- 4 Şubat 2019
- 3.886
- 8.646
-
- Konu Sahibi Diyabetsevgili123
- #61
%60lık oranı sana kim verdi yuh. Kulaktan dolma bilgilerle adam terk edecekseniz bence edin de çocuğa yazık olmasınTabi ki düşündüm hiç bilmediğin bir şey çocuk sahibi olmana engel olur. Her şey gelebilir insanın başına. Evlenip çocuğunuz olmadı diyelim kader dersin ama olmama ihtimalinin %60 olduğunj bilerek evlenirsen ve çocuğun olmazsa kader diyebilir misin? Hayır bilerek seçmiş olacaksın yine de acıtmayacak mı canını? İlişkinizi bozmayacak mı? Belki doğrudan belki de pasif agresif tavırlara gireceksin çocuk olmamasının bedelini bizzat yaşayınca ... onu dedim ben yoksa tabi ki her şey Allah'tan hastalık da sağlık da ölüm de doğum da
kafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.
O zaman insülin dozlarının ya da ilacının tekrar ayarlanması lazım. İstanbuldaysanız NB diyabet hastanesini tavsiye ederim.Yapıyor aslında ama şekeri hep çok yüksek çıkıyorinince de çok iniyor
Benim eşimde şeker hastası ve ben onunla 6 ay önce bile isteye evlendim. ayrıca cinsel bir problemi de yok maşallahı varkafam çok karışık ilk defa bir foruma üye oluyorum sırf bu yüzden kimseye anlatamıyorum da. bizim hikayemize gelirsek
21 yaşındayım erkek arkadaşım ise 26 yaklaşık 10 yıldır şeker hastası.
biz 2 yıla yakındır sevgiliyiz hastalığı başından beri biliyordum hiç sorun etmedim öyle ya hastalık bu herkeste olabilir dedim. ama bu aralar işler ciddileşmeye başladı ailem şeker hastası olmasından dolayı istemiyor. olmaz bu iş dediklerinde tepki gösterdim önce insanlık bu mu dedim ama sonra dinleyince ... daha önce üstünde pek düşünmediğim şeylerdi ... cinsel hayatımın olmayacağından (şeker hastası erkekler ereksiyon sorunu yaşıyormuş) bahsettiler. genç kadınsın vs tarzında. daha sonra benim de çok iyi bildiğim şeker hastalarının ruh hallerinden bahsettiler ani öfke patlamaları vs. bu hastalığı ailecek biliyoruz bizim ailemizde de var ne yazık ki yani yavaş yavaş nasıl iç organlara zarar verdiğini. ruh halini nasıl etkilediğini iyi bilirim aslında ama o o kadar iyi biri ki ve onu çok seviyorum. ama annemle konuştuktan sonra hepsi gözümde büyümeye başladı. bu sitede evli bir kadının açtığı konuya denk geldim bir sürü kadın yazmış ve hep cinsel hayatlarının azlığından/hiçliğinden, çocuk sahibi olmanın zorluklarından, eşlerinin bu konularda tedaviye nasıl direndiklerinden bahsetmişler. forumları okuduktan sonra cinsel hayatın aslında ne kadar önemli olduğunu fark ettim çocuk yapma sorunu ve ruh hallerinden bahsetmiyorum bile.
gözümde canlandı bir anda 10 yıl 20 yıl sonrası... eve şu an mükemmel biri beni çok seviyor, resmen üzerime titriyor, ben de onu seviyorum. ama 20 yıl sonrası? hadi 5 yıl sonrası? evlendik ve cinsel problem yaşıyor diyelim bu erkek olarak onu sinirli, küskün, öfkeli biri yapmaz mı? diyelim ki çocuğumuz olmadı evet hastalığı bilerek evlendim ama ileride çocuğum olmuyor diye pişman olur muyum bile bile bu yola girdim diye? diyelim ki bir anda öfke patlaması yaşadı ve bağırıp çağırmaya başladı ne yaparım ne hissederim ... bunları düşündüm kapkaranlık bir dünya hayal ettim ve şu an o karanlıkta boğuluyorum.
seviyorum seviliyorum mutluyum ümitliyDİm
ne yapacağımı şaşırdım. hem derdimi dökmek için hem şeker hastası biriyle evli kadınların görüşlerini duymak için yazdım. bu karanlığın içinde bir aydınlık gösterin lütfen.