Selam kızlar, bebekli yengem ve geleceğe dair düşüncelerim

Annelik bu dünyada tadılabilecek en güzel duygu bence ama bir o kadar sabır ve güç ister. Artık bir ömür sevincinde onula sevinen, üzüntüsünde bin kat daha fazla üzülen biri haline gelirsiniz.

Fiziksel, ruhen elbet yıpranırsınız ama gün sonunda "İyi ki varsın" dersiniz. Biyolojik anne olmak kolay, mühim olan donanımlı ve hazır bir anne olabilmek. Çocuğa yemek vermekle, şu vermekle geçmiyor zaman. Büyüdükçe sorunları ile yüzleşiyorsunuz.

Anne olmayın diyemem ama, koca yanında promosyon çocuk yapmayın. Kendinizden verebileceğiniz kadar, yetebileceğiniz ve gerçekten hazır olduğunuz zaman yapın.

Anlık değil, uzun vadeli düşünün. Bebekken aguuu aguuu, büyüdükçe "İremsu saçımı çekti ühüüü" yetişkin olunca "Anne kalbim kırıldı, toparlayamıyorum, anne okudum atanamıyorum" gibi durumlarla beraber başa çıkacaksınız.
 
Yengem (kardeşimin eşi) 2 yıllık evliler ve benden 4 yaş küçük. 6 aylık bebişi var. Yeğenimle ilgileniyorum yardım ediyorum. Bir yandan boşanmış olan abimin 8 yaşındaki kızıyla ilgileniyorum birlikte vakit geçiriyoruz. Yengem (ona öyle demiyorum da burda şuan öyle yazıyorum o bana abla der ,abla kardeş gibiyiz) Arada bir bana abla sen evlenirsen çocuk düşünüyor musun, benim bebeği de görüyorsun ne düşünüyorsun bu konuda diyor. Çocuk yapma bence, ben senin arkandayım çocuk yapmazsan hak veririm falan diyor. Ben de gülüp geçiyorum çocuk bakmak sabır işi ama eminimki annelik güzeldir. Şuan çocuk düşünmüyorum ama ileriye yönelik kararım değişebilir diyorum. O da diyor kızımı çok seviyorum ama uykusuz kalıyorum yoruluyorum. Doğuma hastaneye onunla gitmiştim o yüzden travmam oldu korkuyorum doğumdan. 28 yaşında bekarım , evlilik düşünüyorum. Çocuk konusunda siz ne düşünüyorsunuz? Evli ve anne olanlar ?
planlama önemli ama hayat bu bazen planladığın gibi gitmez işler. Çocuk sevmezdim evlendikten 2 yıl sonra çocuk istedim içime sevgisi düştü ,sonra normal yollarda anne olamayacağımı öğrendim , yıkıldım. Bir süre mücadele ettim tüp bebek ile anne oldum , herşey nasip . Şuan bunlar için düşünüpte yormayın .
 
Ben çok travmatik bir doğum yapalı daha bir ay olmadı. Bazen oluyor sabah akşam uykusuzum. İlk kez anne olmanın vermiş olduğu acemilik de cabası. Ama biliyorum ki bu günler geçecek. Ve çocuğum için bunlara değer.
Evet bu zorlu ,uykusuz günler de geçecek. Allah çocuğunuzu size bağışlasın hayırlı ömür dilerim. 😊
 
6 aylık bebeği olan kadın yorgun olur, depresif olur
bıkmış olur. böyle düşünmesi çok normal
şu an böyle hissetmesi de.
etrafına böyle söylemesi de çok normal ben hak verdim :KK70:
Evet yeni ve ilk kez anne olan biri için üstelik 6 aylık bebiş. Bence de yorulması uykusuz kalması ve böyle düşünmesi söylemesi normal...
 
planlama önemli ama hayat bu bazen planladığın gibi gitmez işler. Çocuk sevmezdim evlendikten 2 yıl sonra çocuk istedim içime sevgisi düştü ,sonra normal yollarda anne olamayacağımı öğrendim , yıkıldım. Bir süre mücadele ettim tüp bebek ile anne oldum , herşey nasip . Şuan bunlar için düşünüpte yormayın .
Gözünüz aydınn🥰🥰
 
