiçbir şeyin değil ve seni ilgilendirmiyor ben hayrımi da yaparım, sen kazandan da insanlara bir kuruş vermezsin cimri ahlaksız gibi neler demedi ki. Sanki ben kızı değilim, babama benzedigim için beni her zaman ayırdı hissediyorum zaten diğer kardeşlerimi daha çok seviyor. Bütün bunlar önemli değil ama bugün kendimi çok alçak hissettim sanki kendiler dört dörtlük de her sorun benmişim gibi. Sizce çok mu kötü biriyim ben? Benim annem niye benim acigimi arıyor? Bütün bunları ben mi yaptım, sadece annemin gözüne girmek için taklalar atıyorum da her zaman oglum da oğlum diyor. Oğlu da annemi şimdiye kadar hep yerin dibine sokmuştur, ama neden o kıymetli? Bugün kendimi o kadar aşağılık hissettim ki o kadar zoruma gitti ki keşke ölseydim
Ben iki yıllık okuduktan sonra, ikinci bir üniversiteye başlamıştım ve yarım dönemim kaldı. Eşyalarımı topladım işe başlar başlamaz ayrı eve çıkacağım. Zaten babam her şeyi sattı yedi, kadın vs. en son oturduğumuz evi de sattı abim de taksitle ben alayım ama istediğiniz kadar oturun dedi. Aldı ve bir sene sonra o da başladı evime geçmek istiyorum demelere. Bana da teyzemin yanında çok ağır laflar etti, sanki bilmediğim bir sebepten hırsı vardı. İyiliğimi isteyen tek bir şey söylemez.Annem benim üzerimden bana beddua ediyor, hep yaptığı seydi. Benim içim yandı bu evde beni yedin bitirdin Allah da sana senin gibi evlat versin diyor. Sanki erkek evladı çok hayirli, aramızda en bencili aileyi sömüreni o olduğu halde annem tek bir defa beddua etmemiştir ona. Aslında beddualarini da umursamıyorum artık zoruma gitmiyor yani keşke gerçekten bana benim gibi bir evlat verse. Eve suanlik bir katkım olmuyor olabilir ama vefaliyim ve dusunuyorum. Her zaman da dusundum. İste gerçekten zamanında anne baba olmayi benimseyerek istemedikleri, 18 yaşında evlendirildikleri için yasadiklari hayattan memnun değiller. Kendi aileleri nasıl anne babaya tapilmasi gerektigini söylemiş ise kendiler de sorgusuz sualsiz anne haklıdır anlayışındalar.
O kadar stresteyim ki hayırlısını bile isteyemiyorum, sadece kazanmak ailemin gelecek baskılarından kurtulmak amacım. Peki siz aile yaşantınız benimkiyle benzerse evde ailenize nasıl tahammül edebiliyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?