Canım bu yavır belirli ölçüde normal iki kızım var bende sakınırım amcasıda olsa dayısıda olsa fakat yengen abartmış ve malesef böyle davranış piskolojisinin arkasında yaşanmışlıklar oluyo (taciz) gibi uygun bulduğunda konuşabilirsin senin adına böyle bir tepkiye maruz kaldığın için üzüldüm ama dediğim gibi tacizi yaşayan kadınlar (çocukluğunda)fazla korumacı anne haline geliyoMerhabalar herkese,
Günlerdir aklıma takılan bir olayı artık anlatmalıydım.. Lütfen fikir verin bana..
Geçen hafta annemi ziyarete gittiğimde, abimler de bizi görmeye geldiler sağolsunlar bayadır görüşemediğimiz için. Abimin 3,5 yaşında da bir kızı var. İnsan hepsini ayrı ayrı özlüyor tabi..
Velhasıl; yemek yendi, çaylar içildi, oturuyoruz sohbet muhabbet. Ne güzel tüm ailem bir arada, seviniyorum. Babam bir odada, ablamın eşiyle muhabbette, annem ablamla mutfakta kendine meşgale bulmuş, eşimle abim ve eşi balkonda muhabbette, ben de yeğenimle salonda tabiri caizse oynaşıyorum. Özlemişim, mıncıklıyoruz birbirimizi, seviniyoruz oynuyoruz vs. Zaten hoşuna gidiyor oynanmak, ilgilenilmek.. Çocuk.. O sırada eşim balkon kapısından başını uzattı güldü "oh oh oynayın da bize de çay verin hanım hanııım" diye dalga geçti falan. Yeğenim de eşime o kadar düşkün ki size anlatamam. Onu görsün dünya duruyor. Xcim gel oyun oynayalım, Xcim onu yapalım, Xcim öyle, Xcim böyle. Adıyla hitap eder, ki bana da öyle, hala demiyor :) Onu gördü, ama balkona yollamıyorduk sigara içiyorlar diye, tutturdu "Xcim gel sen de burada otur beni oraya çıkarmıyorlar babam sigara içiyor orada". Eşim kıyamaz, "Tamam sultanım" dedi güldü hemen geldi sağolsun. Geldi koltuğa oturdu, hemen yanına kuruldu yeğenim. Başladı anlatmaya TV'deki çizgi filmi falan. "Bak bu kız bu çocuğun sınıf arkadaşı, adı şu" falan baya koyu muhabbetteler. O sırada abim de içeri geldi. Eşi de geldi ardından. Yeğenim TV'ye daldı vs derken eşimin kucağına doğru yattı, ayaklarını da bana doğru uzattı.
Ne olduysa ondan sonra oldu işte..
Yine bilmiş bilmiş bir şeyler anlatıyordu çizgi filmle ilgili, ben de "öyle miiiiii" dedim bacağını tuttum sıkar gibi. Hani sevmek için çocuğu hafif sıkıp sallarsınız ya. Sanırım anlamışsınızdır..
Ve yeğenim garip bir tepki verdi, bacağını çekti ani bir hareketle. "Ne oldu gıdıklandın mı?" dedim, ki biliyorum gıdıklanan bir çocuk değil. "Hayır, oralarıma dokunmamalısın" dedi. "Neden?" dedim. "Annem yasakladı" dedi. "Tamam B...cim" dedim kapadım konuyu.
Annesine döndüm. Hani açıklama bekler ya insan, ki tahmin ediyorum, çocuğuna mahrem yerlerini öğretmiş, herkesin dokunmaması gerektiğini, nerelerini mahrem olduğunu vs. Onları söylemesini falan bekledim ki içim rahatlasın, "Evet haklısın" diyeyim.
Bana dönüp, "Evet doğru söylüyor, kızımın bacağına öyle aklına esince dokunamazsın!" diye bağırdı.
"Efendim?" dedim. "Öyle bacağına, kalçasına, göğüslerine, bilmemneresine dokunamazsın benim çocuğumun" dedi tekrar. "Deminden beri balkondan sizi izliyorum, az önce oynarken her yerine dokundun kızımın, kendini de ellettin, gördüm" dedi.
İnanın hiç bir şey söyleyemedim. Hiç bir şey. Eşim, abim ve ben üçümüz de nutkumuz tutuldu kaldık.
Ve maalesef, daha bitmemişti..
"Ayrıca kocanın (eliyle eşimin kasık bölgesini işaret ederek) orasına yakın yatmasını da istemiyorum!" dedi.
