SANIRIM ONU ALDATTIM. LÜTFEN OKUYUP BİR FİKİR VERİN LÜTFENNN...!!!!

filmdelisi · 7 Ekim 2020

Her şeyiniz denk olsa bile çocuğun ailesi sıkıntı, keza sizin aileniz de öyle.
Ve sevgiliniz ailesine dur diyemeyecek, onların borçlarını ödüyor, bu evlenince de devam edecek vs.

Olmamalı, boşuna bunca sene uzatmışsınız.

Biaaaaa · 7 Ekim 2020

Erkek arkadaşının sana uygun olmaması konusunda ailene hak vermekle beraber, aileninde sana ikinci sınıf insan muamelesi yapmasına ses çıkarmanı tavsiye ederim. Aynı anne babadan doğan iki kardeşten erkek olana ev alıp, kız olana da hadi kocan sana ev alsın demek buz gibi evlat ayırmaktır.

Aijoo · 7 Ekim 2020

Denklik konusunda herkes yorum yapmis. Ama aldatmami derseniz bana gore aldatma. 1. Kisiden emin degilsiniz ki 2. Kisi olmuş gorusmussunuz. Bence evlilik fikrini erteleyin

Bortecineee · 7 Ekim 2020

mmeriss .!.:
Herkese merhaba. Yine ben ve yine bir bdv konusu

Bu sefer olayı hiç uzatmadan konuya giriş yapıcam. Uzun yıllardır süren(6 yıllık) bir ilişkim var. Ailem , özellikle babam en başından derin bir araştırmaya girdi (savcı polis arkadaşları sayesinde)ve onu bana hiç uygun görmedi. Ailesinin geçmişe dair baya bir borçları var araştırmalar sonucu bunları bulmuşlar ama ben biliyordum en başından fakat ama şuan yeni işler kurarak çabalıyorlar.

Erkek arkadaşım çok efendi seven sayan bir insan, gerçekten imrenilen, artık ilişkisini oturtmuş bir çiftiz. Tanımayan insanlar evli olduğumuzu sanıyorlar o olgunluk var ikimizde de. Fakat babama göre denk değiliz. Nedenleri ise;

‘’ Ben üniv okudum o okumadı, benim aldığım para onun maaşının 2 katıymış, mesleği pis bir iş üstü başı hep toz kir içinde çalışıyormuş, benim masa başı işim varmış vs bu şekilde kıyaslamalardan ötürü karakterini bir kenara itip bizi uygun görmüyor. Bana sürekli
''sen artık işini oturtmuşsun, arabanı almışsın o çocuk ve ailesi tabii ki seni bırakmaz. Onlar bu yaşa gelmişler hala daha ne bir ev ne bir araba alamamışlar bunca yıl ne için çalışmış bu adam, siz evlendiğinizde ne yapacaksınız? Aşk sevgi bir yere kadar, belki babasının borçları için bile senden para istenecek, bütün hayatın bir şeylere sahip olalım diye kredi ödemekle geçecek, ilerde çocuğun olsa çalışmayıp ona bakmak istersen çalışmaya mecbur kalacaksın, sizin ki sadece alışkanlık aç artık gözlerini'' diyor. (tabii anneme söylüyor bunları)
Zamanla ondan ayrılmadığım için bir dönem hayatı bana zehir etti babam. Elimden su dahi almıyordu, konuşmuyordu sürekli laf sokuyordu. Bu baskılar + birkaç tatsız olay karşısında ayrılmıştık. Ailem bunu duyunca sevindiler tabii ki ama biz sonradan tekrar barıştık bir şekilde ama barıştığımızı söylemedim ve bizi 3 yıldır ayrı biliyorlar.
Geçen gün herhalde babam hissetti bilmiyorum anneme ‘söyle ona eğer o çocukla görüşüyorsa kessin hemen, ne o çocuk ne o ailesi benim evime adım dahi atamazlar, bana sakın o çocuğun adını anarak karşıma gelmesin onu da silerim ‘ demiş. (Daha hiç karşılıklı görüşmediler bu arada sadece abim tanışmıştı)

Denklik konusunda artı olarak babamın gözünde şöyle bir farklılıkta var;
Babama göre bir erkek, evi olmadan evlenemez, evlenmemeli. Abim evlenmek istiyor. Yaşı geldi diye abime (bir kısmını babam karşılayarak) bir ev alındı. Düğününü vs babam karşılayacak ki henüz ortada bir gelin adayı bile yok. Fakat erkek arkadaşımın ailesi bu şekilde düşünmüyor. Bunu erkek arkadaşımın annesi de söyledi hatta bana, ki çoğu kez erkek arkadaşımdan da duyuyorum. Annesinin söylemine göre onlarda zamanında her şeyi kendileri yapmışlar, ailelerinden hiçbir destek olmamış ama zamanla her şey çalışılıp kazanılıp halloluyormuş. Her şeyi kendimiz yapıcaz, düğün istersek düğün nikah istersek nikah, ev istersek birlikte girilen bir krediyle alınmış bir ev vs. bende ister istemez düşünüyorum daha abimin adayı yokken ailemden herkes onun evliliği için şimdiden çaba sarfediyor, fakat kendi ilişkimde yıllardır ben varım ama ailesinin kılını kıpırdattığını görmedim. Erkek arkadaşım evleniyoruz artık ailelerle tanışalım deyince; tamam oğlum tanışırız her şeyi sırasıyla yaparız vs diyorlar ama hiçbir şekilde kimsede elini taşın altına koyma yok, göremiyorum.

Annesiyle yıllar önce tatsız geçen zamanlarımız olmuştu. Ben onun ailesine girdikçe annesi bana tuhaf davranıyordu, tartışmalar çıkıyordu çok soğumuştum. uzun zamandır erkek arkadaşımla da ortak bir karar alarak ben artık onun ailesiyle görüşmüyordum.
En azından ilerde bana karışmazlar, dillerini uzatabilecekleri bir şey olmaz (konuşmak isteyen her şekilde konuşur tabii ki ama olayı elimden geldiğince minimalize etmek açısından böyle düşünüyorum) en azından erkek arkadaşımda arada kalmaz diye düşünüp ‘her şeyi kendimiz yapma’ fikrini ben okeylemiştim.

Neyse artık yeterince ilişkimi özetlediğime göre

Şimdi sizlere asıl sorum kendimi bu ilişkinin içinde çıkmazda hissediyorum. Sevgilimle her şey çok güzel, ağzımdan çıkacak lafa bakıyor, ben deli divane seviyorum, yıllar geçmesine rağmen hala ilk gün ki gibi seviyorum özlüyorum vs. hatta ailesi 3 yıldır başka şehirde yaşıyor. Evlendikten sonra benim olduğum şehirde (yani onlarında daha önceden yaşadığı şehirde) evlenmeyi düşündüğümüzden kendi ayrı eve çıkıp bu şehre geldi, burda çalışmaya başladı. Elinden geleni yapıyor. beni bu kadar zora sokanda bu çabası İnanın başkası olsa bu kadar diretmem asla. Önceliğim ailem der silerim o kişiyi, ama diğer yanda beni seven sayan, aşık olduğum, bizim için elinden geleni yapan fedakar bir adam duruyor.

Asıl bomba ise;

Annemin uzaktan bir arkadaşı,bir çocuk için aracı olmuş. Anneme ‘’söyle bi tanışsınlar çocuk çok efendi çok saygılı, malimüşavir, işi var, ailesi saygın insanlar, annesi çocuğunun evini falan almış düzgün bir kız bulup evlendirmekmiş niyetleri ciddi, ee sizin de kızı biliyoruz bir tanışsınlar ’ deyince annem 3 gündür burnumdan getirdi hayatı. Erkek arkadaşımla birlikte olduğumuzu bildiği halde ‘’En azından bir konuşun’’ diyor. Aracı kadın fotoğrafımı, çocuğun hem ailesine hem de çocuğa göstermiş. Çocuk normalde hayır deyip kesip atıyormus annesinin gösterdiği resimleri. ama çok beğenmişler beni, hatta annesi kıza çok kanım ısındı inşallah olur da hemen düğünlerini yaparım kızı çok sevdim diyormuş aracıya ve numaramı istemiş ve annemde ver demiş . Çocuk bana yazdı dün gece. . Annem ise ‘’1 kere konuşun, buluşun vallahi daha ısrar etmem, ama yavrum farkında değilsin çok ezileceksin o ilişkide, alışkanlık gözünü kör etmiş evet çocuk çok iyi ama ailesi kötü , hem babanda istemiyor nasıl yapacaksın 1 kere konuş bu çocukla buluşun ısınmazsan bitirirsin gider’’ diyor. Dün çocuk aradı, çok kısa konuştuk. Ama ben o dün ki konuşmada kendimi çok çok çok kötü hissettim ya. Onu aldatıyormuş gibi, hatta aldattım bile denilebilir dimi O da dışarda saf saf hiçbir şeyden haberi yok kurban olduğumun. Bu suçluluk hissi beni bitirdi bütün gece.

Bu fikrimi, hissimi, görüşmek istemediğimi anneme söyleyince de ‘ hehe erkek arkadaşında bunca yıl zaten bir seninle konuşmuştur zaten, kendin safsın bu kadar saf görme karşındakini ‘ deyip duruyor.

