Sanırım Boşanma Yoluna Gidiyoruz..

Uye adini hatirlamiyorum ama kocasi kendisi evde yokken usb'de eski sevgilisiyle mustehcen sayilabilecek fotolari buluyordu. Bu uye de ucarak (ucaga binecekti, bi ara telefonu kapaliymis, tam detaylari hatirlamiyorum 🤪) esinin yanina gitmisti. Ayni dramatik anlatim tarzi. Esiyle arasinda gecen konusmayla guncellemisti okurlarini sagolsun o da. Dramatik dramatik kurgular. 🤦‍♀️
 
Uye adini hatirlamiyorum ama kocasi kendisi evde yokken usb'de eski sevgilisiyle mustehcen sayilabilecek fotolari buluyordu. Bu uye de ucarak (ucaga binecekti, bi ara telefonu kapaliymis, tam detaylari hatirlamiyorum 🤪) esinin yanina gitmisti. Ayni dramatik anlatim tarzi. Esiyle arasinda gecen konusmayla guncellemisti okurlarini sagolsun o da. Dramatik dramatik kurgular. 🤦‍♀️
Sanırım öyle bir konu okumuştum ama kim olduğunu ve detayları hatırlayamadım bende
 
Merhaba,

Daha önce bir konu açmıştım, bir çok kişinin kalbini kırdım. Özür dilerim. Konuda belirttiğim sorunlar nedeniyle ne yazık ki boşanma kararı almış durumdayız. Konuyu merak edenler Buradan Okuyabilir: Başıma Durduk Yere Dert Aldım :(

Kısaca özet geçmek gerekirse,

Eşimle o günden beri maalesef bir soğukluk vardı aramızda. Eşim eski neşesini kaybetmiş, sürekli düşünceli şekilde duruyordu. Arkadaşları çağırıyordu gitmiyordu, sürekli sigara içip düşünüyordu. Soruyordum herhangi bir sorun yok genel diyordu. Ta ki bugüne kadar..

Akşam işten geldi, yemek yemedi direkt balkona çıktı sigara içmeye başladı. Ne oldu konuşmak ister misin dedim otur dedi ve başladı.

Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. Düşünüyorum düşünüyorum aklımdan çıkmıyor. Sanırım çok yıpranmışım ama içimdeki sevgiye güvenerek hep bunu baskılamışım. Ama son yaşanan olaylar sonrası, sorunları fazlasıyla içime sindirdiğimi ve bir gün patlama noktasına geldiğinde çok daha kötü olacağını ve ruhen bize zarar verebileceğini düşündüm. Yani sorunları aşamaz duruma geldim. Düşünüyorum, sağa çeviriyorum sola çeviriyorum ama olmuyor. İçimdeki kırgınlıklar geçmiyor. Ben biraz ayrı kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü artık kafamı toparlayamıyorum, işimi yapamaz hale geldim. Ve mutsuzluğum ne yazık ki dışarıdan da farkedilebilir hale geldi. İnsanlar ilk defa bana senin canın neden sıkkın diye sormaya başladılar. Eğer bu soru bana soruluyorsa, muhtemelen farkında olmadığım ciddi sıkıntılarım varmış ve ben bunları hep gizlemişim. O nedenle bir süre ayrı kalalım, ölçelim biçelim ve tartalım sonucu ne olacaksa buna zaman ve kalplerimiz karar versin dedi.

Süre ne kadar peki dediğimde ise belki 15 gün, belki 1 ay dedi. Yani eşimin huyunu bildiğim için ve böyle bir şeyi çok zorda kalmadığı sürece istemeyeceğini bildiğim için kabul ettim, peki dedim. Ama yine yuvamıza döncez dimi dedim, zaman gösterecek dedi.

Yarın mesai bitiminde işten çıktığımda hazırlanmış olursun, birlikte gideriz seni ailenin yanına bırakır ben dönerim senin için uygun olur mu dedi, bende peki dedim.

Kısacası durum sanırım boşanmaya doğru gidiyor. Bu saate kadar durdum durdum kafayı yeme noktasına geldim düşünmekten, bende buraya yazıp içimi dökmek istedim.

Lütfen kırıcı şeyler yazmayın..
valla ne yazsam bilemedim size esinize cok üzüldüm sizde enistenizde rahat edin artik siz önce ailem demeyi bilmediginiz icin bi yuvayi dagittiniz kafanizi iyice toplayin nasil esimi pismanligima ikna ederim onceligim artik ailem diye guven veririm onu dusunun
 
Sanırım psikologsunuz. Tam olarak bunu söyledi. Bu sorun olunca, düşünmeye vaktim oldu. İşlerimin yoğunluğuna o kadar aldanmışım ki iş yerinde iş harici hiçbir şey düşünmemişim. Ama işi bırakıp düşünmeye başlayınca, anladım ki içimde bu sorunlar birikmiş dedi.