Ki gerçekten yakın değildi, eşimin bacağında yatıyordu..
Sonra bir hışımla kalktı, yeğenimi kucağına aldı mutfağa ablamın yanına götürdü, sonra balkona çıktı sigara yaktı vs. Biz üçümüz abim, ben ve eşim biblo gibi kaldık salonda..
Ne kadar sonra bilmiyorum, abim kalktı, "Biz gidelim" gibi bir şey duydum sanırım, tam hatırlayamıyorum. Eşimle birbirimize bakakaldık. Eşim "Sakin ol" gibisinden bir hareket yaptı bana. Ki zaten kavga falan çıkarmam, o da biliyor, herkes biliyor. Yanlarına gidip konuşayım çözeyim dedim. Belki anneliktendir, yeğenim yeni okula başladı, belki onun tedirginliğidir vs diye alttan al dedim kendime. Tam balkona çıktım ki, balkonun köşesinde arkası dönüktü, karşısına abimi almış konuşuyordu.
Ve maalesef duydum konuştuklarının çoğunu.
"O kardeşine söyle, çocuğumu ellemesin, çok istiyorsa kendi yapsın bir tane millete elletsin, o pis herif(eşim) de uzak dursun benim kızımdan, dokunup durmasın, bir daha getirmem kardeşin falan dinlemem.." Duyduklarım bunlar.. sonra duramadım içeri girdim.. Ama tam girerken abimin bana o bakışı....
Ve benim eşimin 5 tane yeğeni var, 4'ü kız, kız çocuklarına nasıl yaklaşacağını bilir, benim yeğenimi de kendininkilerden ayırmaz. Özellikle böyle konularda çok hassastır.
Ve biz yine bir şey diyemedik..
Çünkü daha önce hele ki böyle bir konuda hiç muhatap olmamıştım onunla.
7 yıldır evliler, ben onu abimle tanıştığı ilk günden beri tanıyorum ve ilk günden beri mesafem ve duruşum hiç değişmedi. Bir tek gün görümcelik yapmadım, zaten evim barkım uzak, zihniyetim uzak, aklım uzak her şeyim uzak..
Bakın şunu anlıyorum. "Anne psikolojisi"
Benim çocuğum yok, tamam. Kız çocuğudur, hassas olunmalıdır, tamam. Dikkat edilmelidir, tamam. Öğretilmelidir, tamam. Belki çocuğum yok diye anlamıyorumdur, tamam. Ama bu kadar kötü muameleyi hak edecek bir şey yapmadım ben. Benim eşim onun çocuğunu üzecek, incitecek tek hareket yapmadı bugüne kadar!
Çocuğu olan, özellikle kız çocuğu olan kadınlara sormak istiyorum: Bu kadar hassasiyet normal mi? Sizin eşinizin kız kardeşine bu kadar tepki verdiğiniz oldu mu? Ya da benim çocuğum olsa ben de mi böyle tepki veririm? Şimdi mi anlamıyorum yani???
Ve ben bunları ne ablama ne anneme anlatabildim. Çünkü ikisi de zamanında kendisiyle fazla yüz göz olup hem taviz verip hem tartıştıkları için yine bir sürü olay çıkar, yine bir sürü huzursuzluk olur. Büyük ihtimalle bu abim ben ve eşim arasında kalacak ailemizde.
Ben, eşim ve abimin o balkondaki bakışı arasında kalacak..
Abimin o bakışını asla unutamam sanırım. O çaresiz, "arsızla uğraşamayan" bakışı.. 46 yaşında, gözleri dolan, kendinden 15 yaş küçük kız kardeşinden bakışıyla özür dilemek zorunda hisseden bakışı..
Gozardi edin cunku hakliyim
Verecek baska cevapta yok.
Bencede yeter
Bende onu diyorum iste sizcesi yok siz kendi kafanıza göre bir kalıp oluşturmussunuz öyle davranırsınız ama o çocuk gelişim kitaplarında eminim annesi babası istediği gibi mıncıklayabilir zorla öpebilir yazmıyor ya da halası asla dokunamaz.Bu işin sencesi/bencesi yok esasen,,madem anlamak size zor geliyor alın 3-5 çocuk gelişimi kitabı okuyun.
Bence çocuklara dokunmadan önce onları öpmeden önce izin istenmeli yakınlık derecesi ne olursa olsun.