Ben ne yapacağım kızlar ya Allah aşkına biri bana bir şey desin, bir tavsiye versin böyle tutsun beni kolumdan doğruya çeksin ben artık emin olduğum şeylerden de ailem sayesinde emin değilim. Çok bunaldım. Doğru olan hangisiyle bitirmek? sevdiğim adamla bitirirsem eğer ilerde mutsuz bir evliliğim olursa aklımın hep onda kalmasından korkuyorum, sevdiğimle evlenirsem de ailemin haklı çıkması beni korkutuyor ''ailem demişti aptallık ettim' demek istemiyorum.Beni bir arkadaşınız ne bileyim kızınız, bir dostunuz olarak görüp bir fikir verin lütfen. iş yerinde yazdım bir anlatım bozukluğu yada atlama durumu varsa kusura bakmayın lütfen.
Yorumlarınız benim için çok değerli. Şimdiden çok teşekkür ederim

edit: Ailemin söylediklerine gerçekten hak veriyorum, onları anlayabiliyorum. artık doğru yanlış ayırt edemiyorum ama yapmam gerekenin, doğru olanın ayrılmak olduğunu hissediyorum.
Ama diğer yanım hep bir mücadeleci. Dene diyor, sevdiğin için değer diyor, mutsuz olsan bile 'ben istedim ben çekerim dersin' diyor, hem mutsuzluğun garantisi mi var? herkes baştan mı varlıklı belki ilerde gerçekten ikimizin çabasıyla iyi yerlere geliriz diyor ve bunları söyleyen taraf daha ağır bastığı için beni bu ilişkide tutuyor. birçok kez ayrıldık, ayrılığıda denedim. ayrılıkların nedeni istisnasız aileme sevdiğimi diretmemdi, bu olay beni zaten mutsuzluğa itiyordu birde üstüne ilişkide de ufak bi sallantı olduğunda hemen bitiriyordum.
yeni insanlarla birlikte oldum ama aklımın bir köşesinden hiç çıkmadı o, her gelende onu aradım. sanki sonum oymuşta bu yol zorluymuş gibi hissediyorum. ama artık daraldığımı hissediyorum. ortada kalmış 2 yanımdan sıkışıyorum gibi . umarım anlatabiliyorumdur hislerimi

Öncelikle sana yaşadıklarına benzer hayatımın neredeyse 3-4 yılını çalan bir kısmını anlatayım. Seninkine çok benziyor. Üniversitede misafir öğrenci olarak bölümümüze gelen biriyle tanışmış ve konuşmaya başlamıştık. Gözüm kör olmuş gibiydi, çok seviyor, deliler gibi aşık hissediyordum kendimi, onun için ölüp bitecek bir haldeydim. Ailesi geliri çok da iyi olmayan, borçları sıkıntıları olan bir aileydi, memleketlerinde bir evleri vardı ama ailecek kendi aralarında bile sıkıntılılardı, kardeşler arasında huzursuzluk anlaşmazlıkları vardı, babasıyla annesinin geçmişte yaşadığı büyük problemleri vardı. Ben tüm bu problemlere karşı konuştuğum kişinin arkasında yanında oldum. Ailelere söyledik daha okuyorduk ama, ben mezun olduğumda atanıp iş bulabilirdim ama onun atanması iş bulması denklik belgesi almasına ve bir çok çetrefilli sıkıntılı işlere bağlıydı, biz tabi herşeyi çok kolay zannedip yaparız hallederiz her engeli aşarız diye düşünüyorduk.

Babam kesinlikle istemedi, çocuğu araştırdı, ailesinin sıkıntılı olduğunu öğrendi, beni okuldan almayı bile düşündü, abimi araya sokup konuştuğum şahsa benden uzak durmasını söylemişti bunun üstüne o manyak gidip abime sizin ailenize meydan okuyorum beni kimse ondan ayıramaz diye tehditler savurdu vs. üzüntüdendir kaybetme korkusundandır dedim. Aylarca babam benimle konuşmadı, yüzüme bile bakmadı, her şeyi çok kolay sandığımı, pişman olacağımı, geri dönersem bu yoldan her zaman arkamda olduğunu, okul bittikten sonra beni istediğim kişiyle evlendireceğini söyledi, ama sözünü dinlemezsem kafamı taşlara çok vuracağımı mutsuz olacağımı, bir gün babamın kapısına geri döneceğimi söylüyordu. Çok üzülmüştüm, vazgeçmeyeceğimi söylemiştim ve babamı da üzmüştüm. Neyse sonra babam bir daha bu konuda laf etmedi okul bitmeden bana evlilik için gelinmesin deyip konuyu kapattı.

Her şey zamanla normale dönmüştü ama aramızda problemler çıkıyordu, karşı taraf bana karşı aşırı baskıcı ve kıskanç olmaya başlamıştı ve psikolojik olarak çok büyük sorunları olduğunu farketmiştim. Ailemdeki akrabalarımı bile facebooktan siler engellerdi filan, arkadaşlarımla doğru düzgün vakit geçiremez olmuştum, bana karşı bir güvensizlik hakimdi, telefonlarımı ben yokken karıştırırdı vs ama kendisi aynı şeyi benim ona yapmamdan hoşlanmazdı. Sizinle sohbet ederken aniden durup boş boş bir yerlere bakıp kendi kendine konuşurdu , bazen olayları kendi kendine büyütür gider canını sıkan kişiyle kavga eder, küfür ederdi. Güya kimse onu ve ailesini çekemiyor vs.

Birde her tartışmada kendi kafasına göre ayrılıp geri dönerdi, tabi benim gözüm kör görmüyordum gerçek yüzünü, ağlıyordu sorunları olduğunu ona destek olmamı vs söylüyordu, her işini bana yaptırıyordu. Bi gün kendi okuluna geri döndü. Aramızda uzak bir mesafe girdi. 1-2 yıl uzaktan idare etmeye çalıştık ama çok zor geçti yani hayatımı o süreçte de zehir etti.

Uzaktan yürütmeye çalıştığımız dönemlerde ay ailenle konuş seni istemeye gelelim dediler, bu arada ailesiyle tanışmıştım bana karşı çok iyilerdi, neyse ben anneme söyledim , babamı ikna et dedim, o sene üniversiteden yeni mezun olmuştum. Artık işten başka engel kalmadı dedik. Annem tam babamı ikna etti derken, beni o gün arayıp biz istemeye gelemeyeceğiz, kardeşimin okul sıkıntıları çıktı, özel okula yazdıracağız yüklü miktarda para lazım vs bu sene gelemiyoruz Türkiye'ye erteleyelim dedi. (yurtdışında yaşıyorlar.) Bana geldiler, ne demek hem ikna et geleceğiz deyip sonra son anda bir aksilik çıktı gelemiyoruz demek ne demek, tartıştık, başta şaka diye düşündüm ama gerçekmiş, çok sinirlendim, bu süreçte bir kaç kere ayrıldık yine geri barıştık. Ama artık bu işin olmayacağını yürümediğini farketmiştim. Ona iş filanda aradım bu süreçte bir kaç kere işe girip çıkmıştı da. Ama olmuyordu, ben acı çekiyordum, kaldıramamaya başlamıştım. Zar zor yürütüyordum, sürekli beni erteliyordu, uzaktan yürütmeye uğraşıyorduk. Sürekli işe girip çıkıyor iş beğenmiyordu. Böyle de olmaz. Güvenim de sarsılmıştı.

Filmin koptuğu yere gelelim. Onca uğraştan sonra(denklik alma uğraşı, iş bulma uğraşı, tüm bunların koşturmacası ve aileler) bir bayram günü bana "Ben seni sevmiyorum, seninle mantık evliliği yapmak istiyorum, mantığıma uyuyorsun, hem güzelsin hem çalışkansın, her işe koşturuyorsun her şeyden anlıyorsun, bu yüzden seninle evlenmek istiyorum." dedi ve benim için orada bitti. Şok oldum ve her şeyi saydırdım, bu sözlerden sonra ona harcadığım emeklerime lanet ettim, pişman oldum. Allah a havale ettim. Gelip bende kalan hediyelerini vs almasını ve bende kalan okul vs önemli belgelerini almasını söyledim, beyefendi onları bile almaya gelmedi, sonra alırım acelesi ne dedi ve bende o an kamera karşısında senin için acelesi olmayabilir ama benim için çok acele dedim ve bende kalan tüm önemli belgelerini yırttım ve bitirdim.

Sonra hep düşündüm babam haklıymış, herkes haklıymış ben gerçek yüzünü göremedim dedim. Kendime çok kızdım. Allah'ım ne olur hakkımda hayırlı olmayan kişiyi benden uzaklaştır beni kurtar ve hakkımda hayırlı olan kişiyi en kısa zamanda karşıma çıkar, beni bu tarz kötü insanlardan koru diye dua ettim her gün. Hatta dualarımda eşim işi olan, memur olan birisi olsun diye dua ediyordum, çünkü senelerce bir gereksizin iş bulması için çabalamış ve yorulmuştum.

Aradan aylar sonra eşimle tanıştık, aslında çok çok uzaktan da akrabaydık ama hiç görüşmüşlüğümüz yoktu. Tanıştıktan 2 ay sonra nişanlanıp tanıştıktan 9 ay sonra da evlendik. İyiki o zaman bir hata yapıp o insanla evlenmemişim. Çok pişman olurdum ve kesin baba evime geri dönerdim. Şimdi hem kendi ailem arkamda, bana hep destekçiler ve mutlular hem de ben daha mutlu ve huzurluyum. Eşimle de sıkıntılarım oldu ama hiçbirini o zamanlar çektiğim acıyla bir tutamam o acıların, sıkıntıların yanında hiç kalır.

