02.02.17-perşembe: eskiden defterlerim vardı. Hala saklarım... Olaylar farklı, kişiler farklı, konular farklı, aynı olan tek şey ben hep kendimi kötü hissettiğim de günlüğe yazarım. Günlüğüm kötü gün dostum olmuş benim. Belki de bu yüzden sorunlarımı konuşmayı sevmem... Sıkıntım var ise, en çok kafamla konuşurum ben zaten. Tat vermez birilerinin beni iyi hissettirmeye çalışan uzun cümleler kurması. O yüzden günlükleri severim ben. Kafamla konuşmak gibi.. merhaba günlük, geldiğime göre yine iyi değilim demek ki. Stres yoğun, bunaldım. Bir de bebek işi var. Stres arttıkça bebek ihtimali azalıyormuş biliyor musun? Desene yandık. Yarında akşam olacak biliyorum. Hatta mevcut doktor korkumla haftaya cumada gelecek geçecek... özlemişim seni.