Şeker hastası erkek arkadaş

Benim ailemdeki herkes ve ben diyabet hastasıyım herkesin 2 şer tane çocuğu var ben hariç benimde diyabetten değil başka sebeplerden dolayı yok evet bazen sinir patlaması olabiliyor çok kısa sürüyor eşimde sağolsun bildiği için beni idare eder yani seven idare ediyor siz bence sevmemişsiniz erkek arkadaşınızı . Siz ve aileniz bu hastalığa cüzzamlı muamelesi yapmayın lütfen çok sinirlendim siz ilahi adalet sözünü bilir misiniz ?
Şunuda unutmayın en uzun yaşayan kişiler diyabet hastalarıdır çünkü sağlıklı beslendikleri içindir.
 
İnsan kaderi neyse onu yaşar.
Şeker hastası olup çocuğu olan da var olmayan da.

Siz hangisinden olacaksınız bunu ancak zaman gösterecek..

Sağlık konuları çoğunluğa göre karar verilecek bir durum değildir.

Bu hayatta ki imtihaniniz her ne ise onu öyle ya da böyle çekeceksiniz ama bu sevgili ile ama yeni gelecek ile..
 
Ben onu bile bile üzemem ki sadece umutsuzluk yaşıyorum yanlış anlaşıldım sanırım ben onu üzmeye kıyamam. bakın 2 ay içerisinde bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alacaksınız inşallah şu an bir mucize var kanınızda bir umut var. Ben de bir umut istiyorum sadece her şeyin o kadar da kötü olmayacağına inanmak istiyorum. Allah analı babalı büyütsün
Canım benim
bende eşimin çocuğu belkide hiç birzaman olmucağini bile bile evlendim
8 sene sonra 5.tedavimle hamile kaldım

Problem eşimdeydi ve doktorlar hiç ümitli konuşmuyordu ama ben hiç pes etmedim
Aksine eşimi ben umutlandirdim

Özel demedim devlet demedim hiç bi hastaneden çıkmadım sonundada çok şükür rabbim bu günleri gösterdi bize

Sende kendine güveniyorsan eğer bi yola gir yok ben yapamam diyorsan kendine başka bi yol çiz
Halkınızda hayırlısı olsun inşallah
 
ne engellere rağmen ne sevdalar var ki kopmuyor birbirlerinden. Bu hastalık Allahtan gelen bisey ne malum ailenizin veya sizin başınıza bigun gelmeyeceği? Daha şimdiden pes ettiyseniz adamı daha fazla yorup üzmeyin derim
 
Ben onu bile bile üzemem ki sadece umutsuzluk yaşıyorum yanlış anlaşıldım sanırım ben onu üzmeye kıyamam. bakın 2 ay içerisinde bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alacaksınız inşallah şu an bir mucize var kanınızda bir umut var. Ben de bir umut istiyorum sadece her şeyin o kadar da kötü olmayacağına inanmak istiyorum. Allah analı babalı büyütsün
Sen ne umudundan bahsediyorsun akşama çıkmaya garantimiz var mı belki sizden kaynaklı çocuk olmaz verecek olan sadece rabbimdir.
 
kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.

gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Kpim 20 yıllık şeker hastası insülin desteği almadan hayat ona zor olurdu eminim ama 20 yıldır ağzına bı gram şeker goturmemems diyet yapıyor sağlıklı besleniyor ilaçlarını düzenli alıyor cinsel hayatı etkilediğini bilmiyordum ben bütün abileride erken vefat etmiş şekerden ama kp sağlıklı 62 yaşında valla hepimizden dinç ben tedavisi aksatmazsa sağlıklı beslenmede sıkıntı olacağını sanmıyorum. Ama bu yüzdende insan sevdiğini bırakır mı bilemedm. İyi düşünün hastalık bu ne zaman nerede insanın karşına çıkacağı belli olmaz
 
Sen ne umudundan bahsediyorsun akşama çıkmaya garantimiz var mı belki sizden kaynaklı çocuk olmaz verecek olan sadece rabbimdir.
15 yıldır doğuştan serçe parmağın yarısı kadar rahmim olduğunu söyemişlerdi asla çocuk sahibi olamazsın dediler eşimle evlenmeye karar verdiğimde eşime ve ailesine söyledim eşim hayat mucizelerle dolu hem ben seninle çocuk için evlenmiyorum dedi ama ablası sen hastalıklısın kısırsın bırak kardeşimin peşini dedi bırakmadım o gün çok ağladım güzel Allahım bana bir mucize yaşat herkese ibret olsun dedim.
Geçen ay öğrendim ki 2 tane rahmim varmış arada perde olup olmadığına bakacaklar varsa alacaklar perdeyi sonrasında doğal yolla hamile kalabilir mişim yani kimin ne olacağı belli olmuyor hayat sürprizlerle dolu.
 
daha 21 yaşında ne evliliği ?


eşin diyetine dikkat ederse çok da sağlıklı bi ömrü olur ama evlat sahibi olursanız onun da şeker hastası olma olasılığı çok yüksek

bu hayatta kimin garantisi var ki?
 
Acımasızca ama gerçek. Aslında sizi topa tutasım var ama bi yandan da bakıyorum bir ömür sevdiğin insanla eş olmanın kimi güzel ve önemli taraflarından mahrum kalacaksın. Ben ne yapardım bilmiyorum denerdim gibi geliyor. Ama bu ne kadar akıllıca olur bilmiyorum. İyi düşün taşın. O insanın da ahını almazsın inşallah.
 
kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.

gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Kuzanim 5 yaşından bu yana şeker hastası. Depo diye bir alet var (tam adı bumu halk arasındaki adımı bilmiyorum) onu taktırdı 5-6 yıl önce ve şu anda daha düzenli herşey. İnsülin ihtiyacını düzenleyen bir alet. Ayrıca evlenseydiniz ve sonra bu hastalık çıksaydı boşanacakmıydınız? Allah'tan gelen birşey için bu kadar dert etmek bana garip geldi. Tek bir önerim var kendiniz için değil ama erkek arkadaşınızın mutluluğu için bitirin bu işi!
 