Eşimle tanıştıktan sonra ex bir kaç kere beni rahatsız etti, ailemden bir kaç kişiyi de bana ulaşmak için rahatsız etmiş. Ben artık beni rahatsız etmemesini benden uzak durmasını, onu artık sevmediğimi, evleneceğimi ve çok mutlu olduğumu söyledim.( daha eşimle yeni tanışmıştık). Bana inanmadı bu ex kişisi, hala onu sevdiğimi onun canını yakmak için böyle birşey söylediğimi filan söylüyor, bende dedim ister inan ister inanma benden uzak dur bir daha rahatsız ederken seni savcılığa şikayet edeceğim dedim. Ben böyle dedikten sonra kız kardeşime yazıyor " onsuz yaşayamam, o bensiz yapamaz, o beni seviyor beni kıskandırmak için öyle söylüyor, kesinlikle başkası yok bana yalan söylüyor, lütfen bana geri dönsün, ben iş bulamadığım için ona onu sevmediğimi söyledim ama ben onu çok seviyorum, ben onsuz o şehirde ne yaparım, lütfen kardeşinle konuş bana geri dönsün, yoksa onu kaçırırım." diye tehdit ediyor. Kardeşim de "Seni sevseydi eğer başkasıyla evlenmek istemezdi, kardeşimden uzak dur, kendine seni seven ve sevecek birini bul onunla mutlu ol, demekki birbiriniz hakkında hayırlı değilmişsiniz, seni sevmeyen biriyle mutlu olamazsın, kardeşim seni sevmiyor. Bir daha onu rahatsız etme. Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun. Bana da bir daha yazmayın." diyor ve konuyu kapatıyor. Sonra bir kaç kez daha rahatsız etmeye çalışmış heralde ama birşey yapamadı tabi. Bende ne olur ne olmaz diye anneme ve babama tehdit edildiğimi söyledim, haberleri olsun diye. Çok şükür bir sıkıntı olmadı.

Sonuç: Bence aileni dinle ve ayrıl. Ailesiyle de çok sıkıntı yaşarsınız çok problem yaratırlar emin ol. Aşk, sevgi gerçekten bir yere kadar. Aranızda statü problemi olacak, çocuğunuz olduğunda problem yaşayacaksınız vs. ailenizin istediği kişiyle bir tanışmadan önce bence ilişkinizi bitirin. Kendinizi toparlayın tamamen kestirip atın. Çok üzüleceksiniz ama gerçekten bu ilişki sizi kör etmiş, yolunuza bakın. Çok yıpranacaksınız.

Monny · 7 Ekim 2020

mmeriss .!.:
Herkese merhaba. Yine ben ve yine bir bdv konusu

Bu sefer olayı hiç uzatmadan konuya giriş yapıcam. Uzun yıllardır süren(6 yıllık) bir ilişkim var. Ailem , özellikle babam en başından derin bir araştırmaya girdi (savcı polis arkadaşları sayesinde)ve onu bana hiç uygun görmedi. Ailesinin geçmişe dair baya bir borçları var araştırmalar sonucu bunları bulmuşlar ama ben biliyordum en başından fakat ama şuan yeni işler kurarak çabalıyorlar.

Erkek arkadaşım çok efendi seven sayan bir insan, gerçekten imrenilen, artık ilişkisini oturtmuş bir çiftiz. Tanımayan insanlar evli olduğumuzu sanıyorlar o olgunluk var ikimizde de. Fakat babama göre denk değiliz. Nedenleri ise;

‘’ Ben üniv okudum o okumadı, benim aldığım para onun maaşının 2 katıymış, mesleği pis bir iş üstü başı hep toz kir içinde çalışıyormuş, benim masa başı işim varmış vs bu şekilde kıyaslamalardan ötürü karakterini bir kenara itip bizi uygun görmüyor. Bana sürekli
''sen artık işini oturtmuşsun, arabanı almışsın o çocuk ve ailesi tabii ki seni bırakmaz. Onlar bu yaşa gelmişler hala daha ne bir ev ne bir araba alamamışlar bunca yıl ne için çalışmış bu adam, siz evlendiğinizde ne yapacaksınız? Aşk sevgi bir yere kadar, belki babasının borçları için bile senden para istenecek, bütün hayatın bir şeylere sahip olalım diye kredi ödemekle geçecek, ilerde çocuğun olsa çalışmayıp ona bakmak istersen çalışmaya mecbur kalacaksın, sizin ki sadece alışkanlık aç artık gözlerini'' diyor. (tabii anneme söylüyor bunları)
Zamanla ondan ayrılmadığım için bir dönem hayatı bana zehir etti babam. Elimden su dahi almıyordu, konuşmuyordu sürekli laf sokuyordu. Bu baskılar + birkaç tatsız olay karşısında ayrılmıştık. Ailem bunu duyunca sevindiler tabii ki ama biz sonradan tekrar barıştık bir şekilde ama barıştığımızı söylemedim ve bizi 3 yıldır ayrı biliyorlar.
Geçen gün herhalde babam hissetti bilmiyorum anneme ‘söyle ona eğer o çocukla görüşüyorsa kessin hemen, ne o çocuk ne o ailesi benim evime adım dahi atamazlar, bana sakın o çocuğun adını anarak karşıma gelmesin onu da silerim ‘ demiş. (Daha hiç karşılıklı görüşmediler bu arada sadece abim tanışmıştı)

Denklik konusunda artı olarak babamın gözünde şöyle bir farklılıkta var;
Babama göre bir erkek, evi olmadan evlenemez, evlenmemeli. Abim evlenmek istiyor. Yaşı geldi diye abime (bir kısmını babam karşılayarak) bir ev alındı. Düğününü vs babam karşılayacak ki henüz ortada bir gelin adayı bile yok. Fakat erkek arkadaşımın ailesi bu şekilde düşünmüyor. Bunu erkek arkadaşımın annesi de söyledi hatta bana, ki çoğu kez erkek arkadaşımdan da duyuyorum. Annesinin söylemine göre onlarda zamanında her şeyi kendileri yapmışlar, ailelerinden hiçbir destek olmamış ama zamanla her şey çalışılıp kazanılıp halloluyormuş. Her şeyi kendimiz yapıcaz, düğün istersek düğün nikah istersek nikah, ev istersek birlikte girilen bir krediyle alınmış bir ev vs. bende ister istemez düşünüyorum daha abimin adayı yokken ailemden herkes onun evliliği için şimdiden çaba sarfediyor, fakat kendi ilişkimde yıllardır ben varım ama ailesinin kılını kıpırdattığını görmedim. Erkek arkadaşım evleniyoruz artık ailelerle tanışalım deyince; tamam oğlum tanışırız her şeyi sırasıyla yaparız vs diyorlar ama hiçbir şekilde kimsede elini taşın altına koyma yok, göremiyorum.

Annesiyle yıllar önce tatsız geçen zamanlarımız olmuştu. Ben onun ailesine girdikçe annesi bana tuhaf davranıyordu, tartışmalar çıkıyordu çok soğumuştum. uzun zamandır erkek arkadaşımla da ortak bir karar alarak ben artık onun ailesiyle görüşmüyordum.
En azından ilerde bana karışmazlar, dillerini uzatabilecekleri bir şey olmaz (konuşmak isteyen her şekilde konuşur tabii ki ama olayı elimden geldiğince minimalize etmek açısından böyle düşünüyorum) en azından erkek arkadaşımda arada kalmaz diye düşünüp ‘her şeyi kendimiz yapma’ fikrini ben okeylemiştim.

Neyse artık yeterince ilişkimi özetlediğime göre

Şimdi sizlere asıl sorum kendimi bu ilişkinin içinde çıkmazda hissediyorum. Sevgilimle her şey çok güzel, ağzımdan çıkacak lafa bakıyor, ben deli divane seviyorum, yıllar geçmesine rağmen hala ilk gün ki gibi seviyorum özlüyorum vs. hatta ailesi 3 yıldır başka şehirde yaşıyor. Evlendikten sonra benim olduğum şehirde (yani onlarında daha önceden yaşadığı şehirde) evlenmeyi düşündüğümüzden kendi ayrı eve çıkıp bu şehre geldi, burda çalışmaya başladı. Elinden geleni yapıyor. beni bu kadar zora sokanda bu çabası İnanın başkası olsa bu kadar diretmem asla. Önceliğim ailem der silerim o kişiyi, ama diğer yanda beni seven sayan, aşık olduğum, bizim için elinden geleni yapan fedakar bir adam duruyor.

Asıl bomba ise;

Annemin uzaktan bir arkadaşı,bir çocuk için aracı olmuş. Anneme ‘’söyle bi tanışsınlar çocuk çok efendi çok saygılı, malimüşavir, işi var, ailesi saygın insanlar, annesi çocuğunun evini falan almış düzgün bir kız bulup evlendirmekmiş niyetleri ciddi, ee sizin de kızı biliyoruz bir tanışsınlar ’ deyince annem 3 gündür burnumdan getirdi hayatı. Erkek arkadaşımla birlikte olduğumuzu bildiği halde ‘’En azından bir konuşun’’ diyor. Aracı kadın fotoğrafımı, çocuğun hem ailesine hem de çocuğa göstermiş. Çocuk normalde hayır deyip kesip atıyormus annesinin gösterdiği resimleri. ama çok beğenmişler beni, hatta annesi kıza çok kanım ısındı inşallah olur da hemen düğünlerini yaparım kızı çok sevdim diyormuş aracıya ve numaramı istemiş ve annemde ver demiş . Çocuk bana yazdı dün gece. . Annem ise ‘’1 kere konuşun, buluşun vallahi daha ısrar etmem, ama yavrum farkında değilsin çok ezileceksin o ilişkide, alışkanlık gözünü kör etmiş evet çocuk çok iyi ama ailesi kötü , hem babanda istemiyor nasıl yapacaksın 1 kere konuş bu çocukla buluşun ısınmazsan bitirirsin gider’’ diyor. Dün çocuk aradı, çok kısa konuştuk. Ama ben o dün ki konuşmada kendimi çok çok çok kötü hissettim ya. Onu aldatıyormuş gibi, hatta aldattım bile denilebilir dimi O da dışarda saf saf hiçbir şeyden haberi yok kurban olduğumun. Bu suçluluk hissi beni bitirdi bütün gece.

