Benim ki neden kutlanmıyor derken benim anneler günüm neden kutlanmıyor anlamında yazmışta canım. Geçip gitmiyor ayrıca... Bunu anlamınızı bekleyemem sizden çünkü bu acıyı yaşamayan herkes geçip gitti diyor... Ama geçmiyor. Rabbim kimseye yaşatmasın bunu. Bazı arkadaşlar da çok arabesk yazmışsın, çok duygusalsın vs yazmış ama dediğim gibi bunu yaşamayan kimse anlayamaz.
Şöyle düşün, abartmadan sadece olanı yazıyorum ve eğer bu duyguları abartı bulan arkadaşlar varsa bebeğini kaybeden diğer annelerin yazdığı mektupları vs okusunlar bu forumda. Bir ömür boyu bir daha asla ve asla içten gülümseyemeyeceksin, Bebeğinle yaşıt bir çocuk gördüğünde için yanacak benim de evladım şimdi bu kadar mı olacaktı diye, her özel günde şimdi meleğimde burda olsaydı diyeceksin, nefeslerin bile yarım olacak, içinde sürekli yanan bir ateşle hayatını devam ettireceksin... Ben hala 6 aylık oğlumun nefes alıp almadığını kontrol ediyorum geceleri yataktan kalkıp biliyor musun? Evet eşim de bir evlat acısı yaşadı ama benim gibi değil. Ben yaşadım, ben hissettim onu sadece. O hiç bir şey yaşamadı, hiç bir şey paylaşmadı onunla...
Bazı insanlar güçlüdür, bazı insanlar güçsüz. Ben kendimin çok güçlü olduğunu düşünürdüm ta ki bu olaya kadar...