Gözünüz aydınn🥰🥰
şunu söyleyebilirim , çok yorucu , yapılan planlar artık tek kişilik değil hep çocuğuna göre hareket etmek zorundasın , her durumda önceliğin o olacak. Dünyanın en güzel duygusu anne olmak , öyle bir evlada sahip olmak. Ne annen ,ne baban , ne eşin , dünyada en çok sevdiğin , herşeyin çocuğun oluyor. Eskiye dair özlediğim şeyler var mı ? var . Yalnız kalıp kafa dinlemek , eşimle özel yalnız vakit geçirmek , evimin düzenli olması , vakit ve yemek stresi yaşamamak , dilediğince uzun uzun duş almak , üstünü açtı mı derdi olmadan derin uyku çekebilmek , dışarda yalnız vakit geçirdiğimde vicdanımın sızlamaması gibi :) herşeye rağmen yine de anne olmayı seçerdim . Çalışıyorum ve mesaim bitse de eve gitsem diye can atıyorum :) karnım tok olsa bile kızım için eve gidince sağlıklı yemek yapmak zorundayım , bugün duş aldıracağım derken , benim yatma saatim dinlenemeden yine gece 12:00 :)
 
Yengem (kardeşimin eşi) 2 yıllık evliler ve benden 4 yaş küçük. 6 aylık bebişi var. Yeğenimle ilgileniyorum yardım ediyorum. Bir yandan boşanmış olan abimin 8 yaşındaki kızıyla ilgileniyorum birlikte vakit geçiriyoruz. Yengem (ona öyle demiyorum da burda şuan öyle yazıyorum o bana abla der ,abla kardeş gibiyiz) Arada bir bana abla sen evlenirsen çocuk düşünüyor musun, benim bebeği de görüyorsun ne düşünüyorsun bu konuda diyor. Çocuk yapma bence, ben senin arkandayım çocuk yapmazsan hak veririm falan diyor. Ben de gülüp geçiyorum çocuk bakmak sabır işi ama eminimki annelik güzeldir. Şuan çocuk düşünmüyorum ama ileriye yönelik kararım değişebilir diyorum. O da diyor kızımı çok seviyorum ama uykusuz kalıyorum yoruluyorum. Doğuma hastaneye onunla gitmiştim o yüzden travmam oldu korkuyorum doğumdan. 28 yaşında bekarım , evlilik düşünüyorum. Çocuk konusunda siz ne düşünüyorsunuz? Evli ve anne olanlar ?
Valla bence bı yaşaman lazım kelimelerle tarifi zor 🥰😌
 
Yengem (kardeşimin eşi) 2 yıllık evliler ve benden 4 yaş küçük. 6 aylık bebişi var. Yeğenimle ilgileniyorum yardım ediyorum. Bir yandan boşanmış olan abimin 8 yaşındaki kızıyla ilgileniyorum birlikte vakit geçiriyoruz. Yengem (ona öyle demiyorum da burda şuan öyle yazıyorum o bana abla der ,abla kardeş gibiyiz) Arada bir bana abla sen evlenirsen çocuk düşünüyor musun, benim bebeği de görüyorsun ne düşünüyorsun bu konuda diyor. Çocuk yapma bence, ben senin arkandayım çocuk yapmazsan hak veririm falan diyor. Ben de gülüp geçiyorum çocuk bakmak sabır işi ama eminimki annelik güzeldir. Şuan çocuk düşünmüyorum ama ileriye yönelik kararım değişebilir diyorum. O da diyor kızımı çok seviyorum ama uykusuz kalıyorum yoruluyorum. Doğuma hastaneye onunla gitmiştim o yüzden travmam oldu korkuyorum doğumdan. 28 yaşında bekarım , evlilik düşünüyorum. Çocuk konusunda siz ne düşünüyorsunuz? Evli ve anne olanlar ?
Çok zor ve bende çocuksuz arkadaşlarıma aynısını diyorum 🥲 Ben çok zorlandım şuana kadar, hâla daha bi yere giderken diken üstünde olurum ağlayacak diye.. 7 aylık.. Uykusuzluğa alışıyor insan bi zaman sonra, eşinde destek olursa ne âla.. Büyüdükçe yeni şeyler öğrendikçe, ek gıda döneminde ona özel yemek yapmak, yedirmek vs hepsi çok heyecanlı oluyor, o ilerledikçe sen kanatlanıp uçuyorsun sanki sevinçten, o gülünce senin içine su serpiliyor.. Düz bi cevabı yok bence, aşırı zor (çocuğun mizacınada bağlı) ama çok da güzel..
 
