SANIRIM ONU ALDATTIM. LÜTFEN OKUYUP BİR FİKİR VERİN LÜTFENNN...!!!!

nil peri .!.:

Gercekten sevsen adami bu kadar düşünmezdin yani sevgilini muhtemelen tüm o cefalari çekecek kadar sevmiyorsun saddce terkedersen yaşayacakları yüzünden aciyorsun. Bugun terketmesen yarin bosanirsin dahancok aci ceker iki taraf da. Kestirip atmanın vakti gelmiş geçiyor bile.

Genişletmek için tıkla...

lilybeth .!.:

Sen niye savunmaya geçtin
Benim fikrim bu
Aldatmaktır bu insanı
Hemde 6 yıldır birlikte olduğun insanı
Hanımefendi ilişki fedakarlıktır karşılıklı
Birini buldum hadi sana güle güle demek doğru mu
Kötüyse ilişki bitirseymiş baştan
Tepki almamak için onla da kestim diyor işte
Ben insanları çok iyi tanıdım bana masal anlatmasın kimse
Burda hakaret nerde göster bana
İşinize gelmeyen şeyler yazıldığında hakaret edemezsin deniliyor
Burda herkes sizin sırtınızı sıvazlamak zorunda değil
Aldatmayı onaylamak zorunda mıyım?
Pardon ?

Genişletmek için tıkla...

lilybeth .!.:

Tepki almamak için onla da kestim diyor işte
Ben insanları çok iyi tanıdım bana masal anlatmasın kimse

Genişletmek için tıkla...

ama sizin iflah olmayacağınız çok belli. hayatınızda ki insanlara sabırlar

mmeriss .!.:

ailem bu denli istememekte diretmeseydi, bende düşünmeyebilirdim sevgim örtebilirdi belki. Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip, annesiyle tatsız şeyler yaşarken, üstüne ailemin sürekli tepemde benim görmediğimi düşündükleri, ilişkide ki uyumsuz yanlarımızı anlatırken de çelişkiye düşmemek için aptal olmak gerekir.
Sevgimden gram şüphem yok, fakat henüz daha ilişki evresindeyken yaşadığımız bunca sıkıntı (sadece burda alıntı yapılanlar yada açtığım konular haricinde olan bir sürü şey) bana acaba ailem haklı mı diye kafamda soru işaretleri oluşturdu.
Ha diyceksiniz ki bunca zaman sonra neden şimdi o zaman?

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Yani daha nice nice şeyler. bunları yaşadığımızda ben hep uyardım sevgilimi. Zamanında istediğim, yapılması gereken tavırların hiçbirini sergilemedi. Fakat zamanla herşeyin daha iyiye gideceğini söylerek hatta şuan değiştiğini belirterek bir ümitle bugünlere geldik. Bugünlere gelirken benim asla boyun eğmeyeceğim şeylere, sevdiğim için sustuğum zamanlarım oldu. Hani diyorlar ya bunca zaman kör müydün de şimdi?
Kör değildim, herşeyi görüyodum ama sevdiğim insana inanmak istedim, o herşey düzelecek deyince'' bir umut '' diyerek yanaştım.
Bu hataya körlük mü aptallık mı denir orası tartışılır

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

ailem bu denli istememekte diretmeseydi, bende düşünmeyebilirdim sevgim örtebilirdi belki. Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip, annesiyle tatsız şeyler yaşarken, üstüne ailemin sürekli tepemde benim görmediğimi düşündükleri, ilişkide ki uyumsuz yanlarımızı anlatırken de çelişkiye düşmemek için aptal olmak gerekir.
Sevgimden gram şüphem yok, fakat henüz daha ilişki evresindeyken yaşadığımız bunca sıkıntı (sadece burda alıntı yapılanlar yada açtığım konular haricinde olan bir sürü şey) bana acaba ailem haklı mı diye kafamda soru işaretleri oluşturdu.
Ha diyceksiniz ki bunca zaman sonra neden şimdi o zaman?

