Sevgilimin ailesini sevemiyorum!

Gerçekten bende merak ediyorum evlilikte kültür farkı olayını. Konuyu takipteyim. Benim de buna benzer bir konum vardı, hala da istemiyor annem sevgilimi. Ben gözlem sürecindeyim, yapabildiğim kadar ailesini çözmeye çalışıyorum. Nasıl olsa hemen yarın evlenmeyeceğiz ya size de şu aşamada önerebileceğim şey ağırdan alıp bol bol gözlem yapmanız olur.
 
Arkadaşlar merhaba.
Size beni düşündüren bir meseleden bahsetmek istiyorum. Kafamı meşgul eden şey sevgilimin ailesi. Belki ön yargıdır,yanlış düşünüyorumdur fakat ben sevgilimin ailesinden hiç hoşlanmıyorum. Tavırları,konuşmaları, aile içi iletişimleri hiç hoşuma gitmiyor. Bunlara telefonda şahit oluyorum ya da sevgilimin bana dert yanarken ki konuşmalarından anlıyorum. Ben onun ailesini kendi ailemle kıyaslıyorum. Mesela ben ve abim olsun babam ve amcam,annem ve dayılarım teyzelerim olsun kardeşler arasında bir saygı vardır. Asla küfürlü konuşmayız. Ama sevgilimle telefonda konuşurken abisinin küfürle odaya daldığını duyuyorum. Sevgilime hakaret ve argo sözcükler söylediğini duyuyorum.
Mesela biz üniversiteden yeni mezun olduk. Ben eski iş yerimde çalışmaya başladım,sevgilim iş görüşmelerine gidiyor,cv bırakıyor. Bunu gören annesi,abisi hâlâ erkek arkadaşımın üstünde baskı kuruyor. 'Anca yatsan,bi b.k yapma. Git bir fabrikaya gir. ' vs vs bu örnekler çoğalır gider. Sevgilimin abisinin iş yerinde sözleşmeli memur alımı olmuş. Bir sürü personel almışlar. Bunu duyan erkek arkadaşım abisine 'hem bana çalış işe gir diyorsun hem de personel alımı olduğunu söylemiyorsun' deyince 'ne yapalım sordun mu? Çalışmak isteyen sorar. ' cevabını almış. Ben bunu duyunca çok sinirlendim. Çok şaşırdım insan kardeşine yardım etmek istemez mi ? Destek olacağına köstek oluyor. Bu ilk değil zaten daha önce de buna benzer olay olmuştu.
Annesi pasif,hasta zaten. Babası pek evle ilgilenmez. Sabah çıkar kahvehaneye gider akşama kadar,kafası esti mi kalkıp köye gider habersiz.
Biz görüntülü konuştuğumuzda evlerinin dağınık olduğunu görürüm hep. Koltuklar,halılar uyumsuz. Alakasız malzemeler etrafta durur. Bunlar hep gözüme çarpıyor.Benim ailem tertiplidir,düzenlidir. Hep kendi ailemle karşılaştırıyorum. Belki yanlış düşünüyorum,belki haddim değil ama biz evde hep yemek masasını kullanırız. Yerde yemek yemeyiz. Misafirler geldiğinde güzel sofralar kurarız ama onlarda öyle değil. Misafire gereken önem gösterilmiyor, yemek masası kullanmıyorlar,sürekli yerde yemek yiyorlar (Bu kısımda beni eleştirebilirsiniz,küçümsemiyorum yanlış anlamayın sadece bana garip geliyor)
Sürekli evli kardeşleri gelir giderler. Mesela ablasının eşi evdeki kediye kafayı takmış durumda. 'Ben olsam kaldırıp atarım,bir daha gelemez. Kendiniz yettiniz kedi kaldı' gibi laflar etmiş.Abisi de desteklemiş. Zaten zamanında abisinin kediyi evden atmışlığı var.( Ama kedi hamile olduğu için erkek arkadaşım gizlice tekrar eve aldı.) Erkek arkadaşıma diyorum ki cevabını vermedin mi? 'Uğraşmak istemedim. Her meselede böyle,her şeye burnunu sokar,laf anlamaz.' dedi. Böyle küçük mevzular gibi gelebilir ama benim kafamı çok kurcalıyor. Kimse kendi ailesinin aynısını bulamaz ama ben hep kendi ailem gibi bir aile hayal etmiştim. Gidip gelmeyi,görüşmeyi severim ama ön yargıdan dolayı içim hiç ailesine atmıyor. Abilerini,yeğenlerini falan hiç sevemiyorum. Sevgilim kendisi de diyor 'ailem dar görüşlü,kendini fazla geliştirememiş kişiler. Zaten annem babam yaşlı. Eski zaman düşüncelerine sahipler. Abilerimi pek sevmem. evlenince ayda yılda bir görüşürüz' diyor ama ben böyle hissettiğim için üzülüyorum. Hiç böyle hayal etmemiştim. Ailesini kendi aileme denk göremiyorum.
Annem zaten erkek arkadaşım benden 2 yaş küçük olduğu için ve henüz işi olmadığı için ilişkimi onaylamıyor. Ve kendi ailemiz gibi birileriyle karşılaşmak istiyor. Çok saçma ama arada kafamda bizim nişanlandığımız canlanıyor.,ailesinin özellikle abisinin yerli yersiz konuştuğu,annemin, 'evlenmek için seçtiğin çocuğun ailesi bu mu ?' diye söylendiği kafamda canlanıyor. :KK43: Annem sürekli iyi insanlarla,seçkin insanlarla yuva kurmalısın,aile çok önemli dediği için kafamda bunlar yer etti sanırım. :KK43:
Annemin onaysızlığı,sevgilimin yaşı,ailesi... Bunları düşününce arada karamsarlığa kapılıyorum. Ama sevgilimin hakkını ödeyemem. Bana desteği,ilgisi,sevgisi,iyi niyeti, anlayışı, beni dünyanın en güzel kızıymış gibi hissettirmesi,aynı dünya görüşümüz,kafa yapımız,uyumluluğumuz... O kadar çok şey sayabilirim ki. Negatiflikler ve pozitiflikler bir arada...
Belki ben abartıyorum ama bilemiyorum arkadaşlar. Bazı düşüncelerimi eleştirebilirsiniz,hakkınız var ben de kendimi eleştiriyorum hatta suçluluk duyuyorum bazen ama böyle işte... Sizinle paylaşmak istedim. Sevgilimle ciddi düşünüyorum. Ailesini sevmediğim için ilişkimi bitirmek istemiyorum. Zaten atanıp evlenmeyi düşünüyoruz. Ailesiyle farklı şehirlerde olursak uzaktan uzağa daha mı iyi olur. Ne kadar az görüşürsem o kadar iyi midir diye düşünüyorum. Eşini çok sevip de ailesini sevmeyen var mı böyle ?
Aileyi sevmiyor ve anlasamiyorsaniz büyük sıkıntı derim aile çok çok önemli hatta bazen eş ten bile önemli oluyor yerde yemek yiyorlar kısmı ile ilgili de bizim 3 tane yemek masamız var ama yerde yemek yeriz öyle rahat ediyoruz 😊
 