Bu fikrimi, hissimi, görüşmek istemediğimi anneme söyleyince de ‘ hehe erkek arkadaşında bunca yıl zaten bir seninle konuşmuştur zaten, kendin safsın bu kadar saf görme karşındakini ‘ deyip duruyor.

Ben ne yapacağım kızlar ya Allah aşkına biri bana bir şey desin, bir tavsiye versin böyle tutsun beni kolumdan doğruya çeksin ben artık emin olduğum şeylerden de ailem sayesinde emin değilim. Çok bunaldım. Doğru olan hangisiyle bitirmek? sevdiğim adamla bitirirsem eğer ilerde mutsuz bir evliliğim olursa aklımın hep onda kalmasından korkuyorum, sevdiğimle evlenirsem de ailemin haklı çıkması beni korkutuyor ''ailem demişti aptallık ettim' demek istemiyorum.Beni bir arkadaşınız ne bileyim kızınız, bir dostunuz olarak görüp bir fikir verin lütfen. iş yerinde yazdım bir anlatım bozukluğu yada atlama durumu varsa kusura bakmayın lütfen.
Yorumlarınız benim için çok değerli. Şimdiden çok teşekkür ederim

edit: Ailemin söylediklerine gerçekten hak veriyorum, onları anlayabiliyorum. artık doğru yanlış ayırt edemiyorum ama yapmam gerekenin, doğru olanın ayrılmak olduğunu hissediyorum.
Ama diğer yanım hep bir mücadeleci. Dene diyor, sevdiğin için değer diyor, mutsuz olsan bile 'ben istedim ben çekerim dersin' diyor, hem mutsuzluğun garantisi mi var? herkes baştan mı varlıklı belki ilerde gerçekten ikimizin çabasıyla iyi yerlere geliriz diyor ve bunları söyleyen taraf daha ağır bastığı için beni bu ilişkide tutuyor. birçok kez ayrıldık, ayrılığıda denedim. ayrılıkların nedeni istisnasız aileme sevdiğimi diretmemdi, bu olay beni zaten mutsuzluğa itiyordu birde üstüne ilişkide de ufak bi sallantı olduğunda hemen bitiriyordum.
yeni insanlarla birlikte oldum ama aklımın bir köşesinden hiç çıkmadı o, her gelende onu aradım. sanki sonum oymuşta bu yol zorluymuş gibi hissediyorum. ama artık daraldığımı hissediyorum. ortada kalmış 2 yanımdan sıkışıyorum gibi . umarım anlatabiliyorumdur hislerimi

bizzat yasamıs oldugum hayatımdan kesitler verecegim.8.5 yillik sevgilim totalde 10 senedir tanıyordum.Ben iyi bir univeraite okurken o acik ogretim okuyordu ailem asla denk gormedi annem hergun ama her gun söyleniyordu çok sevdigim dayım bile küsmüştü.Hayat goruslerimiz ailelerimizin egitim durumlarina kadar cok tersti onun alesi kapaliydi taytla ustune etek giydim diye annesi 3 gun aglamisti ben seni gelin alacamda niye boyle giydin diye.Bi donem dayanamayip anneme ayrildim demistim okadar baskı gordum.sevilip sayildigimi cok mutlu oldugumu düşünüyordum.aileler tanisacakti ama annrm asla istemiyordu.bir gun ben istemiyorum artik ayrilalim dedi neden dedim ve nedeninyoktu 8.5 yilda bir kere küs uyumayan insan nasil neden yokken ayrilir.Sonrası depresyon kilo vermeler derken bi araştırmayla 3 aydir aldatildigimi ogrendim ve o kiz icin benden ayrildi onla evlendi o benim icin deli divane olan ailesi kizi hic begenmemis ama almislar ve kız mini etekle dolanan sacı kızıl gezen bir tip ve kızda sevgilisi oldugunu bile bile sevgili olmus yani laiklerini bulmuslar.demem o ki ben suan cok mutluyum beni sevdigini bildigim ve guvendigim bir kocam var annem oyle haklıymış ki anneler babalar hisseder her seyi yanlıs görmüşüm.Her seyin denk olması onemli aska sevgi karın doyurmuyor

Ummandabirkatre · 7 Ekim 2020

Iyi de o mali müşavir damat adayi zaten iş sahibi araba sahibi bir kızsınız diye begenmis fotonuzu zaten .Ev kızı olsan o da ailesi de sana görücü olmayacakti seni sevecek mi sevecek misin bilemezsin sadece mantikla bi yuva kurup parayla saadet saglarsiniz eviniz arabaniz olur cocuklar kolejde okur luks tatiller yaparsiniz falan.
Sevgilin o kadar fedakarlik yapmis sen de görücüye çıkmışsın tebrikler çok sevdigine ikna olmadım kurban olduğum demekle olunmuyor. Seviyorsan kiralik ev çok, esyalar taksitle her seyi kendiniz az da olsa yaparsınız bi an önce evlenirsiniz onemli olan bence erkegin çalışkan olmasi ve işinin olması.

Remziyeoku · 7 Ekim 2020

Merhaba canim ben babam karwi gelip sevdigimi secen biri olarak sana wunlari soyliye bilirim. EVET SANA COK MA COK ZOR GELECEK. Bazen ewim bana soyluyor e benim ailem ev aldi mobilya aldi seninkiler ne yapdi?Iwte o an benim icin her wey bitiyor wuna dokunma wu neden kirildi gibi weyler ben sirf babamin isdediyini yapmadim diye babam benle tdlefonda bile konuwmuyor ailemi itirdim yeni aile kurdum ama zamanind kewkeee babami dinleseymiwim diyorumu

Yabanelma · 7 Ekim 2020

Aileniz size ev neden almıyor peki?
Oğullarına borç harç, hayatında biri yokken ev almayı biliyor size gelince senin de kocan alsın.
Ne güzel anne babalık. Gözünüze soka soka yapıyorlar ayrımı.

Sevgilinizin ailesi de sıkıntılı, o borçlar sizee kalır, sıkıntı yaşarsınız sürekli.

Sevgilinizden ayrılın bir sürede hayatınıza kimseyi almayın bence.

sonanda · 7 Ekim 2020

Ailen hakli. Malesef ki hakli cikiyorlar. Sanirim hissediyorlar.. aileni dinle.

MMMesude · 7 Ekim 2020

mmeriss .!.:
Herkese merhaba. Yine ben ve yine bir bdv konusu

Bu sefer olayı hiç uzatmadan konuya giriş yapıcam. Uzun yıllardır süren(6 yıllık) bir ilişkim var. Ailem , özellikle babam en başından derin bir araştırmaya girdi (savcı polis arkadaşları sayesinde)ve onu bana hiç uygun görmedi. Ailesinin geçmişe dair baya bir borçları var araştırmalar sonucu bunları bulmuşlar ama ben biliyordum en başından fakat ama şuan yeni işler kurarak çabalıyorlar.

Erkek arkadaşım çok efendi seven sayan bir insan, gerçekten imrenilen, artık ilişkisini oturtmuş bir çiftiz. Tanımayan insanlar evli olduğumuzu sanıyorlar o olgunluk var ikimizde de. Fakat babama göre denk değiliz. Nedenleri ise;

‘’ Ben üniv okudum o okumadı, benim aldığım para onun maaşının 2 katıymış, mesleği pis bir iş üstü başı hep toz kir içinde çalışıyormuş, benim masa başı işim varmış vs bu şekilde kıyaslamalardan ötürü karakterini bir kenara itip bizi uygun görmüyor. Bana sürekli
''sen artık işini oturtmuşsun, arabanı almışsın o çocuk ve ailesi tabii ki seni bırakmaz. Onlar bu yaşa gelmişler hala daha ne bir ev ne bir araba alamamışlar bunca yıl ne için çalışmış bu adam, siz evlendiğinizde ne yapacaksınız? Aşk sevgi bir yere kadar, belki babasının borçları için bile senden para istenecek, bütün hayatın bir şeylere sahip olalım diye kredi ödemekle geçecek, ilerde çocuğun olsa çalışmayıp ona bakmak istersen çalışmaya mecbur kalacaksın, sizin ki sadece alışkanlık aç artık gözlerini'' diyor. (tabii anneme söylüyor bunları)
Zamanla ondan ayrılmadığım için bir dönem hayatı bana zehir etti babam. Elimden su dahi almıyordu, konuşmuyordu sürekli laf sokuyordu. Bu baskılar + birkaç tatsız olay karşısında ayrılmıştık. Ailem bunu duyunca sevindiler tabii ki ama biz sonradan tekrar barıştık bir şekilde ama barıştığımızı söylemedim ve bizi 3 yıldır ayrı biliyorlar.
Geçen gün herhalde babam hissetti bilmiyorum anneme ‘söyle ona eğer o çocukla görüşüyorsa kessin hemen, ne o çocuk ne o ailesi benim evime adım dahi atamazlar, bana sakın o çocuğun adını anarak karşıma gelmesin onu da silerim ‘ demiş. (Daha hiç karşılıklı görüşmediler bu arada sadece abim tanışmıştı)

Denklik konusunda artı olarak babamın gözünde şöyle bir farklılıkta var;
Babama göre bir erkek, evi olmadan evlenemez, evlenmemeli. Abim evlenmek istiyor. Yaşı geldi diye abime (bir kısmını babam karşılayarak) bir ev alındı. Düğününü vs babam karşılayacak ki henüz ortada bir gelin adayı bile yok. Fakat erkek arkadaşımın ailesi bu şekilde düşünmüyor. Bunu erkek arkadaşımın annesi de söyledi hatta bana, ki çoğu kez erkek arkadaşımdan da duyuyorum. Annesinin söylemine göre onlarda zamanında her şeyi kendileri yapmışlar, ailelerinden hiçbir destek olmamış ama zamanla her şey çalışılıp kazanılıp halloluyormuş. Her şeyi kendimiz yapıcaz, düğün istersek düğün nikah istersek nikah, ev istersek birlikte girilen bir krediyle alınmış bir ev vs. bende ister istemez düşünüyorum daha abimin adayı yokken ailemden herkes onun evliliği için şimdiden çaba sarfediyor, fakat kendi ilişkimde yıllardır ben varım ama ailesinin kılını kıpırdattığını görmedim. Erkek arkadaşım evleniyoruz artık ailelerle tanışalım deyince; tamam oğlum tanışırız her şeyi sırasıyla yaparız vs diyorlar ama hiçbir şekilde kimsede elini taşın altına koyma yok, göremiyorum.

