- 17 Aralık 2018
- 849
- 5.215
- 40
-
- Konu Sahibi Diyabetsevgili123
- #81
Canım benimBen onu bile bile üzemem ki sadece umutsuzluk yaşıyorum yanlış anlaşıldım sanırım ben onu üzmeye kıyamam. bakın 2 ay içerisinde bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alacaksınız inşallah şu an bir mucize var kanınızda bir umut var. Ben de bir umut istiyorum sadece her şeyin o kadar da kötü olmayacağına inanmak istiyorum. Allah analı babalı büyütsün
Sen ne umudundan bahsediyorsun akşama çıkmaya garantimiz var mı belki sizden kaynaklı çocuk olmaz verecek olan sadece rabbimdir.Ben onu bile bile üzemem ki sadece umutsuzluk yaşıyorum yanlış anlaşıldım sanırım ben onu üzmeye kıyamam. bakın 2 ay içerisinde bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alacaksınız inşallah şu an bir mucize var kanınızda bir umut var. Ben de bir umut istiyorum sadece her şeyin o kadar da kötü olmayacağına inanmak istiyorum. Allah analı babalı büyütsün
Kpim 20 yıllık şeker hastası insülin desteği almadan hayat ona zor olurdu eminim ama 20 yıldır ağzına bı gram şeker goturmemems diyet yapıyor sağlıklı besleniyor ilaçlarını düzenli alıyor cinsel hayatı etkilediğini bilmiyordum ben bütün abileride erken vefat etmiş şekerden ama kp sağlıklı 62 yaşında valla hepimizden dinç ben tedavisi aksatmazsa sağlıklı beslenmede sıkıntı olacağını sanmıyorum. Ama bu yüzdende insan sevdiğini bırakır mı bilemedm. İyi düşünün hastalık bu ne zaman nerede insanın karşına çıkacağı belli olmazkafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
15 yıldır doğuştan serçe parmağın yarısı kadar rahmim olduğunu söyemişlerdi asla çocuk sahibi olamazsın dediler eşimle evlenmeye karar verdiğimde eşime ve ailesine söyledim eşim hayat mucizelerle dolu hem ben seninle çocuk için evlenmiyorum dedi ama ablası sen hastalıklısın kısırsın bırak kardeşimin peşini dedi bırakmadım o gün çok ağladım güzel Allahım bana bir mucize yaşat herkese ibret olsun dedim.Sen ne umudundan bahsediyorsun akşama çıkmaya garantimiz var mı belki sizden kaynaklı çocuk olmaz verecek olan sadece rabbimdir.
Kuzanim 5 yaşından bu yana şeker hastası. Depo diye bir alet var (tam adı bumu halk arasındaki adımı bilmiyorum) onu taktırdı 5-6 yıl önce ve şu anda daha düzenli herşey. İnsülin ihtiyacını düzenleyen bir alet. Ayrıca evlenseydiniz ve sonra bu hastalık çıksaydı boşanacakmıydınız? Allah'tan gelen birşey için bu kadar dert etmek bana garip geldi. Tek bir önerim var kendiniz için değil ama erkek arkadaşınızın mutluluğu için bitirin bu işi!kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Tabi ki her şey Karı koca değil de iki iyi arkadaş gibi geçer yıllar. Ama nasıl söylesem ... ben karı koca hayatı istiyorum. Ve onun şimdiden bazı sorunları var bu da beni düşündürüyor
Çok sevindim inşallah güzel haberler alırsınız :) kuzenim oldu perde ameliyatı şimdi 2.ye hamile:) Allah size de nasip etsin15 yıldır doğuştan serçe parmağın yarısı kadar rahmim olduğunu söyemişlerdi asla çocuk sahibi olamazsın dediler eşimle evlenmeye karar verdiğimde eşime ve ailesine söyledim eşim hayat mucizelerle dolu hem ben seninle çocuk için evlenmiyorum dedi ama ablası sen hastalıklısın kısırsın bırak kardeşimin peşini dedi bırakmadım o gün çok ağladım güzel Allahım bana bir mucize yaşat herkese ibret olsun dedim.
Geçen ay öğrendim ki 2 tane rahmim varmış arada perde olup olmadığına bakacaklar varsa alacaklar perdeyi sonrasında doğal yolla hamile kalabilir mişim yani kimin ne olacağı belli olmuyor hayat sürprizlerle dolu.
Bugün sagliklisin. Yarın sende hasta olabilirsin. Kimse 5 yıl 10 yıl sonrasının garantisini veremez. Belki yaszmayacagiz bile okadar. Karşınızdakini hastalıklı biri olarak görmeye başladıysanız, ve bu kadar düşünmeye koyulduysaniz bu is olmaz zaten. Umarım sağlığınız daim olur. Lütfen tasiyamayacaginiz yükün altına girmeyin. Şimdiden kafanız karışmış.kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Amin inşallah cümlemizede bizede hayırlı ve sağlıklısını nasip etsin.Çok sevindim inşallah güzel haberler alırsınız :) kuzenim oldu perde ameliyatı şimdi 2.ye hamile:) Allah size de nasip etsin
kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.