Ne kadar mesafeli olacağız deseniz de olmuyor, aile çünkü kötü de olsa aile.
Zamanın ne getireceğini bilemezsiniz, kv hastalanır siz bakmak zorunda kalırsınız belki veya siz hastalanır orda kalmak zorunda kalırsınız vs bu örnekler artar gider ,iyi gözlemleyip ona göre karar verın...
 
Çocukluk arkadaşım benzer bir evlilik yaptı.Damadın ailesini ilk gördüğümde şoka girmiştim,hakir görmek değil ama aradaki fark aşikardı.Beni kimse böyle güzel sevmedi ,sevemez de dedi evlendi.Süper minileri olmadan dışarı çıkmayan kızımız nişanda sıfır kol abiyesine kol diktirdi, damat tarafı ayıp karşılar diye.Ve bunu yapmaktan gocunmadı,ilk başlarda karşılıklı ortada buluşmalar,alttan almalar zor gelmedi.Düğün takıları sorun oldu,köyde yapılacak düğün,düğünde havaya sıkılan kurşunlar vs..bi sürü sorun yaşandı ama düğün dernek bitip de aileler aradan çekilince her şey yoluna girecek sandılar.Esas sorun birlikte yaşamaya başlayınca patlak verdi.Sebep mi?Farklı dünyaların insanı olmaları.Ne kadar üniversite okumus olsa da o adam orada doğmuş büyümüş,oranın kültürüyle yoğurulmuş.Kadının adının olmadığı ,kadına değer verilmeyen bir ailede büyüyen bir adam bizim prenses kızımızın beklentilerine cevap veremez oldu.Çocuk doğdu ,çocuğuna mis gibi bakan lohusa karısına destek olacağına anneliğini sorguladı ,eşini eleştirip kendi babalık ve kocalık durumunu pofpoflayarak kendi kendine mastürbasyon yaptı adeta.Benim canım arkadaşım çok mu kusursuz?Elbette değil,böyle bir adamdan kapasitesinin üzerinde şeyler bekleyerek hem kendi hayatını hem eşinin hayatını zindan ediyordu.Sonuç,3 aylık minnoş kızını aldı ,evinden ayrıldı.Baba evine sığmaya çalışıyor bebişiyle.Bu evde siz kalın ,düzeniniz bozulmasın,başımın çaresine bakarım diyemedi adam(!)
Demem o ki ,en başlarda karşılıklı fedakarlıklar yapılıyor,aşıksın göz görmüyor,ama ilerde bir gün mutlaka patlak veriyor.Aşık olduğunuz adamın o sevemediğiniz ailesinin bir parçası olduğunu,asla onlardan kopamayacağını ve daha önemlisi onlar yokken dahi kendi ruhunda onlardan kalma bir takım şeyler taşığını aklınızdan çıkarmayın.Tüm bunlar sizin için sorun olmayacak olsa ,daha en başlarda bu tarz ayrıntılara takılmazdınız.İyi düşünüp doğru karar verin.Hayatınızda bol şans dilerim..
 