Annesiyle yıllar önce tatsız geçen zamanlarımız olmuştu. Ben onun ailesine girdikçe annesi bana tuhaf davranıyordu, tartışmalar çıkıyordu çok soğumuştum. uzun zamandır erkek arkadaşımla da ortak bir karar alarak ben artık onun ailesiyle görüşmüyordum.
En azından ilerde bana karışmazlar, dillerini uzatabilecekleri bir şey olmaz (konuşmak isteyen her şekilde konuşur tabii ki ama olayı elimden geldiğince minimalize etmek açısından böyle düşünüyorum) en azından erkek arkadaşımda arada kalmaz diye düşünüp ‘her şeyi kendimiz yapma’ fikrini ben okeylemiştim.

Neyse artık yeterince ilişkimi özetlediğime göre

Şimdi sizlere asıl sorum kendimi bu ilişkinin içinde çıkmazda hissediyorum. Sevgilimle her şey çok güzel, ağzımdan çıkacak lafa bakıyor, ben deli divane seviyorum, yıllar geçmesine rağmen hala ilk gün ki gibi seviyorum özlüyorum vs. hatta ailesi 3 yıldır başka şehirde yaşıyor. Evlendikten sonra benim olduğum şehirde (yani onlarında daha önceden yaşadığı şehirde) evlenmeyi düşündüğümüzden kendi ayrı eve çıkıp bu şehre geldi, burda çalışmaya başladı. Elinden geleni yapıyor. beni bu kadar zora sokanda bu çabası İnanın başkası olsa bu kadar diretmem asla. Önceliğim ailem der silerim o kişiyi, ama diğer yanda beni seven sayan, aşık olduğum, bizim için elinden geleni yapan fedakar bir adam duruyor.

Asıl bomba ise;

Annemin uzaktan bir arkadaşı,bir çocuk için aracı olmuş. Anneme ‘’söyle bi tanışsınlar çocuk çok efendi çok saygılı, malimüşavir, işi var, ailesi saygın insanlar, annesi çocuğunun evini falan almış düzgün bir kız bulup evlendirmekmiş niyetleri ciddi, ee sizin de kızı biliyoruz bir tanışsınlar ’ deyince annem 3 gündür burnumdan getirdi hayatı. Erkek arkadaşımla birlikte olduğumuzu bildiği halde ‘’En azından bir konuşun’’ diyor. Aracı kadın fotoğrafımı, çocuğun hem ailesine hem de çocuğa göstermiş. Çocuk normalde hayır deyip kesip atıyormus annesinin gösterdiği resimleri. ama çok beğenmişler beni, hatta annesi kıza çok kanım ısındı inşallah olur da hemen düğünlerini yaparım kızı çok sevdim diyormuş aracıya ve numaramı istemiş ve annemde ver demiş . Çocuk bana yazdı dün gece. . Annem ise ‘’1 kere konuşun, buluşun vallahi daha ısrar etmem, ama yavrum farkında değilsin çok ezileceksin o ilişkide, alışkanlık gözünü kör etmiş evet çocuk çok iyi ama ailesi kötü , hem babanda istemiyor nasıl yapacaksın 1 kere konuş bu çocukla buluşun ısınmazsan bitirirsin gider’’ diyor. Dün çocuk aradı, çok kısa konuştuk. Ama ben o dün ki konuşmada kendimi çok çok çok kötü hissettim ya. Onu aldatıyormuş gibi, hatta aldattım bile denilebilir dimi O da dışarda saf saf hiçbir şeyden haberi yok kurban olduğumun. Bu suçluluk hissi beni bitirdi bütün gece.

Bu fikrimi, hissimi, görüşmek istemediğimi anneme söyleyince de ‘ hehe erkek arkadaşında bunca yıl zaten bir seninle konuşmuştur zaten, kendin safsın bu kadar saf görme karşındakini ‘ deyip duruyor.

Ben ne yapacağım kızlar ya Allah aşkına biri bana bir şey desin, bir tavsiye versin böyle tutsun beni kolumdan doğruya çeksin ben artık emin olduğum şeylerden de ailem sayesinde emin değilim. Çok bunaldım. Doğru olan hangisiyle bitirmek? sevdiğim adamla bitirirsem eğer ilerde mutsuz bir evliliğim olursa aklımın hep onda kalmasından korkuyorum, sevdiğimle evlenirsem de ailemin haklı çıkması beni korkutuyor ''ailem demişti aptallık ettim' demek istemiyorum.Beni bir arkadaşınız ne bileyim kızınız, bir dostunuz olarak görüp bir fikir verin lütfen. iş yerinde yazdım bir anlatım bozukluğu yada atlama durumu varsa kusura bakmayın lütfen.
Yorumlarınız benim için çok değerli. Şimdiden çok teşekkür ederim

edit: Ailemin söylediklerine gerçekten hak veriyorum, onları anlayabiliyorum. artık doğru yanlış ayırt edemiyorum ama yapmam gerekenin, doğru olanın ayrılmak olduğunu hissediyorum.
Ama diğer yanım hep bir mücadeleci. Dene diyor, sevdiğin için değer diyor, mutsuz olsan bile 'ben istedim ben çekerim dersin' diyor, hem mutsuzluğun garantisi mi var? herkes baştan mı varlıklı belki ilerde gerçekten ikimizin çabasıyla iyi yerlere geliriz diyor ve bunları söyleyen taraf daha ağır bastığı için beni bu ilişkide tutuyor. birçok kez ayrıldık, ayrılığıda denedim. ayrılıkların nedeni istisnasız aileme sevdiğimi diretmemdi, bu olay beni zaten mutsuzluğa itiyordu birde üstüne ilişkide de ufak bi sallantı olduğunda hemen bitiriyordum.
yeni insanlarla birlikte oldum ama aklımın bir köşesinden hiç çıkmadı o, her gelende onu aradım. sanki sonum oymuşta bu yol zorluymuş gibi hissediyorum. ama artık daraldığımı hissediyorum. ortada kalmış 2 yanımdan sıkışıyorum gibi . umarım anlatabiliyorumdur hislerimi

Ailenin söylediklerine sonuna kadar katılıyorum evlendiğinde aşk falan olmuyor sıkıntılar saygısızlığı doğuruyor iyi düşün

lilamsi · 7 Ekim 2020

Annen baban belli ki seni önemseyen iyi ebeveynler. Bence anneni ve babanı dinle.

Aydeniz90 · 7 Ekim 2020

Sizin durumunuzun aynısını yaşadım.Sorumsuz bir aile çoçuğu köle gibi çalıştırıp parasıyla sefa süren anne baba.Dükkanı 18 yaşında eşimin üzerine yapmışlar yıllarca babasının ve ailesinin ssk ları yatmış.Eşimi köle gibi çalıştırıp burda gerçekten ciddiyim resmen bir köle çalıştırıp cebine bir kuruş bile koymayan bencil cahil bir aile.Aldiklari paraları sadece yiyen içen ev alacak durumları varken onuda har vurup sarman savuran bir aile.Benim babamda istemedi tabi mümkün deyil dedi.Annesi ve ailesi resmen çirkef bir dedikodu çetesi.Ben istedim ısrar kıyamet evlendik.Düğünümüze gelenler bütün akrabalarım hep bana acıyarak baktilar. Bu kadar güzellikle nasil kıydin kendine dediler.Düğünde ailem yüklü bir miktarda bilezik taktı bana hediye gelen bütün bilezikler altınları bana verdiler.Kiraya çikmıştık ev alsınlar diye.Eşimin annesi tek bir çeyrek bile vermedi eşime bütün altınlari çantasına koydu.Kurdale aşmıştık boynumuza eşimin kurdalesine bir tane bile çeyrek takmadı düğün masasında çantasına doldurdu.insan kurdeleye asar ordan alır alacaksa deyil mı onu bile yapmadır.Akrabalarima rezil oldum geldiler bana sen nereye gelin gidiyorsun bu kadar görgüsüzlük olur mu dediler.Düğunden sonra benim ailemin taktığı bilezikleri hediye gelen altınları kafaya taktılar.Ev alabilirdik o altınlarla ama eşimi kandırarak size ev alacağız diyerek benim ailemin taktığı altınları resmen çaldılar.Çok ağladım vermemek için ama eşim ev alınacak diye verdi onlara..Formaliteden bir inşaata verdik ha bugün ha yarın dediler.Sonra kalan parasını ödeyemedik dediler giden benim bir ev parası ailemin taktığı altınlar yalan oldu.Eşimin üzerine yaptırdıkları dükkanın vergi borcunu taksitlendirdik ödedik.Şimdi sgk affını bekliyoruz onuda yüklü miktarda bir ev parası olan borcu taksit yapıp ödeyeceğiz.Arabamızı üstümüze yapamiyoruz.Ev aldık kredisinin bitmesine 3 yıl var sgk borcunu ödemek zorundayız yoksa banka haciz eder.Eşim tüm bu olaylardan sonra sağlığından oldu günde 10 tane hapla ayakta zor duruyor 3 sene önce anjiyo oldu stent takıldı.Doktorlar bu kadar genç ve dinamik gözüken adamın kalp krizi geçirdiğini anlıyamadılar.Ailesinin bu kaziklarindan sonra açığı kapatmak için çok çalıştı çünkü.Bunları yazarken bile boğazım düğüm düğüm oldu.Gözlerimden yaşlar aktı.Bunları hatırlayıp yazmak bile bana çok acı ve zor geliyor.
Şuan 14 yıllık evliyiz.Bu olaylardan dolayı çok boşanmak istedim.Ailesi yüzünden ama eşim saf ve temiz biri onu böyle bir ailenin eline bırakmak istemedim.
Çok iyi düşünün çok zor bir karar.Çok seviyorsanız olabilir.Ama çokta zor ben yazarken bile hala ağlayarak yazıyorum.Daha yazamadiklarim var düşünüñ.

