Panikatak anksiyete okb depresyon yaşayanlar....

Merhabalar. Sabah aniden gelen iç sıkıntısı ile birlikte beynim envai cesit korkular uretti.Olum korkusu,kendine zarar verme,intihar etme korkusu..Değersizlik,güçsüzlük..Ardindan gelen birilerine sıginma ,şefkat istegi..mide agrisi..öğürme..isal..Arkadaslar kendimi teskin ediyorum.Ilac da aliyorum.Terapi ve pskiyatr destegi de aliyordum.Ama malum sebeolerden sebeplerden ötürü ara verdik.Ama uzun zamandir böyle olmamıştım. Cok kötüyüm.
 
Bu dönem inan normal insanlar bile ğsikolojik sorunlar yaşıyolar bizlerin alt yapısı olduğu için daha şiddetli yaşıyoruz yalnız değilsin inan hastaneye gitmemek için kendimi zor tutuyorum okadar kötüyümki dakka başı değişen ağrı tuhaflıklar vücudumda bunlarla koronamı oldum düşüncesi çok kötü bi durum
 
Bazen bu kadar yoğun oluyor neden bilmiyorum aynılarını bugün ben de yaşadım ilaç da terapi de alıyorum aslında kaç gündür iyiydim bugün inanılmaz kötüydüm yarım zanax aldım biraz olsun iyi geldi şuan terapiye de gidemiyoruz bu hastalık nereye kadar böyle sürecek dedim kendime zarar vermekten çok korktum yalnız değilsin bugün oldukça ağladım değersizlik hissettim bu hastalıkta nasıl iyileşilir ben artık bir çözüm bulamıyorum
 
Merhaba siz beni anlatiyorsunuz

cok mutlu olsam arkasindan birsuru kotu senaryo yaziyorum mide bulantisiyla bas edemiyorum gecmisteki korkularim bile aklima takiliyor ama kendi kendimi sakinlestirmeyi yavas yavas ogreniyorum
 
Merhaba siz beni anlatiyorsunuz

cok mutlu olsam arkasindan birsuru kotu senaryo yaziyorum mide bulantisiyla bas edemiyorum gecmisteki korkularim bile aklima takiliyor ama kendi kendimi sakinlestirmeyi yavas yavas ogreniyorum
Merhaba ben 9 senedir öğrenemedim kardeşim inşallah öğrenirsin bize de öğretirsin gün içinde o kadar çok felaket senaryoları kuruyorum ki korona olmaktan tutun felç geçirme beyin kanaması geçirme kalp krizi psikoz şizofren olma korkusu ölücem korkusu nefesim kesilecek yerken yemek boğazımda kalacak saymakla bitmiyor bazen enerjim bitiyor
 
Merhaba siz beni anlatiyorsunuz

cok mutlu olsam arkasindan birsuru kotu senaryo yaziyorum mide bulantisiyla bas edemiyorum gecmisteki korkularim bile aklima takiliyor ama kendi kendimi sakinlestirmeyi yavas yavas ogreniyorum
Geçmişteki korkular benim de geliyor malesef mide bulantısı işe baş etmek için bulantı kesici metpamid alabilirsin biraz iyi geliyor ve TV karşısında yerken de biraz düşünceler dağılıyor ve bulantı biraz azalıyor
 


zaten tek basima gelince nuksediyor cogu zaman iste geliyor basimdan asagi sicak su dokuyorlar sanki kalp carpintisi nefes alamama cok Zor dediklerini deniycem tesekkur ederim
 