Yarisina kadar okudum sen erken görmuşsün ben herseyi evlendikten sonra gördüm bana asla uymayan bi aileye gelin gittim kocam da evlenmeden once bekar evinde kalirdi annesigile ayda 1 anca giderdi adam evlenince aileci oldu 15 sene ağlayarak gittim geldim yerde yemek yemeleri sorun değil alisirsiniz oraya gittiginizde gecici oldugu icin bizimkilerde öğle yemeği yok açliktan ölurdüm ben evlendigimde 45 kiloydum düşünün siz gelen misafire özenilmez bi tarhana çorbasiyla ağirlanir yani ne varsa o da yemek.saatinde geldilerse ayri sofra açilmaz biz 5 saatlik yoldan gideriz açmisiniz diye sorarlar ama ortada yemek yok acsak bile yapmaya kalksam izin vermezler bana ait her davranisi saygisizlik adlederler ama bana yapilan saygisizligin dedi kodunun bini bi para bu sene eşim küstü onlara gidip gelmiyoruz başka sehirdeler zaten her bayramin burnumdan geldigini söylememe gerek yok yol yakinken ayrilin aile denkligi cok önemli sevgilinizin görusmezsiniz laflarine inanmayin nisandan sonra annemde annem abimde abim diye tutturur yok sunu dedin yok saygi gostermedin gideceksin yapacaksinlari baslar bastan söyleyim
 
aman bosver sen ailesiyle evlenmeyeceksin ki demeyi cok isterdim ama oyle degil.

yarin evlendiginizde abisi sana argo konustugunda sevgilin "o hep oyle bosver" diyecek.
abisi ona argo konusup senin zoruna gittiginde "ben alistim takmiyorum sende takma" diyecek

yani gordugum erkek arkadasin kendini savunamayan biri. okumus etmis akli basinda kizsin belli, iyi dusun olc tart. ask falan deme, ask yuzunden nicemizin basi yandi..benim de. ask degil, evlilikte huzur onemli.
 
insan aileyle de evleniyor. evlenince anladim. benim esimin de evinin badanasi falan cok kirliydi. annem insan dunurler geliyor diye bir kirec olsun vurur falan diye elestirdiginde anneme kizmistim. nasil olsa ev tasinacak ne gerek var falan diye. ama bu yasam bicimi bir yerde. simdi anliyorum ve eger bu tip rahatsizliklariniz varsa bunlar sizi omur boyu etkiliyor.

esim sevgiliylen oyle degildi. titizdi, uyumluk falan . yas ilerdikce bakiyorum o da ailesine donmeye basladi. yani insanin yetistigi ortam cok onemli. farklilik varsa bunu uyum saglamak da cok zor.

eskiden olsa onemli olan sevgi derdim ama kesinlikle degil. denklik cok daha onemliymis.
 
Anlattiklariniza bakılırsa ileride bu konular yüzünden üzüleceksin iz gibi görünüyor.

Evlenince laf söylemeyecek ailesine. Biliyordun boyle olduklarını diyecek.
Dangul dungul bir laf edecek aile fertlerinden biri sizinkiler, cevap versen olmaz Yurtsan olmaz. Sizinkiler hep sinir olduklariyla kalacak hem siz arada kalacaksınız.
Denklik, bakış açısı önemli. Şimdiden böyle sinir oluyorsunuz evlendikten sonra katlanması çok daha zor.
 
