Herkese merhaba,
baştan belirteyim biraz uzun oldu :) kusura bakmayın lütfen..
Eşimle 4 sene olacak evliyiz, hiç korunmadık ve çocugumuz da olmadı.Son bir yıldır doktorlardan cıkamıyoruz.
Klomen tedavisi oldum , iki aşılama geçirdim bugün ikinci asılamamın olumsuz sonucunu da aldım çok üzgünüm
Sorun olarak eşimde sperm hareket azlığı var ve morfolojisi düşük.
Bende de hafif pco varmıs ama bunu daha yeni öğrendim.
İkimiz de 37 yasındayız.
Eşimin ailesine cocugumuz olmadıgını 3 sene boyunca hiç söylemedik, zaten konusu olmadı da hiç.
Ailesi farklı şehirde, senede 2-3 kere anca görüşürüz .
Biz evlenirken ailesi eşime tavır aldı.Evlenip benim yasadıgım sehıre gelsınler hıc ıstemedıler.
Aylar boyu ne aradılar ne sordular , evlendikten 3 ay snr kv ilk defa evimize geldi. Babası sanırım bir sene sonra ve evde bekar olan ablası hiç gelmedi.
Bunlar tavırları ile çok fazla benı ıstemedıklerını belli ettiler, eşime sürekli sen dream ı tercih ettin bizi bıraktın dedi kv,
Sen de evlendin ya artık şu hayatta kimseye güvenim kalmadı dedi kv.
Ben bu ve bunun gibi şeyleri hep duydum.
Ne eşimi ne de beni hiç aramadılar, eşim 2 sene snr falan kv ile çok fena tartısma yasadı ve kv bu sefer yön değiştirdi,
Son bir seneye kadar beni hep aradı, canım kızım gelinim yavrum falan hep güzel kelimeler kullandı bana karşı.
Ama bu sefer bana inandırıcı gelmedi tavırları.
Kendisi çok yalancı, politik ve sinsi bir insan.
Şuanda eşime karsı bizim evliliğimizle ilgili hiç yorum yapmaz.
Hep tasvip eder bizi:)
Biz basta cok zor süreçler yasadık, kiradaydık, evimiz yoktu, eşim işten cıkartıldı dolu borcla evlendik.
Son iki senedir eşim iyi bir işe girdi, evimizi aldık maddi olarak çok fazla ilerleme kaydettik ama hala kredi borcumuz var ve maddi anlamda zorlandıgımız zamanlar olur az da olsa.
Hersey yoluna girince bizim hayatımızda kv bir anda iyi fedakar bir anne oldu :)
Şuanda eşimle araları çok iyi.
( evlenirken ne maddi ne manevi tek bir destek görmedik)
Ama sorsanız benim kadar fedakar anne yok der ve her telefonda eşime ağlar .
Bbana birsey olsa ben ne yapacağım der.
Herneyse ; geçen sene kv deme gittiğimizde komşunun biri çocuk durumunu sordu bize.
Dediğim gibi öncesinde eş ailesinden hıc konusu acılmamıstı,
Benim çok hassas oldugum bir dönemdi o zaman ve görümcem de vardı ( bekar 45 yasında ailesi ile yasıyor)
onu odaya çektim dedim durum böyle böyle.
ağladım biraz orda salak gibi ve bizim çccugumuz olmuyor deim, hiç korunmadık ama olmadı dedim.
tüp bebekle belkı olabilirmiş , aşılama falan da dr az ihtimal veriyor dedim ablasına.
Bu abla da her gece eşime kalpli öpücük yollayan, bi,rtanem benimmmm seni cok seviyorum diye yazı yazan,
bir foto at da içim rahat etsin seni bi göreyim diyen, herseyi soran karısmaya meyilli , meraklı ama bir o kadar da boş bir abla.
neyse , sen üzülme bitanem dedi bana ; kocanla konus dedi,
şimdi ev krediniz var tüp e gücünüz yetmez biz size tüp parasını verelim siz dr u ayarlayın yeter dedi.
( ben huylarını biliyorum
daha önce de size ev alalım dedıler almadılar
arabayı değişelim deidler değişmediler
yani sürekli biz beklemediğimiz halde vaat edip yapmayan bir aile)
ben annem babamla da konusurum dedi.
çıktık odadan orda baya öptü sarıldı vs.
sonra biz eve donduk birkac ay geçti ne arayan var ne soran
ben aradım ablayı, dedim annemlere soyledın mı ne dedıler dedım
soyledım kendiliğinden olur dıyorlar dedi.
hımm tamam madem dedim kapadık telefonu:)
ben zaten sonucu bılıyordum ve asla tüp bebek malıyetını onlara yuklemezdım. ama yanıltmadılar beni.
ve sonrasında kv dem bır gece yatılı bize geldı,
yegenının cocugu olmuyormuş kv demın
kahvaltı masasında ağladı, berk lerin cocugfu olmuyormus
cok uuzluyorum dedi ve ben şok oldum , eşim yoktu o anda.
sonrasında da beni aradı bırkac kere , ebru sizden sonra evlendi dimi annecim bak hamıleymıs onun baby shower ine gideceğiz dedi:)
baska zaman birdaha aradı, işte zeynep doğum yaptı hastane odasını bir süslemiş ayyy bir görsen pembiş pembiş herseyı düşünmusler dedı
sonrasında bi aradı bilmem kimin eşi ikinciye hamıleymıs dedı kadın
(ben bu tarz seylerden asla etkılenmem , ne olursa olsun Allahın takdiri diye düşünürüm zaten)
neyse ; bir senedir aşılama tedavisi kolmen derken cok yıprandım manevi yönden.
her hastaneye gidişimde eşimin ailesi gelıyor aklıma,
sinir oluyorum
diyorum ki kendi kendime; ben onlara içimi açtım ya insan bir kere olup arayıp da ne yaptınız kızım demez mİ?
bu senın evladının sorunu, ben size açılmasam neyse ama açmışım içimi bi arayın sorun ya
insan manevi yönden destek bekliyor
ama yok.
bunun dısında eşimi aradıklarında
güzel kızımız ne yapıyor derler
çok öpüyoruz selam söyle derler benim için
ama ben sinir oluyorum , bir kere olsun annelik edip de kızım ne yaptın demek yok
eşim yazın yanlarına gitti , bu konuyu açmış eşim onlara ve demişler ki, biz sizin evliliğinize müdahele etmek istemiyoruz demişler: sorunca sanırım müdahele oluyor.
bu arada eşimin iki yeğeni var, kv dem ve görümcem eşime sürekli baskı kurarlar
evlendin diye bu cocukları unutmak yok, bak bu cocuklar babalarından cok sana düşkünler falan derler
gorumcem sureklı cocuklarının fotosunu atar eşime dayıları bak yegenlerıne, sana kırgınlarmıs hıç aramıyorsun falan derler :)
siz olsanız benım yerımde ne yapardınız?
nasıl bir tutum izlerdiniz
gecen hafta benım yegenım oldu ,
kv de gece aradı beni eşimin yanında
havalara ucmus sanırsınız ki o doğurmuş
çığlık atıyor
ayyy hala olmussun , ayyyyy ne tatlıdır sımdı o , ayyy resmı var mı vs vs
hiç sen ne yaptın diyen yok...