Yani hiç eve iş getirmez, evde iş ile ilgili de konuşmaz. İşi iş saatinde yaparım derdi.

Yazılımcı mı eve iş getirmeyecek. Pazar günü bile görüntülü toplantı yapıyorlar. Herkesin yaptığı işler anlık sürekli kontrol edilmek zorunda. Ki evden çalışırlar yani çoğunlukla.
 
Gitmeliyim, yani o otelde kalsa, sonuçta aynı şehirde olacağız. Yani duramam yapamam öyle de


Sanırım psikologsunuz. Tam olarak bunu söyledi. Bu sorun olunca, düşünmeye vaktim oldu. İşlerimin yoğunluğuna o kadar aldanmışım ki iş yerinde iş harici hiçbir şey düşünmemişim. Ama işi bırakıp düşünmeye başlayınca, anladım ki içimde bu sorunlar birikmiş dedi.

Yani hiç eve iş getirmez, evde iş ile ilgili de konuşmaz. İşi iş saatinde yaparım derdi.
Alıntılamayı becerememişim. Yani diyorum ki kuzum yazılımcı eve iş getirmeyecek de kim getirecek? Çok tutarsız yazdıkların 🤔
 
Bu konuyu nasıl kaçırdım bilmiyorum 🥴
Haa unuttum söylemeyi, en çok ağırına giden şey olmuş,

Bana hediye telefon almıştı 15-20 gün oluyor işte. Ben sadece öpmüş teşekkür ederim demiş geçmişim. Yani insan bi sevinirdi, sevinmese dahi sevinmiş gibi yapardı falan dedi. Aldın kenara koydun, işine devam ettin. Bence bi nezaketen kurcalayabilirdin dedi. Bu çok ağırına gitmiş işte.

Ama bunda da inanın kötü bi amaç niyetim yoktu. Yani zaten sağolsun ihmal etmez sürekli hediye alırdı. Yani bu yüzden normal bi durum gibi gelmişti o yüzden de öyle yapmıştım :KK43:
Sizin için telefon çikolata gibi bir şey olsa gerek haklısınız. 😂
 
Merhaba,

Daha önce bir konu açmıştım, bir çok kişinin kalbini kırdım. Özür dilerim. Konuda belirttiğim sorunlar nedeniyle ne yazık ki boşanma kararı almış durumdayız. Konuyu merak edenler Buradan Okuyabilir: Başıma Durduk Yere Dert Aldım :(

Kısaca özet geçmek gerekirse,

Eşimle o günden beri maalesef bir soğukluk vardı aramızda. Eşim eski neşesini kaybetmiş, sürekli düşünceli şekilde duruyordu. Arkadaşları çağırıyordu gitmiyordu, sürekli sigara içip düşünüyordu. Soruyordum herhangi bir sorun yok genel diyordu. Ta ki bugüne kadar..

Akşam işten geldi, yemek yemedi direkt balkona çıktı sigara içmeye başladı. Ne oldu konuşmak ister misin dedim otur dedi ve başladı.

Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. Düşünüyorum düşünüyorum aklımdan çıkmıyor. Sanırım çok yıpranmışım ama içimdeki sevgiye güvenerek hep bunu baskılamışım. Ama son yaşanan olaylar sonrası, sorunları fazlasıyla içime sindirdiğimi ve bir gün patlama noktasına geldiğinde çok daha kötü olacağını ve ruhen bize zarar verebileceğini düşündüm. Yani sorunları aşamaz duruma geldim. Düşünüyorum, sağa çeviriyorum sola çeviriyorum ama olmuyor. İçimdeki kırgınlıklar geçmiyor. Ben biraz ayrı kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü artık kafamı toparlayamıyorum, işimi yapamaz hale geldim. Ve mutsuzluğum ne yazık ki dışarıdan da farkedilebilir hale geldi. İnsanlar ilk defa bana senin canın neden sıkkın diye sormaya başladılar. Eğer bu soru bana soruluyorsa, muhtemelen farkında olmadığım ciddi sıkıntılarım varmış ve ben bunları hep gizlemişim. O nedenle bir süre ayrı kalalım, ölçelim biçelim ve tartalım sonucu ne olacaksa buna zaman ve kalplerimiz karar versin dedi.

Süre ne kadar peki dediğimde ise belki 15 gün, belki 1 ay dedi. Yani eşimin huyunu bildiğim için ve böyle bir şeyi çok zorda kalmadığı sürece istemeyeceğini bildiğim için kabul ettim, peki dedim. Ama yine yuvamıza döncez dimi dedim, zaman gösterecek dedi.

Yarın mesai bitiminde işten çıktığımda hazırlanmış olursun, birlikte gideriz seni ailenin yanına bırakır ben dönerim senin için uygun olur mu dedi, bende peki dedim.

Kısacası durum sanırım boşanmaya doğru gidiyor. Bu saate kadar durdum durdum kafayı yeme noktasına geldim düşünmekten, bende buraya yazıp içimi dökmek istedim.