Konu başlığını okuyunca konuyu on yargıyla açtım ama haklisiniz. Tek şans dediğiniz gibi uzak olmak,mesafeyi korumak ve eşinizin tavırları bunlar olursa ne ala. Benim ailem.ve eşimin ailesi arasında dağlar kadar fark var,defalarca ayrılıp baristigimizdan dolayı artık ailem onların yanında öyleymiş gibi davran diyor,sende öyle yap.
 
Sevgilinin ailesi argo konusuyorsa elbet senide ilgilendirir. Cunku evlenirseniz cocugunun amcasi olacak ve böyle bir ortamda bulanacak bunlari duyacak.

Benim annemde der hep insanin kökü ve ailesi önemli diye. Cok dogru bence.

Sevgilin sana cok iyi davraniyormus..ailesinin böyle olmasi üzücü ne diyelim.
Yinede ailesine bir sans tani bence. Sevgilin de az degil ..ailesinin haberi yoktur sen onlarin ev haline taniklik ettigin.
Belki ailecek daha farkli karsilayacaklar seni yuzyuze gelince.
Saygili bir sekilde tanisman olursa ailesiyle bence hep bi mesafeli ol. Ol ki o aradaki saygi kaybolmasin ve senin yaninda "ev halleri moduna" girmesinler hicbirzaman.
 
Evlenince ailesiyle gorusturur. Go
Ailesine laf söylerseniz, haklı bile olsanız, sorun çıkarır.
Sizin aileniz iyi davrandikca kendi ailesini kapatmak için hircinlasir.
Gitmeyin böyle yüklerin altina
 
Sevmediyseniz aman ha uzak durun. Benim eşim ailesi ile senede bir görüşürdü. Aramaz sormazdı bile. Birbirleirne krgınlıkları vardı ve uzak durmak istediğini derdi. Ne mi oldu? Evlenince ailesi yakınımıza tasındı. Bimgün gelmezler adam niye gelmediniz diye aradı. Ailesi kıymete bindi. Birbirine halaret eden bir aile ve hakaretleri bana da sıçradı. Onlar alısmıs olabilir ama sen alısmadıgın icin inan kendini kötü hissedeceksin. 9 yıllık bş arkdaslık sonrası evlendim ben. Ve tanıyamamısım. Aileden dolayı biten cok evlilik var. Yakma kendini...
 
Aile herşey olmasa da cok sey diyorum ben.
Icine sinmeyen şeyler varsa çok iyi düşünmelisin.
 
