- 23 Aralık 2014
- 1.104
- 1.908
-
- Konu Sahibi Diyabetsevgili123
- #141
Evet genetik ama şöyle de bir durum var,yanlış anlamayın.Benim anneannem ve babannem de şeker hastası,annem ve babamda şeker yok.Doktora insilün direnci için gittiğimde yüksek olduğu için ve genetik olduğundan şekere döndürme ihtimali çok yüksek dedi.Şu an bütün beslenme düzenimi değiştirdim ve kilo vermeye başladım.Demek istediğim ilk kuşakta çıkmazsa da ikinci kuşakta da çıkabiliyor.Yani çocuğunda olmaz torunun da olur.Ama bu kadar da düşünerek de vazgeçme düşüncesi ne bileyim acayip.Tüm anne tarafım şeker hastası ben değilim. Beslenme ile çok ilgisi var. Beslenmesine dikkat eder mi? İlaçlarını düzgün alır mı? Yarın bebek tedavisi olması gerekirse buna tavrı ne olur? Otur bunları açıkça konuş. Elbette düşüneceksin çünkü bu hastalık genetik bir hastalık yarın belki çocuğunuzda olacak. Ona göre kararını verirsin.
Öncelikle şuanda sizinde çocuğunuz olup olmayacağı belli değil yani sizden kaynaklı sorunda var olabilir. Şeker hastaları çocuk sahibi olamaz diye bişey yok yıllardır bunun tedavisini oluyorsa sorun yok tedavisini olsun siz de sağlıklı beslenme konusunda destek olursanız sorun olmaz ayrıca ilerleyen yaşlarda sizin şeker hastası olmama garantiniz mi var ya da farklı hastalıklar . Evlilik koşulsuz olur . Biz eşimle evlenmeden önce konuşurken bana demişti ki çocuğumuz olmasa bile ben senden vazgeçmem çünkü seni seviyorum başka yollara basvururuz tedavi oluruz olmadı evlatlık alırız .hem herkesin hayırlı evladı olmuyor çocuk düşündüğün kadar önemli değil demişti . Şükür şuan hamileyim eşim harika bi insan eklem sorunları yaşıyo yüksek stresli bir işi var stresi çoğu zaman sağlığını aşırı olumsuz etkiliyo buna rağmen ne sinirini bana yansıtır ne hastalığını .kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
kaynım ve kayınvalıdem seker hastası
cok ani ofke patlamaları oluyor sekerı olan ınsanlar bılırler gozlerı dönüyor sık sık
kaynım sekerden kurtulmak ıcın amelıyat oldu turkıyede 2-3 uzman yapıyor bunu her sehırde her hastanede olan bırsey degıl
ınsulın ıgneden kurtulmak ıcın oldu amelıyata da uygun bır adaydı
sımdı ılac bıle kullanmıyor ama sık sık kontrollerı var sureklı takıpde
bır oglu var bu arada
yalnız cok ozur dıleyerek soyluyorum
seker hastalarının ereksıyon sorunu oluyor cocuk olmasında sorun ama karı koca ılıskısının sıkıntılı gectıgı dogru
Rica ederim, amin. Benim ailemde herkes seker hastasi nerdeyse, hepimiz de uredik cok sukur
Şeker hastalarının %60 ının çocuğu olmuyor muymuş???Tabi ki düşündüm hiç bilmediğin bir şey çocuk sahibi olmana engel olur. Her şey gelebilir insanın başına. Evlenip çocuğunuz olmadı diyelim kader dersin ama olmama ihtimalinin %60 olduğunj bilerek evlenirsen ve çocuğun olmazsa kader diyebilir misin? Hayır bilerek seçmiş olacaksın yine de acıtmayacak mı canını? İlişkinizi bozmayacak mı? Belki doğrudan belki de pasif agresif tavırlara gireceksin çocuk olmamasının bedelini bizzat yaşayınca ... onu dedim ben yoksa tabi ki her şey Allah'tan hastalık da sağlık da ölüm de doğum da
evet çok duydum ereksiyon sorununu neyse ki kaynınız atlatmış buna şükür
Çok iyisiniz yazdıklarınız çok bilinçli ve aklı başında içimden geldi SöylemekBüyük dayım şeker hastası.
Beslenmesine çok dikkat ediyor ve
gayet sağlıklı.
İki oğlu var,birinden torunu bile var.
Öyle ani öfke parlaması da yok tam tersine sakin ve ılımlı biridir dayıcım.
Yengemle de yıllardır çok güzel geçiniyorlar.
Uzun lafın kısası,her şeker hastası aynı şeyleri yaşayacak diye bir şey sözkonusu değil.
45 yaşındayım,bu zamana kadar böyle sağlık sorunları nedeniyle evladının gönül ilişkisini bozan üç aileye Allah'ın benzer dertler verdiğini bizzat görüp,yaşadım.
Alma mazlumun ahını,
çıkar aheste aheste demiş büyüklerimiz.
Ayrıca tıp her geçen gün ilerliyor,
yeni ilaçlar ve tedavi yolları bulunuyor.
Yine de içinize sinmiyorsa genç adamı oyalamayın,yoluna baksın.
Bu akşam iftar sofrasında hiç tanımadığım
bu genç adam için dua edeceğim.
Allah şifasını versin inşallah.
Sadece basini okudum yorum yapmak icin gerisini okumaya gerek gormedim.bundan bir kac yil sonra sizin seker hastasi olmayacaginiz ne malum ya da seker hastasi olmadigini bildiginiz biriyle evlenip onum seker hastasi olmayacagini nasil bilebilirsiniz ereksiyon sorunu demissiniz burda o kadar cok okuyoruzki saglikli erkeklerin bile esine yanasmadigi durumlari...siz sevginizi bi gozden geçirin bence gercekten sevseniz hastaliga takilmazdiniz malum evlenirken hastalikta saglikta diye soz veriliyor..kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Ben de size sevgiler,selamlar.Çok iyisiniz yazdıklarınız çok bilinçli ve aklı başında içimden geldi Söylemek