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Yani daha nice nice şeyler. bunları yaşadığımızda ben hep uyardım sevgilimi. Zamanında istediğim, yapılması gereken tavırların hiçbirini sergilemedi. Fakat zamanla herşeyin daha iyiye gideceğini söylerek hatta şuan değiştiğini belirterek bir ümitle bugünlere geldik. Bugünlere gelirken benim asla boyun eğmeyeceğim şeylere, sevdiğim için sustuğum zamanlarım oldu. Hani diyorlar ya bunca zaman kör müydün de şimdi?
Kör değildim, herşeyi görüyodum ama sevdiğim insana inanmak istedim, o herşey düzelecek deyince'' bir umut '' diyerek yanaştım.
Bu hataya körlük mü aptallık mı denir orası tartışılır

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

ailem bu denli istememekte diretmeseydi, bende düşünmeyebilirdim sevgim örtebilirdi belki. Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip, annesiyle tatsız şeyler yaşarken, üstüne ailemin sürekli tepemde benim görmediğimi düşündükleri, ilişkide ki uyumsuz yanlarımızı anlatırken de çelişkiye düşmemek için aptal olmak gerekir.
Sevgimden gram şüphem yok, fakat henüz daha ilişki evresindeyken yaşadığımız bunca sıkıntı (sadece burda alıntı yapılanlar yada açtığım konular haricinde olan bir sürü şey) bana acaba ailem haklı mı diye kafamda soru işaretleri oluşturdu.
Ha diyceksiniz ki bunca zaman sonra neden şimdi o zaman?

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Yani daha nice nice şeyler. bunları yaşadığımızda ben hep uyardım sevgilimi. Zamanında istediğim, yapılması gereken tavırların hiçbirini sergilemedi. Fakat zamanla herşeyin daha iyiye gideceğini söylerek hatta şuan değiştiğini belirterek bir ümitle bugünlere geldik. Bugünlere gelirken benim asla boyun eğmeyeceğim şeylere, sevdiğim için sustuğum zamanlarım oldu. Hani diyorlar ya bunca zaman kör müydün de şimdi?
Kör değildim, herşeyi görüyodum ama sevdiğim insana inanmak istedim, o herşey düzelecek deyince'' bir umut '' diyerek yanaştım.
Bu hataya körlük mü aptallık mı denir orası tartışılır

Genişletmek için tıkla...

gulendam_34 .!.:

olmaz arkadaşım çok zorlanırsınız
herşeyden önce çok pasif sevgilisiniz annesi ailesi resmen dışlıyor o hayır demeyi bilmiyor

bakın evlenip düzen kurduğunuzda oğlumun evi de evi diye diye çok gelecek gidecek size bunlar
kp size güvenip borç isteyip huzurunuzu kaçıracak
arkanızdaki adam dağ gibi biri olsaydı hadi deneyin en azından derdim

birde babanızın istemediğini sevgiliniz biliyor mu onlarda biliyorlar mı?
o zaman hepten yandınız bununla da alakalı çok sorunlar yaşarsınız

Genişletmek için tıkla...

nil peri .!.:

Su saydiklarinin tek birini yasasam kapının önüne koyardım sevgilini. Eski sevgklmn ailesiyle tanistiğimda babasi surekli annesinin lafını kesip konusturmuyordu o kadar rahatsız olmustum ki bana yapılan bir saygısızlık değil belki ama benim ayrılık kararı almamda etkisi yok desem yalan olur. Cunku aile yapısı ailelerin uyumu benim icin önemli kadının konusturulmadiği bir ailenin icine girmek istemem demistim kendi kendime sonra bir başka olay olunca bitti gitti. Bence siz bu evlilikte cok mutsuz olursunuz ailenizi ardinizda birakmaya değer mi? Sizin için kimseye gık diyememis biraz pisirik bir erkek icin. Bence değmez. Ne aşklar bitiyor sinem kobal arda Turani unutmus ustune kenani bulmuş bir de. Peh.

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

Kendimi bırakında savunayım. Hakaretiniz karşısında ne yapacaktım pardon??
Ben size yaklaşımızının çirkin olduğunu, bir konuyu yeterince anlamadan fikir verebileceğinizi, fakat hakarete geçmek için önce bi olayı algılamanız gerektiğini söylüyorum. İnsanlara nefretle yaklaşmayı kesmelisiniz diye uyarıda bulundum



ama sizin iflah olmayacağınız çok belli. hayatınızda ki insanlara sabırlar

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

Evet biliyorlar. Çünkü bir zamanlar bize gelecek olmuşlardı, babamın ters davranışlarına hazırlıklı olmaları açısından söylemiştim.
Bir de erkek arkadaşım ısrarla tanışmak istedi babamla, bende ancak ciddi bir adım atacağımız zaman tanışmanın mümkün olacağını, çünkü şuan babamın istemediğini belirtmek zorundda kaldım.