Bu karamsar ve izole günlerin de etkisiyle 1 yıldır var olan gerginliğim su donemde baska boyuta atladı, calıstıgım isin stresi ve yasadıgım birtakım travmaların neticesinde takıntılı bir kisilik gelistirmistim ancak bunun anksiyete olabileceğini vücudumun su son 2-3 ayda verdiği alarmlarla farkına vardım. Henuz destek almıs degilim ancak belirtiler o kadar uyuyor ki kendi kendime teshis koymus gibiyim. İnsanların yanında asırı geriliyorum, kalabalık topluluk ortamında herkes beni izliyormuş gibi gelmeye basladı artık kendimi ifade ettiğimde yeterince konusamayıp sessiz kalmaya basladım. Kendimi bildim bileli su son 2-3 seneye kadar İSteKleriMi, ne ifade etmem gerektiğimi ve iletisimimi cok duzgun sağlamıs bir insan olarak bu yasadıklarım artık cıkmaza dogru gidiyor. Bir yere girdiğimde herkes bana bakıyormus hissi yakamı bırakmıyor, samimi oldugum bir insanla rahat iletisim kuramamaya basladım asırı geriliyor ve kasılıyorum. Tanıdıgım insanları gorunce selam veresim hal hatır sorasım gelmiyor yuzumu cevirmeye basladım, degisik bir korku hali sardı bunyemi. Birilerine bisey anlatacağım zaman bazen sesim titreyebiliyor hatta gözlerim doluyor ağlıyo gibi oluyorum ya ben boyle değildim. Yanlıs yapma korkusu gelisti ki ben her seye bodoslama dalıp her seyi kotarabilen bir insandım. Konsantrasyonum inanılmaz sıfırlandı. Sevdigim seylere ve ilgi alanlarıma zar zor el atabiliyorum. Bir sey yaptıgımda isimle ilgili veya kendimle ilgili birisi cıkıp gelip surekli beni suclayacakmıs gibi hissediyorum, ortada benle alakalı olmayan bir durumda insanların beni sorumlu tutacağını dusunup yasadıgım her seyin sebebinin ben oldugunu dusunmeye basladım.
Kendi icime cekilip izole oluyordum evet bu surecte herkes boyle ama bendeki psikolojik boyutta iyice siddetini artırdı.
Ve artık zurnanın zırt dedigi yerdeyim.
Uykularım felaket, ne rem ne ram hepsi hak getire. Kesik kesik boluk porcuk uykular, uykumdan sureklı uyanıp tekrar dalmaya calısırken buluyorum kendimi.
Vucudumun degisik yerlerinde sacma sapan ağrılar cıkmaya basladı inanılmaz gerginim spora basladım ancak gecmiyor.
Basımın degisik yerlerinde agrılar. Tumor mu var olecek miyim diye kendimi yemeye basladım. Keza unutkanlık da basladı.
Kendim asmaya calıstım ama sanırım olmuyor olmayacak. Psikiyatrik desteğin şart oldugunun farkında ve bilincindeyim ancak cesaret edemiyorum. Birisi kolumdan zorla tutup goturecek beni ancak oyle harekete gececeğim.
Belki de ilaclardan korkuyorum, bağımlı olmaktan. Ama bu sekilde de cok gidemeyeceğim.
Gunluk yasamımdan alıkoyuyor beni bu durum.
Sonsuza kadar bir odada kendi icime yaslanıp sessiz sakin kimseye bulasmadan yasayabilirim.
 
Harfi harfine beni anlatmışsınız hatta fazlası var eksiği yok Allah şifa versin herkeze şu zor günlerde bende bu süreçten kafayı yemeden çıkarsam inşAllah hiç iyi değilim
 
Bende de söylediğiniz şikayetlerden bazıları var. Dönem dönem normal hastalıklardan korktuğum oluyor. Bir yerim ağrıyor ve internetten araştırıp kendimi korkutabiliyorum mesela.. Ama beni en çok yoran psikolojik hastalıklardan korkma Ben aşırı kaygılıyım yıllardır böyleyim.. Her şeyi kafama takma özelliğim var. İç sıkıntısı daralma yaşadığım dönemlerde ki bu son dönemlerde arttı. Bende bi problem var neden böyle oluyor anksiyete mi var ne var araştırayım diyip internette kayboluyorum. Sonrasında dediğiniz gibi psikolojik bir yazıya bir hastalığa denk gelip belirtilerini okuyorum belirtiler bende olmasa da bu sefer ya olursa diye korkmaya başlıyorum. Sürekli kendimi kontrol ederken buluyorum evde acaba olur mu olursa naparım gibi..
Bu sefer gelecek kaygısı başlıyor Bu böyle mi gidecek ilerde napacağım, nasıl evleneceğim, çocuğum olursa ben böyle korkularla onu nasıl yetiştireceğim gibi.. İnanın çok yoruldum Şu Korona günleri bittiğinde bir psikoloğa yada psikiyatrist e gitmeyi düşünüyorum..
 