Arkadaşlar merhaba.
Size beni düşündüren bir meseleden bahsetmek istiyorum. Kafamı meşgul eden şey sevgilimin ailesi. Belki ön yargıdır,yanlış düşünüyorumdur fakat ben sevgilimin ailesinden hiç hoşlanmıyorum. Tavırları,konuşmaları, aile içi iletişimleri hiç hoşuma gitmiyor. Bunlara telefonda şahit oluyorum ya da sevgilimin bana dert yanarken ki konuşmalarından anlıyorum. Ben onun ailesini kendi ailemle kıyaslıyorum. Mesela ben ve abim olsun babam ve amcam,annem ve dayılarım teyzelerim olsun kardeşler arasında bir saygı vardır. Asla küfürlü konuşmayız. Ama sevgilimle telefonda konuşurken abisinin küfürle odaya daldığını duyuyorum. Sevgilime hakaret ve argo sözcükler söylediğini duyuyorum.
Mesela biz üniversiteden yeni mezun olduk. Ben eski iş yerimde çalışmaya başladım,sevgilim iş görüşmelerine gidiyor,cv bırakıyor. Bunu gören annesi,abisi hâlâ erkek arkadaşımın üstünde baskı kuruyor. 'Anca yatsan,bi b.k yapma. Git bir fabrikaya gir. ' vs vs bu örnekler çoğalır gider. Sevgilimin abisinin iş yerinde sözleşmeli memur alımı olmuş. Bir sürü personel almışlar. Bunu duyan erkek arkadaşım abisine 'hem bana çalış işe gir diyorsun hem de personel alımı olduğunu söylemiyorsun' deyince 'ne yapalım sordun mu? Çalışmak isteyen sorar. ' cevabını almış. Ben bunu duyunca çok sinirlendim. Çok şaşırdım insan kardeşine yardım etmek istemez mi ? Destek olacağına köstek oluyor. Bu ilk değil zaten daha önce de buna benzer olay olmuştu.
Annesi pasif,hasta zaten. Babası pek evle ilgilenmez. Sabah çıkar kahvehaneye gider akşama kadar,kafası esti mi kalkıp köye gider habersiz.
Biz görüntülü konuştuğumuzda evlerinin dağınık olduğunu görürüm hep. Koltuklar,halılar uyumsuz. Alakasız malzemeler etrafta durur. Bunlar hep gözüme çarpıyor.Benim ailem tertiplidir,düzenlidir. Hep kendi ailemle karşılaştırıyorum. Belki yanlış düşünüyorum,belki haddim değil ama biz evde hep yemek masasını kullanırız. Yerde yemek yemeyiz. Misafirler geldiğinde güzel sofralar kurarız ama onlarda öyle değil. Misafire gereken önem gösterilmiyor, yemek masası kullanmıyorlar,sürekli yerde yemek yiyorlar (Bu kısımda beni eleştirebilirsiniz,küçümsemiyorum yanlış anlamayın sadece bana garip geliyor)
Sürekli evli kardeşleri gelir giderler. Mesela ablasının eşi evdeki kediye kafayı takmış durumda. 'Ben olsam kaldırıp atarım,bir daha gelemez. Kendiniz yettiniz kedi kaldı' gibi laflar etmiş.Abisi de desteklemiş. Zaten zamanında abisinin kediyi evden atmışlığı var.( Ama kedi hamile olduğu için erkek arkadaşım gizlice tekrar eve aldı.) Erkek arkadaşıma diyorum ki cevabını vermedin mi? 'Uğraşmak istemedim. Her meselede böyle,her şeye burnunu sokar,laf anlamaz.' dedi. Böyle küçük mevzular gibi gelebilir ama benim kafamı çok kurcalıyor. Kimse kendi ailesinin aynısını bulamaz ama ben hep kendi ailem gibi bir aile hayal etmiştim. Gidip gelmeyi,görüşmeyi severim ama ön yargıdan dolayı içim hiç ailesine atmıyor. Abilerini,yeğenlerini falan hiç sevemiyorum. Sevgilim kendisi de diyor 'ailem dar görüşlü,kendini fazla geliştirememiş kişiler. Zaten annem babam yaşlı. Eski zaman düşüncelerine sahipler. Abilerimi pek sevmem. evlenince ayda yılda bir görüşürüz' diyor ama ben böyle hissettiğim için üzülüyorum. Hiç böyle hayal etmemiştim. Ailesini kendi aileme denk göremiyorum.
Annem zaten erkek arkadaşım benden 2 yaş küçük olduğu için ve henüz işi olmadığı için ilişkimi onaylamıyor. Ve kendi ailemiz gibi birileriyle karşılaşmak istiyor. Çok saçma ama arada kafamda bizim nişanlandığımız canlanıyor.,ailesinin özellikle abisinin yerli yersiz konuştuğu,annemin, 'evlenmek için seçtiğin çocuğun ailesi bu mu ?' diye söylendiği kafamda canlanıyor. :KK43: Annem sürekli iyi insanlarla,seçkin insanlarla yuva kurmalısın,aile çok önemli dediği için kafamda bunlar yer etti sanırım. :KK43:
Annemin onaysızlığı,sevgilimin yaşı,ailesi... Bunları düşününce arada karamsarlığa kapılıyorum. Ama sevgilimin hakkını ödeyemem. Bana desteği,ilgisi,sevgisi,iyi niyeti, anlayışı, beni dünyanın en güzel kızıymış gibi hissettirmesi,aynı dünya görüşümüz,kafa yapımız,uyumluluğumuz... O kadar çok şey sayabilirim ki. Negatiflikler ve pozitiflikler bir arada...
Belki ben abartıyorum ama bilemiyorum arkadaşlar. Bazı düşüncelerimi eleştirebilirsiniz,hakkınız var ben de kendimi eleştiriyorum hatta suçluluk duyuyorum bazen ama böyle işte... Sizinle paylaşmak istedim. Sevgilimle ciddi düşünüyorum. Ailesini sevmediğim için ilişkimi bitirmek istemiyorum. Zaten atanıp evlenmeyi düşünüyoruz. Ailesiyle farklı şehirlerde olursak uzaktan uzağa daha mı iyi olur. Ne kadar az görüşürsem o kadar iyi midir diye düşünüyorum. Eşini çok sevip de ailesini sevmeyen var mı böyle ?
Kim seviyo ki sen sevcen 😆😆
 
Denklik önemli. Dünyanın ne iyi insanı da olsalar görgü yoksa batar yaptıkları size. Sizin normal davranışlarınız da onlara fazla havalı gelir belki. Bu sebeple ayrılmalı mısınız bilmem ama asla sevmeyeceksiniz, onaylamayacaksınız ve üzgünüm ama çocuk olunca İstediğiniz kadar mesafeli de olamayacaksınız.
 
X