- 17 Ocak 2020
- 27.825
- 40.282
Bir de kopek ten fena ısırıklar attı kayınvalıdeye gıbı bı cumlede okudum
Kucucuk cocugun ne canı var bı ısırsa atardamara gelse
Bir de kopek ten fena ısırıklar attı kayınvalıdeye gıbı bı cumlede okudumYani tek olayı yok. Doğru hatırlamışım.
Bu cümle çok korkunç.
Hiçbir sebep yokken beşiğinde yatan bebeği tek gördüğünde koşarak gelip yüzüne saldırabilir o zaman.
4 yaşında erkek kısır bir kedim var. Bebekliğinden beri bakıyorum. Ben ve eşim dışında herkese çok saldırgan. Bize de saldırgan ama ben onun dilinden anladığım için sinirlenince filan tek başına bırakıyorum üstüne gitmiyorum o sakinleşiyor. Şimdiye kadar eşime ve bana fiziksel zarar vermedi ufak tefek cırmıklar haricinde.
Ama eve gelen misafirlere özellikle yatıya kaldılarsa inanılmaz saldırıyor. Kayınvalidem iki kez hastanelik oldu. Kadın travma geçirdi kediyle yalnız kalınca titremeye başlıyor. Haberlere çıkan kedi saldırmalarından daha beter köpek saldırmış gibi zarar veriyor insanlara.
Kendi anneme de saldırdı ama benim annem kedilerden korkmadığı için o saldırınca eline sopa filan alıp korkutmuş anneme bir şey yapamadı.
Bu saldırmalar durduk yere oluyor bu arada. Hiç bir sebep yokken misafiri odada yalnız bulduğu anda koşarak gelip ısırıyor yüzüne saldırıyor.
Neyse kedimi verme niyetim yok. Ona çok düşkünüm ve aşırı seviyorum zaten vicdanen de başkasına veremem bensiz yapamaz. Şimdi inşallah 1.5 aya kadar bir bebeğimiz olacak.
Eşim de kedimi çok sevmesine rağmen oğluma saldırırsa direk atarım evden diyor. Annemi hastanelik etti yenidoğanı ne hale getirir atarım saldırmaya kalkarsa diyor.
Aşırı stres oluyorum kedim saldıracak bebeğe de eşim onu atacak diye. Saldırmasını engellemenin bir yolu yok mu acaba? Sırf içimizi rahatlatsın diye veterine götürdük hem eşimi ikna etsin istemiştim ama veteriner kalktı eşimin yanında “bebek doğunca da kıskanır saldırır bir araya getirmeyin” dedi. Ona da bir ayrı üzüldüm.
Kedilerden anlayan birileri varsa lütfen bir fikir verebilir mi?
4-5 yaşta kendini savunacak yaş değil inananın oğlum o yaşta evdeki kedim istese çok rahat çocuğa zarar verir . Konu sahibinin annesine Kv ye kaç kere zarar vermiş . Bence kendilerine de vermiştir de çok tepki aldı anlatamıyor şuan .Bu kadar hırcın bir hayvansa gercekten bebek kendini savunabilecek yaşa gelene kadar (4-5yaş gibi) yalnız aynı ortamda bırakılmamalı. Gözünü damarını vs çizebilir ihmalkarlık olur yalnız bırakmak. Hiç muhattap etmeyin ikisini denemeyin bile. Belki ama belki zamanla alışabilir ama bunu zaman gösterir. Ben olsam bebeğin giyilmiş kıyafetlerini çişli bezini koklatıp muhattap bırakmakla başlardım. Eğer bu denli hırçınsa bir süre size de tavır alıp size de saldırgan tavır sergileyebilir. Olabildiğince bebeğin eşyalarını koklatıp once kokusuna alıstırın.. Yavas yavas herseye alısır hayvanlar.
