- 11 Mart 2013
- 33.219
- 53.173
- 32
2 yaşından sonra zaten evde olması zordu demekki karakteri de özgür
Eeee sorun yok niye konu açtınız o zaman ?
2 yaşından sonra zaten evde olması zordu demekki karakteri de özgürBahsettigim kedimi 2 yasindayken sokaktan sahuplenmistim. Sokak kopeklerinin saldirisina ugramisti. Agir yaraliydi. 2 sene bizimle yasadi her firsatta kacmaya calisti. Birkac defa evden kacsada apartmandan kacamadan yakalayip aldik. Ben acikcasi ev kedisi olmayi sevmedigini düşünüyorum.
Eeee sorun yok niye konu açtınız o zaman ?Sizce bebeğime vereceğim tepki aynı mı olur mantıklı düşünün ya.
Çünkü inanmıyorum kedimin bebeğe zarar vereceğine. İhtimal bile vermiyorum hatta. Ben o saldırma olayında da kedimi anlayabiliyorum çünkü yabancı sevmiyordu ve tehdit olarak algılıyordu. Şimdi bebek gelince düzgünce ilgilenip birbirine alıştırırım, kokusunu duyar filan. Alışır.
Çünkü ben daha bekarken sahiplenmiştim sonra eşimle tanıştım ve evlenince eşimle aynı evde yaşamaya başladı ne bir saldırma ne bir agresiflik yaptı. Saldıracak olsa evde aniden beliren adama yapardı. Kayınvalidemin durumu farklı diye düşünüyorum o anlık bir şey oldu demek ki.
Şimdi bebeğe yapmayacak diye içim rahat yoksa kendi bebeğim yani annesinden daha çok kim düşünebilir, onu sevmiyor düşünmüyor olma ihtimalim var mı? Bir kediye bile bu kadar merhamet ederken 9 ay karnımda büyüttüğümüz merhametsiz nasıl olabilirim.
Kedınızın bebegınıze zarar vermeyeceğine inanıyorsunuz?
Peki o zaman içinizi yiyen hangi rahatsızlıkla konu acma geregı duydunuzyazmayacaktım bak
Yıne duramadım.
Eşimin kedimi atmasından korktuğum için ne yapabilirim diye konu açtım. Belki kedim hiç bir şey yapmayacak ama kocam ya saldırırsa diye atmaya kalkar diye korktum. Belki sakinleştirici vs bir yöntem bulurum kocam da ikna olur.2 yaşından sonra zaten evde olması zordu demekki karakteri de özgür
Eeee sorun yok niye konu açtınız o zaman ?
Onlarca kişi değil abartmayın sadece kayınvalidem.Bebege zarar verecegine inanmiyorum falan yazmaniza cok sasirdim onca kisiye saldirmis ciddi zararlar vermis bebegin koluna yuzune ufacik bir cizik atsa neler olur esiniz ne yaoar siz vicdan azabinizi nasil gecirirsiniz bilemedim cunku apacik saldirgan ve bunu biliyosunuz sacmaliyosunuz hicbir canli bebeginizden daha degerli olamaz sonucta bu risk olmasi bile cok korkunc
Üç farklı veterinere gittim. Bir tanesinin kendi yorumuydu enerjisini sevmemiştir demişti. Bu laf benden çıkmadı yani veteriner söyledi.
Bir diğeri de böbreklerinde kristalleşme var dedi antibiyotik verdi. Belki bu yüzden agresiftir dedi. O da bir ihtimal.
Adam kediyi verir tabi birisine normal gayet bu durumda . Siz sadece görmek istediğiniz gibi görüyordunuz . Buraya da konu açmanızın sebebi biz size hak verelim kedi bebeğe bir şey yapmaz diyelim onu istediniz . Ya çok üzgünüm ama böyle olmaz . Bundan sonraki konularınız şöyle gelecek siz lohusa olacaksınız ilk çocuk zaten tecrübe yok yorgunluk çok zor olacak o yüzden .Eşimin kedimi atmasından korktuğum için ne yapabilirim diye konu açtım. Belki kedim hiç bir şey yapmayacak ama kocam ya saldırırsa diye atmaya kalkar diye korktum. Belki sakinleştirici vs bir yöntem bulurum kocam da ikna olur.