Tabi ki her şey Karı koca değil de iki iyi arkadaş gibi geçer yıllar. Ama nasıl söylesem ... ben karı koca hayatı istiyorum. Ve onun şimdiden bazı sorunları var bu da beni düşündürüyor

Hastalık Allah'tan, dünyada her insanın bir imtihanı var, hastalık ; hastaya da yakınına da imtihandır. Anladığım kadarıyla aklını kurcalayan en önemli detay cinsellik. Forumda ne konular okuduk, hiç bir sağlık sorunu olmayan, gencecik insanlar sevişemiyorlar, bu konunun özünde psikoloji önemli bir faktör. Hiç bir sebep olmayıp doktorların kapısını aşındıran milyonlarca insan var.
Evlilik büyük emek ve karşılıklı verilen bir emek, bence sen bu yola hiç çıkma. Çünkü şu an kafanda oluşan düşünceler her zaman baskın gelecek, yaşadığın her sorunu hastalığa bağlayacaksın. Belki sırf bu yüzden alıngan, agresif, sürekli tetikte bir adama dönüştüreceksin eşini. Keza ailenin ön yargıları zaten ortada. Yol yakınken dönmek ikiniz içinde en iyisi, şeker hastalığı düzgün bir yaşam biçimi ile kontrol altına alınabilecek bir hastalık ama beyindeki ön yargı mekanizmasını kontrol etmenin bir yolu yok, ikinizde mutsuz olursunuz. Hayat uzun ve zorlu bir yol, içinde kötü bir evlilik onarılmaz yaralar açıyor o yüzden ne kendini ne sevgilini yakma, konuyu ailenle paylaşmış olman zaten meselenin köküne ciddi bir hasar vermiş, çok fazla ileri götürme bence
 
bunun aynısının bir benzeri konu vardı

sevgilim şeker hastası ailem istemiyor diye

aileler ne çok biliyor herşeyi

adam zaten alışmıştır hastalık ile yaşamaya

düzenli olarak kendine bakarsa bir sıkıntı da yaşanmaz

bu arada bugün sağlıklı diye evleneceğiniz adamın akşama başına ne geleceğini bilemeyiz
 
15 yıldır doğuştan serçe parmağın yarısı kadar rahmim olduğunu söyemişlerdi asla çocuk sahibi olamazsın dediler eşimle evlenmeye karar verdiğimde eşime ve ailesine söyledim eşim hayat mucizelerle dolu hem ben seninle çocuk için evlenmiyorum dedi ama ablası sen hastalıklısın kısırsın bırak kardeşimin peşini dedi bırakmadım o gün çok ağladım güzel Allahım bana bir mucize yaşat herkese ibret olsun dedim.
Geçen ay öğrendim ki 2 tane rahmim varmış arada perde olup olmadığına bakacaklar varsa alacaklar perdeyi sonrasında doğal yolla hamile kalabilir mişim yani kimin ne olacağı belli olmuyor hayat sürprizlerle dolu.
Çok sevindim inşallah güzel haberler alırsınız :) kuzenim oldu perde ameliyatı şimdi 2.ye hamile:) Allah size de nasip etsin
 
kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.

gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
Bugün sagliklisin. Yarın sende hasta olabilirsin. Kimse 5 yıl 10 yıl sonrasının garantisini veremez. Belki yaszmayacagiz bile okadar. Karşınızdakini hastalıklı biri olarak görmeye başladıysanız, ve bu kadar düşünmeye koyulduysaniz bu is olmaz zaten. Umarım sağlığınız daim olur. Lütfen tasiyamayacaginiz yükün altına girmeyin. Şimdiden kafanız karışmış.
 
kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.

gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.


Sağlıklı birisiyle evlendiniz ve o okuduğunuz konuların çoğunda olduğu gibi sizi sevmedi, ailesi ile sorunlar yaşadınız o zaman ne olacak? Bu hayatta neyin garantisi var ki? Sokakta yürürken size bir arabanın çarpıp sakat bırakayacağının garantisi var mı?

Ailen aklını karıştırmış ama eğer sen gerçekten seviyorsan sevgine sahip çıkarsın.
 
Ailenin verdiği akla bak harika :skandal:
sen şeker hastası olsa idin ? onun annesi seni istemese idi nasıl olurdu ?
bende şeker hastasıyım, evliyim, deniyoruz deniyoruz çocugum olmuyor napayım öleyim mi?
2.evliliğim eşime hastalıgımdan dolayı olmuyor ise boşanabiliriz baba olmak snn hakkın dedim. Senin hastalıgın benim baba olmamdan daha mühim, hele 1 yıl daha bekleyeLimde gene olmazsa bi kontrole gideriz belkide sorun bendedir diyor.
aklınızı başınıza toplayın, ayrıca bir anda sinir patlamaları şeker hastalarına özgü bir durum değil ! herkes bir anda sinirlenip bir anda sakinleşebilir. Onemli olan kişinin kendini bilmesi, bu süreçte kalp kırmaması.
 
Cidden ailen cinsellikte sorun yasarsinizmi dedi? Yani elbette aileler ile hersey konusulur ama bunu absürd buldum. Ve seker hastaligi eskisi gibi degil. Ilaclar daha gelismis, daha faydali. Ve etrafimdaki seker hatalarini cocugu oldu. Yani hic seker hastaligin, dogurganlik üzerine bir etkisi oldugunuda duymadim.
 
X