Sevgilim evlilik düşünmüyor

karpuzcileksoda

Üye
Kayıtlı Üye
14 Ocak 2021
18
42
Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.
 
Zararlı, ömürden gün çalan erkek tipi... 1 seneye evlenir de o, üzgünüm ama seninle değil. İşyerinde vardı böyle bir erkek modeli arkadaşımız. 1 yıllık sevgilisi olan kıza annemi kaybettim, babamı kaybettim, psikolojim hazır değil evliliğe dedi, ki 2 ay öncesinde bana bile onla evlenmeyi düşünüyorum her koşulda yanımda ondan iyisini bulamam demişti bi muhabbet esnasında. İnandım mı asla... Kızdan ayrıldı bi ay başkasıyla görüştü, sonra 3. Ay başkasıyla görüştü ve 4. Ay başkasıyla nişanlandı😅
 
Yani yaşlarınız daha küçük olsa zamana bırakın derdim ama evlilik için ideal bi yaştasınız. E istediğiniz de bu. Zamanınızı boşa harcamayın o yüzden ayrılık kararı gayet doğru olmuş.
 
Tek bildigim birsey var. Eger birisi bir kisiyle hayatini surdurmek istiyorsa kirkusu falan olmuyor evlilik icin. Eger o kisiyle evlilik dusunmuyorsa ya korkuyorum diyor ya da baska bahaneler sunuyor.
32 yasinda hala korkularini yenememis mi? Ne tani daha once bosanma mi gecirmis de korkuyor? Gercekten seni kaybetmekten korksa evlilik korkusu da olmazdi.
 
Sizinle evlenmek istemiyor . Emin ol seveceği biri karşısına çıktığında 3 aya kalmaz nişanlanır .bende de vardı bundan . Evliliğe hazır değilmiş ,birbirini seven iki insanın bir imzaya ihtiyacı yokmuş , istersek beraber yaşayabilirmişiz falan filan, peşimden çok koştu sonra .
muhtemel son oldu : şimdi çocuğu var 😀
 
Olmadığına kendimden daha fazla eminim. Aynı şehire gelmek için elinden geleni yaptı. İş değişikliği konusunda. Fakat büyükşehirde olduğu için iyi bir işi var ve aynı şartları burada sağlayamıyor.
Size ,oraya gelemem mi dedi ki boyle dusundunuz,size de buraya gel evlenelim demiyor ,boynuzu yersiniz ruhunuz duymaz ...
 
Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.
Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.
Belirli bir yaşa gelmiş iş güç sahibi bir kişi evlilik düşünmüyorsa henüz hazır olmadığı için değilde gerçekten evlenmek istemiyordur bu hayatta bence.
 
Sizinle evlenmek istemiyor . Emin ol seveceği biri karşısına çıktığında 3 aya kalmaz nişanlanır .bende de vardı bundan . Evliliğe hazır değilmiş ,birbirini seven iki insanın bir imzaya ihtiyacı yokmuş , istersek beraber yaşayabilirmişiz falan filan, peşimden çok koştu sonra .
muhtemel son oldu : şimdi çocuğu var 😀
Bu fikrede katılıyorum çok kişi var gerçekten böyle🤷🏻‍♀️
 
Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.

sevgilin evlilik düşünmüyorsa evlilik düşünenlerle bakacaksın yoluna. zaten ayrılmışsın bitmiş gitmiş çok da kafa yormamak lazım.

ayrıca şahsi fikrim çocuk yapmaya karar verene kadar güzel giden ilişkiyi evlilik de evlilik diye baltalamamak.

ama sen ille evlilik diyorsan o zaman kendi kafana göre birini bulacaksın..
 
Beklentileriniz farkı ise ayrılmak en doğrusu. Evlilik konusunda erkeğin şevkli hevesli olması lazım, zoraki olursa her sorunda sen istemiştin evlenmeyi diye yüze vurulur. Ben de zamanında birine kör kütük aşıktım. Evlenelim demedim de birlikte yaşayalım böyle olmuyor dedim. Gerçekten de sevdiğim adamla hayatımı paylaşmak istiyordum artık. Onun aile faktörü buna engeldi. Ağlaya ağlaya ayrıldım. Bana başka çare bırakmadı. Ayrılık sonrası her şeyi bıraktım sana geldim dedi ama kabul edemedim. Çünkü biliyordum her fırsatta beni sorumlu tutacaktı. Yani iki kişinin de beklentisinin paralel olması lazım. O böyle mutlu halinden memnun ama siz huzursuzsunuz.
 