Bortecineee · 7 Ekim 2020

Lilith06 .!.:
#1
merhaba
5 yıllık bir ilişkinin ardından 4 ay önce ;gerek ailesinden gördüğüm çirkin davranışlardan, gerek sevgilim dediğim kişinin pasifliğinden yanımda hiçbir zaman duramayışından benim artık bişeyleri kabul edecek gücümün kalmadığını ve uzun zamandır bitmiş bi ilişkiyi ayakta tutmaya çalıştıkça, birbirimize zarar verdiğimizin farkına vardığımızdan anlaşarak ayrıldık. ayrılma evresinde canıma tak eden nokta ise evlilik planları kurarken, iş bulmaya gayret etmeden işsiz gezip, herşeyden bıktım, hiçbir şey iyi gitmiyor diye sadece ortada mızmızlanıp hiçbir şey yapmamasıydı.

Eski konumuzdan aldım. Bı de yüklü miktarda babadan kalma kumar borcu varmış.

bence yorum yapanların buna göre yorum yapması gerekir. :) Aşk, sevgi olsun yeter, para önemli değil diyenler olmuş. Ama öyle değil işte. 1 milyon tl borca sahip ailesi , iş bulmaya gayret etmeyen birisi ile evlenmek çok pahalıya patlar ve çok acı çektirir. Evlenirken her şeyini kendisi yapsın bu önemli değil ki, evlendikten bir süre sonra altınları, takıları borç olarak isteyecekler borçları kapatma niyetiyle, her ay eşinizden para isteyecekler her ay olmasada arada sırada yüklü miktarda eşin para verecek, yeri gelecek senden bile para talep edecekler belki de sadece senin aldığın parayla geçinip eşinin parası kpinin borçlarına gidecek. 1 milyon tl 2 senede nasıl ödenecek??? Kolay mı o kadar borcu kısa sürede ödemek. Ailesinin de çok umurlarında değiller açıkçası evlenmelerini çok da istiyor gibi değiller. Ailesini kestirip atamıyorsun sen atsan eşin atamaz. Direk ayrıllllll. Acımaaa sonra bir kaç aya her şey unutulur.

Bortecineee · 7 Ekim 2020

Bibibella .!.:
Ayrıca burda evlenirken onu bunu isteyene kızıyorsunuz kendiniz yapın diyorsunuz da herseyi, şimdi burda kızın babası nasıl haklı oluyor onu anlamadım

Çocuğun ailesinin 1 milyon lira borcu varmış, hem de kumar borcu... Ayrıca bütün aileye çocuk bakıyormuş, aileye babalık yapıyormuş. Evlenince mutlu olabileceklerine emin misiniz? Sülük gibi emecekler kanını bu gençlerin, düğünde altın takı vs takılsa hepsini alacaklar borç ödeyeceğiz diye. Hatta oğullarının kazandığı parayı alıp gelininin kazandığıyla geçinmelerini veya gelinin maaşına el konulmasını isteyecekler. Daha neler neler... Ailesi gönüllü bile değil kızı istemeye. Kendilerini geri çekiyorlarmış evlilik konusu olunca. Ayrıca biri üniversite mezunu biri lise, ilerde anlaşamayacak ve çok sıkıntı çekecekler. Ailesiyle evlenmiyor ki demeyin, ailesini gelin umursamasa bile çocuk umursayacak.

Yokgibiyim · 7 Ekim 2020

Baban sonuna kadar söylediklerinde haklı, evlenecek adamın önce bir evi olmalı, yoksa kredilerle uğraşarak eve almak çok zor , çok sıkıntı çekeceksin

kurabiye123 · 7 Ekim 2020

mmeriss .!.:
Herkese merhaba. Yine ben ve yine bir bdv konusu

Bu sefer olayı hiç uzatmadan konuya giriş yapıcam. Uzun yıllardır süren(6 yıllık) bir ilişkim var. Ailem , özellikle babam en başından derin bir araştırmaya girdi (savcı polis arkadaşları sayesinde)ve onu bana hiç uygun görmedi. Ailesinin geçmişe dair baya bir borçları var araştırmalar sonucu bunları bulmuşlar ama ben biliyordum en başından fakat ama şuan yeni işler kurarak çabalıyorlar.

Erkek arkadaşım çok efendi seven sayan bir insan, gerçekten imrenilen, artık ilişkisini oturtmuş bir çiftiz. Tanımayan insanlar evli olduğumuzu sanıyorlar o olgunluk var ikimizde de. Fakat babama göre denk değiliz. Nedenleri ise;

‘’ Ben üniv okudum o okumadı, benim aldığım para onun maaşının 2 katıymış, mesleği pis bir iş üstü başı hep toz kir içinde çalışıyormuş, benim masa başı işim varmış vs bu şekilde kıyaslamalardan ötürü karakterini bir kenara itip bizi uygun görmüyor. Bana sürekli
''sen artık işini oturtmuşsun, arabanı almışsın o çocuk ve ailesi tabii ki seni bırakmaz. Onlar bu yaşa gelmişler hala daha ne bir ev ne bir araba alamamışlar bunca yıl ne için çalışmış bu adam, siz evlendiğinizde ne yapacaksınız? Aşk sevgi bir yere kadar, belki babasının borçları için bile senden para istenecek, bütün hayatın bir şeylere sahip olalım diye kredi ödemekle geçecek, ilerde çocuğun olsa çalışmayıp ona bakmak istersen çalışmaya mecbur kalacaksın, sizin ki sadece alışkanlık aç artık gözlerini'' diyor. (tabii anneme söylüyor bunları)
Zamanla ondan ayrılmadığım için bir dönem hayatı bana zehir etti babam. Elimden su dahi almıyordu, konuşmuyordu sürekli laf sokuyordu. Bu baskılar + birkaç tatsız olay karşısında ayrılmıştık. Ailem bunu duyunca sevindiler tabii ki ama biz sonradan tekrar barıştık bir şekilde ama barıştığımızı söylemedim ve bizi 3 yıldır ayrı biliyorlar.
Geçen gün herhalde babam hissetti bilmiyorum anneme ‘söyle ona eğer o çocukla görüşüyorsa kessin hemen, ne o çocuk ne o ailesi benim evime adım dahi atamazlar, bana sakın o çocuğun adını anarak karşıma gelmesin onu da silerim ‘ demiş. (Daha hiç karşılıklı görüşmediler bu arada sadece abim tanışmıştı)

Denklik konusunda artı olarak babamın gözünde şöyle bir farklılıkta var;
Babama göre bir erkek, evi olmadan evlenemez, evlenmemeli. Abim evlenmek istiyor. Yaşı geldi diye abime (bir kısmını babam karşılayarak) bir ev alındı. Düğününü vs babam karşılayacak ki henüz ortada bir gelin adayı bile yok. Fakat erkek arkadaşımın ailesi bu şekilde düşünmüyor. Bunu erkek arkadaşımın annesi de söyledi hatta bana, ki çoğu kez erkek arkadaşımdan da duyuyorum. Annesinin söylemine göre onlarda zamanında her şeyi kendileri yapmışlar, ailelerinden hiçbir destek olmamış ama zamanla her şey çalışılıp kazanılıp halloluyormuş. Her şeyi kendimiz yapıcaz, düğün istersek düğün nikah istersek nikah, ev istersek birlikte girilen bir krediyle alınmış bir ev vs. bende ister istemez düşünüyorum daha abimin adayı yokken ailemden herkes onun evliliği için şimdiden çaba sarfediyor, fakat kendi ilişkimde yıllardır ben varım ama ailesinin kılını kıpırdattığını görmedim. Erkek arkadaşım evleniyoruz artık ailelerle tanışalım deyince; tamam oğlum tanışırız her şeyi sırasıyla yaparız vs diyorlar ama hiçbir şekilde kimsede elini taşın altına koyma yok, göremiyorum.

Annesiyle yıllar önce tatsız geçen zamanlarımız olmuştu. Ben onun ailesine girdikçe annesi bana tuhaf davranıyordu, tartışmalar çıkıyordu çok soğumuştum. uzun zamandır erkek arkadaşımla da ortak bir karar alarak ben artık onun ailesiyle görüşmüyordum.
En azından ilerde bana karışmazlar, dillerini uzatabilecekleri bir şey olmaz (konuşmak isteyen her şekilde konuşur tabii ki ama olayı elimden geldiğince minimalize etmek açısından böyle düşünüyorum) en azından erkek arkadaşımda arada kalmaz diye düşünüp ‘her şeyi kendimiz yapma’ fikrini ben okeylemiştim.

