- 7 Nisan 2016
- 609
- 989
- 42
-
- Konu Sahibi KurkmantoluS
- #61
Ahhh henüz çok taze acın. Youtube de evlat acisiyla sinanan mükafatı diye arat çok şey çikiyor bende onlari dinleyip kalbim biraz daha rahatliyordu. Ekimde 2 sene olucak. Bende ilk zamanlar bir delirmedim. Üzüntüden hastalık kaldı bende. İlk bebegim di şimdi 6 aylık olucak yeni bebegim doğdu biraz daha acim hafifledi. Alışıyorsun zamanla çünkü başka çaren yok. Ne guzel bi tane melek yolladık şefaatçi meleğimiz bizi bekliyor ennem gelse diye. Peygamberimizin yaşadığı sınavıyla sınanıyoruz. Ne eylerse güzel eyler kendisi için sonra bizim için en hayırlısı buymuş. Ne güzel bi tane daha evladın var ona uzun ömür versin Allah. Cennet kuşlarimizda huzurlu uyusunlar. Onlar zaten orda mutlu ben çok araştırdım bu konuyu. Kalibine ferahlık versin allahim aminBu insan alışıyor sözünü yaşamak istiyorum. Zaten unutmak istemiyorum hiç hemde.sizinde başınız sağ olsun. Kabirleri nur olsun gül bahçesi olsun inşallah tüm giden bebeklerin. 8 nisanda gitti benim kuzum 5 ay olacak
Bir güzeldi ki. Tombiş tombiş. Çok yemezdi ama tombişti. Tombalak derdi annem ona.Sen hep yaz, içinden ne gelirse yaz. Ağlarız birlikte, sariliriz birbirimize. Daha çok anlat bize Mete'yi.
Geçmeyecek malesef ben kızımın yüzünü bile görmedim ama öyle bir acı ki uykudan uyanıp uyanıp ağladım. Yürekten sarılıyorum sana kavuşacağız inşallah bekleyecekler bizi meleklerimiz
Hiç bişeyi yoktuRabbim kanatların altında saklasın canımne diyeceğimi şaşırdım gerçekten çok üzgünüm neyi vardı diye sorsam çok mu haddimi aşmış olurum amacım yaranı deşmek değil..
Allah razı olsun. Allah evladınızı bağışlasın. Bende her gün yatmadan bi bakardım nefes alıyorlarmı diye :)Rabbim cennetinde buluştursun inşallah, göz yaşlarıma hakim olamadım, uyuyan bebeğime koşup tekrar tekrar nefes alıyor mu diye baktım , çok sarsıldım ,acınızı yüreğimin en derininden hissettim , rabbim hiçbir anneyi evladı ile imtihan etmesin, bu dünyadaki en büyük imtihan ve en zor sey evlat acısıdır , rabbim sabrınızı arttırsın inşallah
Allah razı olsun. İnşallah iyidir şimdi çocuğunuz. O neden kaldı yoğun bakımdaDuamı gönderdim küçük meleğinize. Ne desek ne yapsak sizin içiniz soğumaz keşke yanınızda olup sarılabilseydik…
Ben de evladımı çok bekledim yoğun bakım kapılarında. Rabbim onu benden alacak diye çok ağladım. Ama yanımda Mete kardeşine o da dua eder :) Rabbim yardımcınız olsun…
Birazda beni bilmemek yoruyor üzüyor sanırım. Sonsuz inanıyorum ama şeytan bazen vesvese veriyor. Allahım imanımızı ve bilgimizi artırsın da inşaallah yüreğimiz daha da ferah olsunAhhh henüz çok taze acın. Youtube de evlat acisiyla sinanan mükafatı diye arat çok şey çikiyor bende onlari dinleyip kalbim biraz daha rahatliyordu. Ekimde 2 sene olucak. Bende ilk zamanlar bir delirmedim. Üzüntüden hastalık kaldı bende. İlk bebegim di şimdi 6 aylık olucak yeni bebegim doğdu biraz daha acim hafifledi. Alışıyorsun zamanla çünkü başka çaren yok. Ne guzel bi tane melek yolladık şefaatçi meleğimiz bizi bekliyor ennem gelse diye. Peygamberimizin yaşadığı sınavıyla sınanıyoruz. Ne eylerse güzel eyler kendisi için sonra bizim için en hayırlısı buymuş. Ne güzel bi tane daha evladın var ona uzun ömür versin Allah. Cennet kuşlarimizda huzurlu uyusunlar. Onlar zaten orda mutlu ben çok araştırdım bu konuyu. Kalibine ferahlık versin allahim amin
Allah razı olsun, dualarım sizinle ve de mete ile ❤Allah razı olsun. Allah evladınızı bağışlasın. Bende her gün yatmadan bi bakardım nefes alıyorlarmı diye :)
Rüya olmasını ne çok isterdim. İlk başlarda rüya gibidir belki diye hayaller kuruyordum. Uyandığımda metoş yatağında olacak falan. Kabus bile değilmiş meğer gerçekmişhayir ya : ((
hic haberim yoktu o kadar üzüldüm ki . ne diyecegimi bilmiyorum. sevgisi kadar sabrini versin insallah rabbim.
keske kotu bir ruya olsaydi
İnşallah gelir bugün rüyama. Cennetini çok merak ediyorum çünküSenin acını anlamak mümkün değil ben seni sadece şu forumdan tanıyorum ama en cok üzüldüğüm konulardan biri oğlunun vefatı oldu. Mucize olmasını hep birlikte bekledik dua ettik keşke acınıda hafifletebilsek güzel Mete cennette bekliyor seni.