Sizinle evlenmek istemiyor . Emin ol seveceği biri karşısına çıktığında 3 aya kalmaz nişanlanır .bende de vardı bundan . Evliliğe hazır değilmiş ,birbirini seven iki insanın bir imzaya ihtiyacı yokmuş , istersek beraber yaşayabilirmişiz falan filan, peşimden çok koştu sonra .
muhtemel son oldu : şimdi çocuğu var 😀
Bu yorum o kadar ben ki, imza olunca n'olacakmış, neden onaya ihtiyacımız varmış :KK48:
Size ,oraya gelemem mi dedi ki boyle dusundunuz,size de buraya gel evlenelim demiyor ,boynuzu yersiniz ruhunuz duymaz ...
Oraya gel diyor ama evlilik yine yok. Gideyim ki aynı şehirde olabilelim sadece o kadar. O boynuz yenilirse duyulur..
sevgilin evlilik düşünmüyorsa evlilik düşünenlerle bakacaksın yoluna. zaten ayrılmışsın bitmiş gitmiş çok da kafa yormamak lazım.

ayrıca şahsi fikrim çocuk yapmaya karar verene kadar güzel giden ilişkiyi evlilik de evlilik diye baltalamamak.

ama sen ille evlilik diyorsan o zaman kendi kafana göre birini bulacaksın..
Bu cevabınızla kafamda bir soru daha oluştu :KK43: Diyelim ki düşündü taşındı evlenmek istedi. Benim bu sefer çocuk mu sorgulamam lazım :olamaz: Zaten ben ilerde çocuk sahibi olmak istediğim için de evliliği bu kadar istiyorum.
 
Aynı durumları yaşadım.Eşimle ikimizde 30 yaşındaydık tanıştığımızda.Evlenmeyi asla istemediğini ve korkularının olduğunu söylüyordu.Ben ayrılık kararı verdim.Seviyordum ama maalesef sonumuzu göremiyordum.Bir süre sonra yeniden başlamak istediğini, evlilik için biraz zamana ihtiyacı olduğunu söyledi.Bir buçuk sene sonra evlendik.Cok mutlu sayılmayacak bir aile büyümüş.Onu tanıdıkça korkularının sebebini de anlamış oldum.Biz de ayrı şehirlerdeydik.Şu an 7 yıllık evliyiz bir çocuğum var ve mutluyuz.Gerçekten korkuları olabilir,bahane üretmiyor olabilir.Dedığim gibi ben zamanla anladım.
 
Aslında erkek arkadaşınız size gereken cevabı vermiş , arkadaşınızın başına geleni anlattığınızda , erkek arkadaşınız evlilik değil, sizinle evlilik düşünmüyor. Zira erkekler kadınlardan farklı olarak belli yaşa geldiklerinde, hayatında işte bu dediği kadını bulduğunda evlilik fikrini oluşturıyorlar ve bu düşünce max ilişkinin ilk 6 ayında oluşuyor, bu sürede bu yönde bir adım ve istek görmüyorsan o adamdan sonra birşey olması çok zor. Bence ayrılmakla iyi yapmışsınız. Zira etraftaki boşanmalar o kadar etkileniyor diye evlenmekten korkan adam neden, etrafta bir sürü sorunlu ilişki varken, kız arkadaş ediniyor, bu söylediğinin anlamı, senden sıkıldığımda şimdi tekmeyi basmak kolay, nikah olursa yakamı kurtaramamdır. Zira bağlanma ve ikili ilişki korkusu olan adam hayatına uzun süreli sevgili de almaz.
Bakın çok yakın bir arkadaşımın başına geleni anlatayım, arkadaşım sizin sevgiliniz bahanesinde bir erkekle tam 5 senesini heba etti sonrada terk edildi. Adam bundan sonra hayatına aldığı kıza 4 ay sonra arkadaşıma sunduğu bahanelerin 10 da birini bile söylediğinde , ben benimle evlen diye seni ikna etmeye uğraşacak kadar aciz ve değersiz değilim diyerek basmış tekmeyi, adam ne yapsa da dönmemiş, evlilik teklifi etmiş, ben böyle düşünceleri olan bir adamla mutlu olamam diyerek onu da kabul etmemiş, kız bunu taktik içinde yapmamış düşüncesi bu( ortak arkadaşımız var) , çocuk tam bir yıl koştu o kızın peşinden, sonrada bilmem kaçıncı kez yaptığı şaşalı evlilik teklifi ile ikna etti kızı, kız vazgeçmesin diye de 4 ayda yaptı düğünü ve benim saf arkadaşım bütün bu sürece uzaktan şahit olduğu için( çocukla meslektaştılar) tam iki sene psikolojik tedavi gördü. Yani demem o ki şu hayatta herkes kendi değerini belirler ve ben hiç bir kadının bir erkeği evliliğe ikna etmek için uğraşacak kadar değersiz olduğunu düşünmüyorum.
 
Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.
Ya açıkcası bu saatten sonra kaçamak buluşmalarla hayat geçirmeyi bende istemezdim ve insanlar evliliği fazla abartıyolar evlenmek kola kelepçe takmak değil sadece 1 yıllık bir ilişkiden sonra evlilik fikri erken gelmiş olabilir sadece oraya katılabilirim bilemedim açıkcası arada kaldım yazarken de
 
Aynı durumları yaşadım.Eşimle ikimizde 30 yaşındaydık tanıştığımızda.Evlenmeyi asla istemediğini ve korkularının olduğunu söylüyordu.Ben ayrılık kararı verdim.Seviyordum ama maalesef sonumuzu göremiyordum.Bir süre sonra yeniden başlamak istediğini, evlilik için biraz zamana ihtiyacı olduğunu söyledi.Bir buçuk sene sonra evlendik.Cok mutlu sayılmayacak bir aile büyümüş.Onu tanıdıkça korkularının sebebini de anlamış oldum.Biz de ayrı şehirlerdeydik.Şu an 7 yıllık evliyiz bir çocuğum var ve mutluyuz.Gerçekten korkuları olabilir,bahane üretmiyor olabilir.Dedığim gibi ben zamanla anladım.
Bu kadar yorum içinde yaşadıklarınız binde bir olmuş ve çok güzel olmuş. Hep mutlu olun inşallah :dua:
Aslında erkek arkadaşınız size gereken cevabı vermiş , arkadaşınızın başına geleni anlattığınızda , erkek arkadaşınız evlilik değil, sizinle evlilik düşünmüyor. Zira erkekler kadınlardan farklı olarak belli yaşa geldiklerinde, hayatında işte bu dediği kadını bulduğunda evlilik fikrini oluşturıyorlar ve bu düşünce max ilişkinin ilk 6 ayında oluşuyor, bu sürede bu yönde bir adım ve istek görmüyorsan o adamdan sonra birşey olması çok zor. Bence ayrılmakla iyi yapmışsınız. Zira etraftaki boşanmalar o kadar etkileniyor diye evlenmekten korkan adam neden, etrafta bir sürü sorunlu ilişki varken, kız arkadaş ediniyor, bu söylediğinin anlamı, senden sıkıldığımda şimdi tekmeyi basmak kolay, nikah olursa yakamı kurtaramamdır. Zira bağlanma ve ikili ilişki korkusu olan adam hayatına uzun süreli sevgili de almaz.
Bakın çok yakın bir arkadaşımın başına geleni anlatayım, arkadaşım sizin sevgiliniz bahanesinde bir erkekle tam 5 senesini heba etti sonrada terk edildi. Adam bundan sonra hayatına aldığı kıza 4 ay sonra arkadaşıma sunduğu bahanelerin 10 da birini bile söylediğinde , ben benimle evlen diye seni ikna etmeye uğraşacak kadar aciz ve değersiz değilim diyerek basmış tekmeyi, adam ne yapsa da dönmemiş, evlilik teklifi etmiş, ben böyle düşünceleri olan bir adamla mutlu olamam diyerek onu da kabul etmemiş, kız bunu taktik içinde yapmamış düşüncesi bu( ortak arkadaşımız var) , çocuk tam bir yıl koştu o kızın peşinden, sonrada bilmem kaçıncı kez yaptığı şaşalı evlilik teklifi ile ikna etti kızı, kız vazgeçmesin diye de 4 ayda yaptı düğünü ve benim saf arkadaşım bütün bu sürece uzaktan şahit olduğu için( çocukla meslektaştılar) tam iki sene psikolojik tedavi gördü. Yani demem o ki şu hayatta herkes kendi değerini belirler ve ben hiç bir kadının bir erkeği evliliğe ikna etmek için uğraşacak kadar değersiz olduğunu düşünmüyorum.
İşte ben de bu durumlara düşmek istemediğimden böyle bir karar aldım. Ama sonra kendimi sorguladım bu kadar iyi anlaşabiliyorken bozmak saçma mı diye. Kesinlikle bir kadının bir erkeği ikna etmesini bende değersiz görüyorum.
Ya açıkcası bu saatten sonra kaçamak buluşmalarla hayat geçirmeyi bende istemezdim ve insanlar evliliği fazla abartıyolar evlenmek kola kelepçe takmak değil sadece 1 yıllık bir ilişkiden sonra evlilik fikri erken gelmiş olabilir sadece oraya katılabilirim bilemedim açıkcası arada kaldım yazarken de
Aslında olaya 1 sene diye bakmamak lazım. Birlikte olmaktan keyif alıyoruz. Birlikte yaşamak istediğini söylüyor. Uzakta olmak zor geliyor bi saatten sonra. Ona kalsa birlikte yaşasın ama evlenmesin.
 
X