Neyse artık yeterince ilişkimi özetlediğime göre

Şimdi sizlere asıl sorum kendimi bu ilişkinin içinde çıkmazda hissediyorum. Sevgilimle her şey çok güzel, ağzımdan çıkacak lafa bakıyor, ben deli divane seviyorum, yıllar geçmesine rağmen hala ilk gün ki gibi seviyorum özlüyorum vs. hatta ailesi 3 yıldır başka şehirde yaşıyor. Evlendikten sonra benim olduğum şehirde (yani onlarında daha önceden yaşadığı şehirde) evlenmeyi düşündüğümüzden kendi ayrı eve çıkıp bu şehre geldi, burda çalışmaya başladı. Elinden geleni yapıyor. beni bu kadar zora sokanda bu çabası İnanın başkası olsa bu kadar diretmem asla. Önceliğim ailem der silerim o kişiyi, ama diğer yanda beni seven sayan, aşık olduğum, bizim için elinden geleni yapan fedakar bir adam duruyor.

Asıl bomba ise;

Annemin uzaktan bir arkadaşı,bir çocuk için aracı olmuş. Anneme ‘’söyle bi tanışsınlar çocuk çok efendi çok saygılı, malimüşavir, işi var, ailesi saygın insanlar, annesi çocuğunun evini falan almış düzgün bir kız bulup evlendirmekmiş niyetleri ciddi, ee sizin de kızı biliyoruz bir tanışsınlar ’ deyince annem 3 gündür burnumdan getirdi hayatı. Erkek arkadaşımla birlikte olduğumuzu bildiği halde ‘’En azından bir konuşun’’ diyor. Aracı kadın fotoğrafımı, çocuğun hem ailesine hem de çocuğa göstermiş. Çocuk normalde hayır deyip kesip atıyormus annesinin gösterdiği resimleri. ama çok beğenmişler beni, hatta annesi kıza çok kanım ısındı inşallah olur da hemen düğünlerini yaparım kızı çok sevdim diyormuş aracıya ve numaramı istemiş ve annemde ver demiş . Çocuk bana yazdı dün gece. . Annem ise ‘’1 kere konuşun, buluşun vallahi daha ısrar etmem, ama yavrum farkında değilsin çok ezileceksin o ilişkide, alışkanlık gözünü kör etmiş evet çocuk çok iyi ama ailesi kötü , hem babanda istemiyor nasıl yapacaksın 1 kere konuş bu çocukla buluşun ısınmazsan bitirirsin gider’’ diyor. Dün çocuk aradı, çok kısa konuştuk. Ama ben o dün ki konuşmada kendimi çok çok çok kötü hissettim ya. Onu aldatıyormuş gibi, hatta aldattım bile denilebilir dimi O da dışarda saf saf hiçbir şeyden haberi yok kurban olduğumun. Bu suçluluk hissi beni bitirdi bütün gece.

Bu fikrimi, hissimi, görüşmek istemediğimi anneme söyleyince de ‘ hehe erkek arkadaşında bunca yıl zaten bir seninle konuşmuştur zaten, kendin safsın bu kadar saf görme karşındakini ‘ deyip duruyor.

Ben ne yapacağım kızlar ya Allah aşkına biri bana bir şey desin, bir tavsiye versin böyle tutsun beni kolumdan doğruya çeksin ben artık emin olduğum şeylerden de ailem sayesinde emin değilim. Çok bunaldım. Doğru olan hangisiyle bitirmek? sevdiğim adamla bitirirsem eğer ilerde mutsuz bir evliliğim olursa aklımın hep onda kalmasından korkuyorum, sevdiğimle evlenirsem de ailemin haklı çıkması beni korkutuyor ''ailem demişti aptallık ettim' demek istemiyorum.Beni bir arkadaşınız ne bileyim kızınız, bir dostunuz olarak görüp bir fikir verin lütfen. iş yerinde yazdım bir anlatım bozukluğu yada atlama durumu varsa kusura bakmayın lütfen.
Yorumlarınız benim için çok değerli. Şimdiden çok teşekkür ederim

edit: Ailemin söylediklerine gerçekten hak veriyorum, onları anlayabiliyorum. artık doğru yanlış ayırt edemiyorum ama yapmam gerekenin, doğru olanın ayrılmak olduğunu hissediyorum.
Ama diğer yanım hep bir mücadeleci. Dene diyor, sevdiğin için değer diyor, mutsuz olsan bile 'ben istedim ben çekerim dersin' diyor, hem mutsuzluğun garantisi mi var? herkes baştan mı varlıklı belki ilerde gerçekten ikimizin çabasıyla iyi yerlere geliriz diyor ve bunları söyleyen taraf daha ağır bastığı için beni bu ilişkide tutuyor. birçok kez ayrıldık, ayrılığıda denedim. ayrılıkların nedeni istisnasız aileme sevdiğimi diretmemdi, bu olay beni zaten mutsuzluğa itiyordu birde üstüne ilişkide de ufak bi sallantı olduğunda hemen bitiriyordum.
yeni insanlarla birlikte oldum ama aklımın bir köşesinden hiç çıkmadı o, her gelende onu aradım. sanki sonum oymuşta bu yol zorluymuş gibi hissediyorum. ama artık daraldığımı hissediyorum. ortada kalmış 2 yanımdan sıkışıyorum gibi . umarım anlatabiliyorumdur hislerimi

Kusura bakma ama ailen 2 yüzlü her sey para mı? Paralarınız denk olsa mutluluk garantili mi? Ayrica saygısız baskasiyla zorla konusturmak ne ya. Sevgilinizin parasi çok sizin az olsa hicte engel olmazlardi ama bu kadar para odaklı olduklarına göre

gizlikiz22 · 7 Ekim 2020

Babanın bahsettiği olay sadece maddi değil bence aile manevi olarak da sıkıntılı. Bence ailene kulak ver.

haritacikiz · 7 Ekim 2020

Aileni dinle ve ayrıl,,,davul bile dengi dengine,, sevgililikle evlilik ayni degil ask bir yere kadar

lila6 · 7 Ekim 2020

Ne herşey para ne herşey aşk, sevgi... Herşeyin bir kararı var. Okuyamadım tüm sayfaları ama ailesinin 1 milyon kumar borcu var eş adayım da onları finanse etmekteyse aşk sevgi karşılamıyor bu durumu bende. Neden diyeceksiniz o aile için eş adayım beni kıracak ileride atamam ailem diyecek. Madem ailesi hiç birşeye karışmayacak siz de onlara karışmayacaksanız olur ama evlendikten sonra o benim ailem demogojisi olmayacak. Eş adayımın ailesinin sağlık sorunundan olsa atıyorum 1 milyon borcu ok ama kumarsa tolere edemem. Ya tamamen ailesini silecek sizle bir aileye girecek ya da olmaz o iş. Sevgilinizin karakteri, duruşu çok mühim burada. Şöyle de bakın siz sevgiliniz sevgiliniz de sizin yerinizde olsaydı acaba sonuç ne olurdu? 6 sene bile sürer miydi düşünün. Benzeri tabloda bir arkadaşım vardı çocuk istemeye bile gelmeye cesaret edememişti baban seni benim gibi birine verir mi diye. Kız bir de onun psikolojisini düzeltmeye, özgüven eksikliğini tolere etmeye, cesaret vermeye çalışıyordu ki aldatıldı.

flamefire · 7 Ekim 2020

mmeriss .!.:
Herkese merhaba. Yine ben ve yine bir bdv konusu

Bu sefer olayı hiç uzatmadan konuya giriş yapıcam. Uzun yıllardır süren(6 yıllık) bir ilişkim var. Ailem , özellikle babam en başından derin bir araştırmaya girdi (savcı polis arkadaşları sayesinde)ve onu bana hiç uygun görmedi. Ailesinin geçmişe dair baya bir borçları var araştırmalar sonucu bunları bulmuşlar ama ben biliyordum en başından fakat ama şuan yeni işler kurarak çabalıyorlar.