şunu söyleyebilirim , çok yorucu , yapılan planlar artık tek kişilik değil hep çocuğuna göre hareket etmek zorundasın , her durumda önceliğin o olacak. Dünyanın en güzel duygusu anne olmak , öyle bir evlada sahip olmak. Ne annen ,ne baban , ne eşin , dünyada en çok sevdiğin , herşeyin çocuğun oluyor. Eskiye dair özlediğim şeyler var mı ? var . Yalnız kalıp kafa dinlemek , eşimle özel yalnız vakit geçirmek , evimin düzenli olması , vakit ve yemek stresi yaşamamak , dilediğince uzun uzun duş almak , üstünü açtı mı derdi olmadan derin uyku çekebilmek , dışarda yalnız vakit geçirdiğimde vicdanımın sızlamaması gibi :) herşeye rağmen yine de anne olmayı seçerdim . Çalışıyorum ve mesaim bitse de eve gitsem diye can atıyorum :) karnım tok olsa bile kızım için eve gidince sağlıklı yemek yapmak zorundayım , bugün duş aldıracağım derken , benim yatma saatim dinlenemeden yine gece 12:00 :)
Allah kolaylık versin, çocuğunuzla sevdiklerinizle birlikte güzel bir ömür yaşayın inşallah 🥰🤲🏻
 
2 yaş annesi olarak kolay olmadığının, çok yıprsndığımın, sinirlerimin çok gergin olduğunun, çocukla ilgilenşp vakit geçirmekten evle alakalı diğer sorumluluklarımı savsakladığımın farkındayım. Şu sıra fazl çok geriliyorum çünkü uykuya direniyor sebebi de en arkadaki en zor çıkan ve görülmesi de zor olan dişlerinin patlamak üzere olması. Ve ben 2 ay sorunumuz ne diye anlamaya çalıştım yeni bi kaç haftadır sorunun farkındayım diyelim. Bilmezken daha zor. Çözümü bilmiyorsun çünkü. Ama ben uyusun diye sert ifade tskınıp bi miktar kızıyorum yoksa beni ciddiye almıyor sonra 1 dk geçmeden gözgöze geliyoruz bütün düşlerini açarak, gözleri parlayarak sırıtıyo bana birden eriyiveriyorum. Tabi sonra başa dönüyoruz 😅 kızıyor bağırıp tepkiveriyor ama ben ciddiye alamıyorum çünkü çok tatlı geliyor bana. Önce gelip mesela bacağıma ya da başıma hafifçe vurup sonra ıhhh diye yalandan inleyerek vurduğu yeri ovuşturuyor evet çok yanlış vurması biliyorum ama bana öyle güzel sevgi gösteriyor ki bazen vurmasını uyarmayı unutuyorum. Benim gibi sabırsız fevri bi insanın sahip olabileceği en güzle çocuğa sahibim. Cidden bütün şansımı oğlumda kullanmışım. Uyuyor şu an sevgim kabardı yine uyanınca kalcak mı görcez 😂 annelik böyle zıtlıkların bir arada olduğu, en tutkulu aşkların bile yanından geçemeyeceği bi duygu. Ama. Aması var tabiki. Aşırı masraflı, aşırı özveri gerektiren, bi noktaya kadar tüm hayatını adamın gereken bi sorumluluk. Nasıl okumayı öğretirken yıpranfım diyorsunuz da emzirmeyi öğrenmesi, ek gıdaya alıştırması, tuvalete alıştırması, okula alıştırması, giyinmeye alıştırması ne biliyim sayamadığım her basamak için aynı derece şeyler yaşanıyor. Bugün kkedi'nin bebeği daha annesini yeni görmeye başlıyor 20 yıl sonra askere gidecek. Çok çılgınca değil mi? Her yiğidin harcı değil ama aynı zamanda her anne olmuş kadının da vermesi gereken bi özveri var. Sorumluluğun getirisi. Ve bu tek başına kadının işi değil yanınıza seçeceğiniz babada aynı sorumluluğu alabilmeli. Aynı özveriyi gösterebilmeli. Zaten istedim oldu diye çocuk yapılmaz. Yapılır çünkü baba adayına güvenirsiniz. Doğrusu bu. Önünüzde bunları düşünebilecek booolca vaktiniz olacak. Siz ilk adım olarak doğru eş, doğru baba seçtiğinizden emin olun.

