Herkese merhaba arkadaşlar, benim üniversiteden bir arkadaşım var geçen seneye kadar bazı bazı görüşürken daha sonra yaşadığımız benzer sorunlar olunca son bir sene daha sık görüşmeye başlamıştık, dert ortağı hesabı yada ben öyle sandım bilmiyorum.Bir senedir sürekli dertler peşimi bırakmadı iyi bir dostun arkadaşlığın önemi çıktı tabi böylelikle ortaya -bende buna hasretim- zaten ilişkiler leş gibi arkadaşlıklar iyi olsun bari cidden iyi geliyor çünkü öylesi.
Neyse...Sonra şunu farkettim ki (6-7 ay boyunca gözlem bu tabiki bir iki gün İçin verilmiş bir karar değil ) ben aramasam bu kadın beni aramıyor. Yani aslında yakın arkadaş olduğumuzu düşünüyorum, o da yanyana gelince veya ben arayınca sanki öyle gibi davranıyor, dinliyor, konuşuyor, ilgileniyor ama ben aramasam ondan bir hamle veya sorma yok, buluşalım demek hiç yok.Konuşunca iyiyiz ama sürekli arayan yakın olmak isteyip iletişimde kalmayı sağlayan ben oluyorum.Sürekli derdini de anlatan ben oluyorum haliyle.Mesela sevgilisinden ayrılıyor bunu ilk kime söylüyor bilmiyorum da bana gelip anlatmıyor,veya iyi bişi de olunca..Ben sorunca “ben derdimi atlatana kadar kimseye anlatamam” diyor tamam olabilir herkesin stili farklı.ama sonra bakıyorum başka arkadaşlarıyla story atıyor, Bende gittim söyledim dedim ben yazmasam niye böylesin ? Bana gelince işin oluyor tek taraflı emek var ve ben ihtiyacım olduğunda yoksan veya kendini anlatmıyorsan bu yakın arkadaşlık demek olmuyor dedim, o da “ ya ben farkında değilim, işte işler çok..telefonu almıyorum elime, şu arkadaşımla işim var bunla işim var, vaktim yok ondan farkında değilim” vs diyor İkimiz de bekarız bu arada meslekler aynı haftasonu boş tek yaşıyor falan.Öyle evli olsa, çoluk çocuk olsa vakti olmuyor desem o da yok.Tamamen öncelik meselesi gibi geldi bana artık.
Son olay da şu, en son baktım bende storyleri görünmüyor ama iş için başka hesabım vardı orda görünüyor,Yani beni gizlemiş. bende artık mesaj yazdım, çıkabilirsin takipten, bir bana sürekli işin var, paylaşımımız artık yok,bilerek yaptığını düşünüyorum, annem babam covid ve senin haberin bile yok dedim, yazmadım başka bişey. Yanlışlıkla yaptığını, bilerek yapmadığını, aramızın iyi olduğunu sandığını söylese de ( isim benzerliğinden gizlemiş bana ) inanasım gelmedi, böylelikle bir arkadaşlığım daha bitti.Nasıl oldu demiş en son sormuş ama o mesajına da cevap vermedim içimden gelmedi.Ama kırıldığım belli ve hastalık var cevap vermesem bile arkasına aramadı, sonuçta evde karantinadayım, yeni ayrılık yaşamışım vs...
Velhasıl arkadaşlar ben mi beklentiyi yüksek tutuyorum biriyle yakın arkadaşsanız tamam Allah’ın her günü görüşmeyin de en azından haftada bir hal hatır sormak, sizin sorduğunuz kadar onun da sizi sorması gerekmez mi,? Sizi tanıyorsa, muhabbeti, dertleşmeyi istediğinizi anlaması, ihtiyacınız olduğunu bilmesi gerekmez mi ? Sadece bencil erkekler değil bencil kadınlar da beni buluyor hep...Ben nerde yanlış yapıyorum ? Size sormak istedim belki bilmediklerimi görmediklerimi gösterirsiniz diye...
Neyse...Sonra şunu farkettim ki (6-7 ay boyunca gözlem bu tabiki bir iki gün İçin verilmiş bir karar değil ) ben aramasam bu kadın beni aramıyor. Yani aslında yakın arkadaş olduğumuzu düşünüyorum, o da yanyana gelince veya ben arayınca sanki öyle gibi davranıyor, dinliyor, konuşuyor, ilgileniyor ama ben aramasam ondan bir hamle veya sorma yok, buluşalım demek hiç yok.Konuşunca iyiyiz ama sürekli arayan yakın olmak isteyip iletişimde kalmayı sağlayan ben oluyorum.Sürekli derdini de anlatan ben oluyorum haliyle.Mesela sevgilisinden ayrılıyor bunu ilk kime söylüyor bilmiyorum da bana gelip anlatmıyor,veya iyi bişi de olunca..Ben sorunca “ben derdimi atlatana kadar kimseye anlatamam” diyor tamam olabilir herkesin stili farklı.ama sonra bakıyorum başka arkadaşlarıyla story atıyor, Bende gittim söyledim dedim ben yazmasam niye böylesin ? Bana gelince işin oluyor tek taraflı emek var ve ben ihtiyacım olduğunda yoksan veya kendini anlatmıyorsan bu yakın arkadaşlık demek olmuyor dedim, o da “ ya ben farkında değilim, işte işler çok..telefonu almıyorum elime, şu arkadaşımla işim var bunla işim var, vaktim yok ondan farkında değilim” vs diyor İkimiz de bekarız bu arada meslekler aynı haftasonu boş tek yaşıyor falan.Öyle evli olsa, çoluk çocuk olsa vakti olmuyor desem o da yok.Tamamen öncelik meselesi gibi geldi bana artık.
Son olay da şu, en son baktım bende storyleri görünmüyor ama iş için başka hesabım vardı orda görünüyor,Yani beni gizlemiş. bende artık mesaj yazdım, çıkabilirsin takipten, bir bana sürekli işin var, paylaşımımız artık yok,bilerek yaptığını düşünüyorum, annem babam covid ve senin haberin bile yok dedim, yazmadım başka bişey. Yanlışlıkla yaptığını, bilerek yapmadığını, aramızın iyi olduğunu sandığını söylese de ( isim benzerliğinden gizlemiş bana ) inanasım gelmedi, böylelikle bir arkadaşlığım daha bitti.Nasıl oldu demiş en son sormuş ama o mesajına da cevap vermedim içimden gelmedi.Ama kırıldığım belli ve hastalık var cevap vermesem bile arkasına aramadı, sonuçta evde karantinadayım, yeni ayrılık yaşamışım vs...
Velhasıl arkadaşlar ben mi beklentiyi yüksek tutuyorum biriyle yakın arkadaşsanız tamam Allah’ın her günü görüşmeyin de en azından haftada bir hal hatır sormak, sizin sorduğunuz kadar onun da sizi sorması gerekmez mi,? Sizi tanıyorsa, muhabbeti, dertleşmeyi istediğinizi anlaması, ihtiyacınız olduğunu bilmesi gerekmez mi ? Sadece bencil erkekler değil bencil kadınlar da beni buluyor hep...Ben nerde yanlış yapıyorum ? Size sormak istedim belki bilmediklerimi görmediklerimi gösterirsiniz diye...