Kötü veya iyi biri olması ona maddi anlamda destek verip vermeyeceğimizi değiştirmiyor. Kira dediğiniz annesi İstanbul Ataşehirde yaşamak istiyor ve sevgilim annemin kirası 1500 olur, 500 de faturaları öderim kendi maaşı 1000 TL ile de kendini geçindirir yani ben en az anneme 2000 TL yollamak zorundayım dedi. 2 bin TL ben nasıl bie ömür boyu birine bağlayabilirim. Daha kendi annemle aynı evde yaşamaya tahammül edemiyorum başka biriyle asla yaşayamam, sevgilim annesiyle yaşamayı kendisi de istemiyor zaten, ev ev üstüne olmaz diye defalarca söyledi, dedim ki “yakında ev ev üstüne olur da dersin” o yüzden ayrıldım. Annesi elden ayaktan düşmemiş, sağlığı yerinde, o yaşta herkeste olabilecek rahatsızlıkları var, öyle köy kadını felanda değil bildiğin şehir kadını, aklınıza yaşlı mağdur anne gibi bir tip gelmesin. Annesine çalış diyemezmiş, ki zaten annesi çalışsa bile en fazla 5 sene çalışırmış, zaten onu işe kim alırmış, mecbur onun eline bakacakmış. Ben sırtımda bir kambur istemedim. Annesi kendi başının çaresine bakabilmeliydi. Kendi aile büyüklerimden hiç böyle bir hikaye görmedim. Aksine 70 küsür yaşlarında hala emeklileriyle çocuklarına yardım ederler, onlardan hiç bişey beklemezler, borç 20 TL bile kabul etmezler, hediyenin de fazlasıyla gerisini alırlar.