Bi çocuk konusu açılsa da konuşsam diye bekliyomuşum galiba pardoon 😂
 
2 cocuklu 2 cocugu da alerjik olup onlar icin diyet yapmis ve hala yapmakta olan yorgun bitkin bir anne olarak ben bile çok güzel diyebiliyorum.Evet yorucu evet cok sinirlendigin anlar oluyor yemek yiyebilmek dus alabilmek bile lüks oluyor.Evlenince eşinle birlikte bakacaksanız cok yorulmazsın ama esin sadece isin biyolojik kısmında olursa delirirsin bile.Benim eşim yardimci oluyor eğer yardim etmiyor olsaydı altından kalkamazdım yemek yiyebilmek ya da yapabilmek icin aksam olmasini bekliyorum esim gelince tutuyor ya da eskaza uyursa gün icinde o zaman yapabiliyorum.Ama mükemmeliyetci biriysen eşinle catısabilirsin erkekler bizim kadar özenli bakamayabiliyorlar benim esim bazen bezini degistirirken pisik kremi sürmeyi unutuyor mesela ya da kusuyor lekeleniyor olsun dursun bir sey olmaz diyip degistirmiyor ben de cocugu asla öyle tutamam o konuda bazen tartisiyoruz cocugu sarip sarmalamak istiyor ellerine corap gecirelim kollarini saralim diyor ben kesinlikle istemiyorum ne var ki sarsak diyor ya da su saatte gaz damlasi var unutma diyorum ben hatirlatmasam o coktan unutmus oluyor vs vs.Cocugun karakteri de önemli kimi cocuk annesinden baskasinda durmuyor neyse ki benim cocuklarim öyle degil 4 yasinda olan krese gidiyor 3 aylik olacak bir kac güne ikinci o da simdilik aramiyor beni esim bakarken islerimi yapiyorum dinleniyorum iki cocukla yalniz olsam cok zorlanirdim ilk cocugum ufakken esim pazar isinde calisirdi sabah 6 da gidip aksam 11 12 de gelirdi kabus gibiydi o günler hic dinlenemezdim
 
Evet kesinlikle annelik ve yeğen bakmak aynı değil bunun farkındayım. Boşanmış abimin kızıyla 4 yıldan fazladır beraberiz aynı odadayiz. Kıyafeti, banyosu,okulu , ödevleri, uykusu, özel ihtiyaçları, öğretmen ve velilerle iletişim vb hep ben ilgileniyorum. İlkokul 1. Sınıfa başladığında ona okuma yazma öğretirken kendimi yırttım psikolojik olarak zorlandım. Bu yaşadıklarım anneliğin 4te 1iydi sadece farkındayım. Gerçekten çok sabır,emek , özen istiyor.
Siz hala değil anne olmuşsunuz zaten. Vallahi cengaver gibi bir anne olursunuz yenge hiç korkutmasın sizi onu da anlıyorum çok zor ben hiç anaç biri değildim çocuğum var desteksiz yapamıyorum ama bu karakter meselesi benimle aynı ay doğum yapan arkadaşım çok mutlu çocuğuyla ben kafaları yiyorum ama o hep oh iyi ki yaptım der 2.yi yaptı bi de hamile şimdi 😁
 
Yengem (kardeşimin eşi) 2 yıllık evliler ve benden 4 yaş küçük. 6 aylık bebişi var. Yeğenimle ilgileniyorum yardım ediyorum. Bir yandan boşanmış olan abimin 8 yaşındaki kızıyla ilgileniyorum birlikte vakit geçiriyoruz. Yengem (ona öyle demiyorum da burda şuan öyle yazıyorum o bana abla der ,abla kardeş gibiyiz) Arada bir bana abla sen evlenirsen çocuk düşünüyor musun, benim bebeği de görüyorsun ne düşünüyorsun bu konuda diyor. Çocuk yapma bence, ben senin arkandayım çocuk yapmazsan hak veririm falan diyor. Ben de gülüp geçiyorum çocuk bakmak sabır işi ama eminimki annelik güzeldir. Şuan çocuk düşünmüyorum ama ileriye yönelik kararım değişebilir diyorum. O da diyor kızımı çok seviyorum ama uykusuz kalıyorum yoruluyorum. Doğuma hastaneye onunla gitmiştim o yüzden travmam oldu korkuyorum doğumdan. 28 yaşında bekarım , evlilik düşünüyorum. Çocuk konusunda siz ne düşünüyorsunuz? Evli ve anne olanlar ?
Ay ne saçma be kendi doğurmuş görümcesine çocuk yapma ben arkandayım diyor 😂
Doğum kolay bir şey değil güzellemesini yapamam ama annelik hormonların ağır basınca zaten doğum felan görmüyor gözün doğurmak istiyorsun
 
Annelik kolay değil sabır işi fakat bidaha dünyaya gelsem yine oğlumun annesi olmak isterdim onunla beraber birçok şeyi yeniden öğrendim. Yoruldum,yıprandım,ağladım ama bir gülümsemesi herşeye bedel.

Annem aklı olan anne olmaz derdi. Yaşım küçükken anlam veremiyordum ama anne olduktan sonra ne demek istediğini anladım :)
 
Annelik kolay değil sabır işi fakat bidaha dünyaya gelsem yine oğlumun annesi olmak isterdim onunla beraber birçok şeyi yeniden öğrendim. Yoruldum,yıprandım,ağladım ama bir gülümsemesi herşeye bedel.

Annem aklı olan anne olmaz derdi. Yaşım küçükken anlam veremiyordum ama anne olduktan sonra ne demek istediğini anladım :)
Yani iyi kötü tüm yanlarıyla iyice düşünmek lazım.
 
X