bak böyle rahatlatabilirsin kendini, benim bazen içim çok kotuleşiyor hatta nefes alamıyorum eşimin ailesine karsın o yasadıgım sıkıntılarda bir de onların kaprisleriyle üzüldügüm için. ama sonra annem geliyor aklıma , hatta inan eşin bile tedavi sürecinin tümünü, duygularını anlamayabilir işler zorlastıkca.
tavsiyem hassasiyetini bu tedavi sürecinde enaza indir(biliyorum zor), ama oldugu kadar yapmaya calıs; senden daha onemlisi yok, kendini güçlü tut çunku bu hakketen bir mucadele süreci. bedensel ruhsal. seni rahatlatacak seyleri dusun ve yap, her sabah kalktıgında iki yol var, olumlu olmayı sec,
bir de kızlarıyla ogulları bir olmuyor, evlendikten sonra donup baktıgımda kendi annemde de aynı davranısları gordum. yani gelinler ogulları(bu arada 37 yasında esek kadar adam:)) sanki elllrinden almıs; inan ben de çok sey yasıyorum; dugunde eşimin bana taktıgı takıya bile bozulup sonra bana(altın işi belli ligeada felan diye laf sokmuslardı, ne kadar çirkin bence, (ustelik ben anlamam takı işlerinden , altın takmam ve yuksek bir meblag da değildi, zorla almıstı eşim, hatta şimdi de eşimin kasasında duruyor:))) yani sonra dusununce nasıl rahatsız edici.
böyle böyle seyler, bitmez sekerim. sen güzel yolculuga hazırlan. pilates yoga felan iyi geliyor bak
