Okurken eski nişanlım geldi gözümün önüne.
Hemen hemen aynı. Özellikle başkalarının yanında bağırması. Son zamanlarda ki mutsuzluğumu size tarif bile edemem. Düğün günü yaklaştıkça mutsuz oluyordum ama bir türlü cesaretimi toplayıp ayrılamıyordum. Sevdiğim için katlanıyordum, o özünde iyi biri geçecek diyordum. 7 senedir hayatımda olan birini silip atmak inanılmaz zor geliyordu. Çünkü sadece son bir yılda kavgalarımız inanılmaz boyutlara ulaşmıştı. Ama sevgi, geçirilen yıllar bir yere kadar. Daha önümüzde çok uzun yıllar vardı. Düğüne iki hafta varken ayrıldım. Kendime yaptığım en büyük iyilik sanırım buydu. Tekrar nefes aldığımı, yaşadığımı hissettim.
Düzelir diye beklemeyin, düzelmez. Katlanırım demeyin, katlanamazsınız. Sizi mutsuz eden, değersiz hissettiren, yaşam enerjinizi yok eden biriyle mutlu, huzurlu yıllar geçiremezsiniz. Yapmanız gereken şey ortada siz de farkındasınız. Mutlu olduğunuz yıllar eski de kaldı ve üzgünüm bir daha geri gelmeyecek. Bunlar sizi durdurmasın.