Çok paranoyak bir anneyim bu yazınızdan sonra anladım ki olacağa çare yok , eşime aman dolapları sabitle , aman prizlere kapak al , aman aman evi çok katlı seçme vs neler diyorum neler , biraz öksürse aklım çıkıyor, kemirsin diye eline biseyler verirdim ( salatalık, havuç gibi) artık onu da veremem ben, insan kaderinden kaçamıyor işte, önlem alıp tevekkül etmekten başka ne çare var ki , bu yazınız sayesinde kendimi de sorguladım, eleştirdim, almam gereken manevi ve ilahi mesajı aldım kendimce , rabbim dayanılmaz imtihanlarla sınama bizleri ...Bir güzeldi ki. Tombiş tombiş. Çok yemezdi ama tombişti. Tombalak derdi annem ona.Bembeyazdı. Alnının tam ortasında pembe bi doğum lekesi. Son gün o kadar belirgin olmuştu ki doğum lekesi demek ben gidiyorum dedi de anlamadım.
Zordu ama. Zor uyurdu zor yerdi hep. Ama ablasıyla da tam kardeşti. Kimse inanamıyor ama mesela zeytini yerdi çekirdiğini elime verirdi. Her zaman yediği kajuyu o gün yiyemedi. Mesela mutfağa gelirdi bilirdi neyin nerde olduğunu. Konuşmazdı ama ıh ıh diyerek hallederdi işini. Mesela bi kek mi verdim eline bide ablasına alır götürürdü pıtır pıtır. Odalarında yerlerdi.
Ben mutfkta yemek yaparken gözümün içine baka baka çekmece karıştırırdı gülerdi sonra da. Ahh benim deli oğlum hepsinin yerin değiştirdim senden sonra. Kimse ne çekmece açıyor ne gözüme bakıyor.
10.kata taşınmıştık. Sırf metoşum hareketli diye balkona tel kafes yaptırdık. Nerden sakındık ne oldu. Bu hayat ne kadar acımasız
her gün gelir her gün mutlu eder seni inşallahİnşallah gelir bugün rüyama. Cennetini çok merak ediyorum çünkü
Ne güzel kos koca 15 ay geçirdin. Bende hastaneye sancilarla kovuşucam diye girdim hastaneden elim boş ağlayarak çıktım. Onunda hiç hastalığı yoktu geç dogum oldugu için iridogdu dogumda oksijensiz kalmisBirazda beni bilmemek yoruyor üzüyor sanırım. Sonsuz inanıyorum ama şeytan bazen vesvese veriyor. Allahım imanımızı ve bilgimizi artırsın da inşaallah yüreğimiz daha da ferah olsun
Bir güzeldi ki. Tombiş tombiş. Çok yemezdi ama tombişti. Tombalak derdi annem ona.Bembeyazdı. Alnının tam ortasında pembe bi doğum lekesi. Son gün o kadar belirgin olmuştu ki doğum lekesi demek ben gidiyorum dedi de anlamadım.
Zordu ama. Zor uyurdu zor yerdi hep. Ama ablasıyla da tam kardeşti. Kimse inanamıyor ama mesela zeytini yerdi çekirdiğini elime verirdi. Her zaman yediği kajuyu o gün yiyemedi. Mesela mutfağa gelirdi bilirdi neyin nerde olduğunu. Konuşmazdı ama ıh ıh diyerek hallederdi işini. Mesela bi kek mi verdim eline bide ablasına alır götürürdü pıtır pıtır. Odalarında yerlerdi.
Ben mutfkta yemek yaparken gözümün içine baka baka çekmece karıştırırdı gülerdi sonra da. Ahh benim deli oğlum hepsinin yerin değiştirdim senden sonra. Kimse ne çekmece açıyor ne gözüme bakıyor.
10.kata taşınmıştık. Sırf metoşum hareketli diye balkona tel kafes yaptırdık. Nerden sakındık ne oldu. Bu hayat ne kadar acımasız
Aslında bende pimpirikliydim ama benim olayım benden başkasının vermesiydi. Aslında burdan bile çıkaracağım ders o kadar çokki. Sanki koruyabilecek olan bi tek benmişim gibi. Aman şunu vermeyin aman bunu vermeyin. Benim verdiğim sebep oldu çocuğuma. Hiç aklıma gelmezdi hiç. Son cümleye aminÇok paranoyak bir anneyim bu yazınızdan sonra anladım ki olacağa çare yok , eşime aman dolapları sabitle , aman prizlere kapak al , aman aman evi çok katlı seçme vs neler diyorum neler , biraz öksürse aklım çıkıyor, kemirsin diye eline biseyler verirdim ( salatalık, havuç gibi) artık onu da veremem ben, insan kaderinden kaçamıyor işte, önlem alıp tevekkül etmekten başka ne çare var ki , bu yazınız sayesinde kendimi de sorguladım, eleştirdim, almam gereken manevi ve ilahi mesajı aldım kendimce , rabbim dayanılmaz imtihanlarla sınama bizleri ...