Ben bugün hastaneye gittim tomografim temiz çıktı covid-19 testi için sürüntü verdim sınuç bekliyorum 3 güne çıkarmış
 
 
Ben bugün hastaneye gittim tomografim temiz çıktı covid-19 testi için sürüntü verdim sınuç bekliyorum 3 güne çıkarmış
İnanmıyorum neden gittin hastaneye ve seni neden tomografiye soktular Dr değerlendirip öyle sokmaları gerekiyor tomografiye üstelik sen dışarı bile doğru dürüst çıkmayan birisin
 
Z
İnanmıyorum neden gittin hastaneye ve seni neden tomografiye soktular Dr değerlendirip öyle sokmaları gerekiyor tomografiye üstelik sen dışarı bile doğru dürüst çıkmayan birisin
aten doktor uygun gördü tomografi ve testi dayanılmaz sırt ağrım var ateş var panik zaten hiç gitmiyo
 
Valla bende aynı durumdayım bi ara iyi olmuştum bu aralar yine başladı. 7 ay oldu doğum yapalı doğumdan sonra bir sürü şey yaşadık 20 gün bebeğim kübezde kaldı. Notropeni hastası ve daha neler neler. İlk eve geşdiğimizde bebeğime zarar vericem korkusuyla hiç istemedim hatta tek bile kalamadım. Sebebini bilseniz inananın inananamazsınız . Ne yapıcağımı bilmiyorum
 
7 ay önce doğum yaptım. Hamileliğim muhteşemdi. Evet sorunlar vardı ama eşimle rüyada gibiydik. Hayallerimiz sevincimiz bir başkaydı. Doğumda sanki bir kabusa düştük. Erken doğum oldu. Bebeğim yirmi gün küvezde kaldı. Kaldığı hastanede düşürüldü. Emar çekildi uyuması için verilen ilaç yüzünden 3 gün uyanmadı solunum cihazına bağlandı kan bağlandı zor kendine geldi. Tabi ben berbat. Hastaneden öıkma zamanı geldi evin önüne geldik ben başladım ağlamaya ben bu bebeği iatemyorum ona anne olamam diye. Bir anda ona zarar vericekmişim gbi kafayı yedim 1 ay boyunca annem kayananam bizdeydi tek bile kalamıyordum. Hala görümcem geliyor. Bir ara çok iyiydim hatta nasıl böyle düşünürüm dedim. Ama 3 gündür yine başladı deliricem
 
Hiç korkmayın korkan insan zarar vermez ben de aynı durumu yaşadım ama onunla baş ettim bebeğimle hep ben ilgilendim yalnız da kaldım o sadece bir düşünce ve gelip geçecek dedim ve zamanla geçti ama ben lohusa depresyonu da yaşadım o yüzden ilaca başladık inanılmaz ağlamalarım vardı durmuyordu hatırlamak bile istemiyorum şimdiki günlerinizin kıymetini bilin şimdi biz videolara bakıyoruz diyorum ki ne güzel günlerim korkularla geçti o zamanlar terapistimle de tanışmamıştım size tavsiyem yalnız kalın bebeğinizle ve kaldığınızda bilmiyorum biliyor musunuz Vela havle Vela kuvvete illa billahil aliyyil azim sık sık söyleyin bikaç tane daha var size söyliyim ben hep bunları söyledim çok fayda gördüm ağlaya ağlaya korka korka Rabbimin yardımıyla tek başıma büyüttüm
 
Çok benzerliğimiz var benim de hamileliği muhteşem geçti ama doğuma yakın çok doğum korkusu yaşadım hastaneden çıktık kapının önüne geldiğimizde bi başladım ağlamaya kaç ay ağladım sezeryan yerleri çok açıyordu arabadan zor inmem falan kızıma karşı bi soğuma oldu hiç unutmam sağlık ocağında topuğundan kan alınıyordu benim canım yandı sen de ağla biraz dedim içimden hiç unutmam şimdi aklıma gelince nasıl bir düşünce salak diyorum kendime geçecek bu günler inanın çok benzer şeyler yaşamışız sizinkisi travmadan kaynaklı bebeğinizin yaşadığı sıkıntılar sizi bu hale getirmiş benim de doğum korkusu ve sezeryan acılarım üstelik kaç sene bekledim kıızmı ben şimdi görseniz bıcır bıcır konuşuyor geçecek bu günler inanın ve bebeğinizle yalnız kalın ama sürekli Allahın adını anın öyle bir güç gelecek ki Allahın izniyle şaşıracaksınız
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…