Sizce boşanma sebebi midir?

ikincielci

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
6 Ocak 2015
2.212
1.209
34
Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.

Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu:KK43: )
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...

Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..

Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?

İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım


EDIT: kocamla sabah konuştuk ve yine anlaşamadık ayrılmaya karar verdik. Ben ona tedavi olalım terapi görelim dedim ama o saçma sapan şeylere kızıp yine bin türlü aşağılamayla beni istemediğini söyledi. Üstelik oturduğumuz evi istiyor karşılığında yarısı ederinde bir arsayı bana veriyor evdeki eşyalarla birlikte. Aileme söyleyeceğim ama içimden birşey yapmak gelmiyor şu an.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.

Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu:KK43: )
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...

Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..

Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?

İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Zor bir durum,
Sizi gazlamak icin soylemiyorum ama ben hayatimı bu sekilde devam ettiremezdim.
Sizin goguslerinize sarkik diyen adam biscolata erkeği mi? Ne kadar cirkin bu üslüp!
Ayrica 16 ay icinde mi kambur oldunuz? Evlenirken aklı neredeymiş?
 
Zor bir durum,
Sizi gazlamak icin soylemiyorum ama ben hayatimı bu sekilde devam ettiremezdim.
Sizin goguslerinize sarkik diyen adam biscolata erkeği mi? Ne kadar cirkin bu üslüp!
Ayrica 16 ay icinde mi kambur oldunuz? Evlenirken aklı neredeymiş?
İnanın bir sürü şey çıkarıyor anlamıyorum hiç mi bakmadı evlenirken yoksa şimdi mi batmaya başladı bilmiyorum. İçim çok huzursuz kendisine söyledim aşağılanarak bir ömür geçiremem değersizleştiriyorsun sürekli beni dedim sana artık kendimi kanıtlamak istemiyorum diyor
 
Evlenmeden once boyle miydi?

Her turlu iliskide kavga olur fakat onemli olan saygi ve sevgiyi korumak kavgadan sonra sevgi ve saygi bitmiyorsa sorun yoktur.
Boyle kisiler kendine yapilmayinca anlamiyor sizde onu elestirin veya karisin aslinda cocukca ama bazilari boyle anliyor.

Bir de ayrilmayacaginizdan emin ondan mi boyle davraniyor oyle de olabilir.
 
Canım başın sağolsun,diğer konularını da takip etmiştim ,çok zor bir dönem geçiriyorsun .hatta eşinin seni alttan alta suçladığını da bir konunda yazmıştın .acaba o da psikolojik olarak böyle mi yansıtıyor size hislerini .profosyonekl yardım alıyor musunuz
Allah razı olsun canım. İnan bilmiyorum dönem dönem böyle abartılı şekilde herşeyime karışıyordu hatta çok eskilerden post bile açmıştım yeni evliliğimizde bu sebep yüzünden ama şimdi iyice şiddetlendi artık fiziksel olarak da söylüyor ve kırıldığımı kaç kez ifade ettim. Profesyonel destek alamadık sürekli başka şehirlere gidip duruyoruz aileler hep çağırıyor yalnız kalmayalım diye. Artık kendi şehrimize yeni gelebildik salı günü. Bugün de bu yaşandı işte
 
Ablacım eşin çekilir dert değil sürekli konuşuyor. Ömür törpüsü resmen. Niye evlendin? Çoluk çocuk da yokken hazır kaç bence.
Aynısını söyledim “kusura bakma bir ömür böyle çekemem sen de benden memnun değilsin bitsin bu iş en fazla sevdiğimden ayrıldım diye üzülürüm” dedim
 
Anlatııkların hiç yabancı gelmiyor, gerçekten böyle hayat çok zor ya eşim değişmeli ya da değişmeli, gerçekten böyle hayat çok çok zor, bir erkeğin bosanalım demesi çok agır
 
İnanın bir sürü şey çıkarıyor anlamıyorum hiç mi bakmadı evlenirken yoksa şimdi mi batmaya başladı bilmiyorum. İçim çok huzursuz kendisine söyledim aşağılanarak bir ömür geçiremem değersizleştiriyorsun sürekli beni dedim sana artık kendimi kanıtlamak istemiyorum diyor
Ya velevki gercekten kambur oldunuz, yine de söylenmez. Terbiyesizlik!
Onun ozguven tavan yapmiş, bence siz de ona ayni muameleyi yapin. Belki akli basina gelir.
Cocugunuz icin uzuldum, basiniz sagolsun. Destek olacagina yaptigina bak dangozun!
 
Evlenmeden once boyle miydi?

Her turlu iliskide kavga olur fakat onemli olan saygi ve sevgiyi korumak kavgadan sonra sevgi ve saygi bitmiyorsa sorun yoktur.
Boyle kisiler kendine yapilmayinca anlamiyor sizde onu elestirin veya karisin aslinda cocukca ama bazilari boyle anliyor.

Bir de ayrilmayacaginizdan emin ondan mi boyle davraniyor oyle de olabilir.
Herkese herşeye karışıyor. Annesine yemeği nasıl yaptın diye soruyor neden öyle yaptın diyor anneme bunu niye böyle yaptın diyor. Kendisini aşırı mükemmel sandığı için herkesi eleştirip duruyor ama ben artık katlanamıyorum. Hani bir hata görürsün söylersin ama söylemek var söylemek var. Üstelik karşıdaki insan çaba gösteriyorsa artık o hatadan bahsetmezsin ama kocam sağolsun susmak bilmiyor.
 
Çüş diyesim geldi eşine. Çocuk yokken hemen sıyrıl bu insan müsveddesinden. Kimsenin kölesi değilsin
Evet bunu da söyledim ben elimden geleni yapıyorım ama köleymişim gibi sürekli aşağılayamazsın ben senin karınım dedim
 
Bende ilk bebeğimi kaybettim maalesef ve eşime karşı aşırı kinliydim yüzünü bile görmek istemedim uzun süre her dediği beni çileden çıkarıyordu sizde böyle bir dönemden geçiyor olabilirsiniz belki oda aynı hisleri paylaşıyordur ayrılmak yerine bir süre ayrı kalmayı deneyebilirsiniz

Bu arada ben eşimi suçladım bebeğimin ölümünde sizin durumunuzda belki o sizi yada siz onu suçluyor olabilirsiniz
 
Başınız sağolsun, Allah size sabır versin. Sorunuza cevap vereyim boşanma sebebi midir? Eğer mutsuzsanız her şey boşanma sebebi olabilir. Sizi böylesine eleştiren bir adamı çekmek zorunda asla değilsiniz. Çocuğunuz olsun veya olmasın kocanız size her şeyden önce saygı göstermek zorunda. Önünüzde upuzun bir hayat var, kendinizi böylesine sıkıntılı bir insana mahkum etmeyin derim
 
Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.

Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu:KK43: )
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...

Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..

Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?

İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Ay canımmmmm önceki konundan biliorm seni.Zaten canın burnunda.Bebegini kaybettin.Bu eşinin düşüncesiz tavrıda neyin nesi?Ikinizde depresyondasinz kuzum.Bence bir psikologa gidin
 
X