Erkek arkadaşım çok efendi seven sayan bir insan, gerçekten imrenilen, artık ilişkisini oturtmuş bir çiftiz. Tanımayan insanlar evli olduğumuzu sanıyorlar o olgunluk var ikimizde de. Fakat babama göre denk değiliz. Nedenleri ise;

‘’ Ben üniv okudum o okumadı, benim aldığım para onun maaşının 2 katıymış, mesleği pis bir iş üstü başı hep toz kir içinde çalışıyormuş, benim masa başı işim varmış vs bu şekilde kıyaslamalardan ötürü karakterini bir kenara itip bizi uygun görmüyor. Bana sürekli
''sen artık işini oturtmuşsun, arabanı almışsın o çocuk ve ailesi tabii ki seni bırakmaz. Onlar bu yaşa gelmişler hala daha ne bir ev ne bir araba alamamışlar bunca yıl ne için çalışmış bu adam, siz evlendiğinizde ne yapacaksınız? Aşk sevgi bir yere kadar, belki babasının borçları için bile senden para istenecek, bütün hayatın bir şeylere sahip olalım diye kredi ödemekle geçecek, ilerde çocuğun olsa çalışmayıp ona bakmak istersen çalışmaya mecbur kalacaksın, sizin ki sadece alışkanlık aç artık gözlerini'' diyor. (tabii anneme söylüyor bunları)
Zamanla ondan ayrılmadığım için bir dönem hayatı bana zehir etti babam. Elimden su dahi almıyordu, konuşmuyordu sürekli laf sokuyordu. Bu baskılar + birkaç tatsız olay karşısında ayrılmıştık. Ailem bunu duyunca sevindiler tabii ki ama biz sonradan tekrar barıştık bir şekilde ama barıştığımızı söylemedim ve bizi 3 yıldır ayrı biliyorlar.
Geçen gün herhalde babam hissetti bilmiyorum anneme ‘söyle ona eğer o çocukla görüşüyorsa kessin hemen, ne o çocuk ne o ailesi benim evime adım dahi atamazlar, bana sakın o çocuğun adını anarak karşıma gelmesin onu da silerim ‘ demiş. (Daha hiç karşılıklı görüşmediler bu arada sadece abim tanışmıştı)

Denklik konusunda artı olarak babamın gözünde şöyle bir farklılıkta var;
Babama göre bir erkek, evi olmadan evlenemez, evlenmemeli. Abim evlenmek istiyor. Yaşı geldi diye abime (bir kısmını babam karşılayarak) bir ev alındı. Düğününü vs babam karşılayacak ki henüz ortada bir gelin adayı bile yok. Fakat erkek arkadaşımın ailesi bu şekilde düşünmüyor. Bunu erkek arkadaşımın annesi de söyledi hatta bana, ki çoğu kez erkek arkadaşımdan da duyuyorum. Annesinin söylemine göre onlarda zamanında her şeyi kendileri yapmışlar, ailelerinden hiçbir destek olmamış ama zamanla her şey çalışılıp kazanılıp halloluyormuş. Her şeyi kendimiz yapıcaz, düğün istersek düğün nikah istersek nikah, ev istersek birlikte girilen bir krediyle alınmış bir ev vs. bende ister istemez düşünüyorum daha abimin adayı yokken ailemden herkes onun evliliği için şimdiden çaba sarfediyor, fakat kendi ilişkimde yıllardır ben varım ama ailesinin kılını kıpırdattığını görmedim. Erkek arkadaşım evleniyoruz artık ailelerle tanışalım deyince; tamam oğlum tanışırız her şeyi sırasıyla yaparız vs diyorlar ama hiçbir şekilde kimsede elini taşın altına koyma yok, göremiyorum.

Annesiyle yıllar önce tatsız geçen zamanlarımız olmuştu. Ben onun ailesine girdikçe annesi bana tuhaf davranıyordu, tartışmalar çıkıyordu çok soğumuştum. uzun zamandır erkek arkadaşımla da ortak bir karar alarak ben artık onun ailesiyle görüşmüyordum.
En azından ilerde bana karışmazlar, dillerini uzatabilecekleri bir şey olmaz (konuşmak isteyen her şekilde konuşur tabii ki ama olayı elimden geldiğince minimalize etmek açısından böyle düşünüyorum) en azından erkek arkadaşımda arada kalmaz diye düşünüp ‘her şeyi kendimiz yapma’ fikrini ben okeylemiştim.

Neyse artık yeterince ilişkimi özetlediğime göre

Şimdi sizlere asıl sorum kendimi bu ilişkinin içinde çıkmazda hissediyorum. Sevgilimle her şey çok güzel, ağzımdan çıkacak lafa bakıyor, ben deli divane seviyorum, yıllar geçmesine rağmen hala ilk gün ki gibi seviyorum özlüyorum vs. hatta ailesi 3 yıldır başka şehirde yaşıyor. Evlendikten sonra benim olduğum şehirde (yani onlarında daha önceden yaşadığı şehirde) evlenmeyi düşündüğümüzden kendi ayrı eve çıkıp bu şehre geldi, burda çalışmaya başladı. Elinden geleni yapıyor. beni bu kadar zora sokanda bu çabası İnanın başkası olsa bu kadar diretmem asla. Önceliğim ailem der silerim o kişiyi, ama diğer yanda beni seven sayan, aşık olduğum, bizim için elinden geleni yapan fedakar bir adam duruyor.

Asıl bomba ise;

Annemin uzaktan bir arkadaşı,bir çocuk için aracı olmuş. Anneme ‘’söyle bi tanışsınlar çocuk çok efendi çok saygılı, malimüşavir, işi var, ailesi saygın insanlar, annesi çocuğunun evini falan almış düzgün bir kız bulup evlendirmekmiş niyetleri ciddi, ee sizin de kızı biliyoruz bir tanışsınlar ’ deyince annem 3 gündür burnumdan getirdi hayatı. Erkek arkadaşımla birlikte olduğumuzu bildiği halde ‘’En azından bir konuşun’’ diyor. Aracı kadın fotoğrafımı, çocuğun hem ailesine hem de çocuğa göstermiş. Çocuk normalde hayır deyip kesip atıyormus annesinin gösterdiği resimleri. ama çok beğenmişler beni, hatta annesi kıza çok kanım ısındı inşallah olur da hemen düğünlerini yaparım kızı çok sevdim diyormuş aracıya ve numaramı istemiş ve annemde ver demiş . Çocuk bana yazdı dün gece. . Annem ise ‘’1 kere konuşun, buluşun vallahi daha ısrar etmem, ama yavrum farkında değilsin çok ezileceksin o ilişkide, alışkanlık gözünü kör etmiş evet çocuk çok iyi ama ailesi kötü , hem babanda istemiyor nasıl yapacaksın 1 kere konuş bu çocukla buluşun ısınmazsan bitirirsin gider’’ diyor. Dün çocuk aradı, çok kısa konuştuk. Ama ben o dün ki konuşmada kendimi çok çok çok kötü hissettim ya. Onu aldatıyormuş gibi, hatta aldattım bile denilebilir dimi O da dışarda saf saf hiçbir şeyden haberi yok kurban olduğumun. Bu suçluluk hissi beni bitirdi bütün gece.

Bu fikrimi, hissimi, görüşmek istemediğimi anneme söyleyince de ‘ hehe erkek arkadaşında bunca yıl zaten bir seninle konuşmuştur zaten, kendin safsın bu kadar saf görme karşındakini ‘ deyip duruyor.

Ben ne yapacağım kızlar ya Allah aşkına biri bana bir şey desin, bir tavsiye versin böyle tutsun beni kolumdan doğruya çeksin ben artık emin olduğum şeylerden de ailem sayesinde emin değilim. Çok bunaldım. Doğru olan hangisiyle bitirmek? sevdiğim adamla bitirirsem eğer ilerde mutsuz bir evliliğim olursa aklımın hep onda kalmasından korkuyorum, sevdiğimle evlenirsem de ailemin haklı çıkması beni korkutuyor ''ailem demişti aptallık ettim' demek istemiyorum.Beni bir arkadaşınız ne bileyim kızınız, bir dostunuz olarak görüp bir fikir verin lütfen. iş yerinde yazdım bir anlatım bozukluğu yada atlama durumu varsa kusura bakmayın lütfen.
Yorumlarınız benim için çok değerli. Şimdiden çok teşekkür ederim

edit: Ailemin söylediklerine gerçekten hak veriyorum, onları anlayabiliyorum. artık doğru yanlış ayırt edemiyorum ama yapmam gerekenin, doğru olanın ayrılmak olduğunu hissediyorum.
Ama diğer yanım hep bir mücadeleci. Dene diyor, sevdiğin için değer diyor, mutsuz olsan bile 'ben istedim ben çekerim dersin' diyor, hem mutsuzluğun garantisi mi var? herkes baştan mı varlıklı belki ilerde gerçekten ikimizin çabasıyla iyi yerlere geliriz diyor ve bunları söyleyen taraf daha ağır bastığı için beni bu ilişkide tutuyor. birçok kez ayrıldık, ayrılığıda denedim. ayrılıkların nedeni istisnasız aileme sevdiğimi diretmemdi, bu olay beni zaten mutsuzluğa itiyordu birde üstüne ilişkide de ufak bi sallantı olduğunda hemen bitiriyordum.
yeni insanlarla birlikte oldum ama aklımın bir köşesinden hiç çıkmadı o, her gelende onu aradım. sanki sonum oymuşta bu yol zorluymuş gibi hissediyorum. ama artık daraldığımı hissediyorum. ortada kalmış 2 yanımdan sıkışıyorum gibi . umarım anlatabiliyorumdur hislerimi

Ailen çok haklı .Ama sen şanslısın .Ben borclarının oldugunu bılmıyordum.Babasına kefıl olmadım diye boşandık.Oda oleydı lımon satar benı yıne gecındırırdı güya.Borclu ınsanlarla çok zor.Aılenın kıymetını bil.Ne guzel arastırıp her seylerını bulmuşlar .Biz hiç bir sey bılmıoduk.Borc var dıodu ama ben bu kadar 2 gunluk gelınlerınden ıstıceklerını zerre anlamamıştım.Bence boşver .Seversın zamanı gelınce sayarsında.Sevgıde olucak ama para olmayınca o evlılıkten bir şey bekleme.Borçlu ınsanlar hayatı rastgele yasarşar.Varsa yer yarını dusunmezler.Ben kefıl olmak istemiyorum dedıgımde bana sanki canınımı istıyoruz dedı.Onlar ıcın onemlı deıl yanı .Davul bıle dengı dengıne.Aileler yalan söylemez.Aileler hisseder.

SANIRIM ONU ALDATTIM. LÜTFEN OKUYUP BİR FİKİR VERİN LÜTFENNN...!!!!

Nirvana

Guru

🟤🟫🤎

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Yeni Üye

Bir sabah gelecek kardan aydınlık...

Nirvana

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

💜 KIZIM 💙 OĞLUM

13.07.2020

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular