Sadece yok olmak istiyorum

Elfidaa89 .!.:

aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor

Genişletmek için tıkla...

begum9987 .!.:

Sen ailenden ayrı mı yaşıyorsun? Ailenden ayrı yaşıyorsan kiranı faturanı ailen mi karşılıyor?

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Biraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur ama bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum sessizimdir zaten sorulmadıkca konuşmam genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum.. insanların hepsinin bir tarzı özelliği var ben nasıl davransam ne konuşsam diye düşünüyorum hep.. onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Biraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur ama bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum sessizimdir zaten sorulmadıkca konuşmam genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum.. insanların hepsinin bir tarzı özelliği var ben nasıl davransam ne konuşsam diye düşünüyorum hep.. onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

-Gri- .!.:

Bu kadar sikik bir tipsen, o göklere cikardigin adamla nasıl sevgili oldun? Adam seninle egosunu tatmin ediyor, kullanıyor gibi bir his belirdi içimde.

ayrıca, biraz özgüven yahu. Sen kendini böyle kabul edersen, el kızı acır mı? Ezdikce ezer, ezdikce ezer. Bir ortamdasin, konuşuyorsun ve ilgilenilmiyor mu, tepkini koy. Susup kabullenirsen daha da kötü bir duruma dusurursun kendini. Kendimi böyle hayal etmeye çalıştım edemedim ya. "Hey sağır misiniz bir şey söyledim" derdim herhalde. Ne demek yok gibi, saldalye boş gibi.

Ayrıca, sizi dinlemeyenlerin arasinda, grubunda ne işiniz var, silin gitsin hepsini. Yamanmaya çalışır gibi tövbe ya. Hepsi birbirini örgütlemis, seni yok sayıyorlar. Sen de iyice ezik buzuk olacağına, onları yok say ve yalnızlığınla barış. Valla içim şişti.

Genişletmek için tıkla...

Gokcesag .!.:

Resmen dostoyevski romanlarından fırlamış gibisiniz.
Herkesin yaşamı ağır bir dramdir boşverin.
Kimine hastalik düşer, ki

Genişletmek için tıkla...

esracaheleyan .!.:

Toksik ilişkinizi bitirerek başlayın, işyerinde de değer görmüyorsanız mutlu olacağınız yeri bulana kadar devam edin.
Hayat maalesef inişli çıkışlı, hepimiz zaman zaman kendimizi değersiz hissedebiliriz. Ama değersiz hissettiğimiz yerde kalmayarak yeni imkanlar (iş, ilişki) fırsatı yaratırız.

Genişletmek için tıkla...

kediannesi13 .!.:

Canım sen kendine değer vermezsen kimse vermez öncelikle o adamı bırak öyle insandan sana hayır gelmez. Psikologla görüş ayıp değil hepimizin ihtiyacı olur insanız sonuçta. kendini bu kadar küçük görme belkide sana öyle geliyor. İşini bırakma kendi parani Kazan birine muhtaç olmazsın. Herkesle konuşmak zorunda değilsin çokta kafana takma bunları

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Ben hangi işe girdiysem böyle oldu ama üniversite de de böyleydi arkadaş ortamında da .. bankoda oturuyoruz mesela arkadaşlarla sohbet ediyorlar gülüyorlar ya ben orda yokmuşum gibi kimse göz teması kurmuyor benimle gözlerinin içine bakıyorum resmen bende burdayım diye ..bir şey söyledim mi laf havada kalıyor yada duyulmuyor bir şey sorsam cevap verilmiyor..ben de var ama sıkıntı hangi ortama gitsem bu oluyor mesela insanlar konuşacak bir mevzu buluyorlar yada işte birbirlerine laf atıyorlar sakalasiyorlar gülüyorlar ve mantıkli konusuyorlar mantıki cevaplar veriyorlar zeki espriler yapıyorlar..ben kendime bakıyorum zaten sessiz bir insanım yani hiç konuşmassam konuşayım demem hele ki bir ortamda değer görmeyince iyice susuyorm zaten mesela arkadaşın yannda oturuyorum konuşacak bir şeyde bulamıyorum bakıyorm başka bir arkadaş geliyor hemen sohbet ediyorlar gülüyorlar esprilesiyorlar bende konusack olsam ara ara zaten kırk kere düşünüyorum bir seyi söylemeden önce saçmalamayım diye onda da zatsn mantıklı cevaplar veremiyorum saçmaliyorum.. bu yüzden de yokmuşum gibi davranılıyor.. yanlarına gitmek istemiyorum bu yüzden bankoda tek oturuyorum gitsem ne konuşacağım ama iş gereği hepsiyle de çalışırken hepsiyle iletisim halinde olmak zorundayım ...bu arkadaş ortamında da böyle ama arkadaşlarımla görüşmüyorm en fazla oluyor ama hangi işe girersem gireyim bu oluyor ve ben çalışmak da zorundayım ama bu yüzden o ise ayağım çekmiyor gitmek istemiyorum bir süre sonra ve ayrılıyorum..kk yarın olacak ve ben yine ise gideceğim