Onlarca kişi değil abartmayın sadece kayınvalidem.
Ya dimi bence de bu agresiflik sebebi. Kesinlikle zaten tedavi gördükten sonra miyavlaması filan azaldı.Kristalleşme için tedavi gördü mü
Kedilerde böbrek ciddi bir sıkıntıdır ve aşırı ağrı yapar, ağzı dili yok ifade edemediği için hırçınlaşır, böbrek çok çok ciddi bir problem. Kristalleşme ilerlediğinde taşlaşma başlar ki korkunç bir sorundur. Ağrı agresifliğini gayet net açıklar bu durumda
Bende kediyle oğlanı ayırmaktan yoruluyorum ya sürekli dipdibe oluyorlar kedi bunalacak diye korkuyorum . Sürekli evde ikisi koşuyorlar bundan da yoruluyorum korktuğum için sadece kedi sürekli bu düzene alışacak durmuyor hiç diye . Birde bunalır çocuğa vurur vs diye korkuyorum . Aslında çok uysal zarar verdiği yok istemediği zaman kalkıp gidiyor ama yine de için huzursuz oluyorBen bile korktum burdan.Benim de bir kedim ve 19 aylık bir kızım var.Sorunlari yok.Cunku benim kedim bize bile zor yanaşır.Sadece bulunduğumuz ortamda bulunmayı sever.Buna rağmen ilk zmaanlr çok tedirgin oldum.Ama bence siz aynı evde o kedi ve bebekle yapamazsınız.Yapmamalisiniz.Kediler bebek sevmez.Cocuklar ayaklaninca zaten kuyruklarini tutmaya çalışıyor ,sevmeye çalışıyor.Ben bile bezdim ikisini ayirmaktan.Annenize alismaz mi ,yemeklerini o verse ödül maması verse ,onda kalsa kedi? Bu haliyle kimse sahiplenmez zaten.Esiniz haklı gibi
Size neden tepki gösteriliyor, biliyor musunuz?
Bebek üzerine riske giriyorsunuz. Bebekle ilgili konularda riske girilmez gkulata. En iyisi, en emniyetlisi neyse o yapılır.
Bir zarar geleceği çok aşikarsa o engellenmeye çalışılır. Sizse bekleyeyim bakalım zarar verecek mi modundasınız.
Bunun düşüncesine bile katlanamıyor olmanız gerekirdi. Ama siz maalesef oluruna bırakıyorsunuz. Buna kızıyorlar işte.
Ya olmazsa deyip riske girdiğiniz şey bebeğiniz.
Benim de çocuğum yok Moranka.Henüz anne olmadığına bağlıyorum
Doğurduğu zaman değişecektir
İnsan ikinciyi doğrunca bile büyüğünden nasıl korurum, kardeş kıskançlığına küçük bebek maruz kalmaması için kaç büklüm oluyor. Bende öyle olmuştu yani, büyüğü küçüğüne zarar vermesin diye ikisini bile baş başa bırakamadım uzuuun süre. Kaldıki kedi, 5 dk bile düşünmem
Benim de çocuğum yok Moranka.
Ama hiçbir çocuk için sonuçlarının kötü olabileceği risklere girilmemesi gerektiğini biliyorum.
2 yaşında yeğenim var, dün bizdelerdi. Sürekli arkasında dolandım durdum, oturup bir şey olur mu diye düşünemem. Bizim evimizde çocuk olmadığı için bebek yaşamına direkt uygun değil. Tutar bir yere tırmanır, olmadık bir şeyi ağzına atar vs. diye korkuyorum. Aman yapmaz etmez, daha önce yapmadı diyemiyorum. Çünkü o bir çocuk bugün yapmaz, yarın yapar.