Öyle oluyor zaten örnek bizim evValla kedi bu
Kapıda sıvışır bence bebegın yanına
Belki hiçbir şey yapmayacak ama. Onu da bilmiyoruz ya daha.Valla kedi bu
Kapıda sıvışır bence bebegın yanına
Ne yazık ki kendi yaşadıklarımdan dolayı ben buna inanmıyorum. Eşimin bir kedisi vardı ilk evlendiğimiz dönem beni aşırı kıskandı eşim ona o da eşime çoook düşkündü. İlk iki yıl boyunca bana eziyet çektirdi. Gece uyurken kocamla uyuyordu ben uyku arasında yanlışlıkla yaklaşsam ısırıp tırmalıyordu. Elini tutsam elimi parçalıyordu. Kıskançlıktan stres oldu ve sıfır aldığımız mobilyalara halılara hatta nasıl başardı bilmesem de perdelere bile işedi ve koku bıraktı(kısırdı). Beni bir türlü kabullenmedi ki ben de kedileri çok severim. Eve gelen başka misafirlere bir şey yapmıyordu kocamla fiziksel temas veya sarılma vb şeyler olmadığı sürece tüm sorunu eşime yaklaşan biri olduğunda başlıyor. Aynı bu hikayedeki gibi eşimin annesi oğluyla sarılıp koklaşınca ona da fena saldırdı bir kaç kere. Yakınlaşacağımız zaman odadan dışarı çıkartmak zorunda kalıyorduk ve sürekli miyavlayıp duruyordu canından can gidiyormuş gibi binayı ayağa kaldırıyordu. En son sakinleşmeye başladı eskiye dönüyor beni kabulleniyor sandık meğer hastalanmış. Sonradan fazla uyuduğunu fark ettiğimizde koşa koşa veterinere götürdük ve ne yazık ki sarılık olmuştu o sebeple kurtaramadık öldü. Çok üzüldüm ancak resmen gözlerimle gördüm bir çok şey kıskançlık vb kedilerde strese sebep olabiliyor ve stres kedileri hasta bile ediyor. Şimdiden bu kadar saldırgan bir kediyse eve bebek geldiğinde alışana kadar ona da çokça saldıracaktır. Ellerimde hala jilet izine benzer kedi tırmalama izleri duruyor iz kaldı hep. Yüzümü bile kaç kere yırttı. O aileye bağlı olan kedi dışardan gelecek farklı kokuya sahip herkese emin olun bunu yapacaktır. Birbirlerinden uzak tutmak tek mantıklı yol gibi duruyor.Belki hiçbir şey yapmayacak ama. Onu da bilmiyoruz ya daha.
Başta mutlaka uzak tutmak lazım. Tam ayaklanma aşamasında da tüyünü çekiyorlar, kuyruğunu falan. Tepki verebiliyor. Ama genelde gördüğüm anne babanın kokusu ya, alışıyorlar. Sizinki zormuş. O kıskanç kedi çok zor. Çok da yavaş alışıyorlar. Benim büyük kedinin ilk sevdirdiği kişi eşim. İlk defa 8 yaşında ona sevdirdi yanına gidip. Şanstı bizimki. Sizinki çok fenaNe yazık ki kendi yaşadıklarımdan dolayı ben buna inanmıyorum. Eşimin bir kedisi vardı ilk evlendiğimiz dönem beni aşırı kıskandı eşim ona o da eşime çoook düşkündü. İlk iki yıl boyunca bana eziyet çektirdi. Gece uyurken kocamla uyuyordu ben uyku arasında yanlışlıkla yaklaşsam ısırıp tırmalıyordu. Elini tutsam elimi parçalıyordu. Kıskançlıktan stres oldu ve sıfır aldığımız mobilyalara halılara hatta nasıl başardı bilmesem de perdelere bile işedi ve koku bıraktı(kısırdı). Beni bir türlü kabullenmedi ki ben de kedileri çok severim. Eve gelen başka misafirlere bir şey yapmıyordu kocamla fiziksel temas veya sarılma vb şeyler olmadığı sürece tüm sorunu eşime yaklaşan biri olduğunda başlıyor. Aynı bu hikayedeki gibi eşimin annesi oğluyla sarılıp koklaşınca ona da fena saldırdı bir kaç kere. Yakınlaşacağımız zaman odadan dışarı çıkartmak zorunda kalıyorduk ve sürekli miyavlayıp duruyordu canından can gidiyormuş gibi binayı ayağa kaldırıyordu. En son sakinleşmeye başladı eskiye dönüyor beni kabulleniyor sandık meğer hastalanmış. Sonradan fazla uyuduğunu fark ettiğimizde koşa koşa veterinere götürdük ve ne yazık ki sarılık olmuştu o sebeple kurtaramadık öldü. Çok üzüldüm ancak resmen gözlerimle gördüm bir çok şey kıskançlık vb kedilerde strese sebep olabiliyor ve stres kedileri hasta bile ediyor. Şimdiden bu kadar saldırgan bir kediyse eve bebek geldiğinde alışana kadar ona da çokça saldıracaktır. Ellerimde hala jilet izine benzer kedi tırmalama izleri duruyor iz kaldı hep. Yüzümü bile kaç kere yırttı. O aileye bağlı olan kedi dışardan gelecek farklı kokuya sahip herkese emin olun bunu yapacaktır. Birbirlerinden uzak tutmak tek mantıklı yol gibi duruyor.