Sonuçta onlar bitki değil Arzu ve istekleri var yapışmamak Lazım ve söz konusu anne aslında haklıyken haksız duruma düşürmüş kendisini keşke size vermiş ve vermekte olduğu eğitimden söz etseydi sizde ona göre davranırdınız
Tepkisi yanlış olmuş ama tekrar ediyorum çocuklar oyuncak değil,,anne-baba harici mıncıklanmalarını,sürekli öpülmelerini,gıdıklanmalarını uygun bulmuyorum.
Kotu bir sey oldugunu dusunmuyorum.
Ben bunu ilkez burda anlatiyorum
Bende yasadi, 3 yasimla ilgili tek hatirladigim anidir diyebilirim.
Son 4, yasinda 5, 8, 9 yaslarindada yasadim
Ayni kisi degil 4 kisi tarafindan bunu tamamen bastirdim
Suanda onlarla sık sık gorusuyoruz nemi yapiyorum hicbirsey
Disardan yorum yapanlar simdi diyecekler kiii
Bir kere yapildi iki kere neden anlatmadiniz, bilmiyorum. Daha dogrusu hatirlayamiyorum
Kendimi zorluyorum. Ama olmuyor
Heralde en basta cok kucuksun anlamiyorsun biraz daha buyuyunce aradaki tuafligi farkediyorsun
Ama soyleyemiyorsun
Hatta karsindaki insana bile har diyemiyorsun sadece ondan onlardan kaciyordum bunu hatirliyorum
Hayir diyemiyoruz cunku her öpene sarilana evet demek ogretiliyor
Bi yerden sonraya kadar aradaki farki cocuk bile zamanla anliyor
Oyletecavuzcu coskun filmleri gibi degil
Bunlar sizi cok seven hoplatan ziplatan kucagindan indirmeye kiyamayan cocuk asigi amcalar
Cevre bunu kabulenip normalestirmis
Cocuk nasil anormaligi farketsin ki
Benim da başımdan benzer bir olay geçmişti. Teyzemin kızı, onun eşi ve küçük kızı ile teyzemin kızının kız kardeşi ve diğer teyzemin kızı arabada uzun yola çıktık. Kızları yolculuk esnasında koltukta sıkıştığı için birinin kucağına oturmak istiyordu. Teyzesi ve diğer teyzemin kızından istedi nolur kucağınıza oturuyum diye onlar izin vermediler. Ben de çok iyilik severim ya kucağıma aldım kızı. Sonra önde babası arkasını döndü baktı duruma kaşlarını çatti ve karısına bağırdı. Karısı da kızıni azarladi. İn çabuk diye. Kız oturmak istediğini söyleyince annesi yine azarlayarak teyzenin kucağına otur dedi. O an kendimi o kadar kötü hissettim ki. Sanki kızlarını taciz ettim. O gün çok kötüydü yetmezmiş gibi bir de kizin teyzesi sabah olunca sen niye x'i kucağına aldın ki dedi ama böyle küçümser bakışlarla. Ben onlarla o yolculuğa çıktığıma da oraya gittiğime de çok pişman oldum. Hadi tamam yanlış davranmış olabilirim ama kendimi sapık gibi hissetmeme neden oldular. Hala daha unutamam bunu.
Yapıtığınızın neresi yanlış ya resmen insanı kendinden şüphe ettiriyorlar ne çirkin.Benim da başımdan benzer bir olay geçmişti. Teyzemin kızı, onun eşi ve küçük kızı ile teyzemin kızının kız kardeşi ve diğer teyzemin kızı arabada uzun yola çıktık. Kızları yolculuk esnasında koltukta sıkıştığı için birinin kucağına oturmak istiyordu. Teyzesi ve diğer teyzemin kızından istedi nolur kucağınıza oturuyum diye onlar izin vermediler. Ben de çok iyilik severim ya kucağıma aldım kızı. Sonra önde babası arkasını döndü baktı duruma kaşlarını çatti ve karısına bağırdı. Karısı da kızıni azarladi. İn çabuk diye. Kız oturmak istediğini söyleyince annesi yine azarlayarak teyzenin kucağına otur dedi. O an kendimi o kadar kötü hissettim ki. Sanki kızlarını taciz ettim. O gün çok kötüydü yetmezmiş gibi bir de kizin teyzesi sabah olunca sen niye x'i kucağına aldın ki dedi ama böyle küçümser bakışlarla. Ben onlarla o yolculuğa çıktığıma da oraya gittiğime de çok pişman oldum. Hadi tamam yanlış davranmış olabilirim ama kendimi sapık gibi hissetmeme neden oldular. Hala daha unutamam bunu.