Lütfen kırıcı şeyler yazmayın..
 
Eşin çok haklı . Herkes anlaşmak iyi geçinmek zorunda değilki saygı duysun yeter zaten . Baskı yapmissiniz resmen . Neden sizi bukadar etkieldiki bu durum enişte enişte diyip durmussunuz . Ayrıca esinizde çok kibar ben bir hanzoyla evliyim kıskandım doğrusu . Çok kirmissiniz onu belli varsa yoksa o demiş dışlanmış gbi hissetmiş kendini sanki
 
Merhaba,

Daha önce bir konu açmıştım, bir çok kişinin kalbini kırdım. Özür dilerim. Konuda belirttiğim sorunlar nedeniyle ne yazık ki boşanma kararı almış durumdayız. Konuyu merak edenler Buradan Okuyabilir: Başıma Durduk Yere Dert Aldım :(

Kısaca özet geçmek gerekirse,

Eşimle o günden beri maalesef bir soğukluk vardı aramızda. Eşim eski neşesini kaybetmiş, sürekli düşünceli şekilde duruyordu. Arkadaşları çağırıyordu gitmiyordu, sürekli sigara içip düşünüyordu. Soruyordum herhangi bir sorun yok genel diyordu. Ta ki bugüne kadar..

Akşam işten geldi, yemek yemedi direkt balkona çıktı sigara içmeye başladı. Ne oldu konuşmak ister misin dedim otur dedi ve başladı.

Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. Düşünüyorum düşünüyorum aklımdan çıkmıyor. Sanırım çok yıpranmışım ama içimdeki sevgiye güvenerek hep bunu baskılamışım. Ama son yaşanan olaylar sonrası, sorunları fazlasıyla içime sindirdiğimi ve bir gün patlama noktasına geldiğinde çok daha kötü olacağını ve ruhen bize zarar verebileceğini düşündüm. Yani sorunları aşamaz duruma geldim. Düşünüyorum, sağa çeviriyorum sola çeviriyorum ama olmuyor. İçimdeki kırgınlıklar geçmiyor. Ben biraz ayrı kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü artık kafamı toparlayamıyorum, işimi yapamaz hale geldim. Ve mutsuzluğum ne yazık ki dışarıdan da farkedilebilir hale geldi. İnsanlar ilk defa bana senin canın neden sıkkın diye sormaya başladılar. Eğer bu soru bana soruluyorsa, muhtemelen farkında olmadığım ciddi sıkıntılarım varmış ve ben bunları hep gizlemişim. O nedenle bir süre ayrı kalalım, ölçelim biçelim ve tartalım sonucu ne olacaksa buna zaman ve kalplerimiz karar versin dedi.

Süre ne kadar peki dediğimde ise belki 15 gün, belki 1 ay dedi. Yani eşimin huyunu bildiğim için ve böyle bir şeyi çok zorda kalmadığı sürece istemeyeceğini bildiğim için kabul ettim, peki dedim. Ama yine yuvamıza döncez dimi dedim, zaman gösterecek dedi.

Yarın mesai bitiminde işten çıktığımda hazırlanmış olursun, birlikte gideriz seni ailenin yanına bırakır ben dönerim senin için uygun olur mu dedi, bende peki dedim.

Kısacası durum sanırım boşanmaya doğru gidiyor. Bu saate kadar durdum durdum kafayı yeme noktasına geldim düşünmekten, bende buraya yazıp içimi dökmek istedim.

Lütfen kırıcı şeyler yazmayın..
Burda ablami seveceksin, annemi seveceksin gibi sozlere maruz kalan çok kadin gordum. Durum tamamen ayni. Senin gibi onun da hisleri var. Saygisizlik yapmadigi surece kimseyi birilerini sevmeye zorlayamazsin. Eşin çok kibar geldi bu konuşmalarindan. Uzak kalmak hatani anlamak için iyi bir sure olur. Ve olurki barişirsaniz bir daha eşini sevmediği bir şey için zorlama. Saygi çerçevesinde yurutun evliliğinizi. InsaAllah yuvan kurtulur
 
Haa unuttum söylemeyi, en çok ağırına giden şey olmuş,

Bana hediye telefon almıştı 15-20 gün oluyor işte. Ben sadece öpmüş teşekkür ederim demiş geçmişim. Yani insan bi sevinirdi, sevinmese dahi sevinmiş gibi yapardı falan dedi. Aldın kenara koydun, işine devam ettin. Bence bi nezaketen kurcalayabilirdin dedi. Bu çok ağırına gitmiş işte.

Ama bunda da inanın kötü bi amaç niyetim yoktu. Yani zaten sağolsun ihmal etmez sürekli hediye alırdı. Yani bu yüzden normal bi durum gibi gelmişti o yüzden de öyle yapmıştım :KK43:
Konular benziyor gerçekten...
 
Back