Öncelikle inanmıyorum bsey yapmayacağınaBelki hiçbir şey yapmayacak ama. Onu da bilmiyoruz ya daha.
Öncelikle inanmıyorum bsey yapmayacağına
Ancak belki yapmayacak dıyelım
Ama bahse girilecek Bi konu degıl işte, evden uzaklastırılmalı
Yenı sahipler huzurlu Baska bı ortam sunulmalı
Yenıdogan bebekle, çoluk cocukla Bi araya gelmese ıyı olur
Ama bebek gelıncekediye de çok üzülüyorum.
Yenidoğan bebeğin umrunda değil anlaşılan. Hayvan sevicez diye insan canından sağlığından üstte tutar olduk valla helal olsun. Hadi ben bana saldıran can kıskanıyor yıllardır babası bilmiş eşimi ben sonradan gelen kişiyim ve yetişkinim dedim hafif tabirle ağzıma t*kürdü ses etmedim ama yenidoğan bir bebekse konu ya da bir çocuksa eğer, kedinin gözünün yaşına bakmam üzgünüm. Başta alıştırmaya çalışır ayrı odalarda tutar kokusuna alıştırmaya çalışırım ve aynı odada bile ben bebeği tutarken kediyi eşim tutar anca öyle gösteririm. Baktım bir sorun yok ancak o zaman çook yavaş yavaş normale dönerim. Ancak bebeğime saldırıyorsa sahiplendiririm. Bunun aması vs olmaz senin asıl umrunda olan bebeğin değil kedin resmen. Kediyi değil bebeği sen doğuruyorsun hatırlatırım.Eşimin kedimi atmasından korktuğum için ne yapabilirim diye konu açtım. Belki kedim hiç bir şey yapmayacak ama kocam ya saldırırsa diye atmaya kalkar diye korktum. Belki sakinleştirici vs bir yöntem bulurum kocam da ikna olur.
Onlarca kişi değil abartmayın sadece kayınvalidem.
Almazlar zor bir kediyse. Tamamen yabancı bir evde daha kötü olur. Bu işten çok iyi anlayan, sabırlı biri olmalı. Çok zor bulmak. İnşallah bulunur. Çok kötü bir tercih olabilir ama en kötü ihtimalle dazer kullanılabilir ev bulunamıyorsa. O da çook kötü bir tercih. En azından odasına girerse. Oraya girmemesi gerektiğini öğrenir. Çok üzücü. Koca daha yapıcı olsa birlikte durum değiştirilebilir ama o direk atarımcı olunca hayvan saldırganlaşabilir. Çok etkiliyor evdeki tutum. İnşallah soeunsuz geçer dönem.Ama bebek gelınce
Zaten bozuk olan psikolojisi iyice alt üst olacak
O yuzden aile degıstırmesı daha iyi bi secenek degıl mı
Bılemedım
Hayvan sevgisi ile çocuğumun sevgisi bir olabilirmi Allah aşkına.Kediyi verin diyenler verecekleri kişilerinde bebekleri olacak o zaman bu kedi ölene kadar ev değiştirip dursun. Hayvansever olduğunuza emin misiniz gerçekten?
Konu sahibi sana malt ve sakinleştirici sprey önerdik. Araştırdınız mi? Diğerlerine cevap vereceğim derken belki mesajım gözünüzden kaçmıştır.