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Biraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur ama bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum sessizimdir zaten sorulmadıkca konuşmam genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum.. insanların hepsinin bir tarzı özelliği var ben nasıl davransam ne konuşsam diye düşünüyorum hep.. onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

bayangamzeli .!.:

Ben de seninle bire bir aynı durumdayım ağır sosyal fobi var. Doktora gittin mi dertlesebiliriz istersen aynı derde sahip olanlar birbirlerini anlar bende ilaç kullaniyorum

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Tabi.. gittim ama sosyal fobi de faydasını görmedim ilacın siz çalışıyormusunuz

Genişletmek için tıkla...

bayangamzeli .!.:

Sosyal fobi tanısı mi konuldu size ? Çok geçmiş olsun ailemizin bir takım davranışları, etkilemis olabilir bizi yetiştirilme tarzına bağlı olduğunu düşünüyorum ben. Çalışamıyorum en fazla 2 gün durabiliyorum iş yerinde

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Bende öyleyim şimdi ise girdim bir hafta oldu çıkmayı düşünüyorum olmuyor yapamıyorm onemsenmemek dikkate alinmamak görünmez olmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Ben hangi işe girdiysem böyle oldu ama üniversite de de böyleydi arkadaş ortamında da .. bankoda oturuyoruz mesela arkadaşlarla sohbet ediyorlar gülüyorlar ya ben orda yokmuşum gibi kimse göz teması kurmuyor benimle gözlerinin içine bakıyorum resmen bende burdayım diye ..bir şey söyledim mi laf havada kalıyor yada duyulmuyor bir şey sorsam cevap verilmiyor..ben de var ama sıkıntı hangi ortama gitsem bu oluyor mesela insanlar konuşacak bir mevzu buluyorlar yada işte birbirlerine laf atıyorlar sakalasiyorlar gülüyorlar ve mantıkli konusuyorlar mantıki cevaplar veriyorlar zeki espriler yapıyorlar..ben kendime bakıyorum zaten sessiz bir insanım yani hiç konuşmassam konuşayım demem hele ki bir ortamda değer görmeyince iyice susuyorm zaten mesela arkadaşın yannda oturuyorum konuşacak bir şeyde bulamıyorum bakıyorm başka bir arkadaş geliyor hemen sohbet ediyorlar gülüyorlar esprilesiyorlar bende konusack olsam ara ara zaten kırk kere düşünüyorum bir seyi söylemeden önce saçmalamayım diye onda da zatsn mantıklı cevaplar veremiyorum saçmaliyorum.. bu yüzden de yokmuşum gibi davranılıyor.. yanlarına gitmek istemiyorum bu yüzden bankoda tek oturuyorum gitsem ne konuşacağım ama iş gereği hepsiyle de çalışırken hepsiyle iletisim halinde olmak zorundayım ...bu arkadaş ortamında da böyle ama arkadaşlarımla görüşmüyorm en fazla oluyor ama hangi işe girersem gireyim bu oluyor ve ben çalışmak da zorundayım ama bu yüzden o ise ayağım çekmiyor gitmek istemiyorum bir süre sonra ve ayrılıyorum..kk yarın olacak ve ben yine ise gideceğim

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Biraz uzun olacak ve benim sıkıntılarima çare yok ama içimi dökmek istedim ..Arkadaşlar biraz kendinden bahsedeyim önce ben hangi ortama girersem gireyim önemsenmeyen yokmuş gibi davranılan ve süreklilik her ortamda çok saf denilen bir kişi oldum.. mesela bir sohbet ortamında dört kişi varsa hepsi birbirine bakarak konuşur anlatır kimse bende orda varım diye benimle göz teması kurmaz yada bir şey söyledim mi havada kalır onemsenmez duyulmaz bir şey yazarım gruba benim yazdığım dikkate alınmaz aslında konuşmam da herhangi bir sıkıntı yoktur ama bir ortama girdim mi mesela yada bir işe başladım mi insanlar konuşacak konu buluyorlar yada espri yapıyorlar söylenilen karşısında mantıklı cevaplar veriyorlar ben konuşacak hiç bir bulamıyorum yada bir şey söylendi mi mantıklı cevaplar veremiyorum sessizimdir zaten sorulmadıkca konuşmam genelde ağırbaştır ismim zeki biri değilim bununda etkisi var sanırım ben onemsenmemekten dikkate alınmamaktan saf görülmekten yoruldum.. insanların hepsinin bir tarzı özelliği var ben nasıl davransam ne konuşsam diye düşünüyorum hep.. onun dışında bir işe başladım hasta kabul elemanı daha öncede çalışmıştım gerçi çalışmıştım diyorum da en fazla bir ay ben şimdiye kadar hiç bir şeyi başaramadım 33yasindayim en fazla çalıştığım toplasan bir sene . bu bahsettiğim durumlarin da cok etkisi var bunda..suan iki gün oldu başlayalı vezneyi öğrenmeye çalışıyorum ama gözüm saatte o kadar sıkılıyorum ki ağlamak istiyorum kaçıp gitmek istiyorum iş çok karışık çok sıkıntılı ve vakit geçmiyor uykum geliyor vakit geçmiyor gerçi ben hiç bir işte barınamadim hem ortamlarda dislandigim için hemde işi öğrenemedigim için bakıyorm çevremdeki kızlara fıldır fıldırlar... sohbetleri konuşmaları işi yapmaları bende hiç biri yok ...ve hayatımda biri var oda zeki esprili özgüvenli lafı dinlenen zeki birisi ve güzel bir mesleğk hayatı var ben onu haketmedigimi düşünüyorum zaten onun zekası özgüveni bana fazla geliyor..onun isi çok iyi 4de çıkıyor hafta sonu yok benim cumartesi tam gün onu o kadar özlüyorum ki hep beraber olalım istiyorm ama o bana karşı oyle değil ben ona bağımlı gibiyim ben çalışmadan önce görüşüyorduk şimdi o kadar sık gorusemeyecegz mesela o beni bırakıp bir hafta yurtdışında gidecek ama ben olsam bırakıp gitmezdim özlerdim o ise bana değer vermeyen önemsemeyen yalan söyleyen iki kurusun hesabını yapan hakaretler eden birisi ve ben onunla gorusemedigim için sanki başkasıyla görüşüp aldatacak gibi düşünüyorum ki daha önce de yapmıştı ama ayrılamayacak kadar ve hakkımı savunamayacak kadar acizim ağzı çok güzel laf yapıyor ve beni çok güzel bastırıyor suçlu ben oluyorum gerçi kimsenn yanında hakkımı savunamiyorum ben saçmaliyorum ne diyeceğimi bilemiyorum..ve benim borçlarım var çalışmak zorundayım çıkarsam bu istende ailemde üzülecek onlarda istemez mi kendi ayaklarim üstünde durayım bir işte de tutunayim.. ve bana asalak diyen sevgilim orda da çalisamadin diyecek ..ama emin olun çalışmak istiyorum ama olmuyor ben sadece yok olup gitmek istiyormuş ama onu da yapmıyorm yarın sabah öleceksin deseler bir insan mutlu olur mu cunki sadece oksijen israfıyim..keske bende ağırbaşli saf bir değilde girdiği ortamda lafı dinlenen muhabbet kurabilen önemsenen zeki laflar edebilen önemsenen biri olsaydım..ve hep rol yapıyorum kendim olamıyorum çünkü hep kendim oldum değer görmedim yok sayıldım saf yerine kondum ben kendim olmaktan korkuyorum bu yüzden bu sefer ciddi ol diyorum yada espri yap yada ters davran insanlara ki belki değer verirler yada çok gülümse ben nasıl olmalıyım hiç bilmiyorum ama naparsm yapayım değişen bir şey olmadı ve halbuki de gerçekten de hic kimseye kötü düşünmeyen iyi bir insanım
Ve ben kendimi bildim bileli böyle faydasız kendine dahil kimseye faydası olmayan biriyim.. yarın ise gideceğim diye gözüme uyku girmiyor kimseyle konuşmuyorum mutsuzluktan..ağlayarak içimi döktüm çok fazla da yazım hatası yapmış olabilirim okuyanlara çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Elfidaa89 .!.:

Bende öyleyim şimdi ise girdim bir hafta oldu çıkmayı düşünüyorum olmuyor yapamıyorm onemsenmemek dikkate alinmamak görünmez olmak çok zor

Genişletmek için tıkla...