Konu sahibi tutup kediye güveniyor. Ben 2 yaşında bebeğe güvenmiyorum o esnada. :)
Aklı erene kadar da önlemimizi alacağız, çocuğa bir şey olmasındansa tedbirli olmak iyidir.
Allah göstermesin geri dönüşü olmayan bir şey olur ondan sonra bir ömür vicdan azabı çekersin. Bir kişi ile tanışmıştım, annesi odada yokken gitmiş sobaya yanaşmış bir şeyi yakmış, o da yüzüne gelmiş. Kızın şimdi sol yanağında kocaman iz var.
Evde çocuk varsa o evin şartları ona göre düzenlenecek. Sehpalardan camlara her şey uygun olmalı bence.
Size de saldırganlaştığı zamanlar olmuş. Siz huyunu bilip sakinleştirmişsiniz. Bebek nasıl yapsın bu işi?Hayır hiç bir çözüm sunmadı sadece kıskanır saldırır bir araya getirmeyin dedieşim bunu duyunca bebeğe saldıracak diye iyice kendi kendini şartladı. Halbuki sever belki sonuçta bize yapmıyor bebeğe de yapmaz.
Evet hanımefendi saniyoki bebegede saldırsa kayınvalidesi kimi bi hekime görülüb biticek .Amma bu bebek Allahkorusun hayatı bi şeyde ola bilir .Sokağa atmak konusunda bende kötu bakiyorum .Amma sahiplendirilmeli.Bebeginizin hayatını ihtimala birakamazsiniz diyosunuzki belki sevicek .Ya sevmezse ya saldırirsaHayretler içinde okudum. Şu cümlede kanım dondu. Bebeğe saldırır eşim atarsabebeğinize saldırma kısmında problem yok. Atması problem. Problem etmeniz ilk kısım kendi bebeğiniz. Ya bebeğime saldırırsa demeniz gerekmiyor muydu ya.
Aynen elimizden geleni yapacağız. Ondan sonra bir şey olursa da olacağı varmış denir. Ama hiçbir şey yapmadan çocuğun yaralanmasını beklememek lazım.Doğru diyorsunuz, sade doğurmak ile olmak ile anne olunmuyor.
Bende çok fazla dikkatliydim, halada öyleyim
11 yaşındaki kızımın oto koltuğunu kaldıralı 3 ay oldu ve hala alışamadım. Biraz daha otursaydı diye düşünüyorum, çocuk artık sığmıyordu omuzları acıyordu sıktığı için ama yinede az daha otursaydı keşke diyorum. Eşim sal şu çocukları diye sitem ediyor bana. Ama önce tedbir sonra tevekkül derim hep.
Bazen yolda görüyorum özellikle TR de önde kadının kucağında bebek arkada birüsürü çocuk kimi ayakta kimi oturuyor ama asla hiç biri bağlı değil, camlar açık hepsi keyifle geziyorlar. Ağzım açık izliyorum, ben arka koltuğa 3üyü bile almıyorum çocuklar kemerlerini bağlasınlar, güvnde yolculuk yapsınlar diye.
Kesinlikle öyle.Bir de ikisi de çocuk ve birinin tırnakları çok uzun.Gozune gelse ya da yüzünde derin çizik atsa diye cekincelerim oluyor.Cok zorBende kediyle oğlanı ayırmaktan yoruluyorum ya sürekli dipdibe oluyorlar kedi bunalacak diye korkuyorum . Sürekli evde ikisi koşuyorlar bundan da yoruluyorum korktuğum için sadece kedi sürekli bu düzene alışacak durmuyor hiç diye . Birde bunalır çocuğa vurur vs diye korkuyorum . Aslında çok uysal zarar verdiği yok istemediği zaman kalkıp gidiyor ama yine de için huzursuz oluyor