Tahmin ettiğimiz kişi mi bakacağızAy kimmiş kimmiş
Yine kaçırdım
canlı yayın mı açayım inanman içinİnanak mı?
Ben ev hanımıyım, isi olanlar yatıp uyusun lütfen.
Gerçi en son 6 sene önce çalıştığım hastaneden gayet iyi ayrıldım, müdürümle hala görüşüyorum, bu durumda ben de çalışıyor sayılırım.
hakikaten adam ne kadar sakin davranmış anlattığına göre çevremde o kadar çok barzo var ki böyle bi olay yüzünden evi yıkacak olan aptal saptal bağırıp zindan edenEnisten de sende öff cidden kocan asiri kibar biriymis adami bu noktaya nasil getirdin tebrikler
İncelemeye alınmış. belki de değil bilmiyoruz dahaüye fake mi çıktı şimdi
fake değilsede hayırlısı olsun hakkındaİncelemeye alınmış. belki de değil bilmiyoruz daha
pardonda o neden gitmiyor evden de sen gidiyorsunMerhaba,
Daha önce bir konu açmıştım, bir çok kişinin kalbini kırdım. Özür dilerim. Konuda belirttiğim sorunlar nedeniyle ne yazık ki boşanma kararı almış durumdayız. Konuyu merak edenler Buradan Okuyabilir: Başıma Durduk Yere Dert Aldım :(
Kısaca özet geçmek gerekirse,
Eşimle o günden beri maalesef bir soğukluk vardı aramızda. Eşim eski neşesini kaybetmiş, sürekli düşünceli şekilde duruyordu. Arkadaşları çağırıyordu gitmiyordu, sürekli sigara içip düşünüyordu. Soruyordum herhangi bir sorun yok genel diyordu. Ta ki bugüne kadar..
Akşam işten geldi, yemek yemedi direkt balkona çıktı sigara içmeye başladı. Ne oldu konuşmak ister misin dedim otur dedi ve başladı.
Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. Düşünüyorum düşünüyorum aklımdan çıkmıyor. Sanırım çok yıpranmışım ama içimdeki sevgiye güvenerek hep bunu baskılamışım. Ama son yaşanan olaylar sonrası, sorunları fazlasıyla içime sindirdiğimi ve bir gün patlama noktasına geldiğinde çok daha kötü olacağını ve ruhen bize zarar verebileceğini düşündüm. Yani sorunları aşamaz duruma geldim. Düşünüyorum, sağa çeviriyorum sola çeviriyorum ama olmuyor. İçimdeki kırgınlıklar geçmiyor. Ben biraz ayrı kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü artık kafamı toparlayamıyorum, işimi yapamaz hale geldim. Ve mutsuzluğum ne yazık ki dışarıdan da farkedilebilir hale geldi. İnsanlar ilk defa bana senin canın neden sıkkın diye sormaya başladılar. Eğer bu soru bana soruluyorsa, muhtemelen farkında olmadığım ciddi sıkıntılarım varmış ve ben bunları hep gizlemişim. O nedenle bir süre ayrı kalalım, ölçelim biçelim ve tartalım sonucu ne olacaksa buna zaman ve kalplerimiz karar versin dedi.
Süre ne kadar peki dediğimde ise belki 15 gün, belki 1 ay dedi. Yani eşimin huyunu bildiğim için ve böyle bir şeyi çok zorda kalmadığı sürece istemeyeceğini bildiğim için kabul ettim, peki dedim. Ama yine yuvamıza döncez dimi dedim, zaman gösterecek dedi.
Yarın mesai bitiminde işten çıktığımda hazırlanmış olursun, birlikte gideriz seni ailenin yanına bırakır ben dönerim senin için uygun olur mu dedi, bende peki dedim.
Kısacası durum sanırım boşanmaya doğru gidiyor. Bu saate kadar durdum durdum kafayı yeme noktasına geldim düşünmekten, bende buraya yazıp içimi dökmek istedim.
Lütfen kırıcı şeyler yazmayın..
Siz haksızsınız tmm ama konu buralara gelmemeliydi.Merhaba,
Daha önce bir konu açmıştım, bir çok kişinin kalbini kırdım. Özür dilerim. Konuda belirttiğim sorunlar nedeniyle ne yazık ki boşanma kararı almış durumdayız. Konuyu merak edenler Buradan Okuyabilir: Başıma Durduk Yere Dert Aldım :(
Kısaca özet geçmek gerekirse,
Eşimle o günden beri maalesef bir soğukluk vardı aramızda. Eşim eski neşesini kaybetmiş, sürekli düşünceli şekilde duruyordu. Arkadaşları çağırıyordu gitmiyordu, sürekli sigara içip düşünüyordu. Soruyordum herhangi bir sorun yok genel diyordu. Ta ki bugüne kadar..
Akşam işten geldi, yemek yemedi direkt balkona çıktı sigara içmeye başladı. Ne oldu konuşmak ister misin dedim otur dedi ve başladı.
Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. Düşünüyorum düşünüyorum aklımdan çıkmıyor. Sanırım çok yıpranmışım ama içimdeki sevgiye güvenerek hep bunu baskılamışım. Ama son yaşanan olaylar sonrası, sorunları fazlasıyla içime sindirdiğimi ve bir gün patlama noktasına geldiğinde çok daha kötü olacağını ve ruhen bize zarar verebileceğini düşündüm. Yani sorunları aşamaz duruma geldim. Düşünüyorum, sağa çeviriyorum sola çeviriyorum ama olmuyor. İçimdeki kırgınlıklar geçmiyor. Ben biraz ayrı kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü artık kafamı toparlayamıyorum, işimi yapamaz hale geldim. Ve mutsuzluğum ne yazık ki dışarıdan da farkedilebilir hale geldi. İnsanlar ilk defa bana senin canın neden sıkkın diye sormaya başladılar. Eğer bu soru bana soruluyorsa, muhtemelen farkında olmadığım ciddi sıkıntılarım varmış ve ben bunları hep gizlemişim. O nedenle bir süre ayrı kalalım, ölçelim biçelim ve tartalım sonucu ne olacaksa buna zaman ve kalplerimiz karar versin dedi.
Süre ne kadar peki dediğimde ise belki 15 gün, belki 1 ay dedi. Yani eşimin huyunu bildiğim için ve böyle bir şeyi çok zorda kalmadığı sürece istemeyeceğini bildiğim için kabul ettim, peki dedim. Ama yine yuvamıza döncez dimi dedim, zaman gösterecek dedi.
Yarın mesai bitiminde işten çıktığımda hazırlanmış olursun, birlikte gideriz seni ailenin yanına bırakır ben dönerim senin için uygun olur mu dedi, bende peki dedim.
Kısacası durum sanırım boşanmaya doğru gidiyor. Bu saate kadar durdum durdum kafayı yeme noktasına geldim düşünmekten, bende buraya yazıp içimi dökmek istedim.
Lütfen kırıcı şeyler yazmayın..
belliydi böyle olacağı, bu sonu kendinize siz hazırladınızMerhaba,
Daha önce bir konu açmıştım, bir çok kişinin kalbini kırdım. Özür dilerim. Konuda belirttiğim sorunlar nedeniyle ne yazık ki boşanma kararı almış durumdayız. Konuyu merak edenler Buradan Okuyabilir: Başıma Durduk Yere Dert Aldım :(
Kısaca özet geçmek gerekirse,
Eşimle o günden beri maalesef bir soğukluk vardı aramızda. Eşim eski neşesini kaybetmiş, sürekli düşünceli şekilde duruyordu. Arkadaşları çağırıyordu gitmiyordu, sürekli sigara içip düşünüyordu. Soruyordum herhangi bir sorun yok genel diyordu. Ta ki bugüne kadar..
Akşam işten geldi, yemek yemedi direkt balkona çıktı sigara içmeye başladı. Ne oldu konuşmak ister misin dedim otur dedi ve başladı.
Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. Düşünüyorum düşünüyorum aklımdan çıkmıyor. Sanırım çok yıpranmışım ama içimdeki sevgiye güvenerek hep bunu baskılamışım. Ama son yaşanan olaylar sonrası, sorunları fazlasıyla içime sindirdiğimi ve bir gün patlama noktasına geldiğinde çok daha kötü olacağını ve ruhen bize zarar verebileceğini düşündüm. Yani sorunları aşamaz duruma geldim. Düşünüyorum, sağa çeviriyorum sola çeviriyorum ama olmuyor. İçimdeki kırgınlıklar geçmiyor. Ben biraz ayrı kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü artık kafamı toparlayamıyorum, işimi yapamaz hale geldim. Ve mutsuzluğum ne yazık ki dışarıdan da farkedilebilir hale geldi. İnsanlar ilk defa bana senin canın neden sıkkın diye sormaya başladılar. Eğer bu soru bana soruluyorsa, muhtemelen farkında olmadığım ciddi sıkıntılarım varmış ve ben bunları hep gizlemişim. O nedenle bir süre ayrı kalalım, ölçelim biçelim ve tartalım sonucu ne olacaksa buna zaman ve kalplerimiz karar versin dedi.
Süre ne kadar peki dediğimde ise belki 15 gün, belki 1 ay dedi. Yani eşimin huyunu bildiğim için ve böyle bir şeyi çok zorda kalmadığı sürece istemeyeceğini bildiğim için kabul ettim, peki dedim. Ama yine yuvamıza döncez dimi dedim, zaman gösterecek dedi.
Yarın mesai bitiminde işten çıktığımda hazırlanmış olursun, birlikte gideriz seni ailenin yanına bırakır ben dönerim senin için uygun olur mu dedi, bende peki dedim.
Kısacası durum sanırım boşanmaya doğru gidiyor. Bu saate kadar durdum durdum kafayı yeme noktasına geldim düşünmekten, bende buraya yazıp içimi dökmek istedim.
Lütfen kırıcı şeyler yazmayın..
Diyenin de haline bak.Zavallısın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?