Sizce kötü bir insan mı?

İnsan evladının ölümünü tasarlayan bir anne karşısında şoka uğruyor inanın. Ama ne güzel söylediniz aynen öyle

Bir iki hafta geçince al karşına, benim bir arkadaşın arkadaşı kayınvalidesinin saçma sapan laflarına ses etmemiş içine atmış, ama oğlu hep görüyormuş, kayınpederi ölünce de oğlu kvyi huzur evine yollamış. Arkadaşımın kocası da sağolsun karısının gözünün içine bakar hiç düşünmemiş annesini valla. Kadın kocasını kaybedince kimse yüzüne bakmadı. Ne hayatlar var yazık valla diye DERTLEŞ.
 
Evet, en başından beri. Ben çalışıyorum hayatım boyunca da hep çalıştım. Kendisi oldukça maddiyatçı beni kendiyle karıştırıyor
Mesafenizi koymuşsunuz zaten de arsız insan laftan anlamaz fırsat buldukça laf sokar. Tam sizin KV bu model
 
O kadar güzel kanatsız melek rolü oynar ki. Sürekli hediyeler falan alır, ben Nilsf yi çok seviyorum iyi ki almışım bu kızı bilmem ne. Ama başbaşayken sürekli bir laf sokma derdi vardır. Cahil ama aşırı kurnaz biri. Eşim çok merhametli ona nasıl oynayacağını çok iyi bilir. Kayınpederimi bütün ailesiyle düşman etmiş
 
Mesafenizi koymuşsunuz zaten de arsız insan laftan anlamaz fırsat buldukça laf sokar. Tam sizin KV bu model
Arsızlığı size anlatamam. Benim evladım kapısını bana bir kez suratsız açsa 2. Ciye gidemem kırılırım bir kere. O hiç bir şey olmamamış gibi kalkar yine gelir. Rahatsız olduğumuz bir konuda eşim onunla günlerce kavga eder, tamam der, 2 gün sonra aynı şeyleri yapmaya devam eder. Evlenmeden bu kadarını bilmiyordum inanın, oyunculuğu müthiştir
 
Harikasınız Keşke o anda kayınvalidemin karşısında siz olsaymışsınız
 
Çocuğu kendini garantiye almak için yapma fikri bana mide bulandırıcı geliyor. Kendisi öyle yapmış sanırım.

Doğurmadın mı o ailenin parçası olamazmışsın gibi düşünüyorlar.
Baksana kv de sana öyle konuşmuş.
Aman boş ver şunu ya cahil belli.
 
Dogruyu soylemiş ama bu dogruyu soylemesine ne gerek vardi??? Neyi soylemeye calisti acaba, muhabbetin tamamina göre degisir.

Sizin aileniz, kimseniz yok mu bu yuzden mi "bize emanetsin" demesini bekleyip kirildiniz?
 
Dogruyu soylemiş ama bu dogruyu soylemesine ne gerek vardi??? Neyi soylemeye calisti acaba, muhabbetin tamamina göre degisir.

Sizin aileniz, kimseniz yok mu bu yuzden mi "bize emanetsin" demesini bekleyip kirildiniz?
Konu oradan buraya geldi. Her insan eşi öldüğünde başka bir eve taşınmaz ki? Kadının evlilikte evde hiç bir değeri ve hiç bir emeği yok mudur? Ev kendisine ait değil ki bunun tasasına düşsün. Her insan eşi öldüğünde illa ki yeni bir evlilik yapmayı da düşünmez. Ben zaten çalışıyorum, ailem de var. Mesele şu ki, biz ne kadar zaman geçerse geçsin, eş ailesiyle bir bağ kuramayacaksak aile olamayacaksak neden bu insanlara emek veriyoruz? Gün sonunda oğlum ölürse seni de gönderirim deniyorsa bu kadın neden benim evimde sabahlara kadar benimle dertleşip benim hayatımdan zamanımdan çalıyor? Ölüm hepimiz için değil mi? Onun kayınpederim ölse eşim ölse ve eşim öldüyse benim de bu kadınla bir işim yok mu demem gerekir. İnsanlarla sıfatlarından öte bağlar kurmak gerekmez mi? Sadece oğlunun karısı olmaktan öte nilsf olarak değer görmek mesela? Ben ona bu kadar saygı bu kadar sevgi gösterirken. Hayatın hesap kitapla yaşanmaması gerektiğine inanıyorum. Zaten zamanı gelince her şey olacağına varıyor ne dersek diyelim. Bana evladın ölümünü tasarlamak korkunç geliyor. Ve bu evlat henüz 30 yaşında sapasağlam
 

Beyni sulanmış boşver takma kafana. Sağlıklı bir insan böyle konuşma yapmaz. Sizi sevse de sevmese de çocuğuna böyle bir şey kondurmak istemez.
 
Ne alaka kızı barındırmasa nikahlı eşi her türlü hakkını alır . Saçmalamış.
 

babasıyla ortak yapsaydı tapuyu madem emeği var. Kusura bakmayın ama babayla ortak iş yapan erkekler hep sömürülüyor.
 