Ki ailesi babamdan çekiniyor gibiler, çünkü annesi bana sürekli baban nasıl biri, nasıl olur isteme vs gibi sorular sormuştu (anneysiyle aramızda ki sorunları bir kenara bırakıp, seni artık istemeye gelicez dendiği zaman hep birlikte konuşmuştuk) ''siz istiyorsanız herşey mümkün, babanı ikna edecek olanlarda sen ve annen'' demişti

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip,

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Genişletmek için tıkla...

lilybeth .!.:

Ya arkadaşım aldattığını kendin söyledin
Nerde hakaret ettim göster?
Valla ben sevdiklerimi hiç aldatmıyorum aldatan sensin sevgilini
Güvenilmez olan sensin
Sen insanı yarı yolda bırakabilecek bir tipsin
O yüzden senin hayatına giren erkeklere acırım kusura bakma
Sen benim çevremi düşünme
Haaa evet dobra olduğum için tepki alırım haklısın
Böyle senin gibi tipler tepki veriyor onların da hayatımda yeri yok

Genişletmek için tıkla...

nooption .!.:

sütten kesilmemiş ki daha ne hamlesi?



gittiniz mi yemin törenine? kendi mezuniyetinize gitmek yerine şunu tercih etmeniz bile kendi değerinizi bilmediğinizin göstergesi..

Genişletmek için tıkla...

rozikka .!.:

Hepimiz az çok benzer kültürde yaşıyoruz, evliliklerde asıl fedakarlık yapan taraf hep kadın. Hem çalışır, hem çocuk bakar, ev islerini yapar, kocası yapması gerekirken eş ailesini de kadın idare eder. Sehir/ülke degisecekse erkeğe göre planlanir, kadın işini bırakan taraf olur.

Konu sahibi yaşınızı söylediniz mi hatırlamıyorum ama kendimden pay biçiyorum ben eşimle 20 yaşımda tanistim, benim de ilk sevgilimdi. Aslinda hep olgun biriydim ama yine de o zamanki dusuncelerime bakiyorum çok saçma ve romantik gelebiliyor, insan o yaşta sadece aşkı düşünüyor, her şeye katlanabileceğini düşünüyor, dünyada başka kimseyi sevemez gibi algiliyor ve karşılıklı sözler veriliyor.

Başka bir konuda da yazmıştım o yaşta bir ilişki içinde verilen sözler bana göre ciddiye alınmamalı, bu erkek için de kadin icin de geçerli. Ve evlilikte nerdeyse tüm fedakarligi yapacak , sıkıntıları çekecek taraf kadın olduğuna göre, kimse verilen sözmüş, yarı yolda bırakmaymış gibi argümanlarla kadını manipüle etmemeli, kadın, aklına yatmayan bir şey olur, istediği her an yolunu değistirir. O, sevgilisinden, ailesinden kisacasi herkesten önce kendisini düşünmeli. Inanın evlendikten sonra eş de dahil ailesi asla kadını düşünmeyecek, düşünmek zorunda da değil zaten. Konu sahibi bu nedenle karariniz nedeniyle bence kendinizi suçlu hissetmeyin.

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

Çok teşekkür ederim. Çok haklısınız, bu yüzden şuan her açıdan değerlendirmek, göremediğim şeyler varsa eğer sizlerin sayesinde görmek istedim.
Bir ihanet, bir yalan olsa ayrılık daha kolay olur gibime geliyor. Aslında sadece bunlar olduğunda ayrılık olmuyor, şuan içinde bulunduğum ilişkininde sonu az çok belli. Şuan verdiğim karar hem onun hem benim iyiliğime verilmiş bir karar. Net olamamak beni korkutuyor, yani tekrar barışma ihtimali olduğundan bile çekiniyorum anlamsızca. Olayı çok dramatize ediyorum.
Mesela Bir zamanlar çukurova dizisini izliyorum. Kendimi Züleyhayla yılmaza falan benzetiyorum sonum onlar gibi olacak hissediyorum. sanki bir şekilde başka birileriyle evlilik yapıcaz ama aklım, kafam, kalbim hep onda olacak gibi hissediyorum. Yada sonradan hayatıma girecek kişi ya benden önce benim gibi bir başkasını sevdiyse diyorum. çünkü en azından bu ilişkide birbirimizin ilkiyiz diyorum. da yeterli değil ki işte bir kafama sokamıyorum şunu hep felaket senaryoları kafamda
bu hislerde benim elimde, bilinçaltımda ama bişey oluyo ve herşey büyüleniyor gibi olup onun sadece iyi yönlerini düşünüp tekrar acabaya düşüyorum. Yani o yoksa aşk bitti gibi düşünüyorum, çünkü gerçekten yalnız yapamayan biriyim, yalnız kaldığımda ona sarıyorum.