Zaten o çocukla konuşmaya da çekindim hala çekinirim 4 yıl oldu. Gerçekten kendimden şüphelendim. O yolculuk zulüm gibi geçti bana. Yetmezmiş gibi bir de sabahında uyarı aldım.Kendinizi kötü hissetmeyin sizde bir kötülük yok.
İnsanlar şüphenin b.kunu çıkardı çok afedersiniz.
Bıraksaydın ne halleri varsa görsünler.
O zamanda ne düşüncesiz, soğuk şey insan bir önerir diyen çıkar.
Millette insanlık bırakmadılar be ayıptır!
Aynen kendimden şüphe ettim kendimi sapık sandım ve yanlışsa bile öyle davranılmasina kirilmiştim. Keşke daha düzgün davransalardi. Yani beni orda kale bile almadılar.Yapıtığınızın neresi yanlış ya resmen insanı kendinden şüphe ettiriyorlar ne çirkin.
Ya kesinlikle ben böyle davranışları daha yanlış ve sapıkça buluyorum.Bir insan da iyi bir gözlemle anlaşılır bence niyeti. Ayrıca hayret yani bu tavırdaki biri teyzesine nasıl güveniyor.Aynen kendimden şüphe ettim kendimi sapık sandım ve yanlışsa bile öyle davranılmasina kirilmiştim. Keşke daha düzgün davransalardi. Yani beni orda kale bile almadılar.
Benim da başımdan benzer bir olay geçmişti. Teyzemin kızı, onun eşi ve küçük kızı ile teyzemin kızının kız kardeşi ve diğer teyzemin kızı arabada uzun yola çıktık. Kızları yolculuk esnasında koltukta sıkıştığı için birinin kucağına oturmak istiyordu. Teyzesi ve diğer teyzemin kızından istedi nolur kucağınıza oturuyum diye onlar izin vermediler. Ben de çok iyilik severim ya kucağıma aldım kızı. Sonra önde babası arkasını döndü baktı duruma kaşlarını çatti ve karısına bağırdı. Karısı da kızıni azarladi. İn çabuk diye. Kız oturmak istediğini söyleyince annesi yine azarlayarak teyzenin kucağına otur dedi. O an kendimi o kadar kötü hissettim ki. Sanki kızlarını taciz ettim. O gün çok kötüydü yetmezmiş gibi bir de kizin teyzesi sabah olunca sen niye x'i kucağına aldın ki dedi ama böyle küçümser bakışlarla. Ben onlarla o yolculuğa çıktığıma da oraya gittiğime de çok pişman oldum. Hadi tamam yanlış davranmış olabilirim ama kendimi sapık gibi hissetmeme neden oldular. Hala daha unutamam bunu.
çocuklarını koruma konusunda psikopatlaşmış, oğlu bugün okula gitmeyeceğim diye ağlasa "lan!? taciz mi ediliyor yoksa" diye psikopata bağlayan, yolda bebeğinin kafasını okşayan adamı dövmekten beter eden, bununla yetinmeyip psikiyatriste gidip baya baya tedavi gören bir anne olarak yazıyorum; buradaki bir kaç üyenin ciddi derecede tedaviye ihtiyacı var..
çünkü kendi içlerinde çelişiyorlar.. bir tanesi konu sahibine "kocanıza nasıl güveniyorsunuz, siz kendinizi bilirsiniz kocanızdan emin olamazsınız" derken, obsesiflik derecesinde taciz saplantılı diğer üye "bir tek babasına güvenirim çocuğumu" yazıyor.. sanırım siz ülkedeki baba tacizinin oranını bilmiyorsunuz, bu derece takıntılı biri olarak çocukları babalarına nasıl bırakabiliyorsunuz? hatta ben de o çocukları size güvenmiyorum zira anne tacizi de level atlamış durumda ülkede.. sevgili kk kadınları, tedavi olun.. biri 5 yaşında, diğeri 1 yaşında 2 yeğenim var.. ısırırım da, mıncırırım da, gıdıklarım da.. daha iki gün önce bir avm de güvenlik görevlisi "ne tatlı maşallah" deyip yanına yaklaşınca "lütfen uzaklaşır mısınız" dedi 5 yaşında olan.. yani benim onu mıncırmam başkalarının da mıncırabileceği anlamına gelmemiş demek ki verilen eğitim sonucunda.. korumacılık ile saplantı arasındaki ince çizgi kaçmış çoğu üyede..
alıntılanmasın diye özellikle nick vermedim, ama tedavi olun.. aksi halde otobüste biri yer verdiğinde "ay bana sarkıyor" diyen bir nesil geliyor haberiniz olsun..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?