Canım sen kendine değer vermezsen kimse vermez öncelikle o adamı bırak öyle insandan sana hayır gelmez. Psikologla görüş ayıp değil hepimizin ihtiyacı olur insanız sonuçta. kendini bu kadar küçük görme belkide sana öyle geliyor. İşini bırakma kendi parani Kazan birine muhtaç olmazsın. Herkesle konuşmak zorunda değilsin çokta kafana takma bunlarıBiraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur bana öyle geliyor ama sanırım mantıklı cümleler kuramiyorm ..bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum..onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim
Şimdiye kadar hep babam ama oda fazla vermiyordu elli yüz arada kredi kartından harcadım sürekli faturalarımı ihtiyaçlaımı filan ve oldukça yüksek tutarda borcum var ailemin haberi yok
başkaları üstünden kendi değerinizi belirlemeyin. artık günümüzde genelde çıkar ilişkisi var. ama kendiniz için ne yapabilirsiniz ona bakın. iş arayın, dilinizi geliştirin, bir beceri öğrenin. yapabileceğiniz bir sürü şey var. internet ortamında kursa gitmeden pek çok şeyi yapabilirsiniz.Olmuyor ki iste kimse beni önemsemiyor yok gibiyim otururken filan o sandalye bosmus gibi davranıyorlar kimse göz teması kurmuyor sohbete katılsam dediklerim havada kalıyor gruplar da cevap yazdıklarım onemsenmiyor ve ben bunu yıllardır yaşıyorum insanlarda bir şey yok bende var bir şey ama bunu çözemiyorum
Siz kendinizi değersiz, işe yaramayan gördükçe etrafınızdaki insanlar de öyle görür olmuş. Sevgiliniz bile aldatmış ve hakaretler ettiğini söylüyorsunuz. Hala sevgilim diyorsunuz.Biraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur bana öyle geliyor ama sanırım mantıklı cümleler kuramiyorm ..bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum..onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim
başta erkek arkadaşından kurtul kendine yapmış olduğun en büyük iyilik bu olur çünkü seni aşağı çeken şeylerde en başı o çekiyor sen kimseye bağımlı değilsin sen güçlü bir kadınsın öyle olmak zorundasın bol bol boşta kaldıkça kişisel gelişim kitapları oku kendini geliştirmek için emin ol faydasız arkadaşlardan daha iyi ve durumun elverirse muhakkak terapi alBiraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur bana öyle geliyor ama sanırım mantıklı cümleler kuramiyorm ..bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum..onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim
siz kendi gözünüzde dahi yok hükmündeyken başkaları sizi nasıl var olarak algılayabilir? Bir düşünün bakalım nasıl bir versiyonunuz olsaydı kendinizden razı olurdunuz. Ve buna uygun hayatınızı revize edin. Ama para para para. Parasız insan güçsüz insandır . Şuan özgüveniniz yoksa en büyük sebebi maddi ipinizin sizin elinizde olmamasıdır. Meslek edinebilirsiniz.Olmuyor ki iste kimse beni önemsemiyor yok gibiyim otururken filan o sandalye bosmus gibi davranıyorlar kimse göz teması kurmuyor sohbete katılsam dediklerim havada kalıyor gruplar da cevap yazdıklarım onemsenmiyor ve ben bunu yıllardır yaşıyorum insanlarda bir şey yok bende var bir şey ama bunu çözemiyorum
aynen. Belki yetişkin dikkat bozukluğu veya düşük şiddette otizm sahibi. Bir baktırması lazım. Ama şöyle bişi var ki kullanılmayan zeka akıl karakter köreliyor cidden. Kas gibi düşünelim kullandıkça güçleniyor. Konu sahibesi hç kullanmamışSaf değil de dikkat eksikliği var. Bir psikologla görüşün. Bütün işlerin karışık gelmesi normal değil.