Doğru şekilde konuşmamış, tavrı çirkin, kullandığı kelimeler hoş değil ama söylemeye çalıştığı doğru.
Allah korusun eşinizi kaybetseniz kayınvalide-kayınpeder yanında neden kalasınızki? Ya kendinize ev kuracaksınız ya ailenizle oturacaksınız. Hadi bir süre daha yaşadınız diyelim yine sonu var. Sık sık görüşeceksiniz ilk yıllar sonra görüşmeler azalacak sonra bayramdan bayrama.....henüz çocuğunuz yokmuş, çocuğunuz olsaydı babaanne-dede-torun bağı sebebiyle kopma ihtimaliniz daha düşük olurdu. Diyelim tekrar evlendiniz belki karşılıklı görüşmek istemeyeceksiniz.
Ben sizi anlıyorum, belki kayınvalideniz de çok onları bırakacağınıza ihtimal vermese de hayat tecrübesi ona bunları söyletmiştir.
Amcam ve yengem babaannemle yaşıyordu, amcam rahmetli oldu, babam yengeme düzenini bozma annemle yaşamaya devam et gönlün isterse her ay sana yardım edelim dışarıda çalışmana gerek kalmasın annemin maaşıyla evi geçindirir kendi maaşınla birikim yaparsın dedi, yengem kabul etti. Birkaç yıl öyle yaşayıp gittiler. Amcam ve yengemin çocuğu yoktu. Sonra babaannem rahatsızlandı yanımıza aldık yengemin düzenini bozmadık aynı şekilde devam etti. Babaannem vefat etti yengem evlendi. İlk zamanlar sık sık görüşüyorduk, şimdi yılda bir iki......
Başka bir yakınım evladı 2 yaşındayken eşini kaybetti. Eş ailesiyle sorunlar yaşandı, çocuğu elinden alıp kadını kapının önüne koydular. Şimdi o çocuk nişanlı annesiyle yaşıyor babaannesi amcalarıyla hiçbir sorunu yok ama annesiyle görüşmüyorlar.
Bir diğer yakınımın karısı rahmetli oldu, iki çocukları vardı, adam kayınvalidesinden bir gün kopmadı, anne lafı ağzından hiç düşmedi, kayınvalidesiyle birbirlerine sarılır saatlerce ağlarlardı. Kayınvalide oğlum genç adamsın çocuklar küçük evlenmelisin dedi, adam evlendi, o kadının da iki çocuğu vardı, yeni evlendiği eşi de kayınvalideye anne diyordu kendi isteğiyle, kayınvalide hep analık yaptı onlara onlar da öz evlat gibi sahiplendiler kadını.yeni eşin çocuklarıda kayınvalideye anneanne diyorlardı kucağından tepesinden inmezlerdi:) kocasının işi olunca yeni eş ve dört çocuk bu kayınvalideye gelir birkaç gün yatılı kalırlardı.yıllar sonra ortak evlatları doğdu, birkaç yıl sonra boşandılar, herkes kayınvalideyle ilişkisine devam ediyor.
Yani bunun bir standardı yok, tamamen kişilere hayat şartlarına tercihlere bağlı bir durum.
Allah korusun ben olsam o durumda birbirimizi bir kaşık suda boğacağımız kayınvalidemle-kayınpederimle-görümcelerle ilişkimi asla koparmam, hatta daha yakın olurum onlara. Benim evim barkım ayrı zaten ama ne evimi ne onları bırakmam.
Ama malesef hayatın süprizleri belli olmuyor, genel duruma bakılınca kayınvalideniz haklı oluyor. Genellikle herkes kendi yoluna gidiyor. Tabiri caizse öküz öldü ortaklık bozuldu oluyor
 
Aslında durum şu, çok kötü bir evliliği var. İlk günden bu güne böyleymiş. Çocukları onun garantileri olmuşlar. Ve çocuklarını hala öyle görüyor. “Ben insanlara kendimi sevdiğim için iyilik yapıyorum kendi geleceğimi düşünüyorum” der. Çocukları da ona ileride sahip çıkacak olanlar. Bugün ise eşine karşı ona sahip çıkıyorlar. O yüzden çocuklarına bağımlı bir kadın. Bağlı değil bağımlı. Çocuklarım beni hayatlarının merkezine koysunlar diyor ve gelin onun için düşmandan farksız. “Etrafımda kayınvalidesiyle geçinen kimse yok ben kulağımı çekeyim” diyor. O yüzden bana sürekli sevgi gösterileri yapıyor. Ben baskılarına izin vermesem eşim arkamda duracak ve oğluyla arası bozulacak diye korkuyor. Gelin bir aracı onun için. Oğluyla arasını iyi tutan ve oğlunun yavrusunu ona sunacak olan bir aracı. Eşime bunları anlatmalı mıyım bilmiyorum… Artık benim sessiz kalmam daha büyük felaketler doğuracak gibi hissediyorum çünkü sabrım taşıyor
 
Kötü gelin ol kafan rahat olur en azından, yüz verme hiç, lafını sakınma
 
babasıyla ortak yapsaydı tapuyu madem emeği var. Kusura bakmayın ama babayla ortak iş yapan erkekler hep sömürülüyor.
Hem de nasıl… Bütün yük eşimin üzerinde ama sorsanız iş ortak. Kayınpeder geziyor muhabbet ediyor takılıyor. Eşim bin parçaya bölünüyor nereye yetişeceğini şaşırıyor.
 
Birlikte yaşamıyoruz ve ev kayınvalideye ait değil
 
Sessiz kalmaaaaaaaa...
 
Işte bunları yasama sebebin kendinsin, önce kendini düzelt..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…