Fakat artık acaba dediğim evrede, burayı okuyacağım, artık sizler varsınız

Genişletmek için tıkla...

Katipyarisi .!.:

O dediğiniz şey anca filmlerde oluyor zaten. Çok tanıdığım insan var 4-6 yıllık ilişkilerini bırakıp bir süre sonra başkaları ile evlendiler. Eskisinin adını unutmuşlar. Bu kadar romantizm gereksiz.

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

ahahahah teşekkür ederim.
Evet insanın ilk aşkı olunca, gözünü onunla açınca birçok şeyi sineye çekiyor maalesef. Haksızlığa maruz kaldığında , içinde kıyamet kopuyor ama sevgilinin savunmasını bekleyip o da öyle bakınca bile bişey yapamıyosun. İlk aşka mahsus bişey bu, ama bu durum gerçekten çok ama çok garip. Yani en azından benim açımdan durum böyle.
Bundan sonra ne olur bilinmez ama yeni birinin, bana bu muamelerin tekini yapmayı bırakın, kokusunu alırsam anında fiyyuuu.
Sütten ağzım fena yandı

Genişletmek için tıkla...

mmeriss .!.:

Çok teşekkür ederim. Çok haklısınız, bu yüzden şuan her açıdan değerlendirmek, göremediğim şeyler varsa eğer sizlerin sayesinde görmek istedim.
Bir ihanet, bir yalan olsa ayrılık daha kolay olur gibime geliyor. Aslında sadece bunlar olduğunda ayrılık olmuyor, şuan içinde bulunduğum ilişkininde sonu az çok belli. Şuan verdiğim karar hem onun hem benim iyiliğime verilmiş bir karar. Net olamamak beni korkutuyor, yani tekrar barışma ihtimali olduğundan bile çekiniyorum anlamsızca. Olayı çok dramatize ediyorum.
Mesela Bir zamanlar çukurova dizisini izliyorum. Kendimi Züleyhayla yılmaza falan benzetiyorum sonum onlar gibi olacak hissediyorum. sanki bir şekilde başka birileriyle evlilik yapıcaz ama aklım, kafam, kalbim hep onda olacak gibi hissediyorum. Yada sonradan hayatıma girecek kişi ya benden önce benim gibi bir başkasını sevdiyse diyorum. çünkü en azından bu ilişkide birbirimizin ilkiyiz diyorum. da yeterli değil ki işte bir kafama sokamıyorum şunu hep felaket senaryoları kafamda
bu hislerde benim elimde, bilinçaltımda ama bişey oluyo ve herşey büyüleniyor gibi olup onun sadece iyi yönlerini düşünüp tekrar acabaya düşüyorum. Yani o yoksa aşk bitti gibi düşünüyorum, çünkü gerçekten yalnız yapamayan biriyim, yalnız kaldığımda ona sarıyorum.

Fakat artık acaba dediğim evrede, burayı okuyacağım, artık sizler varsınız

Genişletmek için tıkla...

rozikka .!.:

Laktozsuz ben de uzun uzun yazıyordum ama gerek yok. Her insan tekrar tekrar sever de sevilir de. Evlilik kararinda aşk ve mantık birarada olmalı.


Ben ilk aşkım ve en iyi arkadasimla evlendim ama benim de evlilikte yalnız hissettiğim çok zaman oluyor, bence bu normal hepimiz yalnızız zaten. Kendi başımızın çaresine bakmamiz lazim, kendimizin en yakın arkadaşı olmamiz lazim. Yoksa ilişkide aşk, sevgi, alışkanlık, bağımlılık hepsi birbirine giriyor.

Genişletmek için tıkla...