Kullanmamış derken anlamadimaynen. Belki yetişkin dikkat bozukluğu veya düşük şiddette otizm sahibi. Bir baktırması lazım. Ama şöyle bişi var ki kullanılmayan zeka akıl karakter köreliyor cidden. Kas gibi düşünelim kullandıkça güçleniyor. Konu sahibesi hç kullanmamış
yani mesela hani siliğim özgüvenim yok tarzı şikayetleriniz var siz hiçbir zaman özgüveninizi geliştirecek karakter, akıl, enerji gücününüzü kullanmamışsınız ki iş hayatınız pek olmamış. bunlar insan kend,n, ortaya koydukca gelişip güçlenecek şeylerKullanmamış derken anlamadim
Kendini o kadar değersiz hissetsen bu cevabı yazmazdın alınıp da.Kullanmamış derken anlamadim
Siz kendinizi değiştirmek istiyor musunuz. ? Yoksa hayatı bu şekilde mi yaşamaya devam etmek istiyorsunuz. Çünkü bazı insanlar savaşmak yerine boş vermişliği seçebiliyor. O daha kolay geliyor. Eğer değişmek istiyorsanız biran önce harekete geçin ve savaşınızı başlatın. Profesyonel biri tarafında terapi alın diye cem fakat belli ki buna maddi durumunuz yetersiz. O zaman kendi çabalarınızla başlayın değişime. Öncelikle kurban rolünden çıkın ve başlayın savaşa. Gözünüzde büyütüp çok zeki sandığınız sizi hiçe sayan asalak erkek arkadaşınızla ayrılmakla başlayabilirsiniz. İşinizi sevmeye zorlayın kendinizi çünkü emin olun binlerce insan işini sevdiği için değil ihtiyaçtan ve mecburiyetten çalışıyor tek değilsiniz yani herkes yapıyorsa sizde yaparsınız öyle düşünün. En önemlisi kendinize hakaret etmekten vazgeçin kendinizi inandırmışınız hiçbir şeyi beceremem başaramam diye. Her sabah kalktığınızda "Kendimi çok seviyorum, ben değerliyim, ben özgüvenli biriyim ben her anlamda başarılı biriyim İşimi severek yapıyorum kolaylıkla işim dede çok başarılıyım şükürler olsun" diye en az 21 kere sabah ve gece yatarken söyleyin gün için dede tekrar edin ve bunu gerekirse aylarca yapın ki kendinizi bir şeyler başarmaya ikna edin. Sonra görün bakın neler başarıyorsunuz.Biraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur bana öyle geliyor ama sanırım mantıklı cümleler kuramiyorm ..bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum..onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim
Sevgilisi çok zekiymia mikemmelmis ama hakaret edip asagiliyormhs33 yaşındaymış konuyu açan kişi, hayatında sadece 1-2 yıl çalışmış. İpsiz sapsız bir sevgilisi varmış. Konu sahibinin tüm masraflarını babası ödüyormuş birde ailesinden gizli borçları varmış.
Psikolojisi çalışmaya el vermiyormuş, kendisini kötü hissediyormuş.
O kadar doğru söylemişsin ki cevap bulamadımaynen. Belki yetişkin dikkat bozukluğu veya düşük şiddette otizm sahibi. Bir baktırması lazım. Ama şöyle bişi var ki kullanılmayan zeka akıl karakter köreliyor cidden. Kas gibi düşünelim kullandıkça güçleniyor. Konu sahibesi hç kullanmamış
Kendini o kadar değersiz hissetsen bu cevabı yazmazdın alınıp da.bak o kadar da değilsin demek ki.belli ki karşılık vereceksin.kimse kendine değer vermeden yaşayamaz.bırak insanı, hayvanlar için bile geçerli.o yüzden abartmayın.
Gittim majör depresyon için de ilaç kullanmıştım ama bu konuda faydası olmadı depresyon yaşamadan önce de böyleydin hep böyleydim bensanki öğrenme güçlüğü otizm vs gibi rahatsızlıklar olabilir gibi geldi bana
psikiyatriye gittiniz mi
belki basit bir antidepresan bile sizi rahatlatabilir
doktora gidin
Yok alınmadım kullanmamis derken gerçektn doğru olabilir mi ne anlamda söylediğinz onu merak ettim emin olun alınacağım bir şeyde olsa tavsiye almak için yazdım aslında her türlü tavsiye eleştiri öneri açıgımKendini o kadar değersiz hissetsen bu cevabı yazmazdın alınıp da.bak o kadar da değilsin demek ki.belli ki karşılık vereceksin.kimse kendine değer vermeden yaşayamaz.bırak insanı, hayvanlar için bile geçerli.o yüzden abartmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?