Aklıma yeni mezun işsiz dönemlerim geldi.
İşsizlik psikolojisi çok kötü.
Çocuk bakıcılığı yaptım resmen haftada 3 gün gidip 400 alarak. ( 5 yıl önce)
Marmara mezunu öğretmenim düşün.
Nerelere başvurdum atanana kadar boş duramam diye gittim Etüt merkezinde 1000 tl ye başladım.
Sonra baktım böyle olmayacak zor özel, kursa gitmek istedim.
İş çok yoğun sınava çalışamam diye işten ayrılmayı düşündüm.
Bana yarım gün gel o zaman dediler 500 al dediler.
Ben de sigorta yatırmayın onun yerine 700 verin dedim diye kabul etmediler.
Hiç unutmuyorum kadın bana ' Devlette kadrolu öğretmen bile değilsiniz mümkün değil o kadar ücret' dedi.
Ama milletten Marmara mezunu öğretmenimiz var diye kayıt almayı biliyordu.
Ve yarım gün 500 çalışmayı kabul etmedim gittiğim yola değmez diye, çıktım işten diye.
Beni ordan öyle çirkin bir şekilde gönderdi ki öğrencilerimle güzelce vedalaşamadım bile.
Ağlaya ağlaya çıktım ve atanıp kadrolu olcam bunlara inat demiştim..
Bu çirkin anıların da bana verdiği böyle bir ders vardı
Özel sektör çok nankör, çıkar üzerine tamamen.
