Şeker hastalığı bebeğe engelmi ki kusura bakmayın bilmediğim için soruyorum, benim kuzenimin eşi doğuştan tip 1 diyabet hastası günde 4-5 kez iğne oluyor ama şuan 5 aylık bir bebekleri var.Esimin hayatı ve kendi hayatımdan çok güzel bir örnek vericem sana, esim benden önce bir kızı seviyormuş, ailesiyle tanistırmak icin eve getirmiş, neyse kız acık acık ben seker hastasıyım demiş kız gittikten sonra kayınvalidem, bu kız seker hastası bunun cocugu olmaz tek erkek evladımızsın, bir bir seker hastsliginin zararlarini anlatmis, neyse esimde kızı cok seviyormuş ama ailem böyle böyle diyor demis kızda ayrılmış, suan biz evliyiz bende de şeker cıktı bu olayı bıldıgım için esime söylemiyorum kaynanam şom azını acımasın diye ve benimde kac yıldır cocugumuz olmuyor. Demem o ki annen günahınıza gırmesin sende gazına gelme mutluluğuna bak. Hakkında hayırlısı olsun
Resmen ibretlik bir olay.. Tabi anlayana. Allah hayırlıysa evlat nasip eder inşallahEsimin hayatı ve kendi hayatımdan çok güzel bir örnek vericem sana, esim benden önce bir kızı seviyormuş, ailesiyle tanistırmak icin eve getirmiş, neyse kız acık acık ben seker hastasıyım demiş kız gittikten sonra kayınvalidem, bu kız seker hastası bunun cocugu olmaz tek erkek evladımızsın, bir bir seker hastsliginin zararlarini anlatmis, neyse esimde kızı cok seviyormuş ama ailem böyle böyle diyor demis kızda ayrılmış, suan biz evliyiz bende de şeker cıktı bu olayı bıldıgım için esime söylemiyorum kaynanam şom azını acımasın diye ve benimde kac yıldır cocugumuz olmuyor. Demem o ki annen günahınıza gırmesin sende gazına gelme mutluluğuna bak. Hakkında hayırlısı olsun
bu büyükler insana doğru yolu göstereceğine yoldan saptiriyorlar...ya kimin ne olacağı belli mi ?2 gün sonra belki sen bi hastalığa yakalanacaksin ve o seni o yüzden istemeyecek.....ne kadar onur kırıcı yaralayıcı düşüncesi bile kötü..ben evlenmeden önce eşimin yumurtalığın da bi sorun vardı doktora çıktı ilerlerse çocuk olmayabilir demişlerdi...suanlik bir sorun yok denmişti...evet biraz affalladim ama onu o kadar çok seviyordum ki kadere emanet ettim bizi ve ondan vazgeçmeyi düşünmedim...tabi ki şuan sorun yok çocuğumuz var..demem o ki bu bir sınav ve sen sınava girmeden milletin demesiyle kaçıyorsun ...aklın bu kadar bulaniksa hic girme derin sulara ona da kendine de yazık edersinkafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Adam ahh etse tutar ciddenSen şeker hastası olsaydın ve erkek arkadaşın seninle ayrılmayı isteseydi nasıl hissederdin?
Hayret bir şey. Anne babanız yaşlanıp hasta olunca siz de onları istemeyin o zaman. İnsanlar kendilerine bir şey olmayacak sanıyor sanırımkafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Desteğiniz için teşekkür ederim şu anda evlilik düşünmüyorum zaten 2 3 yıl sonra ancak. Dediğiniz gibi yapmaya karar verdim biraz bekleyip olacaklara bakacağımBuraya herkes gerçek hayatta kimseye anlatamadığı duygularını hislerini açmak için geliyor. Bu topa tutanlara bir anlam veremiyorum.
Kızımız henüz 21 yaşında. Evliliğin salt aşk ile yürümeyeceginin farkında olması bence bir arttı. Kafasına takılmış fikir almak için gelmiş konu açmış. Yani 2 yıl sonra gelse eşim hasta şöyle şöyle sorunları var dese 'e başında biliyordun da niye evlendin?.' Demeyecek mi yine bazıları. Biraz empati kurun. Hastalıkla ilgili deneyimleri olan yazmışlar zaten. Bazen daha çok çabayı göze alırsın, bazen alamazsın. Bırakın da muhasebesini kendi yapsın.
Bana sorarsan konu sahibi, bu yasa evlilik için biraz erken. Biraz daha olgunlaş kendini ve karşındakini iyi tanı. Hastalıklar hepimiz için. Sen arkasında durursun ama bak bakalım kendi kendine değer veriyor hastalığının bilinciyle yaşıyor mu? Şekerinin çok yükselip bir anda düşmesi çok tehlikeli. Bunu kontrol altına alması lazım en başta. Çünku organlara büyük zararı olabiliyor. Kayinpedeimden biliyorum.
Sormaktan fikir almaktan çekinme. Bu hayat senin. Ailenin fikri elbette önemli ama sen önce kendini dinle ve acele etme.
İnsülin pompasını kastediyorsunuz sanırım. Gerçekten hayatı kolaylaştırıyor şeker hastaları içinKuzanim 5 yaşından bu yana şeker hastası. Depo diye bir alet var (tam adı bumu halk arasındaki adımı bilmiyorum) onu taktırdı 5-6 yıl önce ve şu anda daha düzenli herşey. İnsülin ihtiyacını düzenleyen bir alet. Ayrıca evlenseydiniz ve sonra bu hastalık çıksaydı boşanacakmıydınız? Allah'tan gelen birşey için bu kadar dert etmek bana garip geldi. Tek bir önerim var kendiniz için değil ama erkek arkadaşınızın mutluluğu için bitirin bu işi!
olabilir, dediğim gibi adını bilmiyorum, kuzenim depo dediği için bende de depo olarak kaldı :)İnsülin pompasını kastediyorsunuz sanırım. Gerçekten hayatı kolaylaştırıyor şeker hastaları için
AminÇok gaddarsınız, çokça empatiden yoksunsunuz. Allah sizin gibileri çevremizden uzak etsin...
Evet, bu sorunların olması için şeker hastalığına gerek yok. Buradaki konuların sebebinin yüzde kaçı hastalıktan ki!? Çook az bir kısmı öyle. O yüzden asıl önemli olan karakter, hastalık değil. Belki hastalık tedavi edilir ama karakterin tedavisi olmuyor.Erkekler şeker hastası olmadanda cinsel problem yasayıp sinirli olabiliyor
Ki seker hastalarıda her dk asabileşip sakinlemiyor
Kac tane akrabam var cocukluklarından beri seker hastası hepsinin cocukları var gayet belki kısırlıga etkisi vardır ama saglam diye aldıgının kısır olmayacagını nerden bilebilirsin veya sende bi problem cıkmayacagını
Rabbim o adamı sen ve ailenden korusun ne diyim yazık günah