Hayvanların çocuklara saldirma sebebi genelde çocuklar yüzünden oluyor. Kuyruğunu asılıyor bıyıklarını çekiyor, ısırmaya çalışıyor kedilerde kendilerini savunmak için tırmalıyor.
Zaten 1 kere olmuş ve sanırım kedi o dönemde hastaymış. Şuanda iyi ve bir daha yaşanmadiysa bence her ihtimale karşı sakinleştirici kullanın içiniz rahat etsin.
Nasıl görmedinizHiç durduk yere saldıran kedi görmedim çok ilginç hayvan bi şeyden huzursuz olmuş olmalı diye düşünüyorum. Bende kedi besliyorum ve saldırma hikayesi var ama mesela yüksek sesten korkuyor geriliyor ya da huzursuz olacağı bi ortam ise geriliyor tavrı değişiyor onun dışında şeker gibi kedi.
Bebeğin eşyalarına temas etmesine izin verin koklasın kokusuna alışsın. Emeklemeye yürümeye başladığında da ani hareketlerden kaçının çünkü kediler ani hareketi sevmiyor ve çocuklar aniden uzanıp sağını solunu mıncıklamaya çalışıyor.
Lütfen önceliğiniz bebeğiniz olsun , geçen bir köpek yeni doğmuş bebeği paramparça etti ve bebek öldü, bir süre kediyi emanet verebilirsiniz bence...4 yaşında erkek kısır bir kedim var. Bebekliğinden beri bakıyorum. Ben ve eşim dışında herkese çok saldırgan. Bize de saldırgan ama ben onun dilinden anladığım için sinirlenince filan tek başına bırakıyorum üstüne gitmiyorum o sakinleşiyor. Şimdiye kadar eşime ve bana fiziksel zarar vermedi ufak tefek cırmıklar haricinde.
Ama eve gelen misafirlere özellikle yatıya kaldılarsa inanılmaz saldırıyor. Kayınvalidem iki kez hastanelik oldu. Kadın travma geçirdi kediyle yalnız kalınca titremeye başlıyor. Haberlere çıkan kedi saldırmalarından daha beter köpek saldırmış gibi zarar veriyor insanlara.
Kendi anneme de saldırdı ama benim annem kedilerden korkmadığı için o saldırınca eline sopa filan alıp korkutmuş anneme bir şey yapamadı.
Bu saldırmalar durduk yere oluyor bu arada. Hiç bir sebep yokken misafiri odada yalnız bulduğu anda koşarak gelip ısırıyor yüzüne saldırıyor.
Neyse kedimi verme niyetim yok. Ona çok düşkünüm ve aşırı seviyorum zaten vicdanen de başkasına veremem bensiz yapamaz. Şimdi inşallah 1.5 aya kadar bir bebeğimiz olacak.
Eşim de kedimi çok sevmesine rağmen oğluma saldırırsa direk atarım evden diyor. Annemi hastanelik etti yenidoğanı ne hale getirir atarım saldırmaya kalkarsa diyor.
Aşırı stres oluyorum kedim saldıracak bebeğe de eşim onu atacak diye. Saldırmasını engellemenin bir yolu yok mu acaba? Sırf içimizi rahatlatsın diye veterine götürdük hem eşimi ikna etsin istemiştim ama veteriner kalktı eşimin yanında “bebek doğunca da kıskanır saldırır bir araya getirmeyin” dedi. Ona da bir ayrı üzüldüm.
Kedilerden anlayan birileri varsa lütfen bir fikir verebilir mi?
İnsan hayatını hayvanlara tercih edip , hayvanları abartılı şekilde yüceltmeyi ben de doğru bulmuyorum, öncelik insan hayatı olmalı, ben böyle bir konuyu tartışmazdım bile konu bebeğim olsaydı , bebeğine bisey yapsa ömür boyu nasıl dayanacak bu acıya..Değil kedi, öz anam olsa çocuğuma zarar verme riski varsa aynı ortamda tutmazdım.
Tabi bu benim düşüncem. Ben aşırı hayvanseverliği sağlıklı bulan biri değilim.
Ama alıştığım kedim olsa tabi ki atmazdım. Ya evi bir şekilde dizayn eder ayrı alanlarda tutardım ya da bebeğim ele avuca gelene kadar annemde kardeşimde vs. yakınımda bakardım kedime.